رعنا بهرامی پژوهشگر کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای ملی گفت:
نمونه‌های مصور کردن روی سفالینه‌ها با نقوش انسانی، از قرون چهارم و پنجم هجری و دردوره سلجوقیان وجود داشته است.
به گفته او، نمونه این مصورسازی‌ها را می توان در ظروفی مشاهده کرد که با چهره‌های انسانی و با شمایل مغولی منقوش شده‌اند؛ به عبارتی آن سال‌ها، نگارگری روی ظروف انجام می شده و در سال‌های اخیر، بیشتر در مصور کردن کتاب‌ها و یا در قالب مینیاتور روی کاغذ مورد استفاده قرار می‌گیرد. بهرامی یکی از اهداف کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای ملی را احیای مجدد نقوش برگرفته از فرهنگ نگارگری سنتی ایران بر سفالینه‌هایی اعلام کرد که با شیوه لعاب انجام می گیرند و گفت:
همخوانی این نقوش باظروف مورد نظر همراه باحفظ مفاهیم سنتی و اصیل اثر از عرصه‌های پژوهشی گروه هنری سفالینه‌ها در پژوهشکده هنرهای سنتی است که مد نظر قرار می‌گیرد.
او با اشاره به اجرای مدل‌هایی برای احیاء این شیوه تصریح کرد که پیش از این مینیاتور کمتر روی سفال انجام می‌شد و این شیوه به دست فراموشی سپرده شده بود که در این کارگاه سعی دراحیای آن داریم. به گفته بهرامی ، هم اکنون یک بشقاب توسط پژوهشگران کارگاه سفال و لعاب ساخته شده است که با روش «رولعاب» و نقش مینیاتوری از شاهنامه که نمونه اصلی آن در کاخ گلستان قرار دارد، طراحی شده است. این هنرمند درپایان گفت :
برای طراحی این بشقاب به دلیل محدودیتی که در کار با سفال داریم یک نمونه از طرح را در ظرف لعاب انجام دادیم؛ به این صورت که ابتدا روی ظرف رابا لعاب سفید می‌پوشانیم وسپس روی آن نقاشی می‌کنیم و پس از پخته شدن در کوره ،بشقاب با طلا تزیین وبرای پخت مجدد در کوره قرار می‌گیرد.
منبع: