وسایل مورد نیاز سفر تحصیلی

اگر در تعطیلات قصد رفتن به ساحل را داشته باشید، با خود ضدآفتاب، دمپایی، لباس شنا، عینک آفتابی و ... برمی‌دارید اما اگر قرار باشد برای شش ماه یا یک سال بار سفر ببندید و برای تحصیل عازم کشور دیگری باشید، شرایط تفاوت خواهد کرد. هر یک از آشنایان، دوستان و افراد خانواده به شما توصیه‌هایی خواهند کرد که چه با خود ببرید؛ اما سختی کار در این است که شما باید تصمیم قطعی بگیرید که چه چیزهایی را بگذارید و چه چیزهایی را ببرید. نیازهای افراد بسته به مکان تحصیل و مدت‌زمان آن متفاوت خواهد بود. اینکه شما در چه رشته ورزشی خاصی فعالیت دارید باعث می‌شود تا لباس مربوط به آن را با خود ببرید. آنچه مسلم است شما نباید بعضی وسایل را با خود به‌همراه داشته باشید.

گرچه سایز کوچک و مسافرتی شامپوها و لوازم بهداشتی در دسترس هستند اما شما می‌توانید در اکثر نقاط دنیا محصولات مشابه را تهیه کنید. اگر از مرطوب‌کننده خاصی استفاده می‌کنید که عدم مصرفش روی کیفیت زندگی شما تأثیرگذار است، می‌توانید آن را همراه خود داشته باشید؛ اما پر کردن بخشی از فضای چمدان با وسایلی که قادر به خریدشان در خارج از کشور هستید کار بیهوده‌ای خواهد بود.

وسایل مورد نیاز:

شامپو، نرم‌کننده، خمیردندان و غیره را برای مصرف دو تا چهار هفته ابتدایی به‌همراه داشته باشید. علاوه بر اینکه نمی‌خواهید فضای چمدان را با وسایلی که می‌توان در مقصد تهیه کرد، هدر دهید به همان میزان هم دوست نخواهید داشت به‌ محض فرود در کشور دیگر به فکر این باشید که چگونه مسواک بزنید. تا زمان مستقر شدن، مقدار کافی از هر یک از وسایل فوق را به‌همراه داشته باشید؛ سپس می‌توانید محل مناسب خرید را پیدا کنید. موارد استثنا عبارت‌اند از: مواد دافع حشرات، ضدآفتاب، مایع شست‌و‌شوی لنز. این سه مورد در کشورهای دیگر قیمت گزافی دارند؛ بنابراین حمل کردن آن‌ها مقرون به‌صرفه‌تر از خریدشان به سه برابر قیمت در کشور دیگر است.

شاید تصور کنید چهار جفت کفش کافی است مگر اینکه قصد عزیمت به پاریس برای تحصیل در رشته مد را داشته باشید. یک جفت کفش برای استفاده روزانهیک جفت کفش کوهنوردییک جفت دمپایی حمام و شاید یک جفت کفش رسمی‌تر فراموش نکنید قبل از سفر به کشور محل تحصیل، در مورد پوشش مردم در آن ناحیه تحقیق کنید؛ حتما دوست نخواهید داشت که تنها کسی باشید که صندل ساحلی به پا دارد یا در فصل بارندگی کفش نامناسب استفاده می‌کند.

وسایل موردنیاز:

یک جفت کفش چندمنظوره بردارید که برای رفتن به کلاس، شام و پیاده‌روی روزانه مناسب باشد. اگر در جایی خواهید بود که هوا خنک‌تر است، یک بوت یا کفش بنددار گزینه مناسبی خواهد بود.

در دانشگاه و مجامع عمومی با دمپایی ساحلی، شلوار کوتاه یا راحتی نمی‌توان ظاهر شد. شما فردی بالغ هستید؛ توقع می‌رود مانند یک فرد بالغ لباس بپوشید. بنابراین فکر پوشیدن تی‌شرت و شلوار چسبان را در کلاس فراموش کنید. برای دوران کارآموزی نیز وضع به همین منوال است. این قضیه در برخی کشورهایی که هنجارهای فرهنگی قوی درباره چگونگی پوشش دو جنس زن و مرد دارند، بسیار حائز اهمیت است. برای مثال در برخی مناطق ممکن است پوشیدن کفش جلوباز، شلوار کوتاه یا لباس بدون آستین خلاف ادب باشد؛ بنابراین قبل از بستن چمدان در مورد نوع پوشش مردم آن کشور تحقیق کنید. در غیر این صورت، ناگهان متوجه می‌شوید هر ۱۰ دامنی که همراه برده‌اید کوتاه بوده و در آن مکان غیر قابل استفاده خواهند بود. این مورد برای شما بانوان بیشتر صدق می‌کند چون جوامع به ما می‌گویند چه بپوشیم یا نپوشیم.

