کریستف کلمب؛ دریانوردی که به جای شرق، به غرب رسید

کریستف کلمب تاجر و دریانورد مشهور اهل جنوا (از شهرهای شمال غرب ایتالیا) بود که در سفرهای دریایی خود، اتفاقی به قاره آمریکا رسید.

کلمب از جانب پادشاهی کاستیل (در اسپانیا)‌ ماموریت داشت راهی به سوی هندوستان پیدا کند. کلمب در سال ۱۴۹۲ میلادی با سه کشتی از اقیانوس اطلس گذشت؛ اما کشتی‌های او به‌جای آسیا، به سرزمین آمریکا رسیدند. کلمب سفر خود را به آمریکا از طریق چهار سفر اکتشافی در محدوده سال‌های ۱۴۹۳ تا ۱۴۹۲، ۱۴۹۶ تا ۱۴۹۳، ۱۵۰۰ تا ۱۴۹۸ و ۱۵۰۴ تا ۱۵۰۲ میلادی به انجام رساند.

منبع عکس: christophercolumbus.org

«کریستوفر کلمبوس» معروف به «کریستف کلمب» (Christopher Columbus)، دریاسالار و دریانورد ایتالیایی بود که راه اکتشاف، استعمار و استثمار اروپا در قاره آمریکا را باز کرد. برخی او را دارای اصالت پرتغالی می‌دانند و معتقدند که او وانمود می‌کرد یک ایتالیایی است. کریستف کلمب را کاشف «دنیای جدید» نامیدند؛ در حالی که وایکینگ‌هایی چون «لیف اریکسون» (Leif Erikson)، پنج قرن پیش از او به آمریکالی شمالی رسیده بودند.

کریستف کلمب، فردی بسیار جاه‌طلب توصیف شده است. او سفرهای اکتشافی خود را تحت حمایت «فردیناند دوم و ایزابلای اول» (Ferdinand II and Isabella I)، پادشاه و ملکه کاتولیک ایالت‌های «آراگون» (Aragon)، «لئون» (Leon)، «ناوارا» (Navarra) و «کاستیل» (Castile)، در اسپانیا به انجام رسانید. پادشاه و ملکه، مقام «دریاسالار اقیانوس» و «نایب‌السلطنه و فرماندار» تمام جزایر و سرزمین‌های کشف‌شده توسط کلمب را در آوریل ۱۴۹۲ میلادی به او اهدا کردند.

تصویر فردیناند و ایزابلا پادشاهان اسپانیا و حامیان کریستف کلمب، منبع عکس: sites.psu.edu

کریستف کلمب اجازه مالکیت یک‌دهم ثروتی که از این سرزمین‌ها به دست می‌آورد را نیز از پادشاه و ملکه دریافت کرد؛ اما پادشاه به او هشدار داد که تا موفقیت کامل، حق استفاده از عناوین را ندارد.

در بازه زمانی جشن‌ ۴۰۰ سالگی دستاورهای کلمب در سال‌های ۱۸۹۲ تا ۱۸۹۳ میلادی و جشن ۵۰۰ سالگی این موفقیت‌ها در سال ۱۹۹۲ میلادی، تغییرات گسترده‌ای در نوع نگاه به کشف قاره جدید توسط کلمب به وجود آمد. کتاب‌های زیادی در دهه ۹۰ میلادی در زمینه دستاوردهای او چاپ شدند و تحقیقات باستان‌شناسان و انسان‌شناسان، دیدگاه‌های ملوانان و مورخان درباره سفر کریستف کلمب را تکمیل کردند؛ این تلاش‌ها منجر به ایجاد تفاسیر و رویکردهای جدیدی شد.

دیدگاه قدیمی اروپا درباره عملکرد کلمب، جای خود را به فهمی داد که از دیدگاه ساکنان قاره آمریکا شکل می‌گرفت. طبق دیدگاه اروپایی، کشف قاره آمریکا پیروزی بزرگی بود که کلمب با انجام چهار سفر، در آن نقش قهرمان را بازی کرد. عملکرد او وسیله‌ای برای به ارمغان آوردن سود مادی بسیار برای اسپانیا و دیگر کشورهای اروپایی جهت شهرک‌سازی محسوب ‌می‌شد.

برخی سرخ‌پوست‌ها کلمب را مسئول مستقیم یا غیرمستقیم کشتار ده‌ها میلیون نفر از مردم بومی و عامل استثمار آمریکا از سوی اروپا می‌دانند.

کلمب شخصیتی مذهبی داشت و معتقد بود خداوند او را برای سفر فراخوانده است. بسیاری از نام‌هایی که وی برای سرزمین‌هایش کشف کرد، نام‌های مذهبی بودند. کریستف از شهرت خود برای نگارش کتاب عجیبی به نام «پیشگویی‌ها» (El Libro de las Profecias)، استفاده کرد و در این کتاب اصرار داشت سفرهای او الهی بوده‌اند. کلمب معتقد بود جهان به پایان می‌رسد و او خود را مامور این فرجام می‌دانست. کریستف این کتاب را بعد از سفر سوم خود در فاصله سال‌های ۱۵۰۱ تا ۱۵۰۲ میلادی نوشت.

منبع عکس: history.com

اطلاعات کمی از زندگی اولیه کلمب وجود دارد. اکثریت قریب به اتفاق محققان، با استناد به وصیت‌نامه کلمب در سال ۱۴۹۸ و اسناد آرشیوی به دست آمده از «جنوا» (Genoa) و «ساوونا» (Savona؛ یک شهر بندری در شمال غربی ایتالیا)، بر این باورند که کریستف کلمب در سال ۱۴۵۱ میلادی در جنوا، از شهرهای ایتالیا، در خانواده‌ای مسیحی متولد شد؛ اما برخی عقیده دارند او یک یهودی مسلمان‌شده بود که در کشور اسپانیا یا پرتغال به دنیا آمد. «دیوید ایکورن» (David Aicorn) عقیده داشت نام اصلی کلمب، «جان کولون» (John Colon)، بود و او خود، بعدها نامش را به کریستوفر کولومبوس (اسپانیولی) تغییر داد.

