راهنمای سفر به باکو

سفر کردن نیازمند کسب اطلاعاتی درباره مقصد سفر، هزینه‌های سفر و راه‌های سفر است. هرگونه نقصی در این مهم می‌تواند به چالش عظیم در تجربه سفر و خاطره‌سازی بیانجامد. کجارو در این مقاله تلاش می‌کند تا اطلاعات موردنیاز برای سفر به باکو، اعم‌ از جاهای دیدنی آن، رستوران‌ها، هتل‌ها، سوغاتی و آدرس‌های موردنیاز را در قالب یک راهنمای سفر جامع در اختیار شما قرار بدهد.کشور آذربایجان یکی از جمهوری‌های تشکیل‌دهنده اتحاد جماهیر شوروی سابق بود که پس از فروپاشی این کشور در سال ۱۹۹۱، اعلام استقلال کرد. همه اطلاعاتی که پیش از سفر به پایتخت جمهوری آذربایجان باید بدانید، همه و همه در این راهنمای سفر گنجانده شده‌اند؛ تنها چیزی که نمی‌توانید در این مقاله پیدا کنید، عطر سرمست‌کننده و فراگیر پلوها، کباب‌ها، چای سیاه و ادویه‌های آذربایجانی است. توجه داشته باشید که تمامی مبالغ گفته شده در این راهنمای سفر، مربوط به تابستان ۱۳۹۹ است.

درباره باکو

چرا به باکو سفر کنیم؟

بهترین زمان سفر به باکو

راهنمای سفر به باکو

حمل و نقل عمومی در باکو

در باکو کجا اقامت کنیم؟

بهترین تفریحات باکو و قیمت آن‌ها

سفرهای یک روزه از باکو

غذاهای باکو

رستوران های باکو

نکته‌های مهم برای سفر به باکو

اینفوگرافی راهنمای سفر به باکو؛ پایتخت مدرن جمهوری آذربایجان

تقریبا روال مرسوم در همه‌جای دنیا آن است که پایتخت هر کشور، تفاوت‌هایی با شهرهای دیگر آن دارد. معمولا پایتخت‌ها، شهرهایی بزرگ‌تر، مدرن‌تر، پرهیاهوتر و توسعه‌یافته‌ترند. استثناهایی نیز وجود دارد؛ به‌عنوان مثال، شهرهای استرالیایی مانند سیدنی و ملبورن از نظر بزرگی و توسعه‌یافتگی دست‌کمی از کانبرا ندارند؛ اما باکو مثال بارز روند گفته شده است. بزرگ‌ترین بندر جمهوری آذربایجان در ساحل غربی دریای خزر در شبه‌جزیره آب‌شوران و در نقطه‌ای واقع شده است که محل برخورد فرهنگ اروپای شرقی و آسیای غربی است.

دلایل زیادی برای سفر به باکو وجود دارد. جاهای دیدنی زیادی برای دیدن و کارهای زیادی برای انجام دادن در پایتخت جمهوری آذربایجان وجود دارد. از تقابل معماری قرن نوزدهمی گرفته تا آسمان‌خراش‌های بلند و مدرن، از پارک‌های سرسبز و منظره‌های زیبای روستاها گرفته تا بیابان‌های تفتیده قبوستان، از دریای خزر تا کوه آتشین، همه و همه شما را به دعوت به این شهر پر از تناقض دعوت می‌کنند. به‌دلایل زیر، باکو را باید فهرست مقاصد آتی سفر خود بگنجانید:

ریشه‌های فرهنگی و تاریخی مشترک: پیوندهای تاریخی، قومی، زبانی و مذهبی که بین آذربایجانی‌ها و ایرانی‌ها وجود دارد، یکی از مهم‌ترین دلایلی است که چرا باید به باکو سفر کنید. خوب است به شهری بروید که زمانی نه‌چندان دور و تا پیش از جنگ‌های ایران و روس در دوران شاهان قاجار، در کنار ایران سرزمین بزرگی را تشکیل می‌دادند. در خیابان‌های باکو که راه بروید، مجسمه‌های زیادی از نظامی گنجوی را مشاهده می‌کنید. این شاعر معروف و تاثیرگذار در ادبیات فارسی در شهر گنجه متولد شد؛ این شهر هم‌اکنون داخل مرزهای جمهوری آذربایجان واقع شده است.

علاوه بر مجسمه‌های پرتعداد، حتی خیابان‌های متعددی نیز در باکو به نام او خوانده می‌شوند و موزه ادبیاتی نیز به افتخار این شاعر گران‌قدر، نظامی گنجوی نامیده شده است. عید نوروز، کمانچه، نان لواش و بازی چوگان نیز از جمله سایر داشته‌های فرهنگی دو کشور است که به‌عنوان میراث ناملموس جهانی به‌صورت مشترک برای ایران و آذربایجان به ثبت یونسکو رسیده‌اند.

باکو، شهری با دو روح در یک کالبد: باکو گنجینه‌های فراوانی برای عرضه به بازدیدکنندگانش دارد که ترکیبی از سایت‌های تاریخی کهن، کاخ‌ها و مساجد چند صد ساله و آسمان‌خراش‌هایی با معماری مدرن است که آسمان باکو را به تسخیر خود درآورده‌اند. حتی زمانی که در خیابان‌های باکو راه می‌روید، تماشای دو جهان متفاوت سنتی و مدرن، با دو دیدگاه و رویکرد متفاوت، در کنار یکدیگر که در یکی، مردی مسن که خارج از یک مغازه کوچک مشغول فروش فرش‌های دستبافت است و در دیگری، افرادی با عینک آفتابی گران‌قیمت مشغول آفتاب گرفتن در کنار آب‌های دریای خزر هستند، شما را به حیرت وامی‌دارد.

جلوه‌هایی از معماری مدرن در باکو: در کنار جاذبه‌های تاریخی فراوانی که در باکو وجود دارد، معماری باکو نیز شایسته توجه فراوان است. موج دوم رونق اقتصادی نفتی آذربایجان از سال ۲۰۰۶ آغاز شد و همین رویداد، باکو را به محلی برای تجربه‌گرایی در حوزه معماری برای شیفتگان هنر و معماری بدل کرد و در نتیجه، ساختمان‌هایی جدید و زیبا در آن پدید آمد که همگی از جمله شاهکارهای گران‌بها و حیرت‌انگیز باکو به شمار می‌آیند.

با اینکه رگه‌هایی از معماری شوروی سابق را هنوز هم می‌توان آشکارا در باکو مشاهده کرد، به‌جرئت می‌توان گفت این شهر از دیدگاه معماری، فرزند خلف پاریس و دبی است. ساختمان‌های نوگرایانه و پست‌مدرن باکو حکایت از روند پیشرفت و دیدگاه آینده‌نگرانه حاکم بر شهر دارد. وقتی صحبت از معماری باکو به میان می‌آید، مثال‌های زیادی می‌توان زد؛ مانند تالار کریستال باکو که ساخت آن در سال ۲۰۱۲ به اتمام رسید و اکنون به‌عنوان محلی برای رویدادهای بزرگی مانند جشنواره موسیقی یورو ویژن و کنسرت خواننده‌های معروف استفاده می‌شود؛ یا حتی برج سوکار که ساختمان مرکزی شرکت نفت جمهوری آذربایجان است و با ارتفاع ۲۰۹ متر، بلندترین ساختمان در باکو به شمار می‌آید. برج سوکار و تالار کریستال باکو به‌همراه مرکز حیدر علی اف، برج‌های مرکز خرید پورت باکو، برج‌های شعله یا حتی برج ترامپ، همگی یک ویژگی مشترک دارند: طراحی نوین و معماری ساختارشکن.

شگفتی های بی بدیل در طبیعت باکو: کوه‌های زیبا و روستاهای خلوت را در خیلی از شهرها و کشورهای دنیا می‌توان پیدا کرد. آنچه طبیعت باکو را از سایر مناطق متمایز می‌کند، پدیده‌هایی مرموز است که شاید فقط یک بار در تمام عمر خود تجربه کنید؛ زمین‌هایی تفتیده که با هر نفس‌شان، از داخل آن‌ها گِل به بیرون تراوش می‌کند. گل‌فشان‌ها در مناطقی پدید می‌آیند که صفحه‌های تکتونیک با هم برخورد می‌کنند و باعث وقوع زمین‌لرزه، سونامی و فوران‌های شدید آتشفشانی می‌شوند.