وسایل مرد نیاز:

لباس‌هایی که می‌توان روی لباس دیگر پوشید مانند ژاکت و کت به‌همراه ببرید و شلوار جین بدون سوراخ و پارگی باشد. اگر نگران مدل پوشش خود هستید این اصل را به خاطر داشته باشید که پوشش کلاسیک در موقعیت‌های گوناگون تطبیق‌پذیر است.

به‌عنوان کسی که حریص کتاب است، گفتن این مسئله مشکل است اما باید بگویم که برای رفتن به سفر تحصیلی، بردن کتاب بدترین کار ممکن است. آن‌ها سنگین و جاگیر هستند در حالی که بیش از یک‌بار خوانده نمی‌شوند. اگر یک یا دو کتاب هست که به‌شدت به آن‌ها وابسته‌اید، با خود ببرید اما سایر کتاب‌ها را در منزل بگذارید. به این طریق نگران اضافه‌بار نخواهید بود.

وسایل موردنیاز:

اگر باید مسیر طولانی را در اتوبوس و قطار طی کنید و می‌خواهید مطالعه کنید، می‌توانید از کیندل که یک دستگاه کتاب‌خوان الکترونیک است استفاده کنید. این دستگاه کم جا و سبک است. این‌گونه می‌توانید همه کتاب‌های دلخواه را به‌همراه داشته باشید و فشاری هم به کمرتان وارد نیاید. اگر نمی‌توانید این دستگاه را داشته باشید، همان یک یا دو کتاب برایتان کافی است.

قطعا لپ‌تاپ از ضروریات یک دانشجو در خارج از کشور خواهد بود. احتمالاً تلفن همراه نیز با خود خواهید برد. به‌همراه داشتن یک آی‌پد یا هر دستگاه پخش‌کننده موسیقی یا دستگاه کتاب‌خوان نیز جالب به نظر می‌رسد تا در ساعات ترافیک هنگام بازگشت به خانه وقت را با آن سپری کنید. اما با خود فکر کنید کدام‌یک از این لوازم به‌ شدت مورد احتیاج خواهند بود. لوازم الکترونیک بیشترین مورد گزارش‌های دزدی بوده‌اند؛ بنابراین هرچه وسایل الکترونیک بیشتری ببرید احتمال وقوع دزدی بیشتر خواهد شد. به‌خصوص اگر روی وسایلتان حساس هستید بهتر است از بردن آن‌ها خودداری کنید. به‌علاوه بیشتر زمان شما در بیرون از خانه سپری خواهد شد تا با شهر جدید آشنا شوید نه اینکه در منزل بمانید و مشغول بازی‌هایی مثل Candy crush شوید.

وسایل ضروری:

بهتر است از وسایل الکترونیک چندمنظوره استفاده کنید؛ برای مثال به‌ جای تلفن همراه، دوربین، آی‌پد و دستگاه کتاب‌خوان می‌توانید از Iphone استفاده کنید. البته آداپتور و کانورتر را فراموش نکنید. ممکن است جایی که می‌روید مقدار ولتاژ متفاوت باشد. بردن آن به‌صرفه‌تر از خریدش در محل جدید خواهد بود زیرا مخصوص دستگاهتان است. اگر کمی هزینه کنید و یک کیف زیپ‌دار یا قفل‌دار برای وسایل الکترونیک بخرید به نفع شما خواهد بود و چه‌ بهتر اگر ظاهر این کیف شبیه به کیف لپ‌تاپ نباشد.

برای علاقه‌مندان به کره بادام‌زمینی تصور نخوردن آن برای چند ماه دیوانه کننده بوده یا دسترسی نداشتن به چیپس موردعلاقه آزاردهنده است ولی همین سبب کسب تجربه جدید برای شما خواهد شد. شما در کشور جدید با دنیایی از طعم‌ها و خوردنی‌های متفاوت روبه‌رو خواهید شد. چه‌ بسا طعم بعضی از آن‌ها به‌قدری برایتان خوشایند باشد که هنگام بازگشت به کشورتان با خود به‌همراه بیاورید. همچنین ممکن است طعم بعضی دیگر به‌ قدری نامطبوع باشد که حاضر نباشید حتی دوباره اسمشان را بشنوید. ممکن است دوست داشته باشید کمی از تنقلات کشورتان را با خود ببرید تا در اوقات فراغت با همکلاسی‌هایتان آن‌ها را مصرف کنید اما هرچه در سوپرمارکت محله‌تان است با خود نبرید.