کریستف کلمب، پسر بزرگ «دومنیکو کلمب» (Domenico Columbus)، کارگر و بازرگان پشم جنوایی، و «سورانا فونتاناروسا» (Sorana Fontanarosa)، بود و سه برادر کوچک‌تر از خود و یک خواهر نیز داشت. کریستف از دوران کودکی به دریا علاقه نشان داد و در نوجوانی به قایق‌رانی پرداخت. او از ۱۴ سالگی در دریا مشغول به کار شد و بعد از گذشت چندین سال، به‌عنوان یک دریانورد تجاری از یک بندر به بندر دیگر بار حمل می‌کرد.

از زندگی کریستف کلمب اطلاعات زیادی در دست نیست و بیشتر محققان، مطالب خود را با استناد به وصیت‌نامه او نوشته‌اند. خانواده او در سال ۱۴۷۰ به ساوونا کوچ کردند. در آنجا کلمب به‌همراه «بارتولومئو» (Bartholomew)، برادرش، نقشه‌نگاری را فرا گرفتند.

بارتلومه، برادر کریستف کلمب، منبع عکس: britannica.com

کلمب در سال ۱۴۷۰ میلادی، در یک کشتی جنوایی استخدام شد. او در جوانی حرفه خود را به‌عنوان یک دریانورد، در دریای تجاری پرتغال آغاز کرد. کریستف تحصیلات رسمی نداشت و تا ۲۴ سالگی خواندن و نوشتن را نمی‌دانست. او که آرزو داشت ناخدای کشتی شود، با مطالعه فراوان، کمبودهای تحصیلی خود را جبران کرد و به یک دریاسالار تبدیل شد؛ سپس در سال ۱۴۷۶ میلادی، به‌همراه یک هیئت بازرگانی به اقیانوس اطلس رفت؛ اما دزدان دریایی فرانسه به ناوگان وی حمله کردند و آن را آتش زدند.

کشتی کلمب در «کیپ سنت وینسنت» (Cape St. Vincent)، واقع در جنوب غربی پرتغال، غرق شد و او که جان سالم به در برده بود، حدود ۱۰ کیلومتر شنا کرد تا خود را به ساحل رساند. کریستف بعد از آن حادثه، به‌همراه برادر خود، بارتولومئو به «لیسبون» (Lisbon)، در پرتغال رفت و در آنجا ساکن شد. آن‌ها پس از استقرار در لیسبون، یک تجارت نقشه‌برداری به راه انداختند.

کلمب و برادرش در سال ۱۴۷۷ میلادی، در یک شرکت جنوایی به نام «سنتوریونی» (Centurioni)، به‌عنوان نقشه بردار، استخدام شدند. شرکت متعلق به یکی از آشنایان پدر آن‌ها بود. کریستف در طول هشت سالی که به‌عنوان نقشه‌بردار سپری کرد، به این نتیجه رسید که با حرکت به‌سمت غرب، از طریق اقیانوس اطلس، به‌طور مستقیم، راه میان‌بری به هند وجود دارد.

منبع عکس: edition.cnn.com

کلمب در سال ۱۴۷۸ میلادی با کشتی بازرگانی به ایسلند و ایرلند رفت و به‌عنوان نماینده شرکت جنوایی، مشغول خرید شکر در «مادیرا» (Madeira)، واقع در پرتغالشد. او در سال ۱۴۷۹ میلادی با «فیلیپا مونیز پرسترلو» (Filipa Moniz Perestrelo)، از اعضای خانواده اشراف پرتغالی که در آن زمان به فقیر شده بودند، ازدواج کرد. «دیگو» (Diego)، اولین پسر کلمب و فیلیپا بود که در سال ۱۴۸۰ میلادی به دنیا آمد.

قلعه الیمینا در غنا، منبع عکس: blackpast.org

کریستف در سال‌های ۱۴۸۲ تا ۱۴۸۵ میلادی در امتداد سواحل گینه و طلا (Gold coast)، در غرب آفریقا، تجارت کرد و سفری نیز به قلعه پرتغالی «سائو جورج» (Sao Jorge da Mina؛ که اکنون به نام «المینا» (Elmina)، در غنا واقع است) داشت. او در این مسیر، به دانش ناوبری پرتغالی و سیستم‌های باد اقیانوس اطلس مسلط شد. برخی مورخان عقیده دارند او به قلعه المینا رسید؛ اما دراین‌باره هیچ سندی وجود ندارد.

فیلیپا در سال ۱۴۸۵ میلادی درگذشت. کلمب که در سال ۱۴۸۸ در اسپانیا به سر می‌برد، با معشوقه خود «بئاتریس انریکز دی آرانا» (Beatriz Enriquez de Arana)، از «کوردوبا» (Cordoba؛ شهری در جنوب اسپانیا) بود. بئارتیس از دیگو نیز نگهداری می‌کرد؛ اما هرگز همسر رسمی کریستف نشد. کلمب از معشوقه‌اش، صاحب پسر دوم خود به نام «فرناندو» (Fernando) شد.

کلمب به‌دنبال دست‌یابی به هند از طریق کشف راهی جدید بود. عواملی چون تبلیغ و گسترش مسیحیت، قدرت‌یابی ایالت‌های آراگون و کاستیل، ترس از کشور پرتغال، اشتیاق به طلا، امید به کشف سرزمین‌های جدید، نیاز به ادویه و گیاهان دارویی از مهم‌ترین اهداف کلمب برای سفر به هندوستان محسوب می‌شدند.