حفره‌های پر از گازهای زیرزمینی راه خود را با فشار به‌سمت سطح زمین باز می‌کنند و متان را به‌جای گدازه‌های آتشفشانی، با آب و نفت و گل به بیرون پرتاپ می‌کنند. این زمین‌های خشک در نگاه اول به زیبایی زمین‌های کوهستانی شمال جمهوری آذربایجان نباشند؛ اما جذابیتی مرموز دارند.

آذربایجان را سرزمین آتش می‌نامند؛ اما باکو را بهتر است با توجه به نامی که بر آن گذاشته‌اند، سرزمین باد دانست (باکو در لغت به‌معنای محلی است که باد زیادی در آن می‌وزد). با اینکه آب‌وهوای باکو در طول سال تغییر چندانی نمی‌کند و زمستان‌هایی نه خیلی سرد و تابستان‌هایی نه خیلی گرم دارد، بادهای آن که ناگهانی آغاز می‌شوند هر لحظه این قابلیت را دارند که سفر را تحت‌تاثیر قرار بدهند.

به‌طور کلی، بهترین زمان سفر به باکو از نظر آب‌وهوا بین ماه‌های خرداد تا شهریور است که معمولا روزهایی گرم و آفتابی در این وقت از سال دارد. چون پایتخت آذربایجان هنوز جایگاه مناسبی روی نقشه سفر خیلی‌ها نیافته است، حتی در صورت سفر در این فصل از سال هم با جمعیت زیادی از گردشگران در باکو مواجه نمی‌شوید و قیمت‌ها در طی های سیزن باکو به‌یک‌باره چند برابر نمی‌شوند؛ با این حال، باز هم نسبت به سایر ماه‌ها گران‌تر هستند. بهتر است محل اقامت و بلیط هواپیمای باکو از چند ماه جلوتر رزرو کنید تا هزینه‌های خود را کاهش بدهید.

خلوت‌ترین ماه گردشگری باکو، آبان و آذر است؛ زمانی که با ارزان‌ترین قیمت هتل‌ها روبه‌رو می‌شوید. با شروع زمستان، دمای هوا پایین می‌آید؛ اما سردی آن به‌قدری نیست که در ماه‌های دی و بهمن شاهد بارش برف باشیم؛ اما هوا بارانی و بعضا مه‌آلود خواهد بود. بارش باران در باکو بیشتر در ماه‌های پاییزی سال اتفاق می‌افتد.

یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی منطقه قفقاز در باکو برگزار می‌شود. رقابت‌های اتومبیل‌رانی فرمول یک باکو در یک پیست شهری برگزار می‌شود که زیبایی‌ها و ظرفیت‌های خیابان‌های باکو را به رخ جهانیان می‌کشاند. گرند پری آذربایجان یکی از جدیدترین مسابقات در میادین شهری است که به تقویم فرمول یک افزوده شده است؛ پیست باکو، دومین پیست طولانی و باریک‌ترین مسیر در این رقابت‌ها را دارد.

صرف‌نظر از معماری بی‌نظیر پیست، تاثیر اقتصادی و جذابیت‌های ماجراجویانه این رقابت‌ها، هیجان فوق‌العاده رقابت‌های فرمول یک باکو هر سال مسافران زیادی را در خردادماه به این شهر می‌کشاند. بسیاری از آژانس‌های گردشگری ایران نیز تور این رقابت‌ها را برگزار می‌کنند. اگر شما هم به مسابقه اتومبیل‌رانی علاقه دارید و رقابت‌های رانندگان بنام دنیا را دنبال می‌کنید، می‌توانید به مراجعه به موتور جستجوی کجارو تورهای این رقابت‌ها را پیدا کنید.

برای سفر به باکو که در همسایگی مرزهای شمال غرب ایران قرار دارد، به روش‌های مختلفی می‌توان اقدام کرد. با اینکه ایران و جمهوری آذربایجان، هر دو از طریق دریای خزر به یکدیگر می‌رسند و به‌رغم مذاکره‌هایی که پیش‌تر توسط مسئولان دو کشور انجام شده بود، سفر دریایی با مقاصد گردشگری بین دو کشور میسر نیست. به هر طریقی که به باکو سفر می‌کنید، امیدواریم سفر خوشی داشته باشید.

در خاطر داشته باشید که سفر به باکو با هرکدام از روش‌های ممکن، مستلزم پرداخت عوارض خروج از کشور علاوه بر مخارج اخذ ویزا و خرید تور و غیره است. این عوارض برای بار اول ۲۲۰ هزار تومان، برای بار دوم ۳۳۰ هزار تومان و برای بار سوم ۴۴۰ هزار تومان است و می‌توان آن را از طریق تمامی شعب بانک ملی، به‌صورت آنلاین یا حضوری، پرداخت کرد. فیش واریزی را باید هنگام خروج از مرز به‌همراه داشته باشید.

نکته: پول رایج در باکو، منات است که هر واحد آن از ۱۰۰ قپیک (پول خرد آذربایجان) تشکیل می‌شود. هر منات برابر با ۰٫۵۹ دلار آمریکا (۲۹ تیر ۱۳۹۹) است. از آنجا که در سفر به باکو هزینه‌ها باید با پول باکو پرداخت شود، تمامی مخارج را با منات محاسبه کردیم و به خاطر نوسان نرخ برابر منات در برابر ریال ایران، معادل قیمت‌ها به دلار در پرانتز نوشتیم. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره واحد پول رسمی جمهوری آذربایجان و اینکه از کجا منات بخریم، به بخش راهنمای تبدیل ارز در انتهای همین مقاله مراجعه کنید.

تور باکو | سفر هوایی و خرید بلیط هواپیمای باکو | سفر زمینی به باکو

بدون تردید، اولین گزینه‌ای که برای سفر به باکو به ذهن هر فردی خطور می‌کند، خرید تور باکو است تا با خیالی آسوده از بابت دریافت ویزا، رزرو پرواز و هتل، ترانسفر فرودگاهی و همراهی راهنما در گشت‌های شهری راهی سفر بشوند. تورهای متنوعی به‌صورت زمینی و هوایی توسط آژانس‌های مختلف گردشگری به مقصد این کشور برگزار می‌شود که از لحاظ زمان، برنامه پروازی، محل اقامت و فعالیت‌های مدنظر برای انجام در زمان اقامت در باکو، تنوع بی‌نظیری را شامل می‌شوند و همین مزیت تا حدی به قیمت تورها می‌افزاید. قیمت تور باکو در فصل‌‌های مختلف سال متغیر است و بستگی به عوامل زیادی مانند نوع پرواز و محل اقامت و سایر امکانات تور دارد. به‌طور معمول، قیمت تور هوایی باکو از چهار میلیون تومان برای سفرهای سه روزه تا حدود ۶ میلیون تومان برای سفرهای هفت روزه در نوسان است. تورهای زمینی باکو اما قیمت ارزان‌تری دارند و حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا سه میلیون تومان برای سفرهای سه و چهار روزه هستند.

خیلی‌ها سفرهای گروهی همراه با تور را نمی‌پسندند و دلایل مختلفی برای بی‌میلی خود بیان می‌کنند. مهم‌ترین عامل شاید انعطاف‌ناپذیری در این‌گونه سفرها باشد. در این صورت بهتر است با کمی جستجو در میان ایرلاین‌های مختلف و هتل های باکو و با در نظر گرفتن زمان و بودجه خود، شخصا اقدام به خرید بلیط هواپیمای باکو و رزرو هتل بکنید.

قیمت بلیط هواپیمای تهران - باکو حدود یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان تا چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان متغیر است. این نوسان به‌خاطر نوع پروازها و زمان آن‌ها است. پرواز از تهران تا باکو حدود دو ساعت طول می‌کشد.

به‌خاطر داشتن مرز مشترک با جمهوری آذربایجان، افراد بسیاری ترجیح می‌دهند از مسیرهای زمینی به این کشور سفر بکنند. سفر زمینی به کشورهای همسایه به دو دسته سفر جاده‌ای با خودرو شخصی، تاکسی یا اتوبوس و سفر ریلی تقسیم می‌شود.

