آشنایی با شهر ارواح در چین

این شهر کوچک و زیبا که کانگ‌باشی منطقه‌ی جدید نام دارد، در پی کشف و استخراج زغال‌سنگ در ناحیه‌ی اوردوس ساخته شده است. اوردوس، شهری است از شهرهای چین که در قسمت خود مختار مغولستان داخلی واقع شده است.

این شهر بر پایه‌ی قیمت زغال‌سنگ ساخته شد. اما امروزه سطح آن به شکلی تاریخی پایین آمده است.

کانگ‌باشی برای سکونت حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر از مردم ساخته شد.

تئاتر ملی و مرکز فرهنگی، از جهت معماری بسیار زیبا و غنی هستند اما بازدیدکنندگان کمی تا حال آن‌ها را دیده‌اند.

بسیاری از مردمی که به هر حال در این شهر ارواح زندگی می‌کنند، شرایط بسیار خاص و متفاوتی دارند. به‌عنوان مثال صاحبان رستورانها هیچ پولی بابت اجاره بها نمی‌دهند. دولت استفاده از این ساختمان‌ها را برای آن‌ها به‌صورت مجانی مجاز کرده است تا کارگران شهر هم جایی برای غذا خوردن داشته باشند.

یکی از خوار و بار فروشی‌های بسیار کاربردی شهر که تمامی کارکنان شهر را تغذیه می‌کند، کارمندان مهاجر را استخدام می‌کند. خانمی که فضای دفتر کار را اجاره کرده است، بابت آن ماهانه ۷۵ دلار می‌پردازند و در دستشویی عمومی شهر حمام می‌کند. صد نفر دیگر هم هستند که دقیقا در شرایط او زندگی می‌کنند.

ساخت‌وساز هنوز هم در منطقه‌ی جدید ادامه دارد. این در حالی است که هیچ کس از دلیل آن با خبر نیست.

این شهر، هرآنچه را که هر کس ممکن است در زندگی بخواهد دارد: تئاترهای مختلف، موزه‌ها، زمین‌های ورزشی، برج‌های اداری و انواع و اقسام خانه‌ها. که البته تمام آن‌ها خالی هستند.

چنگیز خان، بر تمام قلمروی خالی چنگیز خانی‌اش، حکومت می‌کند.

تابلوهایی که روی آن‌ها عبارت "برای اجاره" نوشته شده است، در جای‌جای شهر به چشم می‌خورند. از زمان ساخته شدن این شهر تاکنون، هیچ ساختمانی به فروش نرفته است.

برآوردها حاکی از آن است که ۲۰ هزار تا ۳۰ هزار نفر هم‌اکنون در شهر کانگ‌باشی زندگی می‌کنند که مساوی است با ۱۰ درصد از کل ظرفیت شهر.

این ساختمان‌های بلند و متروکه، آدم را به یاد دنیای فیلم‌های علمی تخیلی می‌اندازد.

یک چیز خوب در مورد زندگی در شهر ارواح این است که رسیدن به محل کار، کار بسیار ساده‌ای است.

این شهر متروکه آدم را به وحشت می‌اندازد. آیا انفجار هسته‌ای تمام مردم را تار و مار کرده است؟ زامبی‌ها به شهر حمله کرده‌اند؟ خیر. این ساختمان‌ها از همان ابتدای کار خالی از سکنه بودند.

در آپارتمان‌های نو و مدرن، هیچ کس زندگی نمی‌کند.

ممکن است در لابی هر یک از ساختمان‌ها، افراد خانه به دوشی را در حال زندگی روزمره شان پیدا کنید.

مکان‌های بزرگ و مجللی که برای اجتماعات مردم ساخته شده‌اند، خالی و بی‌استفاده مانده‌اند.

مکانی دیگر، با داستانی مشابه. در منطقه‌ی تیانجین بینهای، مرکز اقتصادی یوجیاپو قرار دارد و البته هیچ دلیلی برای بازدید از آن نیست. تمام این منطقه خالی است و هنوز کاملا ساخته نشده است.

اینجا، قرار بود روزی مرکز جهان اقتصادی و تجاری شود. و به‌گونه‌ای ساخته شد که شبیه به منهتن به نظر برسد.

سازه‌ها در حال حاضر عملا نیمه کاره رها شده‌اند. بسیاری از سرمایه‌گذاران، از ادامه‌ی کار پا پس کشیده‌اند. منهتن ثانی، بی‌استفاده، ناقص و تسخیر شده توسط رویا‌های از دست رفته، باقی مانده است.