۱۰ مقصد معروف گردشگری سیاه در شهر لندن

کجارودر قالب مجموعه مطالب جدید «گردشگری سیاه»، شما را به بازدیدی متفاوت دعوت می‌کند؛ بازدید از دنیایی تیره و تار و آمیخته با بوی مرگ و میر. در این گشت و گذار، هدف آن است که با بزرگنمایی فصول سیاه تاریخ بشر و نمایش تلخ درد و رنج همنوع، به انسان گوشزد شود که باید به هر شکل ممکن از تکرار حوادثی از این دست جلوگیری کند.

در ادامه با فهرست شماری از این مقاصد محبوب و پرطرفدار همراه شما خواهیم بود. البته این فهرست تنها بخشی از مقاصد سیاه گردشگری این شهر را در برگرفته است، در حالی که لندن شاید صدها مکان وحشتناک دیگر هم دارد که زیر ابرهای تیره و تار آسمان این شهر دلگیر، از نظر پنهان شده‌اند. مقاصدی که در فرصتی دیگر به بازدیدشان رفته و آن‌ها را نیز به شما عزیزان معرفی خواهیم کرد.

این شما و این بهترین‌های گردشگری سیاه در پایتخت انگلستان:

بی‌شک برج لندن را باید یکی از بزرگ‌ترین و در عین حال تأثیر گذارترین بناهای قدیمی این شهر دانست که جایگاهی خاص و باشکوه را در تاریخ این شهر به خود اختصاص داده است. این برج که به‌عنوان کاخ و قلعه‌ و استحکامات دفاعی ساخته شد زمانی در نقش یک زندان، میزبان شخصیت‌های معروفی همچون «آن بولین» (Ann Boleyn) دومین همسر هنری هشتم ، سرباز معروف و یکی از برنامه ریزان توطئه‌ی انفجار پارلمان بریتانیا «گای فاکس» (Guy Fawkes) و خویشاوند بیمار «ریچارد سوم» بوده است.

از سوی دیگر این بنا زمانی به‌عنوان محل نمایش و نگهداری حیواناتی همچون شیر، ببر، میمون و فیل مورد استفاده بود. حیواناتی که از کشورهای دیگر به انگلستان آورده می‌شدند، آن هم‌زمانی که استعمار انگلستان در طی دست اندازی‌های متعدد خود به سرزمین‌های دیگر، اموال دیگر کشورها را غارت کرده و به‌عنوان سوغات به انگلستان منتقل می‌کرد. نزدیک‌ترین ایستگاه زیرزمینی به این مکان «تاور هیل» (Tower Hill) نام دارد.

داستان قاتلان معروف و محبوبیت آن‌ها در دنیای گردشگری سیاه آن قدرها هم عجیب و غیر منتظره نیست، جک قاتل نیز از این قاعده مستنثی نبوده و در همین راستا شهرتی به هم زده است. هر کسی که در اطراف ناحیه‌ی «وایت‌چپل» (Whitechapel) و مناطق اطراف آن زندگی می‌کند، قادر است چیزهای جالبی در مورد این تور گردشی متفاوت تعریف کند. داستانی از خوی اهریمنی مردی که زنانی شب‌گرد را یکی بعد از دیگری به‌طرزی دلخراش و وحشیانه به قتل می‌رساند. سبعیتی که او در این کشتار به خرج می‌داد، باعث شد که او را با نام «جک درنده» بشناسند.

در قالب این تور، بازدیدکنندگان شب هنگام به بازدید مکان‌هایی می‌روند که این قاتل بی‌رحم جنایت‌های خود را در آنجا مرتکب شده بود و با نحوه‌ی قتل هر یک از قربانیان و شیوه‌های استفاده شده توسط قاتل آشنا می‌شوند. البته باز هم کاملا برای ما مشخص نیست که چه چیز یک قاتل بی‌رحم که قربانیان جوان خود را سلاخی می‌کرد تا این اندازه برای مردم و گردشگران جالب توجه است، اما رونق این تور گردشگری نشان می‌دهد که ظاهرا هنوز هم چیزهای زیادی برای متعجب شدن وجود دارد. هنرپیشه‌ی معروف «جانی دپ» در فیلمی با عنوان «از جهنم» (From Hell) در نقش یک مأمور پلیس به بررسی این جنایت‌ها پرداخت که تماشای آن برای آشنایی بیشتر با این قاتل معروف خالی از لطف نخواهد بود.

دو ایستگاه «الگیت ایست» (Aldgate East) و «وایت‌چپل»، نزدیک‌ترین ایستگاه‌های متروی زیر زمینی به این محل هستند.

در شهر لندن تعداد اندکی موزه جالب توجه وجود دارد که با نمایش قسمت‌های مختلف بدن، اسکلت و اجساد مردگان پر شده است. دو عدد از این موزه‌ها مختص پاتولوژی انسانی است. یکی از این دو «موزه آسیب شناسی بارت» است و دیگری «موزه هانترین» (Hunterian Museum) نام دارد، یکی دیگر از این موزه‌ها تنها به نمایش حیوانات اختصاص داشته و با نام «موزه بزرگ جانورشناسی» (Grant museum Zology) شناخته می‌شود.