از نظر کسانی که به مسطح بودن زمین اعتقاد داشتند، نقشه کلمب بی‌فایده بود؛ به‌این جهت او ناچار شد برای حمایت از برنامه‌های خود، به‌دنبال افراد بانفوذ در بین قدرتمندان بگردد. کلمب در سال ۱۴۸۶ میلادی، برای عبور از گذرگاه اقیانوس اطلس، از «جان دوم» (John II)، پادشاه پرتغال درخواست کمک کرد؛ اما با درخواست او موافقت نشد. برخی معتقدند او با پادشاه پرتغال، مخفیانه توافق کرد؛ اما هیچ سندی برای تایید این ادعا وجود ندارد.

تصویر جان دوم، پادشاه پرتغال، منبع عکس: dreamstime,com

کلمب در سال ۱۴۸۴ میلادی، به‌طور جدی از فردیناند و ایزابلا درخواست حمایت مالیکرد؛ اما حدود هشت سال بعد، در سال ۱۴۹۲ موفق به کسب حمایت سلطنتی آن‌ها شد. این حمایت از طریق مداخلات خزانه‌داری اسپانیا، «لوئیس د سانتانجل» (Luis de Santangel)، مسئول امور مالی ملکه و «راهبان فرانسیسکن» (Franciscan monks؛ راهبانی که وظایف کشیشان را انجام می‌دهند)، به دست آمد.

اشتیاق مبلغان مسیحی و ضداسلامی، قدرت کاستیل و آراگون، شهوت به طلا، میل به ماجراجویی، امید به فتوحات و نیاز اروپا برای عرضه مطمئن گیاهان و ادویه‌ها برای پخت و پز و دارو با هم ترکیب شدند و انگیزه اولین سفر کلمب را رقم زدند.

کریستف کلمب در پیش‌گفتار اولین سفر خود می‌گوید:

... من پادشاه مورها را دیدم که از دروازه‌های شهر بیرون آمد و دستان سلطنتی اعلیحضرت را می‌بوسید ... و اعلیحضرت، همان طور که مسیحیان کاتولیک ... به فکر افتادند که من، کریستف کلمب، را به مناطق مذکور هند بفرستند تا آن‌ها را ببینم. شاهزادگان و مردمان و سرزمین‌ها... و شیوه‌ای که باید برای تبدیل آن‌ها به ایمان مقدس ما به کار رود و مقرر شد که از طریق خشکی به طرف مشرق نروم، از آنجا که مرسوم بود، بلکه از راه غرب که تا به امروز ما به‌طور نمی‌دانیم که کسی از آن عبور کرده است.

کریستف کلمب علاقه زیادی به ماجراجویی داشت و برای یافتن مسیری به «کاتای» (Cathay؛ ختا یا چین) و هند، جزایر افسانه‌ای طلا و ادویه شرق، از طریق دریا آماده شد. او بسیار امیداور بود و از آغاز، فروتنانه قد علم کرد تا برای خانواده‌اش ثروت جمع کند و به صفوف اشراف اسپانیا بپیوندد.

پادشاهان کاتولیک امیدوار بودند که از این طریق، در میان پادشاهان اروپا، به‌ویژه در برابر پرتغال، جایگاه بهتری کسب کنند. راهبان فرانسیسکن‌ نیز طبق اعتقاد مسیحیت، برای پایان نهایی جهان آماده بودند و امید داشتند پروژه کلمب به‌سمت غرب، با تامین مالی یک جنگ صلیبی، به سرزمین‌های مقدس کمک کند.

هم‌زمان با کریستف کلمب، «بارتومئو دیاس» (Bartolomeu Dias؛ کاوشگر پرتغالی)، در امتداد سواحل غرب آفریقا تلاش می‌کرد مسیری شرقی را از طریق دریا به چین و هند کشف کند. کلمب در سال ۱۴۹۲ در اولین سفر خود، به آمریکای شمالی رسید و به جزیره‌ای رسید که نام آن را «ایسپانیولا» (Hispaniola؛ از جزایر کاراییب)، گذاشت. او حکومت سرزمین جدید را به عهده گرفت و در غیاب خود، هنگام سفر برای ادامه اکتشافات، برادرش، بارتولومه را جایگزین خود کرد.

موفعیت جغرافیایی ایسپانیولا ایسپانیولا، منبع عکس: worldatlas.com

بارتولومه، برادر کلمب، با سه کشتی به ایسپانیولا فرستاده شد؛ او از سال ۱۴۹۴ تا ۱۴۹۶ میلادی، به‌عنوان ژنرال در آنجا خدمت و شهر «سانتو دومینگو» (Santo Domingo؛ از قدیمی‌ترین شهرهای جزیره کاراییب و پایتخت جمهوری دومنیکن) را تاسیس کرد. او در غیاب کریستوف در جزیره، تا سال ۱۴۹۸ پست فرمانداری را داشت و تا سال ۱۵۰۰ کاپیتان بود؛ بعد از آن، به کاستیل بازگشت.

کلمب سفرهای اکتشافی خود را طی چهار مرحله تا سال ۱۵۰۴ میلادی و تا هنگام مرگ ملکه ایزابلا ادامه داد و پس از آن در آوریل سال ۱۵۰۵ در سویل ساکن شد. او مصرانه از ولیعهد درخواست کرد که امتیازات شخصی خود و خانواده‌اش را که پادشاه و ملکه به آن‌ها اعطا کرده بود، به رسمیت بشناسد.