سفر با خودروی شخصی | سفر با تاکسی | سفر با اتوبوس | سفر با قطار

سفر به باکو با خودروی شخصی

سفر با خودرو شخصی برای افرادی مناسب است که تعریف‌شان از سفر، فقط رسیدن به مقصد نیست؛ بلکه مسیری که باید بپیمایند را نیز جزئی از لذت‌های سفر می‌دانند. برای این کار باید به مرزهای شمال غربی ایران رفت و دو گذرگاه مرزی آستارا یا بیله سوار وارد خاک آذربایجان شد. از مرز آستارا حدود ۲۹۰ کیلومتر (سه ساعت رانندگی) و از مرز بیله سوار حدود ۲۰۵ کیلومتر (۲٫۵ ساعت رانندگی) تا باکو راه است.

مرز آستارا: آستارا، شهری کوچک در ساحل غربی دریای خزر و شمالی‌ترین نقطه استان گیلان است که آخرین نقطه مرزی ایران و جمهوری آذربایجان به شمار می‌آید و پایانه مرزی آن که به‌صورت شبانه‌روزی فعالیت می‌کند، پرترددترین گذرگاه برای ورود به آذربایجان است. مرز زمینی آستارا در حاشیه رودخانه مرزی آستاراچای واقع شده و فقط یک پل روی رودخانه، آستارا را از شهری هم‌نام خودش در آن‌طرف مرز که فقط ۱۵ دقیقه فاصله دارد، جدا می‌کند.

عکسی از گذرگاه مرزی آستارا را بالا مشاهده می‌کنید. عکاس این اثر، مهدی حسین نژاد است

عبور از هرکدام از مرزهای زمینی با ماشین شخصی نیازمند همراه داشتن مدارک زیر است:

پلاک بین المللی: ۴۲۵ هزار تومان

برچسب‌های CD و IR: حدود ۵۴۰۰ تومان

هزینه کارت مالکیت خودرو: ۱۳۰ هزار تومان

بیمه ماشین به‌مدت ۱۰ روز: این مورد بستگی به شرکت بیمه طرف قرارداد دارد و از ۱۰ هزار تا یک میلیون تومان متغیر است

کاپوتاژ: ۱۶٬۵۰۰ تومان (بدون معاینه خودرو)؛ ۳۰ هزار تومان (با معاینه خودرو)

اخذ گواهینامه بین المللی: ۴۱۴ هزار تومان (برای سفر به جمهوری آذربایجان، این گواهینامه لزوما باید سه ساله باشد)

هزینه بنزین در آذربایجان: ۹۰ قپیک تا ۱٫۲۵ منات در ازای هر لیتر (۰٫۵۳ تا ۰٫۷۴ دلار). این هزینه مربوط به بنزینی است که آن‌طرف مرز می‌زنید. فراموش نکنید که هنگام عبور از هرکدام از مرزها، باید تفاوت قیمت بنزین در دو طرف مرز را نیز بپردازید. فرقی نمی‌کند که با باک پر از مرز خارج می‌شوید یا خالی؛ برای این کار کل حجم باک را محاسبه می‌کنند

سفر زمینی از آستارا و بیله سوار به باکو؛ برای دیدن نقشه با جزئیات بیشتر روی عکس کلیک کنید

بدیهی است کسانی که از استان‌هایی غیر از استان‌های شمال غربی ایران قصد سفر به باکو را دارند، به‌خاطر مسافت کمتر با آستارا بهتر است این مرز را برای تردد انتخاب کنند. سفر جاده‌ای از آستارا تا باکو از طریق بزرگراه نسبتا جدید التاسیس آستارا – باکو انجام می‌شود. این بزرگراه ۲۸۹ کیلومتری از آستارای آن‌طرف مرز آغاز و پس از پیمودن حدود نیمی از مسافت با جاده‌ای از بیله سوار می‌آید، یکی می‌شود و پس از گذشتن از کنار پارک ملی شروان و قبوستان به باکو می‌رسد.

هنگامی که قصد عبور از مرز زمینی را دارید، این طرف مرز با افراد بسیاری مواجه خواهید شد که با اصرار فراوان از شما درخواست می‌کنند بسته‌ای (بیشتر وقت‌ها سیگار) را در ازای دریافت مبلغی که گاهی‌وقت‌ها فقط به‌اندازه کرایه تاکسی از مرز تا باکو است، از گمرک رد کنید و آن‌طرف به شخصی دیگر تحویل بدهید. شمار این عده بسیار بیشتر از آن چیزی است که تصور کنید و این کار را به‌خاطر تفاوت فاحش قیمت سیگار در دو سوی مرز انجام می‌دهند. اما این فراوانی نباید باعث شود تصور کنید که انجام این کار اشکالی ندارد. چون این بسته‌ها می‌توانند حاوی اقلام جاسازی‌شده و قاچاق باشند که کشف آن‌ها دردسرهای زیادی را چه در این طرف مرز و چه در آن‌طرف مرز موجب خواهد شد هیچ درخواستی را از غریبه‌ها قبول نکنید.

سفر به باکو با تاکسی

یکی دیگر از راه‌های سفر زمینی به باکو آن است که به آستارا یا بیله سوار بروید، پیاده از مرز عبور کنید و سپس با یکی از تاکسی‌های آذربایجانی یا حتی یکی از خودروهای گذری به باکو بروید. پیش از آنکه از مرز رد بشوید، افراد متعددی سعی می‌کنند نظر شما را با پیشنهاد ماشین دربست با قیمت مناسب تا باکو به خود جلب کنند. برای تصمیم‌گیری عجله نکنید. آن‌طرف مرز سواری دربست به تعداد کافی و با قیمت مناسب‌تر وجود دارد. به خاطر مسائل امنیتی توصیه می‌شود سوار ماشینی جز تاکسی‌ها نشوید. اغلب تاکسی‌ها بنزهای قدیمی هستند و بیشتر از سه نفر سوار نمی‌کنند.

نرخ تاکسی‌ها با توجه به فصل سفر متغیر است. معمولا در روزهای اوج سفرهای باکو، کرایه تاکسی بین ۵۰ تا۶۰ منات (۳۰ تا ۳۵ دلار) و در روزهای خلوت سال بین ۲۰ تا ۳۰ منات (۱۲ تا ۱۸ دلار) از مسافران دریافت می‌کنند. همان اول با راننده قرار بگذارید که شما را جلوی هتل پیاده کند؛ در غیر این صورت پس از رسیدن به باکو مجبور خواهید شد برای رسیدن به هتل چند منات اضافه‌تر بپردازید.

سفر به باکو با اتوبوس

عکس فوق اتوبوسی مسافربری در نوار مرزی آستارا را نشان می‌دهد. این عکس متعلق به مهدی حسین‌نژاد است

از مبدا تهران و چند شهر شمالی اتوبوس هایی به‌سمت باکو حرکت می‌کنند. این روش سفر راه کم‌هزینه‌تری در مقایسه با خرید تور و سفر هوایی است. اگر از مبدا تهران حرکت می‌کنید، تا باکو با احتساب توقف‌های بین‌راهی و توقف سر مرز حدود ۱۴ ساعت راه است.

اتوبوس تهران - باکو از پایانه غرب حرکت می‌کنند. آن‌ها در تمام روزهای هفته فعال هستند و شبانه (۲۰ تا ۲۳ شب) حرکت می‌کنند. هزینه هر بلیط اتوبوس ۲۸۰ هزار تومان است و با توجه به توقف‌های بین راهی اتوبوس و همچنین، توقف در کنار مرز برای انجام کارهای گمرک، هر اتوبوس برای رسیدن به باکو حول‌وحوش ۱۴ ساعت در راه هستند. برای برگشت نیز، بلیط باکو به تهران در ترمینال باکو با قیمتی در حدود ۶۰ منات (۳۵٫۲۹ دلار) قابل خرید است.

اتوبوس های تهران - باکو از مرز آستارا عبور می‌کنند. در سال‌های پیش اتوبوس هایی از مبدا تبریز نیز به‌سمت باکو تردد می‌کردند که فعالیت آن‌ها چند وقتی است با وقفه روبه‌رو شده‌اند.

سفر با قطار به باکو

سفر با قطار به باکو فقط از مبدا آستارای آذربایجان امکان‌پذیر است. برخلاف نخجوان، بخش جدامانده آذربایجان که هفته‌ای دو بار امکان سفر ریلی از مشهد به آنجا و بالعکس مهیا است، از تهران یا هیچ شهر دیگری هیچ قطاری به‌سمت باکو نمی‌رود. سال‌ها است که ایران و آذربایجان پروژه بزرگی را برای اتصال خطوط ریلی دو کشور شروع کرده‌اند که نیمی از آن، یعنی راه‌آهن باکو - آستارا ساخته شده و در حال استفاده است؛ اما بخش مربوط به ایران یعنی راه‌آهن تهران - رشت - آستارا هنوز به مرحله بهره‌برداری نرسیده است.

