کلیسای سنت باسیل کجاست؟

کلیسای جامع «سنت باسیل» یکی از نماد‌های کشور روسیه به حساب می‌آید. این کلیسا با قدمتی بالغ بر ۴۵۰ سال، در میدان سرخ مسکو واقع شده است و به‌ عنوان یکی از برجسته‌ترین بنا‌های تاریخی روسیه، به دستور «ایوان چهارم» مشهور به «ایوان مخوف» ساخته شد. بر اساس برخی نوشته‌ها، هنگامی که «ایوان مخوف» از اردو‌های مغولان قزان بازدید می‌کرد، دستور ساخت کلیسایی با سه ساختمان شامل هفت گنبد را می‌دهد.

نخستین نشانه‌های قابل‌ اعتماد مبنی بر ساخت کلیسایی با نام «شفاعت باکره‌ی مقدس» که اکنون با نام «کلیسای سنت باسیل» شناخته می‌شود، به پاییز ۱۵۵۴ باز می‌گردد. طبق تحقیقات، بنای اولیه‌ی این ساختمان از چوب ساخته شده بود، اما شش ماه بعد از پایان ساخت این کلیسا، در بهار ۱۵۵۵ میلادی، دستور ساخت کلیسایی از سنگ داده شد که ساخت آن تا سال ۱۵۶۱ ادامه داشت.

ساخت این کلیسای سنگی تنها شش سال طول کشید و کار ساخت آن فقط در طول ماه‌های گرم انجام می‌شده است. بنای این کلیسا از آجر ساخته شده و زیر بنای آن، زیر زمین و برخی بخش‌های دیگر از سنگ سفید ساخته شده است. ساخت کلیسا در پاییز ۱۵۵۹ تقریبا به اتمام رسید که این تاریخ مقارن با جشن شفاعت حضرت مریم (س) بود که در تمام کلیسا‌ها، حتی کلیسا‌هایی نیمه‌تمام تقدیس می‌شدند. طی این جشن، هر کلیسا نام یکی از مقدسین را به خود می‌گرفت. چهار گنبد این کلیسا نام خود را از مقدسینی گرفتند که در جنگ با قزان‌ها شجاعت به خرج داده بودند.

سه محراب دیگر نیز به نام دو تن از امپراطوران روسیه و جشن نزول خداوند بر اورشلیم نام‌گذاری شد. اما ساختمان اصلی کلیسا با نام "شفاعت مریم مقدس" برای شکرگزاری پیروزی در جنگ با قزان‌ها نام‌گذاری شد که محراب‌های دیگر کلیسا نیز امروز با همین نام شناخته می شوند.

کلیسای جامع سنت باسیل، یک نقشه‌ی اصلی شامل ۹ کلیسا دارد که بر روی یک پایه ساخته شده‌اند و همگی به کلیسای اصلی مرتبط می‌شوند. کلیسای اصلی به خیمه‌ای بلند منتهی می‌شود و ۹ کلیسای کوچک دیگر توسط گنبد‌های کوچک از یکدیگر متمایز هستند. این کلیسا به طور کلی شامل هشت گنبد به‌ همراه یک گنبد کوچک در جنوب کلیسای اصلی است.

در پایان ساخت کلیسای سنگی، برای محافظت از کلیسا در برابر اثرات جوی و جلوگیری از خرابی مصالح، تمام دیوار‌های آن با رنگ‌های قرمز و سفید پوشانده شد. این بنا که بار‌ها گرفتار آتش شده بود، در نیمه‌ی دوم قرن هفدهم بازسازی و سقف چوبی آن با آجر‌های قوس‌دار جایگزین شد. در همین زمان، نقش‌های رنگارنگ نیز بر دیوار اتاق‌ها، راهرو‌ها و دیواره‌های خارجی کلیسا نقش بست.

سال ۱۶۸۳ نیز سقف‌های این کلیسا بار دیگر کاشی‌ کاری شد.حروف زردرنگ نقش بسته بر کاشی‌های آبی پررنگ بر دیوار‌ها گویای داستان ساخت و بازسازی کلیسای سنت باسیل هستند، اما این نوشته‌ها یک قرن بعد طی یک مرمت از بین رفت. ناقوس کلیسا در سال ۱۶۸۰ با دو ناقوس جدید جایگزین شد.

کلیسای سنت باسیل در سال ۱۷۳۷ بار دیگر در چنگ آتش اسیر شد و حدود نیم‌ قرن بعد بار دیگر مورد بازسازی قرار گرفت که این بار تغییراتی اساسی در ساختمان آن به وجود آمد. تا آنجا که نام برخی بنا‌های آن نیز تغییر کرد.

در سال ۱۹۲۸، کلیسای سنت باسیل به عنوان یکی از آثار بزرگ ملی و جهانی تحت حمایت دولت روسیه درآمد. چند دهه بعد، در‌های کلیسا به روی بازدیدکنندگان باز شد اما نه به عنوان مکانی برای عبادت، بلکه به عنوان موزه‌ای تاریخی که تا به امروز نیز تقریبا به همین شکل باقی مانده است.

در سال ۱۹۹۰، کلیسای سنت باسیل در یونسکو ثبت جهانی و پس از آن در سال ۲۰۰۷ به عنوان یکی از عجایب روسیه نامگذاری شد.

کشور روسیه، بخش اروپایی این کشور، مسکو.

تور‌های زیادی از ایران به مقصد روسیه در حرکت هستند که از همه‌ی مکان‌های تاریخی این کشور دیدن می‌کنند و کلیسای سنت باسیل یکی از این مکان‌ها است.