کلمب در اوایل سال ۱۵۰۶ میلادی به «سگویا» (Segovia، در منطقه کاستیل و لئون)، محل دربار شاه اسپانیا رفت و در مراسم عروسی پادشاه فردیناند با «اورسولا ژرمن» (Ursula Germaine) فرانسوی شرکت کرد. او در مارس ۱۵۰۶ به وایادولید اسپانیا رفت و در ۲۰ ماه مه همان سال در سن ۵۴ سالگی درگذشت. شرح سفرهای اکتشافی او در ادامه همین مقاله خواهد آمد.

منبع عکس: britannica.com

کریستف کلمب، کاوشگر بزرگ، در آگوست سال ۱۴۹۲ میلادی با سه کشتی، کاستیل را ترک کرد و در ۱۲ اکتبر همان سال، به قاره آمریکا رسید. کشتی کلمب به نام «سانتاماریا» (Santamaria)، شهرت داشت. کلمب به جزیره‌ای در «باهاما» (Bahamas) رسید که ساکنان بومی جزیره، آن را به نام «گواناهانی» ( Guanahani) می‌شناختند که امروزه «سن سالوادور» (San Salvador)، نامیده می‌شود.

منبع عکس: smithsonianmag.com

کریستف کلمب برای کشف سرزمین‌های جدید، چهار سفر اکتشافی انجام داد. کشتی‌های اولین سفر اکتشافی او به نام‌های سانتاماریا، «نینا» (Nina) و «پینتا» (Pinta) معروف بودند. ائتلافی از مقامات خزانه‌داری سلطنتی، بانک‌داران جنوبی و فلورانسی تشکیل شدند و حدود ۱,۱۴۰,۰۰۰ «ماراودی» (Maravedi؛ سکه اسپانیایی) برای تجهیز سفر فراهم کردند. بیشتر از یک سوم این مبلغ از طریق کمک‌های شاه و ملکه به کریستف کلمب تامین می‌شد. در آن زمان برخی گفتند ملکه ایزابلا برای سفر کریستف کلمب، جواهراتش را به گرو گذاشت؛ البته با وجود این مبلغ پول، نیازی به گرو جواهرات ملکه نبود.

منبع عکس: wellcomecollection.org

کلمب سفر خود را از سوم آگوست سال ۱۴۹۲ میلادی آغاز کرد. غربی‌های ساکن «جزیره آزور» (Azores)، در میانه اقیانوس اطلس، تلاش‌های پیشین برای حرکت به غرب را شکست داده بودند. دریاسالار به‌جای حرکت به‌سمت غرب، راهی «جزایر قناری» (Canary Islands)، در اسپانیا شد. سه کشتی تجاری بادهای شرق را تحمل و پس از حدود یک ماه، در ۶ سپتامبر از «سن سباستین د لا گومرا» (San Sebastian de La Gomera؛ جزیره‌ای از جزایر قناری)، حرکت کردند.

ملوانان پوشش گیاهی شناور و انواع پرندگان را در ماه سپتامبر و اوایل اکتبر دیدند که همه آن‌ها نشانه‌هایی از نزدیکی زمین بودند. خدمه کشتی در ۱۰ اکتبر سال ۱۴۹۲، صبرشان را از دست دادند و از شکست، بادهای مخالف و کمبود آذوقه شکایت کردند. کلمب، ترس خدمه را به‌طور موقت فرونشاند و در ۱۲ اکتبر، از کشتی پینتا، خشکی پدیدار شد. اولین جایی که به آن رسیدند، محلی در دریای کارائیب، در سرزمینی به نام «گواناهانی» گزارش شده که بین جغرافیا‌دانان، محل اختلاف است.

کلمب پرچم سلطنتی را در گواناهانی برافراشت و مدت بسیار کمی را در آنجا سپری کرد. او مشتاق بود سفرش را ادامه دهد تا به «سیپانگو» (Cipango؛ ژاپن) برسد. او در ۲۸ اکتبر همان سال، به کوبا رسید و گمان کرد به سیپانگو رسیده است؛ سپس در پنجم دسامبر به جنوب شرقی بازگشت تا به‌دنبال شهر افسانه‌ای زیتون در چین بگردد و با این تصمیم، شانس خود برای پا گذاشتن در «فلوریدا» (Florida) را از دست داد.

برافراشتن پرچم اسپانیا در سرزمین جدید، منبع عکس: ictinc.ca

بادهای ناموافق، ناوگان را به جزیره‌ «هاییتی» (Haiti) رسانید. در ۶ دسامبر، کلمب آن را به جهت ایسپانیولا تغییر داد. او گمان می‌کرد ایسپانیولا ،همان سیپانگو، است. کلمب همچنین تصور می‌کرد سیپانگو از جزایر غنی افسانه‌ای به شمار می‌رود که ناوگان سلیمان از آن طلا، جواهرات و ادویه‌ها را به اورشلیم بازگرداند.

کلمب در آنجا کمی طلا پیدا کرد که او را از تمسخر نجات می‌داد. او با یاری یک رئیس هندی به نام «گواکاناگاریکس» (Guacanagarix)، در ساحل شمالی جزیره، انباری برپا کرد و آن را «لا نویداد» (La Navidad) نامید. کلمب ۳۹ نگهبان را تا زمان بازگشت خود، مامور محافظت از شهر کرد. کشتی سانتاماریا در ۲۵ دسامبر ۱۴۹۲ میلادی، به‌طور تصادفی به گل نشست و از بین رفت؛ از تخته‌های آن برای ساخت پادگان استفاده کردند.