بلیط قطار مقصد باکو را می‌توانید از سایت رسمی راه‌آهن جمهوری آذربایجان با قیمت هفت تا ۱۲ منات (چهار تا هفت دلار) تهیه کنید. این سایت از زبان انگلیسی نیز پشتیبانی می‌کند. قطارهای آستارا – باکو معمولا یا سالنی هستند یا کوپه‌های چهار نفره دارند؛ ساعت حرکت قطارهای آستارا به باکو ساعت ۲۰ شب و ساعت حرکت قطارهای باکو به آستارا ساعت ۲۳ است و این سفر، حدود ۱۰ ساعت طول می‌کشند. قطارها معمولا قدیمی هستند و امکانات رفاهی چندانی ندارند. ایستگاه مرکزی قطار باکو پشت مرکز خرید ۲۸ قرار دارد.

تردد در باکو کار آسانی است. اگر در مرکز شهر اقامت بکنید، نیاز به استفاده چندین‌باره از وسایل حمل و نقلی عمومی نخواهد بود و به‌غیر از وقت‌هایی که می‌خواهید از مرکز شهر فاصله بگیرید و به جاهای دیدنی کمی دورتر بروید، می‌توانید از پیاده روی و دوچرخه سواری در شهر لذت ببرید. به‌خاطر داشته باشید که در زمان گذشتن از خیابان‌ها، از خطوط عابر پیاده و گذرگاه‌های زیرزمینی استفاده بکنید؛ از این گذرگاه‌ها در باکو به‌وفور دیده می‌شود و همگی، امن هستند.

استفاده از اتوبوس ها و متروها آسان است و هیچ‌وقت به مشکلی برنخواهید خورد. بلیط‌ها ارزان و در حدود ۲۰ قپیک (۰٫۱۱ دلار) هستند، بنابراین اگر با بودجه کم سفر می‌کنید، قطعا استفاده از اتوبوس بهترین گزینه است؛ به‌خصوص که اگر از کارت گردشگری باکو استفاده کنید، تردد در سطح شهر با اتوبوس و مترو برای شما رایگان خواهد بود. فایده دیگر اتوبوس‌سواری آن است که فرصت معاشرت بیشتری با مردم محلی پیدا می‌کنید و می‌توانید نقاطی دورتر از مرکز شهر را نیز کشف بکنید. اگر در شهر گم شدید، فقط کافی است یک ایستگاه مترو پیدا بکنید و سوار بشوید؛ چراکه آخرین ایستگاه در خط قرمز مترو، ایچری شهر است.

حمل و نقل از فرودگاه تا هتل | حمل و نقل درون شهری باکو

فرودگاه بین المللی حیدر علی اف در فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شرق باکو

اگر ترانسفر فرودگاهی را که راحت‌ترین گزینه است کنار بگذاریم، استفاده از شاتل فرودگاهی، تاکسی و اجاره یک خودرو از فرودگاه سایر گزینه‌هایی هستند که پیش روی شما قرار دارند. در ادامه آن‌ها را به‌طور خلاصه اما دقیق توضیح خواهیم داد؛ اما توجه به یک نکته ضروری است. اگر از ایران با خود پول آذربایجان نبرده‌اید، در فرودگاه کمی از دلارها را صرف کنید و به‌اندازه کرایه مسیر همراه داشته باشید. کرایه تاکسی را باید نقد بپردازید و پرداخت کرایه مترو و اتوبوس نیز نیازمند داشتن باکی کارت است و لازم به گفتن نیست که خریدن باکی کارت نیازمند پول نقد است.

معمولا تورهای باکو شامل ترانسفر از فرودگاه به هتل و بالعکس هستند. برخی از هتل‌ها همچنین خدماتی به مهمانان خود ارائه می‌دهند. اما اگر شما بدون تور به باکو سفر می‌کنید یا اگر هتل و توری که رزرو کرده‌اید چنین خدماتی ندارد، یکی از مسائل مهمی که باید در برنامه خود به آن توجه کنید، رفتن از فرودگاه به هتل است.

نکته: کارت کرایه مترو و اتوبوس، Bakikart است که متمایز از کارت گردشگری باکو موسوم به BakuCard است. برای پرهیز از به اشتباه افتادن خوانندگان به خاطر تشابه اسم، کارت اول را با تلفظ ترکی آن، یعنی باکی کارت و کارت دوم را باکو کارت می‌خوانیم. کارت‌ها در انتهای همین مقاله معرفی می‌شوند.

شاتل فرودگاه | تاکسی | ماشین اجاره‌ای

شاتل فرودگاه

از فرودگاه بین المللی حیدر علی اف پروازهای بسیاری از / به نقاط مختلف جهان انجام می‌شود و با توسعه هر روزه باکو، وضعیت رفت‌وآمد به فرودگاه هر سال بهتر می‌شود. امروزه، ارزان‌ترین روش حمل و نقل از فرودگاه به داخل شهر، استفاده از اتوبوس های شاتل در خط «ایرو اکسپرس لاین» (Aero Express Line) است که هر روز به فاصله هر ۳۰ دقیقه از ساعت ۶ صبح تا هفت شب، به فاصله ۴۰ دقیقه از ساعت هفت تا ۹ شب و هر یک ساعت از ۹ شب تا ۶ صبح فردا حرکت می‌کند.

قیمت بلیط اتوبوس ها یک و نیم منات است. آن‌ها پس از یک توقف بین‌راهی در ایستگاه کوراوغلو، مسافران را به ایستگاه متروی ۲۸ مه (28 May Metro Station) در مرکز شهر می‌رساند تا از آنجا با استفاده از سایر خطوط اتوبوس یا مترو و تاکسی به‌راحتی به نقاط دیگر در شهر تردد کنند. این مسیر در حالت عادی حدود ۳۰ دقیقه به طول می‌انجامد.

تاکسی

روش دیگر برای رفت‌وآمد به فرودگاه، تاکسی است. تنها یک شرکت تاکسیرانی در باکو در مسیر بین فرودگاه به داخل شهر به مسافران سرویس‌دهی می‌کند که تاکسی‌های آن به رنگ بنفش در پایانه یک فرودگاه قابل دسترسی هستند. کرایه تاکسی‌ها از ۲۰ تا ۳۰ منات (۱۲ تا ۱۸ دلار) آغاز می‌شود و بستگی به مسیری دارد که می‌پیمایید. کلنجار رفتن با رانندگان این وسایل نقلیه که خیلی از اوقات سعی می‌کنند از گردشگران سوءاستفاده کنند، کار سختی است؛ به‌ویژه اگر مسافران زبان آذری یا روسی بلد نباشند.

تاکسی را پیشاپیش و به‌صورت اینترنتی رزرو کنید تا از خیال‌تان از بابت مبلغی که باید بپردازید راحت باشد. فاصله فرودگاه تا مرکز شهر معمولا نیم ساعت طول می‌کشد. اگر سیم‌کارت همراه دارید، از تاکسی‌های تلفنی مانند ۹۱۱۱، ۹۹۳۳ و ۱۸۹ نیز می‌توان استفاده کرد. در این صورت، کرایه بین ۱۷ تا ۲۰ منات برای شما تمام خواهد شد.

ماشین اجاره‌ای

اگر گواهینامه بین المللی دارید می‌توانید به‌محض رسیدن به فرودگاه بین المللی، یک خودرو اجاره کنید و به این ترتیب، نه‌تنها مشکل تردد بین فرودگاه و مرکز شهر، که به‌طور کلی مسئله تردد در تمامی مسیرهای شهری برای رفتن به جاهای دیدنی باکو و مراکز خرید و رستوران ها و سایر محل‌ها را حل کنید. شرکت اجاره خودرو آزنور (Aznour) در پایانه یک فرودگاه حیدر علی اف حضور دارد. اگر مجوزهای لازم را برای رانندگی در باکو دارید، می‌توانید فقط با پرداخت ۶۰ منات (۳۵ دلار) یک خودرو برای هر روز کرایه کنید.