موزه آسیب شناسی بارت در واقع مکانی جالب است که شاید بتوان هم گردشگری سیاه و هم گردشگری وحشت را یک‌جا به تماشا نشست. این موزه شامل نمونه‌های مختلفی است که از آن جمله می‌توان به اسکت دو قلوهای بهم چسبیده، جمجمه‌ی جان بلینگهام (John Bellingham)، کسی که عامل ترور وزیر امور خارجه انگلستان «اسپنسر پرسیوال» (Spencer Perceval) بود اشاره کرد. دروازه‌ای که بازدیدکنندگان برای ورود به موزه از آن عبور می‌کنند با لوحی آذین بسته شده است. لوحی که یادبودی است بر مرگ «ویلیام والاس» (William Wallace) ، آزادیخواه و استقلال طلب معروف اسکاتلندی که جان خود را بر سر اعتقاداتش از دست داد و به همین مناسبت به نام «شجاع دل» (BraveHeart) شناخته می‌شود. این لوح با پرچم استکاتلند مزین شده است. والاس درست در نزدیکی همین محل مورد شکنجه قرار گرفت و در نهایت سرش از بدن جدا شد. «مل گیبسون» کارگردان و هنرپیشه معروف هالیوودی در قالب فیلمی به همین نام، داستان زندگی و مرگ ویلیام والاس را به زیبایی به تصویر کشیده است.

البته خون ویلیام والاس تنها خونی نبود که در این مکان بر زمین ریخته شد، بسیاری دیگر نیز درست در همین جا با سرانجام خود روبه‌رو شدند. از سوی دیگر این مکان در نزدیکی «بازار اسمیت‌فیلد» (Smithfield) واقع شده است، مکانی معروف که شاهد سوزانده شدن افراد مرتد بود.

دیگر موزه‌ی معروف یعنی «هانترین» نیز از وضعیتی مشابه برخوردار است. البته اینجا کمی حال و هوای حاکم تغییر کرده و به‌سمت عالم طب و پزشکی سوق پیدا کرده است. اما این موزه هم دارای نمونه‌های جالب توجه بسیاری است که از جمله باید اسکلت‌های غول مانند یا کوچک اشاره کرد. اینجا هم شاهد حجمی وسیعی از جنین‌های ناقص‌الخلقه هستیم که بازدید از آن‌ها به‌ویژه برای کودکان و افراد نازک نارنجی و رقیق‌القلب ناخوشایند و نامناسب به نظر می‌رسد. در نهایت موزه برزرگ جانورشناسی نیز به نمونه‌های معروف خود می‌نازد که در میان شیشه‌های بزرگ نگهداری می‌شوند و شاید معروف‌ترین آن‌ها نمونه‌های مربوط به موش کور باشد. همچنین مارمولک و ظرفی پر شده با اعضای کوچک قلمروی حیوانات از این جمله‌اند.

ایستگاه‌های زیرزمینی نزدیک موزه بارت شامل «باربیکن» (Barbican)، «فارینگتون» (Farrington) و «سنت پاول» (StPaul) است.

«جرمی بنتام» فیلسوف، حقوقدان و اطلاح طلب اجتماعی معروف انگلیسی است، فردی که او را به‌عنوان پدر سودمندگرایی مدرن و نیز عامل خوش یمنی دانشگاه لندن می‌دانند. بنا بر وصیت او، پس از مرگ بدنش را درون کابینی قرار داده و در معرض دید عموم قرار دادند. اقدامی که به موجب آن در واقع هیچ کس نمی‌تواند او را فراموش کند. البته بعدها یک سر مومی جایگزین سر اصلی او شد، چراکه سر او توسط دانشجویان کالج دزدیده شد.

نزدیک‌ترین ایستگاه به این مکان «وارن استریت» (Warren Street) نام دارد.

این گورستان نتیجه‌ی تلاش‌های مردی است که می‌خواست خاطره هزارن انسان بی کس و کار و بی‌خانمان را گرامی بدارد. افرادی که بدون برگزاری مراسم مذهبی و درخواست آمرزش به خاک سپرده شدند. اینجا بازدیدکنندگان شاهد دروازه‌های متعددی هستند که با پاپیون‌های رنگی، بدلیجات کوچک و یادداشت‌های دلسوزانه و ترحم برانگیز آذین بسته شده‌اند.

نزدیک‌ترین ایستگاه مترو، «ساوت‌وارک» (Southwark) ، «بارو» (Borough) و «لاندن بریج» (London Bridge) است.

این گورستان مدفن شخصیت‌های معروفی است که دوست‌داران فراوانی دارند. پاریس به گورستان معروف خود“PereLachise” می‌بالد که آرامگاه ابدی افرادی همچون اسکار وایلد (Oscar Wilde) نویسنده‌ی معروف ایرلندی، خواننده‌ی معروف «ادیث پیاف» (Edith Piaf) و جیم موریسون (Jim Morrison) است. گورستان «های گیت» لندن نیز آخرین آرامگاهی شخصیت‌های معروفی همچون «کارل ماکس» (Karl Marx)، «جرج الیوت» (George Eliot) و «داگلاس آدامز» (Gouglas Adams) است.