کریستف کلمب در ۱۶ ژانویه سال ۱۴۹۳ میلادی، با دو کشتی باقی‌مانده خود به اسپانیا رفت. یک طوفان مهیب در اواسط فوریه وزید و کشتی نینا را به‌سمت بندرگاهی در آزور راند. مقامات پرتغالی، ساکنان کشتی را دستگیر و زندانی کردند؛ اما زندانی‌ها بعد از مدت کوتاهی آزاد شدند. کلمب کشتی را به حرکت درآورد و به‌سختی آن را به لیسبون رساند. کریستف کلمب در لیسبون با پادشاه جان دوم صحبت کرد. صحبت او با پادشاه پرتغال، به معنی همکاری با دشمنان اسپانیا تلقی شد و بر بازگشت او به «پالوس» (Palos؛ محل حرکت کلمب در اسپانیا) در ۱۵ مارس سایه افکند.

کریستف کلمب برخی از زیاده‌روی‌های یارانش را کنترل کرد؛ اما این پیشرفت‌ها، توانایی او برای حفظ پایه‌های اخلاقی و مقدرات الهی درباره اکتشافات را از بین برد. از سوی دیگر، دربار اسپانیا عدم وفاداری او به اسپانیا را گوشزد و اطرافیانش را در مقابل وی قرار داد.

کاپیتان «مارتین پینزون» (Captain Martin Pinzon)، ناخدای کشتی پینتا، با رسیدن ناوگان‌ها به باهاما مسیر خود را تغییر داد؛ سپس از کوبا دور شد و کلمب نتوانست تا ۶ ژانویه به او بپیوندد. پینزون بعد از بازگشت به اسپانیا درگذشت و کلمب فرماندهی سفر دوم را به عهده گرفت.

منبع عکس: wsj.com

کریستف کلمب بعد از سفر اول خود، طلا، ادویه، طوطی و اسرای جنگی بسیاری را به «بارسلونا» (Barcelona)، آورد. وجود این کالاها، نیاز به سفر دیگر را تسریع می‌کرد. او که بعد از سفر اول خود، به محبوبیت بسیاری دست یافته بود، رهبری ۱۷ کشتی از «کادیز» (Cadiz؛ بندری در جنوب غرب اسپانیا) را در ۲۵ دسامبر ۱۴۹۳ میلادی به عهده گرفت.

علاوه بر تجارت، بشارت دین مسیح نیز در برنامه سفر دوم کلمب گنجانده شد و راهبان بسیاری به‌همراه او به سفر رفتند. ۱,۳۰۰ مرد حقوق بگیر با ۲۰۰ سرمایه‌دار خصوصی و گروهی سواره‌نظام برای این سفر در نظر گرفته شدند. ناوگان حرکت خود را از گومرا در جزایر قناری آغاز کرد و در سوم نوامبر سال ۱۴۹۳ به «دومینیکا» (Dominica)، در «آنتیل کوچک» (Lesser Antilles؛ مجموعه‌ای از جزایر دریای کاراییب) رسید. ناوگان بعد از مشاهده «جزایر ویرجین» (Virgin Islands) در ۲۳ نوامبر، وارد «خلیج سامانا» (Samana)، در هسپانیولا شد.

تصویر بازمانده از شهر لا ایزابلا، منبع عکس: travel.sygic

کلمب و همراهانش چهار روز بعد متوجه شدند که انبار آن‌ها ویران شده است و محافظان آن مرده‌اند؛ پس شهری محکم ساختند و برای احترام به ملکه، آن را «لا ایزابلا» (La Isabela)، نام‌گذاری کردند. «آنتونیو د تورس» (Antonio de Torres)، یکی از ناخداهای کلمب، در دوم فوریه سال ۱۴۹۳، با ۱۲ کشتی حامل ادویه‌جات، ترشی‌جات، طوطی‌ها و اسیران بسیار به‌همراه شکایت‌هایی از روش‌ اداره شهر توسط کلمب، از لا ایزابلا به اسپانیا رفت.

با حرکت تورس به اسپانیا، «آلونسو د اوجدا» (Alonso de Ojeda) و «پدرو مارگاریت» (Pedro Margarita)، از زیردستان کلمب، انتقام قتل عام نویداد را از بومیان گرفتند و برده‌ها را اسیر کردند.

کلمب در ماه مارس، «دره سیبائو» (Cibao؛ بخشی از جمهوری دومنیکن) را یافت و «قلعه سنت توماس» (St. Thomas Castle) را در آنجا ساخت؛ سپس در اواخر ماه آوریل، نینا و دو کشتی دیگر را برای کاوش در خط ساحلی کوبا و جست‌و‌جوی طلا در «جامائیکا» (Jamaica) هدایت کرد؛ او به این نتیجه رسید که ایسپانیولا دارای غنی‌ترین منابع برای مهاجران است.

تصویر قلعه سنت توماس، منبع عکس: viator.com

دریاسالار که ایسپانیولا را در کوبا، سرزمین اصلی چینی‌ها می‌دانست، در ۱۲ ژوئن ۱۴۹۴ میلادی اصرار کرد که افرادش اعلامیه‌ای بنویسند و در آن سوگند بخورند که به سرزمین چین رسیده‌اند. او قصد داشت از این طریق حاکم خود را متقاعد کند که به هدفش دست یافته است. بعد از آن، کلمب، ایسپانیولا را به‌طور کامل و با خشونت بسیار فتح کرد. او برای دست‌یابی به این هدف، ویرانی‌های بسیاری از خود به‌جای گذاشت.

کلمب در ۱۰ مارس سال ۱۴۹۶ میلادی، لا ایزابلا را به مقصد اسپانیا ترک کرد. او در ۱۱ ژوئن، به کادیز رسید و برنامه‌های خود را برای سفر سوم به حاکمان اسپانیا در «بورگوس» (Burgos)، اعلام کرد.

بازده سفر دوم کریستف کلمب زیاد نبود. در آن زمان پادشاهی‌های پرتغال و اسپانیا از طریق «معاهده توردسییاس» (Tordesillas Treaty؛ طبق این عهدنامه، سرزمین‌های کشف شده خارج از اروپا بین پادشاهی کاستیل اسپانیا و پرتغال تقسیم شدند) صلح کرده بودند؛ اما پرتغال همچنان یک تهدید به شمار می‌رفت.