رفت‌وآمد در باکو کار ساده‌ای است. با اینکه پیاده می‌توان به تقریبا همه نقطه‌های مهم رفت، حمل و نقل شهری این قابلیت را دارد که افق‌های باکوگردی شما را گسترده‌تر کند. سیستم حمل و نقلی باکو راهی اقتصادی، راحت و تاحدی زیست محیطی برای گردش در پایتخت فرهنگی آذربایجان است. علاوه بر پیاده روی، دوچرخه سواری نیز مدام طرفداران بیشتری در میان ساکنان شهر می‌یابد. اینکه پیاده روی را انتخاب کنید یا دوچرخه سواری، سوار اتوبوس و مترو بشوید یا ترجیح بدهید که با تاکسی رفت‌وآمد کنید، آنچه در ادامه می‌آید به شما کمک می‌کند که حداکثر استفاده را از زمان خود در باکو ببرید.

پیاده روی | مترو | اتوبوس | تاکسی | دوچرخه سواری

پیاده روی در باکو

اگر در مرکز شهر اقامت می‌کنید، هیچ راهی بهتر از آن نیست که پیاده به جاهای دیدنی شهر بروید؛ به‌ویژه اگر هوا خوب است و غالبا همچنین است. روی‌هم‌رفته به‌طور میانگین فقط ۵۰ روز در سال در باکو باران می‌بارد.

تا همین دو قرن پیش، تقریبا کل جمعیت باکو در میان دیوارهای بخش تاریخی شهر زندگی می‌کردند. قدمت این بخش به قرن دوازدهم بر‌می‌گردد و دقیقا همین قسمت از شهر است که بیشتر جاذبه‌های تاریخی باکو را در خود جای داده است. شهر قدیم با تاریخ غنی و امکانات متنوع و به لطف خیابان‌های سنگ‌فرش شده و پیاده‌روهای فراوانی که در میان کوچه و پس‌کوچه‌های شهر امتداد یافته، توجه گردشگران زیادی را به خود جلب کرده است.

در شهر قدیم، راه رفتن بسیار راحت‌تر از پیدا کردن اتوبوس یا تاکسی است و حتی پیاده، سریع‌تر هم به مقصد می‌رسید. برای اینکه از پیاده روی خود لذت ببرید اول به‌سمت دیوارهای شمالی شهر بروید که عمارت‌ها و سایر ساختمان‌های متعلق به دوران رونق نفتی در اوایل قرن نوزدهم را در خود جای داده است. سپس، به‌سمت جنوب بروید که بزرگ‌ترین پارک باکو، یعنی بلوار باکو در آن قرار دارد. بلوار در امتداد خلیج باکو ادامه می‌یابد و شماری از رستوران ها، چایخانه‌ها، فضای سبز وسیع و دو مرکز خرید بزرگ را شامل می‌شود.

نقشه و ایستگاه های مترو باکو

باکو، سیستم قطار زیرزمینی بسیار کارگشایی دارد که کرایه یک سفر یک طرفه آن ۳۰ قپیک (۰٫۱۸ دلار) است. برای پرداخت کرایه باید یک کارت مترو به قیمت چهار منات (۰٫۶ دلار) بخرید. استفاده از مترو به‌ویژه زمانی اهمیت دارد که دوست داشته باشید کمی فراتر بروید و بخواهید به گوشه‌های شهر سرک بکشید. مترو تقریبا در هر دو کیلومتر، یک ایستگاه دارد. مترو از ساعت ۶ صبح تا یک نیمه‌شب باز است.

متروی باکو دو خط اصلی دارید که یکی از آن‌ها (رنگ سبز) دور مرکز شهر می‌شود و دیگری تقریبا در محور شمال غربی به جنوب شرقی در حرکت است (رنگ قرمز). علاوه بر آن‌ها، دو ضمیمه کوچک دیگر هم وجود دارند که در نقشه به رنگ زرد و بنفش دیده می‌شوند. دو خط اصلی متروی در ایستگاه مرکزی قطار باکو به یکدیگر می‌رسند. این ایستگاه، جعفر جابرلی یا ۲۸ مه نامیده می‌شد.

نقشه کامل خطوط متروی باکو را در تصویر بالا مشاهده کنید

قدیمی‌ترین ایستگاه مترو در بخش قدیمی شهر، ایستگاه ساهیل در نزدیکی میدان ۲۶ کامیسارس است. یکی دیگر از پربازدیدترین اماکن باکو، مرکز حیدر علی اف با علاوه بر برخورداری از طراحی و معماری خاص، آثار هنرمندان معاصر مانند آنیش کاپور را در خود جای داده است. نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به آن، ایستگاه نریمان اف است که از آنجا حدود ۱۷ دقیقه پیاده تا مرکز راه است. برخی دیگر از جاذبه‌های معروف و نزدیک‌ترین ایستگاه‌های متروی نزدیک به آن‌ها به شرح زیر هستند:

اتوبوس های قرمز پیشرفته‌تر و گازسوز هستند. این ویژگی موجب انتشار کربن کمتر می‌شود. آن‌ها به بیشتر اماکن مهم شهری رفت‌وآمد می‌کنند. بخش‌هایی از آن‌ها نیز به مسافران دارای مشکلات حرکتی اختصاص داده شده است تا بتوانند راحت از اتوبوس ها استفاده کنند. کرایه آن‌ها حدود ۲۰ قپیک (۰٫۱۲ دلار) است. برای پرداخت کرایه اتوبوس های قرمز می‌توانید از باکی کارت استفاده کنید. باکی کارت، بلیط الکترونیکی ناوگان حمل و نقل عمومی باکو است که با قیمت دو منات (۱٫۱۷ دلار) قابل تهیه است. تقریبا در همه ایستگاه‌های اتوبوس و مترو، دستگاهی قرار داده شده است که می‌توانید از آن باکی کارت بخرید یا کارت خود را شارژ کنید. دکه‌های مطبوعاتی و کیوسک‌هایی با لوگوی باکی کارت نیز این کارت‌ها را می‌فروشند.

اتوبوس های بنفش کوچک‌تر هستند و تحت نظارت دولت کار می‌کنند. مسیرهای تحت پوشش آن‌ها، مسیرهای خارج شهری مانند برخی از سواحل و مسیرهایی است که اتوبوس های قرمز به آنجا تردد ندارند. کرایه این اتوبوس ها نیز همان ۲۰ قپیک (۰٫۱۲ دلار) است؛ اما آن را باید نقدی به خود راننده بدهید. معمولا در این اتوبوس ها نباید انتظار پس گرفتن بقیه پول‌تان را داشته باشید. پس بهتر است همیشه پول خرد همراه‌تان باشد.

برخی از خطوط مهم اتوبوسرانی باکو به این شرح هستند:

جدول معرفی ایستگاه های مهم اتوبوس باکو و جاذبه های شهری نزدیک به آن‌ها

برنامه حرکت اتوبوس ها را در همه ایستگاه‌ها می‌توانید پیدا کنید. برای اینکه بدانید برای رفتن به هرکدام از جاذبه‌‌ها، کدام خط را باید سوار و کدام ایستگاه پیاده شوید، به سایت شرکت اتوبوسرانی باکوباس مراجعه کنید. باکوباس، شرکت خصوصی و متولی اتوبوس های قرمز رنگ است. از خود راننده هم سوال کنید، شما را راهنمایی خواهد کرد.

پایانه اصلی اتوبوس ها را «Avtovaghzal» می‌نامند. اتوبوس ها، همه از همین نقطه به‌سمت مقصدهای خود حرکت می‌کنند. اتوبوس های بین المللی مانند اتوبوس های تفلیس، ایران و برخی از شهرهای روس نیز در همین پایانه مستقر هستند.

تاکسی

تاکسی باکو متعلق به شرکت تاکسیرانی باکو، تاکسی‌هایی به رنگ بنفش و تنها تاکسی‌هایی هستند که در باکو از تاکسی‌متر برای تعیین کرایه استفاده می‌کنند. این تاکسی‌ها در تمام سطح شهر دیده می‌شوند، اما حمل و نقل با تاکسی تلفنی‌هایی مانند تاکسی ۱۸۹ و ۹۹۳۳ (شرکت سلام تاکسی) و ۹۱۱۱ (شرکت اکونوم تاکسی) معمولا ارزان‌تر تمام می‌شود. کرایه این سرویس‌ها از یک منات و ۶۰ قپیک (۰٫۹۵ دلار) شروع می‌شود و برای هر کیلومتر بیشتر باید ۶۰ قپیک (۰٫۳۵ دلار) دیگر پرداخت. این تاکسی ها علاوه بر تماس تلفنی، از طریق سایت و اپلیکیشن نیز در دسترس هستند.

