نام بسیاری از محصولات تولید ژاپن شامل کلمه‌ی "-cha " (چای) است و امروزه تعداد کمی از ژاپنی‌ها می‌توانند تفاوت‌های میان انواع مختلف چای را توضیح دهند.
برای مثال، با وجود اینکه بعضی از نوشیدنی‌ها چای (cha) نامیده می‌شوند، از برگ‌های چای سنتی تهیه نشده‌اند. گاهی ممکن است نوشیدنی را با برچسب «چای» انتخاب کنید، با این تصور که چای ژاپنی است، اما زمانی که یک جرعه از آن بنوشید متوجه می‌شوید که یک نوشیدنی کاملا متفاوت است.
این مقاله انواع مختلف چای ژاپنی موجود را شرح می‌دهد. به کمک این اطلاعات، زمانی که در یک فروشگاه یا عطاری در ژاپن هستید، نوشیدنی دلخواه‌تان را انتخاب کنید!
متداول‌ترین نوع چای ژاپنی چای سبز است. تهیه چای سبز ژاپنی، با فرآیند گرمادهی انجام می‌شود. این کار برای جلوگیری از فرآیند تخمیر است. با وجود اینکه چای سبز ژاپنی عموما از برگ‌های چای سیاه تهیه می‌شود، این دو نوع چای بسته به میزان تخمیرشان طعمی کاملا متفاوت دارند.
سنچا، متداول‌ترین نوع چای سبز در ژاپن است. برگ‌های تازه برداشت‌شده‌ی چای، حرارت یا بخار و سپس بو داده یا برشته می‌شوند تا تخمیر به حداقل برسد.
چای سبز گیوکورو، مشابه سنچا است. تفاوت عمده آن‌ها در این است که در این نوع، بوته‌های چای در سایه پرورش داده می‌شوند که باعث می‌شود طعم قوی‌تری داشته باشند و در عین حال، تلخی کمتری دارند.
ماچا با خشک کردن برگ‌های چای و سپس خرد کردن آن‌ها در آسیاب و تبدیل آن به پودر تهیه می‌شود. برخلاف انواع دیگر چای، ماچا بعد از دم کردن، رنگ مات به خود نمی‌گیرد. ماچا طعم نیروبخش برگ‌های چای را حفظ می‌کند و عموما در مراسم و میهمانی چای استفاده می‌شود.
هوجیچا از بو دادن برگ‌های چای سبز در دمای بالا تهیه می‌شود که این فرآیند باعث ایجاد عطری قوی می‌شود. از آنجا که فرآیند بو دادن، مقدار زیادی از کافئین چای را از بین می‌برد، هوجیچا طعمی خالص و بدون هیچ‌گونه تلخی دارد.
ژنمایکا از ترکیب چای سبز و برنج قهوه‌ای که در آب خیسانده، سپس بخار داده و برشته شده، تهیه می‌شود. عطر و طعم این نوع چای به خاطر طعم برشته‌ی برنج قهوه‌ای است. هیچوجا به‌دلیل اینکه شامل مقدار کمتری از برگ چای است، کافئین کمتری دارد.
عکس از وب‌سایت goodlife.id (عکاس: نامشخص)
همان طور که قبلا اشاره کردیم، انواع مختلفی از چای وجود دارد که «cha» نام دارند اما در عین حال در تهیه آن‌ها از برگ چای استفاده نشده است. متداول‌ترین نوع این غیر-چای موگی‌چا است. موگی‌چا از دانه‌های برشته‌ی جو تهیه می‌شود. برخلاف انواع قبلی چای که در این مقاله معرفی کردیم، موگی‌چا جزو گروه چای سبز قرار نمی‌گیرد. زیرا شامل برگ‌های چای نیست. موگی‌چا کافئین ندارد و معمولا به‌عنوان نوشیدنی سرد در فصل تابستان مصرف می‌شود.
کامبوچا از کونبو (kombu)، نوعی جلبک دریایی، که با نام کلپ نیز شناخته می‌شود، تهیه می‌شود. این نوع چای خیلی ساده آماده می‌شود. کافی است آب داغ را به رشته‌های کونبوی خشک یا پودر آسیاب‌شده‌ی کونبو اضافه کنید. به بعضی از انواع کامبوچا اندکی نمک اضافه می‌شود تا طعم‌دار شود و بعضی از انواع آن با خرده‌های نوعی شیرینی برنجی یا چای سبز گیوکورو مخلوط می‌شود تا عطر آن بیشتر شود. یک نوع متداول آن، ume-کامبوچا است که شامل تکه‌های خشک ume، یا آلوی ژاپنی است. کامبوچا طعمی نسبتا شور دارد.
اکنون که مقدمات انواع چای ژاپنی را آموخته‌اید
این مقاله روی انواع مختلف چای ژاپنی تمرکز داشت. در ژاپن، چای را اغلب بر اساس فصل و محیط انتخاب می‌کنند.
اخیرا، انواعی از چای‌ها تهیه می‌شوند که ترکیبی از چند نوع مختلف یا مخلوطی از چند گیاه است. همچنین بعضی از طرفداران چای، چای خود را با توجه به مکانی که برگ‌های چای در آنجا تولید شده‌اند انتخاب می‌کنند.
اکنون که با مقدمات انواع چای ژاپنی آشنا شدید، می‌توانید ژرف‌تر در دنیای وسیع چای ژاپنی کاوش کنید!