منبع عکس: factretriever.com

غنایم کم کریستف کلمب بعد از بازگشت از سفر دوم او، حامیان مالی‌اش را قانع نمی‌کرد. هدف کریستف از کاوش در جنوب، دست‌یابی به تنگه‌ای برای رسیدن از کوبا (کاتای کلمب) به هندوستان بود. کشتی‌های تدارکاتی گومرا دوباره در تاریخ ۲۱ ژوئن، سال ۱۴۹۸ میلادی، به مقصد ایسپانیولا رفتند. کلمب نیز در چهارم ژوئیه، حرکت خود را از «سانتیاگو» (Santiago)، در «کیپ ورد» (Cape Verde؛ کشوری جزیره‌ای در اقیانوس اطلس)، آغاز کرد.

کریستف کلمب اصل تغییر قطب‌نما را در سفر سوم کشف و از آن در سفر از «جزیره مارگاریتا» (Isla de Margarita؛ در دریای کارائیب) به ایسپانیولا استفاده کرد. او چرخش روزانه ستاره قطبی شمالی (Polaris) را دید و بعد از توقف در «ترینیداد» (Trinidad؛ کشوری در دریای کارائیب، نزدیک ونزوئلا)، وارد خلیج «پاریا» (Paria؛ در نزدیکی شرق ونزوئلا) شد؛ سپس پرچم اسپانیا را در آنجا برافراشت.

«تاینوها» (Taino؛ مردم بومی کارائیب و فلوریدا و ساکنان اصلی اکثر مناطق کوبا، جامائیکا، ایسپانیولا، جمهوری دومینیکن، هائیتی و پورتوریکو) و مهاجران اروپایی از حکومت بارتولئومه و دیگو کلمب رنجیده خاطر بودند. «فرانسیسکو رولدان» (Francisco Roldan)، شهردار لا ایزابلا نیز شورش کرد و جریان به دادگاه اسپانیا کشیده شد. وقتی کلمب تلاش کرد نظم را برقرار کند، فرانسیسکو دی بوبادیلا (Francisco Fernandez de Bobadilla)، از مقامات سلطنتی کاستیل، برای حکمرانی شهر در راه ایسپانیولا بود.

تصویر فرانسیسکو رولدان، شهردار لا ایزابلا، منبع عکس: britannica.com

کلمب در سفر سوم خود، تاینوها را به بردگی گرفت و آن‌ها را به اروپا فرستاد؛ همچنین برخی از آن‌ها را به استخراج طلا در ایسپانیولا واداشت. او روسای محلی مسئول تحویل طلا را بر اساس سرانه آزاد، با یک سیستم استثمار مستقیم که توسط اسپانیایی‌ها رهبری می‌شد، جایگزین کرد و سبب ایجاد نارضایتی‌های گسترده‌ در بین اسپانیایی‌های ناراضی و روسای بومی آن‌ها شد.

وقتی بوبادیلا حکمران ایسپانیولا شد، علیه خانواده کلمب اقدام کرد. او کلمب و دو برادرش را در اواخر اکتبر سال ۱۵۰۰ میلادی، با کشتی «لاگوردا» (La Gorda)، به کادیز فرستاد. کلمب در طی سفر، نامه‌ای طولانی به حاکمان خود نوشت و در آن از تحقیرهایی که متحمل شده بود، گلایه کرد. به نظر می‌رسد آنچه کریستف در نامه گفته است، بیانگر اعتقادات او باشد.

کریستف در نامه‌ای که نوشت، نشان داد که به توانایی‌های دریانوردی، درک آب و هوا، چشم‌ها و مطالعاتش مطمئن است. نامه او اگرچه شرایط استیصال وی را نشان می‌داد، نزدیکی او به هدف را نیز گوشزد می‌کرد. کلمب در نامه‌هایی که می‌نوشت، خود را «مسیح» نامید و از امضای عرفانی که هیچ کسی تفسیر آن را نمی‌دانست، استفاده می‌برد.

منبع عکس: history.com

کلمب کتاب خود را بر اساس اعتقاداتش تنظیم کرد. او در کتابی که نوشت از عناوین و ادعاهای مالی خانواده‌اش دفاع کرد و کتاب آخرالزمانی «پیشگویی‌ها» را که شامل مکاشفات مذهبی خود بود را نوشت. او باور داشت که ماموریت وی هدایت الهی بوده است؛ به‌این جهت، با وجود فشارها و تهدیدهای بسیار، هدف تحقق آرزوهای معنوی او افزایش می‌یافت.

کلمب در حین نزدیک شدن به شبه‌جزیره پاریا، چرخش ستاره قطبی را دید و تصور کرد ناوگان در حال بالا رفتن است. هوا معتدل و جریان آب شیرین به خلیج پاریا زیاد بود. او این نشانه‌ها را پیش‌تر درباره مناطق بیرونی بهشت زمینی در مطالعات خود می‌خواند؛ اما هنوز خبری از کشف طلا نبود. نامه‌ها و یادداشت‌های کلمب، نزدیکی او به سرزمین بهشت زمینی، کشور سلیمان و فتح مجدد بیت‌المقدس را گوش‌زد می‌کرد.

منبع عکس: sutori.com

کریستف کلمب از بی‌خوابی، خستگی چشم و آرتریت روماتوئید رنج می‌برد که مرگ وی را تسریع می‌کرد. در زمستان سال ۱۵۰۱ و بهار سال ۱۵۰۲ میلادی، چهار کشتی منتخب توسط کلمب خریداری و خدمه آن‌ها مشخص شدند. کلمب چهارمین سفر خود را در نهم می سال ۱۵۰۲ میلادی در حالی از کادیز آغاز کرد که حاکمان وی اعتماد خود را به او از دست داده بودند و بیشتر حس ترحم به او داشتند. بیماری او هرروز بدتر و دشمنی‌ با حکومت وی در ایسپانیولا بیشتر می‌شد.