گزینه دیگر، استفاده از تاکسی‌های اینترنتی بین المللی است. تاکسی‌های اینترنتی در بسیاری از کشورها و حتی آذربایجان هم مشغول فعالیت هستند. در کنار اوبر و یاندکس، می‌توانید از نمونه استوونیایی این نوع تاکسی به نام بولت (Bolt) یا همان تاکسیفای سابق (Taxify) نیز استفاده کنید که در ۱۵۵ شهر جهان از جمله باکو فعال است و در مقایسه با دیگر همتایان خود، ارزان‌تر با مشتری حساب می‌کند و البته ویژگی مهم آن‌ها است که پول نقد نیز از مسافران قبول می‌کنند و دیگر لزومی به پرداخت آنلاین با کارت اعتباری بین المللی نیست.

دوچرخه سواری

با اینکه هنوز مسیرهای دوچرخه سواری زیادی در باکو وجود ندارد، دوچرخه سواری در این شهر در حال رواج پیدا کردن است. یکی از بزرگ‌ترین مناطقی که به این کار اختصاص داده شده است، منتهی‌الیه غربی بلوار باکو است. در این نقطه می‌توان با قیمت ارزانی دوچرخه کرایه کرد. حتی تورهایی هم برای دوچرخه سواری در باکو در حال اجرا هستند. به لطف حمایت‌ها و ایده‌های مسئولان شهری باکو که می‌خواهند دوچرخه سواری را در شهر رواج بدهند، باکو هر روز شاهد ساخته شدن مسیرهای بیشتری برای این کار است.

باکو شهری دائم در حال توسعه است و شمار هتل‌ها و هاستل های آن نیز همپای رشد بی‌رویه شهر افزایش می‌یابند. در این شهر به‌راحتی می‌توانید مکانی بسیار ارزان‌قیمت در نزدیکی مرکز شهر پیدا کنید؛ از سوی دیگر هتل های زنجیره ای بسیار گران‌قیمت نیز در باکو مشغول فعالیت هستند که امکانات و خدماتی لوکس و چشم‌اندازی عالی به سطح شهر دارند. اقامت در آذربایجان در مقایسه با سایر کشورهای اروپایی و آسیایی ارزان‌تر است. اما از آنجا که گردشگری پدیده‌ای جدید در باکو به شمار می‌آید و همچنین، این شهر زمان زیادی نیست که به فهرست برترین مقاصد سفر ایرانی‌ها راه یافته است، اطلاعات زیادی درباره بهترین نقطه شهر برای اقامت در دوران سفر به باکو در فضای مجازی وجود ندارد. اگر عازم باکو هستید به این چند جمله دقت کنید:

برای آنکه با تاریخ و گذشته شهر آشنا بشوید در بافت تاریخی آن، یعنی ایچری شهر اقامت کنید. برای آنکه به همه نقاط شهر و جاهای دیدنی آن و راه‌های حمل و نقلی دسترسی داشته باشید، در نسیمی بمانید. ایستگاه قطار، تالار مرکزی کنسرت باکو (Central Concert Hall) و بزرگ‌ترین باغ‌وحش این کشور (Baku Zoological Park) در قلب همین محله قرار دارند. خیابان نفتچیلار بهترین محل برای کسانی است که به قصد خرید عازم باکو می‌شوند. فروشگاه‌های مطرح و مرکز خریدهای بسیاری در این خیابان وجود دارند.

اگر باکو را برای سفر ماه عسل خود انتخاب کرده‌اید، پس حتما سابایل را انتخاب کنید و اگر دنبال محله ارزان قیمتی می‌شد که با بودجه کم شما هم‌خوانی داشته باشد، باکو وایت سیتی با ساختمان‌هایی به سبک دوران شوروی می‌تواند بهترین انتخاب برای شما باشد. اگر خانوادگی سفر می‌کنید و کودکان خردسال یا افراد مسن همراه‌تان هستند، به یاسامال بروید؛ این محله آرام و خلوت از چشم گردشگران بسیاری دور مانده است.

چند هتل برای هر نوع مسافر با هر بودجه مالی در ادامه معرفی می‌شود. برای آشنایی با موارد بیشتر و رزرو هتل در باکو نیز از پایگاه داده‌ای کجارو کمک بگیرید تا اطلاعات کاملی مانند آدرس، موقعیت دقیق روی نقشه، امکانات و غیره درباره هتل های باکو در سطوح مختلف قیمتی و رفاهی به دست بیاورید؛ با نظر مسافرانی که پیش از این در آنجا اقامت داشتند، آشنا بشوید و با دیدی باز اقدام به رزرو هتل بکنید.

هتل های لوکس باکو | هتل های میان رده باکو | هتل های ارزان قیمت باکو | هاستل و هتل آپارتمان

تصویری از یکی از اتاق‌های لوکس هتل فور سیزن باکو را با چشم‌اندازی زیبا از دریای خزر مشاهده می‌کنید

به‌غیر از هتل پنج ستاره فیرمونت (Fairmont Hotel) که در طبقه سی و سوم برج‌های شعله واقع شده است و هزینه اقامت یک شب آن از ۱۵۰ دلار شروع می‌شود، هتل فور سیزن باکو (Four Seasons Hotel Baku) را به‌واقع می‌توان هتلی باشکوه دانست که در کاخی قدیمی بنا شده و از چشم‌انداز دریای خزر و اتاق‌هایی با سقف‌های طاقی‌شکل و شیشه‌ای با امکانات رفاهی عالی، استخر سرپوشیده، اسپا و سالن ورزشی برخوردار است. این هتل لوکس در کنار بلوار باکو و در جنوب ایچری شهر واقع شده و قیمت یک شب اقامت در آن برای هر نفر از ۵۸۵ منات (۳۴۴ دلار) شروع می‌شود.

تصویری از هتل شاه پالاس را در بالا مشاهده می‌کنید

هتل شاه پالاس (Shah Palace Hotel) هتلی زیبا است که در یک خانه سنتی با سقف‌های بلند و اتاق‌هایی آراسته ساخته شده است. به‌طور کلی، هتل از طراحی و چیدمان خوبی برخوردار است. این هتل چهار ستاره فقط چهار دقیقه پیاده تا برج دختر فاصله دارد و قیمت‌های آن از ۱۲۶ منات (۷۴ دلار) شروع می‌شود.

هتل شالیمار بوتیک (Shalimar Boutique Hotel) نیز هتل خوب دیگری است که با اتاق‌هایی تمیز و راحت در محدوده ایچری شهر و آب‌نما واقع شده است. قیمت یک شب اقامت در این هتل از ۷۳ منات (۴۳ دلار) برای هر نفر شروع می‌شود و از شهر قدیم می‌توان پیاده به آنجا رفت.

مینی‌هتل باکو بوتیک (Baku Butik Mini-Hotel) هتلی تمیز با امکانات رفاهی اولیه است که در نقطه‌ای عالی با دسترسی خوب به ایستگاه مترو واقع شده است و مسافرانی که با بودجه کم مسافرت می‌کنند، به‌طور حتم از قیمت مناسب و رفتار خوب کارکنان آن استقبال خواهند کرد. فقط با ۱۹ منات (۱۱ دلار) می‌توان یک شب در این هتل اقامت کرد.

تصویری از لابی رنگارنگ هاستل ساهیل را مشاهده می‌کنید

فقط با چهار دلار برای هر شب می‌توان تختی در یکی از هاستل های تر و تمیز باکو اجاره کرد که با توجه به موقعیت جغرافیایی هاستل و نوع تختی که روی آن دست می‌گذارید، تا ۵۰ منات (۳۰ دلار) هم افزایش می‌یابد. هاستل ساهیل (Sahil Hostel & Hotel) هاستلی تمیز و دنج با دکوراسیونی زیبا است. این هاستل در سال ۲۰۱۹ موفق شد به‌عنوان بهترین هاستل شهر باکو، جایزه هاستل‌ورد را از آن خود کند. این هاستل از طراحی و رنگ‌آمیزی زیبا و دنجی برخوردار است. قیمت یک شب اقامت در آن برای هر نفر فقط ۱۰ منات (۶ دلار) آب می‌خورد. مستر هاستل (Mr Hostel Baku)، باکو هوم (Baku Home) و خمسه (Khamsa Hostel) نیز چند نمونه دیگر در همین طیف قیمت هستند.