البته اگر بازدیدکنندگان مایل به بازدید از مدفن دیگر شخصیت‌های معروف لندنی نیز باشند، بد نیست سری هم به گورستان «بون‌هیل» (Bone Hill) بزنند جایی که «دنیل دفو» (Daniel Defo)، «جان بانیان» (John Bunyan) و «ویلیام بلیک» (William Blake) به خاک سپرده شدند.

نزدیک‌ترین ایستگاه متروی لندن به این نقطه «الد استریت» (Old Street Tube) نام دارد، اما دو ایستگاه «شوردیچ های استریت» (Shoreditch High Street) و ایستگاه «خیابان لیورپول» هم در همان حوالی واقع شده‌اند. اما بهترین ایستگاه برای سفر به گورستان های گیت «آرچ وی» (Archway) نام دارد.

بهتر است در همان ابتدا به این نکته اشاره کنیم که این کافه جایی است دنج و راحت که بی‌شک روشنی را به این مقاصد گردشگری تیره وتار هدیه می‌کند. همچنین برای آن دسته از بازدید کنندگانی که سری به مقاصد اشاره شده در این فهرست زده‌اند، این کافه جایی مناسب برای صرف چای و شیرینی و زدودن خستگی از جسم و روح است. کف این کافه با مخلوطی از سنگ‌های پیاده رو و سنگ مقابر تزئین شده است، به‌علاوه سقف این کافه نیز شبیه به طاق‌های رومی است. در یک گوشه‌ی کافه مسیری تعبیه شده است که می‌توان حین گذر از آن به تماشای سنگ قبرهای افراد سرشناس نشست. از جمله لوحی که یاد «جان هانتر» (John Hunter) مؤسس «موزه هانترین» را گرامی داشته و متعلق به همان زمان تدفین او است.

بهترین مسیر برای رسیدن به این کافه از ایستگاه «کاونت گاردن» (Covent Garden)، «چرینگ کراس» (CharingCross) و «لیسستر اسکوئر» (Leicester Square) عبور می‌کند.

بازدیدکنندگان این موزه البته قادر به بازدید از نمونه‌های اصلی اسکت افراد مشهوری همچون «جان (جوزف) مریک» (JohnMerrick) یا همان «مرد فیل نمای» معروف نیستند، اما در مقابل شاهد یک نمایش قابل تقدیر از او و دکتری خواهند بود که او را از زندگی در فروشگاهی در پایین همین خیابان و نزدیک به ایستگاه وایت چپل نجات داد. برای همذات پنداری بهتر یک اسکلت مصنوعی با قد و اندازه اصلی ساخته شده است که کلاه و لباسهای او را به تن دارد. در این مجموعه همچنین چاقویی قرار داده شده که ممکن است «جک قاتل» برای کشتن قربانیان خود از آن استفاده کرده باشد.

باز هم ایستگاه «وایت چپل» بهترین راه برای رسیدن به این موزه است. البته بهتر است گردشگران نقشه این منطقه را با خود داشته باشند چراکه خیابان‌های قسمت پشتی بیمارستان شبیه به یک مارپیچ بزرگ است. از سوی دیگر آن‌ها باید به‌دنبال یک کلیسا باشند، چراکه موزه در واقع داخل سردابه کلیسا واقع شده است.

در یک محل کوچک و کم ترافیک یک صفحه‌ی فلزی نصب شده که علامت محلی است که روزگاری مرگ و میر زیادی به چشم دیده است. در واقع اینجا بیش از هر نقطه دیگر انگلستان شاهد به دار آویخته شدن مردم بوده است. جایی که بدن «الیور کرامول» (Oliver Cromwell) پس از مرگ در آنجا آویخته شد.

در مسیر خود به «هاید پارک» (Hyde Park) به این نقطه خواهید رسید و ایستگاه «ماربل آرک» (Marble Arch) بهترین گزیته برای سفر به این نقطه است.

این علامت یادبود نقطه‌ای است در نزدیکی جایی که آتش سوزی بزرگ لندن در سال ۱۶۶۶ از نانوایی در همان نزدیکی آغاز شد. اینجا نقطه پایانی تور گردشگری ما است و بهترین راه برای رسیدن به آن ایستگاه «مانیومنت» (Monument) است.

در پایان این فهرست، نظر شما در مورد این مقاصد گردشگری چیست؟ اگر شما قصد بازدید از مکان‌های معرفی شده در خلال این مطلب را داشته باشید، کدام‌یک گزینه‌ی مطلوب شما است.

خوشحال خواهیم شد شنونده‌ی نظرات شما عزیزان باشیم. امیدوارم از مطالعه‌ی این مطلب و همراهی با ما لذت برده باشید.