فردیناند و ایزابلا او را از بازگشت به ایسپانیولا منع کردند و از او خواستند ادامه سفر سوم خود را از سر بگیرد و به‌دنبال طلا و دست‌یابی به تنگه هند برود.

کلمب قصد داشت «واسکودوگاما» (Vascodogama)، دریانورد پرتغالی، را در شرق ملاقات کند. او در شب ۲۵ مه از «گرن کاناریا» (Gran Canaria؛ از جزایر قناری اسپانیا)، حرکت کرد و در ۱۵ ژوئن به «مارتینیک» (Martinique؛ جزیره‌ای در دریای کارائیب) رسید؛ سپس در ۲۹ ژوئن، اجازه ورود به «سانتو دومنیگو» (Santo Domingo؛ پایتخت جمهوری دومنیکن) در ایسپانیولا را خواست. «فری نیکولاس آواندو» ( Frey Nicolas de Ovando)، شوالیه و مامور برقراری نظم از جانب ولیعهد اسپانیا، مانع ورود کلمب به ایسپانیولا شدند و او به‌سمت غرب و جنوب رفت.

تصویر واسکودوگاما، دریانورد پرتغالی، منبع عکس: sawanonlinebookstore.com

کلمب از ژوئیه تا سپتامبر ۱۵۰۲ میلادی، سواحل جامائیکا، سواحل جنوبی کوبا، هندوراس و ساحل نیکاراگوئه را کاوش کرد. شاهکار او در ناوبری دریای کارائیب، کلمب را در ۳۰ ژوئیه به جزیره «بوناکا» (Bunaka)، در نزدیکی هندوراس، برد. کار او بسیار دشوار بود و دریاسالار به آن افتخار می‌کرد.

ناوگان کلمب به‌سمت جنوب حرکت و در جست‌و‌جوی طلا، منطقه پانامایی «وراگوا» (Veragua؛ سرزمین‌های استعماری اسپانیا در آمریکای مرکزی) را کاوش کردند. دریاسالار در فوریه ۱۵۰۳ میلادی، برای سرمایه‌گذاری از طلاهایی که در آنجا یافته بود، یک پست تجاری در «سانتا ماریا دی بلانز» (Santa Maria De Blanes) در ساحل «رود بلن» (Belen River)، در پاناما به فرماندهی بارتولومی ساخت.

هندی‌ها در برابر ورود ناوگان کلمب، مقاومت کردند و کشتی‌های او سوراخ شد. مقاومت هندی‌ها و وضعیت نامناسب کشتی‌ها، سبب شد کلمب به ایسپانیولا بازگردد. ملوانان کلمب، ناوگان‌های او را به‌سمت شمال چرخاندند، کشتی‌ها نتوانستند این فاصله را طی کنند و در سواحل جامائیکا متوقف شدند.

کشتی‌های کلمب که قصد بازگشت به اسپانیا را داشتند، گرفتار طوفانی مهیب شدند و برخی از آن‌ها به‌همراه خدمه آن‌ها از بین رفتند؛ اما کشتی که حامل وسایل شخصی کلمب بود، سالم به اسپانیا رسید.

منبع عکس: abcnews.go.com

سفر چهارم کلمب که او پیش‌تر گمان کرده بود سفری سخت، اما پرثمر باشد، ناامید‌کننده‌ترین سفر او شد؛ زیرا ناوگان او در اکتشافات خود، فرصت کشف اقیانوس آرام را در سراسر تنگه پاناما از دست دادند.

«دیگو مندز» (Diego Mendez) و «بارتولومئو فیشچی» (Bartolomeo Fischi)، ناخداهای کشتی‌های غرق‌شده «لا کاپیتانا» (La Capitana)، و «ویزکاینو» (Vizcaino) در ۱۷ ژوئیه ۱۵۰۲ میلادی با قایق‌ برای دریافت کمک به ایسپانیولا رفتند و در مسیر حدود ۷۲۰ کیلومتر دریای آزاد را پیمودند.

آواندو، مامور حاکم اسپانیا در ایسپانیولا، عجله‌ای برای ارائه کمک به کلمب نداشت. دریاسالار با ابزار نجومی خود، ماه گرفتگی را پیش‌بینی و مردم محلی را برای تهیه غذا تهدید کرد و کلمب و افرادش در ماه اوت ۱۴۰۵، به ایسپانیولا رسیدند.

کلمب در هفتم نوامبر سال ۱۵۰۴ به کادیز برگشت و متوجه شد که ملکه ایزابلا، حامی او، در بستر مرگ است. عدم دست‌یابی کلمب به سرزمین‌های بهشتی و دنیای جدید، مانع دست‌یابی وی به ثروت و شهرت شد؛ اما وی معتقد بود که به هند و سرزمین چین دست یافته است؛ چیزی که نتوانست آن را ثابت کند.

تصویری از لیف اریکسون بر اساس سریال «وایکینگ‌ها»، منبع عکس: netflix.com

اولین کسانی که به آمریکای شمالی رسیدند، حدود ۱۳,۰۰۰ سال پیش، از روی پلی زمینی از آسیا به سیبری رفته بودند. آن‌ها که اولین مهاجران به آمریکای شمالی محسوب می‌شدند، به نام مردم «کلوویس» (Clovis) شهرت یافتند. اولین اروپایی که حدود چهار قرن پیش از ورود کریستف کلمب، در سال ۱۴۹۲ میلادی به قاره آمریکای شمالی رسید، لیف اریکسون بود. او ۵۰۰ سال پیش از کریستف کلمب، رهبری وایکینگ‌هایی را که به آمریکای شمالی رسیدند، به عهده داشت و در آنجا شهرک‌‌هایی را بنا کرد.