اگر خانوادگی سفر می‌کنید بهتر است به‌جای هاستل یا هتل، آپارتمان کرایه کنید. واحدهای آپارتمانی را می‌توانید از Airbnb و سایت‌های مشابه اجاره کنید. قیمت آن‌ها بستگی به متراژ، امکانات و موقعیت شهری آن‌ها دارد و بر اساس تعداد شب‌های اقامت تعیین می‌شود و ربطی به تعداد مسافران ندارد. حداکثر قیمتی که برای این آپارتمان‌ها برای یک شب باید بپردازید، ۱۰۲ منات (۶۰ دلار) است. هتل آپارتمان هم گزینه دیگری برای اقامت در باکو هستند. هتل آپارتمان کوایت اند کوزی (Quiet and Cosy Apartment) در مرکز شهر واقع شده است و اجاره آن برای هر شب، فقط ۴۸ منات (۲۸ دلار) است.

تفریح‌هایی که در باکو می‌توان انجام داد شامل بازدید از جاهای دیدنی متنوع آن شامل جاذبه‌های تاریخی، معماری، هنری، طبیعی و شهری باکو و رفتن به مراکز خریدی است که می‌توان از آن‌ها سوغاتی‌های رنگارنگ باکو را تهیه کرد و سفر به باکو را تبدیل به خاطره‌ای خوش و ماندگار کرد. برای گشت‌وگذار در شهر و دیدن جاهای توریستی بهتر است از تورهای روزانه‌ی شرکت‌های گردشگری استفاده کنید که قیمت آن‌ها، حدود ۴۶ منات (۲۷٫۳ دلار) است، اما این قیمت، هزینه ورودی‌ها را شامل نمی‌شود. استفاده از کارت گردشگری باکو تا حد زیادی از هزینه‌های بازدید می‌کاهد.

جاهای دیدنی باکو | مراکز خرید باکو | سوغاتی باکو

شهرهای کمی در دنیا وجود دارند که تغییر را به سرعت باکو تجربه کرده باشند و هیچ شهر دیگری در حوزه قفقاز نیست که تا این اندازه فراوان و نابسامان از همه‌چیز شرق و غرب تاثیر پذیرفته باشد. درست در مرکز این شهر، یکی از میراث‌های جهانی یونسکو به نام ایچری شهر قرار دارد که مجموعه‌ای حیرت‌انگیز و محصور در میان دیوارهایی مستحکم با کنگره‌هایی کوچک است و دورتادور آن را عمارت‌هایی سنگی و خیابان‌هایی سنگ‌فرش با بوتیک‌ها و پاساژهای مدرن فرا گرفته است. برخی از جاهای دیدنی باکو در ادامه معرفی می‌شوند.

قدم‌زنان بلوار باکو را از ابتدا تا انتها بپیمایید

گشت‌وگذار در باکو را با کاری راحت و صفابخش آغاز کنید. بلوار باکو یا به‌عبارتی، پارک ملی دریاکنار باکو (Baku Boulevard) گردشگاهی عالی در امتداد خط ساحلی دریای خزر است که کیلومترها ادامه دارد. این بلوار بزرگ‌ترین بلوار در حوزه کشورهای قفقاز و شلوغ‌ترین و پربازدیدترین جای دیدنی باکو است که به‌طور سنتی، از میدان آزادی شروع می‌شود و با ادامه یافتن در جهت غرب، به ایچری شهر می‌رسد. سال ۲۰۱۵ بخش جدیدی نیز در سمت شرقی میدان آزادی تاسیس شد که تا میدان پرچم ملی ادامه یافته است. میدان پرچم محلی است که بزرگ‌ترین پرچم جهان را با ارتفاع ۱۶۲ متر در خود جای داده است. تئاتر عروسکی (Pippet Theatre)، پاساژ پارک بلوار (Park Bulvar mall)، موزه فرش و چرخ‌وفلک بزرگ چشم باکو همگی در این بلوار واقع شده‌اند.

پارک ساحلی باکو با درختان کمیاب، کافه‌های بی‌شمار، فواره‌های زیبا و فضاهای نمایشگاهی وسیع، محلی محبوب در میان خانواده‌ها، نوازنده‌های آماتور و گردشگران است. می‌توانید در ازای پنج منات یک دوچرخه کرایه کنید و طول آن را دوچرخه سواری کنید؛ در ونیز کوچک قایق‌سواری کنید یا حتی سفر دریایی ۳۰ دقیقه‌ای را در خلیج باکو تجربه کنید.

برای رفتن به بلوار باکو به سه روش زیر می‌توان اقدام کرد:

با مترو: در ایستگاه ساهیل پیاده بشوید؛ کرایه: ۳۰ قپیک (۱۸ دلار)

با اتوبوس: سوار خطوط ۶۵ و ۹۶ بشوید؛ کرایه: ۳۰ قپیک (۱۸ دلار)

با تاکسی: تاکسی‌های بلوار از خیابان نظامی حرکت می‌کنند. کرایه: حدود چهار منات (۲٫۵ دلار)

از خیابان‌های شهر قدیم باکو دیدن کنید

هروقت که اسامی «شهر قدیمی»، «شهر داخلی» یا حتی «ایچری شهر باکو» را شنیدید، دقت کنید که اشاره همه آن‌ها به یک محله تاریخی و محصور در میان دیوارهای سنگی است که قلب باکو را تشکیل می‌دهد. خیابان‌های سنگ‌فرش قدیمی، کوچه‌های باریک و تاریخچه‌ای غنی همگی دست به دست هم داده‌اند و قدیمی‌ترین بخش شهر باکو را ساخته‌اند. شهر قدیم محله‌ای شلوغ با شگفتی‌های زیاد است که به‌راحتی می‌توان قدم‌زنان به همه‌جای آن راه یافت و حتی کوچه و پس‌کوچه‌های آن هم خود به‌تنهایی یک جاذبه گردشگری هستند.

از جمله مهم‌ترین جاهای دیدنی این بخش از باکو، کاخ شروان شاه، برج دختر و دو کاروانسرای تاریخی تغییر کاربری داده شده است. هتل‌ها، رستوران ها و کافه‌های بسیاری در آن مشغول به فعالیت هستند و اگر توانایی بردن بارهای بزرگ و سنگین را دارید، می‌توانید یک سوغاتی بسیار عالی از فروشگاه‌های شهر قدیم باکو بخرید؛ یک قالی دست‌بافت که به زیبایی هرچه تمام‌تر بافته شده است.

شهر قدیم باکو در سال ۲۰۰۰ به ثبت سازمان فرهنگی یونسکو رسید و بازدید از آن به‌صورت رایگان و ۲۴ ساعته برای همگان آزاد است. برای رفتن به آن کافی است خط قرمز مترو را سوار و ایستگاه آخر از آن پیاده بشوید.

کاخ شروان شاهان را از قلم نیندازید

پیشینه آذربایجان پیشینه‌ای شگفت‌انگیز است و یادگارهای بسیاری از دوران گذشته را می‌توان در آن پیدا کرد. یکی از آن گوهرها، کاخی کوچک متعلق به قرن پانزدهم است که درست در وسط پایتخت آن قرار دارد. برای ورود باید از محوطه تشریفاتی عبور کرد. دروازه‌ای کوچک در سمت چپ آن قرار دارد که بازدیدکنندگان را به‌سمت محوطه‌ای هدایت می‌کند. شیروان‌شاه خلیل‌الله اول زمانی دربار خود را در آنجا بنا کرد. این کاخ در قرن هجدهم به‌شدت آسیب دید و در سال ۲۰۰۳ مورد نوسازی قرار گرفت. این کاخ سنگی محل اقامت حکام منطقه در دوران قرون وسطی بود.

ورودی این کاخ برای خارجی‌ها، دو منات آذربایجان (۱٫۲۰ دلار) است. اگر می‌خواهید کل مجموعه کاخی را بدون پرداخت ورودی ببینید، یک نوشیدنی در کافه پشت‌بامی فلورز (Floors) بخرید و کاخ را از بالا تماشا کنید.

