عجیب ترین قبرهایی که در دنیا وجود دارد (قسمت اول)

هرمان هاربند قبل از مرگش، سفارش یک سنگ قبر داد و وقتی از دنیا رفت، این سنگ قبر را در باغ‌های یادبود بث دیوید (Beth David Memorial Gardens) قرار دادند. روی این سنگ قبر نوشته شده است «همسرم الینور آرتور کوئینز مثل یک پرنسس زندگی کرد و ۲۰ سال از عمرش را با بهترین امکانات به دور دنیا سفر کرد. وقتی بینایی خود را از دست دادم، او سعی کرد مرا مسموم کند، همه پول‌ها و داروهایم را برداشت و مرا تنها و بیمار رها کرد و رفت. معجزه است که از آن شرایط نجات پیدا کردم. مطمئنا او را در بهشت نخواهم دید چراکه او حتما به جهنم می‌رود».

محل آرامش ابدی ماری لاوی، کشیش جادوگر در نیواورلئان، یک مقصد معروف گردشگری به شمار می‌رود. بازدیدکنندگان این قبر، همه نوع اشیای تیره را در کنار این قبر می‌گذارند و روی قبر علامت X سیاه می‌کشند. ماری لاوی در ایام حیات خود گفته بود که به افرادی که به دنبال عشق و پول بودند، جادوها و طلسم‌های زیادی فروخته است.

در کاتاکومب‌های سیسیل، جسد مومیایی و سالم یک کودک دو ساله به نام روزالیا لومباردو وجود دارد که در سال ۱۹۲۰ در اثر بیماری ذات‌الریه درگذشت و پدرغگین و ناراحتش درخواست کرد که او را مومیایی کنند. ارگان‌های درون بدن او تا به امروز دست نخورده باقی مانده است و برخی معتقدند اگر به او نگاه کنید، می‌بینید که چشم‌هایش را برای لحظه‌ای باز می‌کند.

فلورانس ایرنه فورد، در قبرستان شهر ناچز در می‌سی‌سی‌پی دفن شده است و گفته می‌شود این دختر ۱۰ ساله از طوفان می‌ترسید و از ترس به آغوش مادرش پناه می‌برد. وقتی او بر اثر تب زرد از دنیا دفت، مادرش قبری برای او ساخت که از طریق یک راه پله به محل تابوت او می‌رسید تا بتواند در زمان وقوع طوفان، به دیدن او برود تا نترسد.

دو ماهیگیر در سال ۱۹۷۷، با یک کیسه زباله شناور در رودخانه برخورد کردند و آن را برداشتند. درون این کیسه، جسد یک دختر بچه بود. او هیچ هویتی نداشت و در قبرستان اوسکالوسا به خاک سپرده شد. روی سنگ قبر او نوشته شده است «دختر بچه گمنامی که در ماه مه ۱۹۷۷ در رودخانه دیلاور پیدا شد».

ماری الیس اولین بار ۱۸۶ سال قبل در میان درخت‌ها و مشرف به رودخانه راریتان به خاک سپرده شد، اما این محل در مدت زمان کوتاهی با تغییر و تحولات زیادی روبه‌رو شد. در اوایل قرن بیستم، تمام محدوده اطراف این قبر به پارکینگ تبدیل شد و الان یک تکه زمین است که اطرافش چیزی جز سیمان نیست. قبر او هم اکنون در مقابل تئاتر Loews قرار دارد.

دیدگاه مردم توراجا نسبت به مرگ، با مردم دنیا کاملا متفاوت است. یکی از مراسم‌های تدفین آنها، «درختان کودک» نام دارد که جسد نوزادانی که هنوز دندان درنیاورده‌اند درون سوراخ تنه درخت قرار می‌گیرد و با یک تکه برگ نخل پوشانده می‌شود. باور آنها بر این است که جسد کودک به بخشی از این درخت درمی‌آید.

مری شلی (نویسنده کتاب فرانکنشتاین) پس از مرگ همسرش، سر پرسی فلورنس شلی، جسد او را سوزاند اما قلبش نسوخت، به همین دلیل قلب او را همه جا با خود به همراه داشت. در نهایت، این قلب به پسرش رسید. در قبر این پسر به غیر از قلب پدرش که همراهش بوده است، هیچ چیز خاص دیگری وجود ندارد.

کاتاکومب‌های پاریس (Catacombs of Paris) در زیر خیابان‌های این شهر قرار دارد و محل تدفین ۶ تا ۷ میلیون پاریسی است. در این محل، جمجمه‌ها و استخوان‌ها مثل یک دیوار روی هم قرار گرفته‌اند. بخشی از این کاتاکومب‌ها برای بازدید عموم باز هستند.

چینی‌های باستان برای تدفین اولین امپراتور خود، شروع به ساخت یک مقبره عجیب و غریب کردند که توسط مجسمه‌هایی از ارتش تراکوتا و همینطور رودخانه‌ای از جیوه روان محافظت می‌شد. در بالای این مقبره، تله‌های خیلی زیادی برای افرادی که قصد ورود به آن را داشتند، گذاشته بودند.

در کاتاکومب‌های کاپوچین پالرمو (Capuchin Catacombs of Palermo)، اجساد مردگان را به دیوارها کوبیده‌اند. در این محل حدود ۸۰۰۰ جسد روی نیمکت‌ها نشسته‌اند، روی طبقه‌ها خوابیده‌اند یا درون تابوت‌های باز آرمیده‌اند.

استودان سدلک که به «کلیسای استخوان» معروف است، قبرستانی در جمهوری چک است که لوستر آن از استخوان‌هاس بدن انسان ساخته شده است. حدود ۴۰ تا ۷۰ هزار اسکلت انسان در این استودان وجود دارد. در سال ۱۸۷۰ میلادی منبت‌کاری به نام فرانتیشک رینت (František Rint) از سوی خانواده شوارتزنبرگ (Schwarzenberg) استخدام شد تا کلیسا را با استخوان‌ها تزئین کند که این تزئینات تا به حال در این کلیسا موجود است.

دارگاوس در روسیه را به شهر مردگان می‌شناسند و با ۳ ساعت رانندگی در جاده خطرناک و مخفی آن می‌توان به این محل رسید. بخش اعظمی از این روستا به خاطر شیوع طاعون، قبرستان و خانه‌های قرنطینه است و بیماران مبتلا مجبور به اقامت در این خانه‌ها تا زمان مرگ بودند.