تصویر خانه کلمب در جنوا، منبع عکس: whichmuseum.co.uk

خانه کریستف کلمب در قرن ۱۸ میلادی، در جنوای ایتالیا بازسازی شد. این خانه که کلمب کودکی‌ و نوجوانی خود را در آن گذراند، در خارج از دیوارهای قرن چهاردهمی جنوا قرار دارد. در آن زمان، خانه دو یا سه طبقه داشت و یک مغازه نیز در طبقه همکف و درب ورودی سمت چپ آن واقع>بود.

به گفته «مارسلو استاگلینو» (Marcello Staglieno)، مورخ معروف اسپانیایی، خانه کلمب در بمباران هوایی سال ۱۶۸۴ میلادی، توسط فرانسوی‌ها ویران شد؛ سپس آن را در اوایل قرن ۱۸، بر اساس ویرانه‌های اصلی بازسازی کردند. خانه در ابتدا پنج طبقه بود، در سال ۱۹۰۰ میلادی، ساختمان‌های همسایه تخریب و بخش‌هایی از ساخت‌وساز طبقات بالایی آن‌ها برداشته شد و خانه به حدود دو طبقه کاهش یافت.

تصویری از موزه کلبم در وایادولید، منبع عکس: madeira600.pt

موزه‌ای به نام کریستف کلمب در «وایادولید» (Valladolid)، در غرب اسپانیا، قرار دارد که در سال ۱۹۶۸ میلادی ساخته شد. طبق باور محلی او را در این مکان به خاک سپرده‌اند. مجموعه‌ای از نقوش، سرامیک‌ها، مدل‌های کشتی و کتاب‌های دوران طلایی اسپانیا در این موزه دیده می‌شود. این موزه در تمام طول سال برای بازدید عموم باز است و نمایش‌هایی جذابی برای دوست‌داران تاریخ دارد. موقعیت مرکزی و پارکینگ نزدیک بنا، آن را به مکان دیدنی محبوبی تبدیل کرده است.

تصویری از کلیسای جامع سانتادومینگو، منبع عکس: fa.wikipedia.org

کریستف کلمب در ۲۰ ماه مه سال ۱۵۰۶ میلادی در وایادولید واقع در اسپانیا درگذشت و همان جا به خاک سپرده شد. بیماری او را نقرس یا آرتریت تشخیص دادند؛ برخی نیز او را مبتلا به سندرم رایتر (Reiters؛ نوعی واکنش خودایمنی ژنتیکی) دانسته‌اند. کلمب درخواست کرده بود او را در قاره آمریکا به خاک بسپارند؛ اما در آنجا هیچ کلیسایی برای خاکسپاری نبود. سه سال بعد، بقایای او را به صومعه‌ای در «لا کارتوجا» (la Cartuja)، جزیره‌ای رودخانه‌ای در کنار سویل، منتقل کردند.

در سال ۱۵۳۷ میلادی، استخوان‌های کلمب بار دیگر از سویا به کلیسای جامعی منتقل شدند که در «سانتا دومینگو» (Santa Domingo) در جزیره اسپانیایی ایسپانیولا و در دریای کارائیب قرار داشت. مقبره کلمب در کلیسای جامع سانتا دومینگو، توسط چهار شخصیت نمادین از جانب از پادشاهی‌های کاستیل، آراگون، ناوارا و لئون در اسپانیا، بالا نگه داشته شده است.

تصویری از قبر کلمب در کلیسای جامع سانتا دومینگو، منبع عکس: washingtontimes.com

بقایای جسد کلمب تا سال ۱۷۹۵ میلادی بدون دردسر در کلیسا ماند؛ اما بعد از امضای دومین معاهده بین اسپانیا و پرتغال، اسپانیا دو سوم جزیره را به پرتغال واگذار کرد که بعدها به جمهوری دومنیکن تبدیل شد. بعد از آن بقایای جسد کلمب از جزیره ایسپانیولا به «هاوانا» (Havana) در کوبا انتقال یافت. بعدها با تحقیقات به دست آمده در محل جسد، کتیبه‌ای در آنجا پیدا شد که نام «ال فارو کولون» (El Faro Colon)، فانوس‌دار دریایی کلمب، روی آن بود؛ اما تاکنون تابوت پلمپ مانده و هیچ تحقیقی روی جسد داخل آن انجام نشده است.

در سال ۱۸۹۵ میلادی بین آمریکا و اسپانیا جنگ شد و بقایای کلمب در «کلیسای جامع سنت مریم سی» یا «سویل» (Catedral de Santa Maria de la Sede ) به اندلس بازگشت و در مقبره «آمیلدا» آرام گرفت. برخی عقیده دارند این انتقال سال ۱۸۹۸ صورت گرفته است.

تصویری از کلیسای جامع سویل در اندلس، منبع عکس: fa.wikipedia.org

کریستف کلمب تا مدت‌ها به‌عنوان یک شخصیت قهرمان در تاریخ آمریکا مورد تجلیل و احترام بود. کتاب «تاریخچه زندگی و سفرهای کریستوفر کلمب» شرح زندگینامه‌ای تخیلی از او است که توسط «واشنگتن ایروینگ» (Washington Irving)، مورخ و داستان‌نویس آمریکایی، در سال ۱۸۲۸ میلادی نوشته شد. در این کتاب، شرح سفرهای کریستف کلمب به‌طور جامع و با اغراق نوشته است.

اگر شما هم درباره کریستف کلمب و سفرهای او نظری دارید، آن را با ما و کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

منبع عکس کاور: sitaliantribune.com