ادویه‌ها و چاشنی‌های غذا، سالاد و ماکارونی را که می‌دانید در محل اقامت‌تان موجود نیست با خود ببرید. پخت بعضی غذاهای موردعلاقه شما می‌تواند نشان صمیمیتتان با خانواده یا دوستان میزبان شما باشد. در ضمن با استفاده از این ادویه‌ها احساس بودن در وطن خود را خواهید داشت. این ادویه‌ها سبک هستند و فضای زیادی از چمدان شما اشغال نمی‌کنند.

به‌دلیل اهمیت موضوع دوباره اشاره می‌کنم که احتمال گم‌شدن، به سرقت رفتن، شکستن و خراب شدن وسایل وجود دارد؛ بنابراین این مسئله را مدنظر داشته باشید. نمی‌توان گفت که به‌ طور حتم وسایل شما به سرقت می‌رود و هیچ یک از وسایل محبوبتان را نمی‌توانید ببرید اما در نظر داشته باشید که احتمال چنین حادثه‌ای وجود دارد؛ بنابراین از خود بپرسید آیا با وجود احتمال سرقت، آوردن آن وسیله تصمیم درستی است؟ ممکن است هنوز گردنبندی که مادربزرگتان در پنج‌ سالگی هدیه داده به گردن شما باشد؛ اگر چند ماهی آن را از گردنتان بیرون آورید با خیال آسوده‌تری به سفر می‌روید و مطمئن هستید که بالاخره دوباره آن را خواهید دید.

وسایل ضروری:

عکس خانواده، دوستان و سایر خرده‌ریزهایی که برایتان ارزش معنوی دارد و بهای زیادی در دست‌دوم‌ فروشی‌ها ندارد، می‌توانید با خود ببرید. سعی کنید از ساعت، عینک آفتابی و کیف پولی استفاده کنید که در عین داشتن کیفیت خوب، ارزان‌قیمت باشند تا اگر به سرقت رفت، ناراحت و پشیمان نشوید.

شما قرار است مدت طولانی در خارج از کشور باشید. ممکن است تصور کنید که وسایل زیادی موردنیازتان خواهد بود اما واقعیت این است که نباید غیر از وسایل ضروری چیز بیشتری بردارید. وسایل شما در منزل باقی خواهند ماند تا شما بازگردید. بهترین راه برای سبک سفر کردن این است که یک چمدان کوچک‌تر انتخاب کنید تا خود را مجبور کنید وسایل کمتری ببرید.

وسایل موردنیاز:

می‌توانید از یک کوله‌پشتی به‌جای چمدان استفاده کنید. هرآنچه لازم دارید می‌توانید در یک کوله‌پشتی ۶۰ لیتری جا دهید. باور کنید در وسایل نقلیه عمومی، هتل‌های بدون آسانسور، پیاده‌روی تا یافتن هتلی مناسب با چنین کوله ایی بسیار راحت‌تر از حمل کردن یک چمدان بزرگ و سنگین خواهید بود. به‌علاوه بعضی فروشگاه‌ها تخفیف دانشجویی دارند و شما هرچه لازم داشته باشید به‌ راحتی می‌توانید تهیه کنید. پس خود را دچار دردسرهای اضافه‌بار نکنید.

به‌لحاظ روحی و روانی به‌همراه داشتن چند چیز کوچک و غیرضروری اشکالی نخواهد داشت. اگر این وسایل کوچک حس غربت شما را کم می‌کند تا به وضعیت جدید عادت کنید، می‌توانید آن‌ها را با خود ببرید. لزومی ندارد به‌دلیل حضور در کشوری دیگر از تمام مردم و علایق و حتی ورزش‌های گروهی که برایتان اهمیت دارد دست بکشید اما همه آن‌ها را نیز نمی‌توانید با خود ببرید. درباره اینکه چه چیزهایی برده شود یا بماند عاقلانه تصمیم بگیرید و فراموش نکنید کمی فضای خالی در چمدان برای آوردن سوغاتی باقی گذارید.