خیال پردازی های تماشایی معمار اسپانیایی در طراحی ساختمان ها
سال‌های متمادی است که انسان با ساختن عمارت‌های بسیار بزرگ، آن هم با شکل و شمایل عجیب، سعی کرده است به نوعی عرض اندام کند، اما پس از انقلاب صنعتی در اقصی نقاط جهان، این موضوع به یک رقابت بین‌المللی در عرصه‌های علم و صنعت تبدیل شد و آثاری در ساخت انواع سازه‌ها به وجود آمد که در تاریخ بشریت برای همیشه ماندگار خواهد بود.
Víctor Enrich، همان معمار اسپانیایی است که به بخش کوچکی از کارهایش خواهیم پرداخت. به قدری طراحی‌های وی مورد توجه عموم و پرطرفدار شده بود که در بارسلونا شهرت زیادی پیدا کرده بود و منبع درآمدزایی خوبی برای خود دست‌وپا کرده بود. ویکتور در سال ۲۰۰۶ پس از دو سال تفکر، به این نتیجه رسید که از شیوه‌ی کار کردن خود خسته شده و دیگر انگیزه‌ای برای انجام این کار ندارد. او در حالی شغلش را کنار گذاشت که هیچ برنامه‌ای برای ادامه راه خود نداشت. با پولی که از کار قبلی خود پس‌انداز کرده بود دست به طراحی جدیدی زد که در آن به جای درخواست مشتری، خیال‌پردازی‌ها و تفکرات خود را محور کارهای خود قرار می‌داد و هر طرح را به گونه‌ای که به دل او می‌نشست می‌زد.
او در واقع راه حل را خروج از محدودیت‌های تعیین شده‌ی شهری که در طراحی‌های روزمره‌ی خود مجبور به رعایت آن‌ها بود یافت و به طراحی آزادانه‌ی سه بعدی پرداخت. نتیجه‌ی پروژه‌ی ویکتور که با عنوان ”پرتره‌های شهری” نام گذاری شده، با تصویربرداری از ساختمان‌ها و اعمال تغییراتی کامپیوتری در آن‌ها تکمیل شده است. در زیر، شاهد نتیجه‌ی این پروژه‌ی ۱۰ ساله باشید:
ویکتور انریچ در ده سال گذشته با دستکاری‌های دیجیتالی در معماری، به باز تصویرسازی نشانه‌های شهری پرداخته است. مجموعه طرح‌هایی که این هنرمند کاتالانی پدید آورده شامل ساختمان‌هایی سر و ته، چرخیده، خمیده و بافته در سایت شهری هستند که از نسخه‌های اولیه خود متمایزند. کارهای انریچ شامل عکاسی معماری واقعی و تکنیک‌های گرافیکی کامپیوتری است که مجموعه‌ی تصاویر ذهنی را شکل داده و محیطی تجربی را از عکس‌های مونیخ، بارسلونا، خاورمیانه و ورای آن، پدید آورده است.
انریچ می‌گوید:
در شهرها، بسیاری از فضاها تنها با تکرارشان بایگانی می‌شوند، در نتیجه افزایش تناقضات مناسب می‌تواند به عنوان منبع خلاقانه‌ای در نظر گرفته شود.
انریچ با دانستن این قانون بی‌رحمانه، برای خود این وظیفه را قائل است که ناظر بر تغییرات روح فضاهای شهری در روند تغییر از فرم‌های ساده به تجربیات ذهنی باشد. همواره از راه نفوذ زوال در انگاشت حجم، شکل‌های جدید از آنچه اکنون کهنه است، متولد می‌شوند. ویکتور انریچ از فوریه ۲۰۱۶ نمایشگاه تک نفره خود را در گالری کوئینتا دل سوردوی مادرید در اسپانیا آغاز می‌کند سال‌های متمادی است که انسان با ساختن عمارت‌های بسیار بزرگ، آن هم با شکل و شمایل عجیب، سعی کرده است به نوعی عرض اندام کند، اما پس از انقلاب صنعتی در اقصی نقاط جهان، این موضوع به یک رقابت بین‌المللی در عرصه‌های علم و صنعت تبدیل شد و آثاری در ساخت انواع سازه‌ها به وجود آمد که در تاریخ بشریت برای همیشه ماندگار خواهد بود. ویکتور انریچ که در زمینه تصویرسازی معماری سه بعدی (۳D architectural illustrator) تا امروز بسیار موفق بوده و جوایز متعددی کسب کرده است، قرار است در سال ۲۰۱۷ نمایشگاه انفردای از کارهایش را که از بسیاری هنوز رونمایی نشده است را در سرتاسر اروپا به نمایش بگذارد.
