نکاتی درباره برند نورث فیس که نمی دانستید
وقتی که فروشگاه اسکی نورث بیچ(North Beach) افتتاح شد، دوگ تامپکینز و همسرش سوزی با دعوت از گروه راک گریتفول دد، ۲۶اکتبر را تبدیل به شبی به یاد ماندنی کردند. نوشیدنی مشهور کول اید(Kool-Aid) از دیگر اتفاقات خوشمزه‌ی روز افتتاحیه این فروشگاه بود که در کنار سایر خوردنی‌ها سرو شد.
جان فاگرتی (موزیسین، ترانه سرا و گیتاریست آمریکایی) و پسران فورچینیت در همان انبار چوبی مملو از گل و لای برای کارگران آهنگ زیبایی نواختند.
به غیر از وسایل و تجهیزات ارتشی و نیروی دریایی، سایر تجهیزات خیلی در دسترس نبود. برای همین مردم مجبور بودند وسایل مورد نظرشان را از مغازه‌های دست دوم فروشی تهیه کنند. در سال ۱۹۶۶، وقتی نورث فیس افتتاح شد، بالاخره برای افرادی که شیفته رنگ زیتونی مات بودند گزینه‌ای جز مغازه‌های دست دوم فروشی به وجود آمد.
به دلیل اینکه وسایل نظامی موجود در مغازه‌های دست دوم فروشی بسیار سنگین بودند، بک پکینگ(backpacking) -نوعی مسافرت با حداقل هزینه که همه وسایل مورد نیاز از جمله کیسه خواب و وسایل خورد و خوراک درون یک کوله پشتی گذاشته می‌شود- برای مردم امکان نداشت و آنها صرفا چادر می زدند. بعد از اینکه نورث فیس شروع به جمع‌آوری وسایل باقیمانده از جنگ ویتنام مثل نایلون‌های مقاوم چترنجات و آلمینیوم هواپیما و تبدیل آنها به چادر، کیسه‌های خواب، لباس و قاب‌های بسته بندی کرد، وزن تجهیزات کمپینگ آنقدر کم شد که مردم شروع به ماجراجویی در طبیعت کردند.
برند نورث فیس در سال ۱۹۶۶ به عنوان مغازه خرده‌فروشی برای عرضه تجهیزات باکیفیت و گران اسکی، کوهنوردی و کمپینگ شروع به کار کرد که اسم باب دیلان (موزیسین مشهور آمریکایی) به طور واضحی روی پنجره مغازه خودنمایی می‌کرد. چند سال بعد به برکلی نقل مکان کردند، جایی که محصولات خود را به تولید رساندند.
این لوگو یک طرح گرافیکی اتنزاعی صرف نیست. نام این برند از این واقعیت گرفته شده است که بخش شمالی کوه‌ها در نیم کره شمالی سردتر بوده و از نظر تکنیکی به علت عدم وجود خورشید چالش برانگیزترند. از این رو این برند نماد مقاومت و محافظت در برابر آب و هوای سرد و سخت است.
با وجود اینکه مدیر عامل سابق کمپانی ضبط و پخش موزیک‌های چند ملیتی بریتانیایی(EMI)، جیم فیفیلد(Jim Fifield) در طول دوره‌ی ریاست بر نورث فیس آن را تا آستانه‌ی ورشکستگی برد، نسخه دموی کاست‌های کلپتون را در اوقاتی که برای اسکی می‌رفت، پخش می‌کرد.
چادرهای(ECWC) برای شرایط آب و هوایی بسیار سرد در نظر گرفته شده‌اند. همیشه این کنجکاوی وجود دارد که دولت، زحمت تست این چادرها را متحمل شده یا صرفا به چند دهه سوابق و تجربه هیمالیایی نورث فیس بسنده کرده است.
حتی قبل از اینکه اولین پک این برند تولید شود، نورث فیس به عنوان راهنما در خدمات راهنمای کوهنوردی کالیفورنیا فعالیت داشت، که اصالتا از فروشگاه اصلی شان بودند. عکس بالا سمت راست دوگ تامپکینز، بنیانگذار نورث فیس است. تا به امروز آنها حامی ورزشکاران و سفرهای سازماندهی شده به مکان‌های ناآشنا و یا خطرناک هستند.
در سال ۱۹۷۵، نورث فیس طرح‌های هندسی فولر را برای طراحی چادرهای بیضی شکل‌شان به کار برد، استفاده از میله‌های انحنادار تولید چادرهای A شکل را منسوخ کرد. با نگاه به عکس بالا می‌توان فهمید فولر خیلی به وجد آمده است. طرح وی هنوز هم مورد استفاده است.
مردم دوست دارند از نورث فیس متنفر باشند چرا ه به علت گران بودن این برند و وضعیت نامناسب مالی، نمی‌توانند بسیاری از محصولاتش را خریداری کنند. اما همین واقعیت مانع از ورشکستگی نورث فیس می‌شود، در شرایط سخت اقتصادی و مالی همیشه پول کافی دارند تا عملکرد مناسبی داشته باشند و مقروض نشوند. درست است که خیلی‌ها نمی‌توانند کاپشن بادی، جلیقه و کوله پشتی داشته باشند، اما در عوض اگر شرکت هایی مانند نورث فیس نبودند، خیلی از ورزشکارها اسپانسر نداشتند و حتی آرمان نورث فیس (هرگز از جستجو دست نکش) از بین می‌رفت.
منبع:thrillist