«مامی» پدیده گونه در حال انقراض؛ لاکپشت صد ساله مادر شد
به نقل از لایوساینس؛ لاکپشت ماده غولپیکر «سانتا کروز غربی گالاپاگوس» که در معرض انقراض قرار دارد، در حدود ۱۰۰ سالگی برای نخستین بار صاحب فرزند شده است. این لاکپشت که حدود یک قرن است در باغوحش فیلادلفیا زندگی میکند، به همراه لاکپشت نر همسن و همنژاد خود، موفق به تولید مثل شده است.
درباره لاک پشتهای گالاپاگوس
«لاکپشتهای سانتا کروز غربی گالاپاگوس» یکی از گونههای لاکپشتهای غولپیکر جزایر گالاپاگوس هستند و از بزرگترین گونههای لاکپشتها به شمار میروند. در این نژاد بهطور معمول نرها از مادهها بزرگترند. قد آنها به حدود ۱٫۸۰ متر میرسد و میتوانند وزنی تا حدود ۲۶۰ کیلوگرم داشته باشند.
فعالیتهای انسانی در جزایر گالاپاگوس نیز منجر به انقراض چند گونه از لاکپشتها و ساکنین خشکزی، آبزی و دوزیستان این منطقه شده است. در ابتدا ملوانان لاکپشتهای گالاپاگوس را بهعنوان غذا شکار میکردند و پس از آن نیز انسانها با تخریب زیستگاه و انتقال گونههای مهاجم مانند بزها و گوسفندان (رقبای غذایی لاکپشتها) و همچنین گربهها و موشها (شکارچیان تخمها و نوزادان لاکپشتها) به این منطقه، لاکپشتان را به نابودی کشاندند.
فرزندآوری لاکپشت ۱۰۰ ساله گالاپاگوس
«باغوحش فیلادلفیا» (Philadelphia Zoo) اعلام کرده که نوزادان لاکپشت سالخورده مادهای به نام «مامی» (Mommy) با موفقیت سر از تخم بیرون آوردهاند. سن دقیق مامی مشخص نیست؛ اما با توجه به اینکه نزدیک به ۱۰۰ سال است در این باغوحش زندگی میکند، زاد و ولدش در کهنسالی پدیده عجیب و غریبی به نظر میرسد.
باغوحش فیلادلفیا ۱۵۰ سال قدمت دارد؛ اما این نخستین بار است که «لاکپشتهای سانتا کروز غربی گالاپاگوس» (Western Santa Cruz Galapagos Tortoises) در آن تخمگذاری میکنند و صاحب فرزند میشوند. زیستگاه اصلی این گونه از لاکپشتها در جزایر «گالاپاگوس» است؛ ولی بهشدت در معرض انقراض اند و کمتر از ۵۰ عدد از این گونه در باغوحشهای آمریکا باقی مانده اند.
تولد فرزندان مامی، رخداد مهمی در تاریخ باغوحش فیلادلفیا است. ما این خبر را با شهرها، کشورها و سایر نقاط جهان به اشتراک میگذاریم؛ زیرا مامی در سال ۱۹۳۲ وارد باغوحش فیلادلفیا شده و هرکس که در ۹۳ سال گذشته به این باغ آمده، حتما مامی را دیده است.- «جو ال موگرمن» (Jo-Elle Mogerman)، رئیس و مدیرعامل باغوحش فیلادلفیا
ازدواج لاکپشت ۱۰۰ ساله گالاپاگوس
«آبرازو» (Abrazzo) لاکپشت نر ۱۰۰ سالهای است که مانند مامی از گونه لاکپشتهای سانتا کروز غربی گالاپاگوس است. آبرازو پیشتر در باغوحش «ریوربنکس» (Riverbanks) در «ایالت کارولینای جنوبی» آمریکا زندگی میکرد و در سال ۲۰۱۹ عوامل این باغوحش موفق به بقا نسل آبرازو و تکثیر این گونه در حال انقراض شدند.
از آنجایی که لاکپشتها و بسیاری دیگر از خزندگان، پس از رسیدن به سن بلوغ، تا پایان عمر توانایی تولیدمثل دارند، در سال ۲۰۲۰، آبرازو به باغوحش فیلادلفیا منتقل شد تا با مامی نیز جفتگیری کند. مامی بخشی از برنامه حفاظت و پرورش گونههای رو به انقراض در آمریکا است. از این رو او برای نخستین بار با یک نر همسن خود جفتگیری کرد و به تولید مثل پرداخت.
پژوهشگران و محققان زیستشناسی خزندگان، نمیدانند که حداکثر طول عمر لاکپشتهای گالاپاگوس چقدر است؛ اما یک نمونه از آنان تا ۱۹۲ سال عمر کرده است.
تولد نوزادان لاکپشت ۱۰۰ ساله گالاپاگوس
در نوامبر ۲۰۲۴ مامی ۱۶ تخم گذاشت. نگهبانان باغوحش فیلادلفیا تخمها را جمعآوری کردند و در دستگاه انکوباتور، دستگاهی با شرایط طبیعی به لحاظ دما، رطوبت و...، قرار دادند. از آنجایی که دما، تعیین کننده جنسیت نوزادان لاکپشتها است؛ تخمهایی که در دمای کمتر از ۲۸ درجه سانتیگراد قرار گیرند، منجر به تولد نوزادانی با جنسیت نر و تخمهایی که در دمای بالاتر از ۲۹٫۵ درجه سانتیگراد قرار گیرند، منجر به تولد نوزادانی با جنسیت ماده میشوند.
تخمهای مامی به دو گروه تقسیم شدند؛ اما فقط تخمهایی که در دمای بیشتر از ۲۹/۵ درجه سانتیگراد بودند، به عمل آمدند.
تیم ما از این موفقیت بزرگ بسیار خوشحال و هیجانزده است. اینکه مامی در چنین سن بالایی برای نخستین بار مادر شده، دستاورد چشمگیری است. پیش از دنیا آمدن نوزادان مامی، فقط ۴۴ لاکپشت غولپیکر سانتا کروز غربی در باغوحشها وجود داشت. این نوزادان تعداد قابل توجهی به این گونه ژنتیکی از لاکپشتها اضافه کردند و به جمعیت آنها در کره زمین افزودند. این اتفاق تا همین اواخر از نظر ما و سایر محققان این عرصه، غیرممکن بوده است.- «اشلی اورتگا» (Ashley Ortega)، مسئول برنامه حفاظت از لاکپشتهای گالاپاگوس در «باغوحش گلادیس پورتر تگزاس»
بنظر شما علت طول عمر زیاد لاکپشتها چیست؟ آیا این امر کمکی به بقا آنها در دنیایی که انسانها به سرعت درحال نابودیاش هستند، خواهد کرد؟ نظرتان را با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.
منبع عکس: philadelphiazoo.org، عکاس: نامشخص