از برج دختر دیدن کنید

اگر به شهر قدیم باکو رفتید، بازدید از برج رمزآلود دختر را از دست ندهید. هنوز کارکرد این برج در دوران‌های گذشته به‌طور کامل مشخص نیست و اسرار بسیاری بر چرایی ساخت آن سایه افکنده است. طبق اسناد رسمی و دولتی قدمت این برج به قرن دوازدهم باز‌می‌گردد؛ اما ظن آن می‌رود که عمر برج دختر خیلی بیشتر از این‌ها باشد. افسانه‌های زیادی درباره علت نام‌گذاری این برج وجود دارد که مشهورترین آن‌ها داستان پادشاهی را روایت می‌کند که در مخالفت با ازدواج دخترش با یک چوپان، او را از بالای برج به پایین پرتاب می‌کند و از آن زمان، این برج را برج دختر می‌نامند. عکس این برج روی اسکناس‌های آذربایجان درج شده است.

برج دختر داخل شهر قدیم واقع شده و از ساعت ۱۰ صبح تا ۶ عصر برای بازدید همگان باز است. بازدید از آن، ۱۰ منات (۶ دلار) برای بازدیدکنندگان آب می‌خورد که باید از پله‌های زیادی بالا بروند تا به بالای برج برسند و از آن بالا، شهر را تماشا کنند. اگر علاقه‌ای به بالا رفتن از این همه پله ندارید، می‌توانید فقط بیرون آن بایستید و از نمای ساختمان لذت ببرید.

مرکز حیدر علی اف را حتما در فهرست خود بگنجانید

مرکز خرید حیدر علی اف که به افتخار رئیس‌جمهوری سابق جمهوری آذربایجان به این نام خوانده می‌شود، مانند بسیاری از ساختمان‌های مدرن باکو توسط معمار معروف، زاها حدید، طراحی شده است. خطوط منحنی این ساختمان در تضاد کامل با ساختمان‌های مسکونی و خاکستری رنگی دارد که در همسایگی آن به چشم می‌خورند. چنین صحنه‌ای را هر روز و هر کجا نمی‌توان دید. فضای داخلی این مرکز نیز اعجاب‌انگیز است و چندین فضا برای برگزاری کنسرت و نمایشگاه در آن در نظر گرفته شده است.

بدون تردید، بهترین بخش این مجموعه، موزه گنجینه آذربایجان (Treasures of Azerbaijan) است که جمعی از ذخایر فرهنگی کشور را در در خود جای داده است. اگر وقت کافی ندارید که داخل مرکز را بگردید، یک نظر تماشای این ساختمان و ستایش طراحی حیرت‌انگیز آن از بیرون نیز به‌اندازه کافی ارزشمند است.

مرکز حیدر علی اف در خیابان حیدر علی اف در مرکز باکو و در هفت کیلومتری شمال شرق ایچری شهر واقع شده است. نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به آن ایستگاه نریمان نریمان‌اف است که روی خطوط قرمز و سبز قرار دارد. از ایستگاه که خارج شدید، به‌سمت غرب بروید و وارد خیابان تبریز بشوید؛ بعد از گذشتن از چند بلوک، مرکز حیدر علی اف را در سمت چپ خود خواهید دید. به‌جای مترو از خطوط یک، دو یا ۱۳ اتوبوس هم می‌توانید استفاده کنید. باید در ایستگاه آکادمی هنرهای زیبا در خیابان حیدر علی اف پیاده بشوید. ایستگاه درست مقابل ورودی ساختمان قرار دارد.

موزه حیدر علی اف در تمام طول هفته به‌غیر از جمعه‌ها از ساعت ۱۱ صبح تا هفت شب و آخر هفته‌ها، از ۱۱ صبح تا ۶ عصر باز است. بازدید از باغ‌های اطراف موزه و قدم زدن در اطراف آن نیازی به پرداخت ورودی ندارد. هزینه ورودی آن ۱۵ منات (۸٫۸۲ دلار) است که شامل بازدید از کل موزه به‌استثنای نمایشگاه خودروهای کلاسیک می‌شود. بازدید از این نمایشگاه مستلزم پرداخت ۱۰ منات (۵٫۸۸ دلار) دیگر است. پیش از آن که وارد مرکز بشوید بهتر است از فهرست موزه‌ها و نمایشگاه‌های فعال در آن اطلاع حاصل کنید تا اگر هیچ‌کدام آن‌ها باب طبع شما نیستند، ۱۵ منات از کف شما نرود.

برج‌های شعله از همه‌جای شهر دیده می‌شوند

برج‌های سه‌گانه شعله که از همه‌جای شهر دیده می‌شوند و نمادی از آتش ابدی و آیین زرتشت هستند؛ چراکه آذربایجانی‌ها بر این باور هستند که زرتشت پیامبر در این منطقه متولد شده است. این برج‌ها با ۲۸، ۳۰ و ۳۳ طبقه، یکی از تاثیرگذارترین سازه‌های باکو هستند. در طبقه سی و سوم برج، هتل فیرمونت (Fairmont Hotel) و آپارتمان‌های مسکونی و تعداد زیادی دفتر اداری واقع شده است. بلندترین آسمان‌خراش در میان این سه برج، ۱۸۲ متر دارد. زمانی که هوا رو به تاریکی می‌گذارد، سیستم نورپردازی هر سه آسمان‌خراش فعال می‌شود و بیش از ۱۰ هزار لامپ نمایشی زیبا از رقص نورها را روی سازه به اجرا می‌گذارند. خبر غافلگیرانه آن است که این نمایش حتی از شهر قدیم یا بلوار باکو نیز قابل‌مشاهده است.

هر سه برج شعله در خیابان مهدی حسین شهر باکو واقع شده‌اند و برای رفتن به آنجا باید خط ۱۸ اتوبوس را سوار و در ایستگاه خیابان شهدا پیاده شد. آسمان‌خراش‌ها هر روزه در دو نوبت صبح و عصر در ساعت‌های ۱۰ تا ۱۳ و ۱۴ تا ۲۲ به روی عموم باز هستند.

با قطار کابلی به خیابان شهدا بروید و از یادبودهای آن بازدید کنید

برخی از بهترین جاهای دیدنی باکو روی بلندی تپه واقع شده‌اند؛ مثل برج‌های سه‌قلوی شعله یا خیابان شهدای باکو. برای بالا و پایین رفتن از تپه می‌توان فقط با پرداخت یک منات از یک قطار کابلی مدرن استفاده کرد که تقریبا هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه از مبدا خود حرکت می‌کند. ایستگاه پایین تپه در نزدیکی موزه فرش آذربایجان و پاساژ ساحلی کاسپین (Caspian Waterfront Mall) قرار دارد و فقط محض اطلاع می‌گوییم که یکی از ایستگاه‌های قطار کابلی، بهرام گور نامیده شده است. اگر هم علاقه‌ای به قطارسواری ندارد، رایگان از پله‌های کنار ریل بالا بروید و کمی ورزش کنید.

پس از آنکه با قطار کابلی یا پیاده به بالای تپه رسیدید، کمی راه را مستقیم بپیمایید و سپس به دست چپ بپیچید. اینجا خیابان شهدا است؛ یک گورستان و یک بنای یادبود ملی. این مکان، فضایی به‌شدت تکان‌دهنده دارد؛ چراکه باید از میان قبور سربازان و شهروندانی که در واقعه ژانویه سیاه (هجوم نیروهای شوروی به آذربایجان) و نیز، جنگ قره‌باغ جان خود را فدای استقلال آذربایجان کردند، عبور کنید. تصاویر حکاکی شده کشته‌شدگان، یادآور شجاعت و در عین حال، پیامدهای دهشتناک هرگونه جنگ و درگیری در سراسر جهان است.

در انتهای خیابان شهدا به بنای یادبود آتش جاودان و نقطه‌ای مناسب با زاویه دید عالی می‌رسید که بهترین نقطه برای تماشای شهر و دریای خزر است. تصویری از این یادبود را در بالا مشاهده می‌کنید. بهترین زمان برای رفتن به این نقطه، درست لحظاتی پیش از غروب آفتاب و زمانی است که آفتاب رو به سرخی می‌گذارد و به‌خاطر درخشش و حرارت ناشی از شعله‌های آتش همیشه جاویدان، اتمسفری پر از جلال و شکوه ایجاد می‌شود.

بلیط قطار کابلی باکو برای هر نفر فقط یک منات (۰٫۵۹ دلار) است. این قطار تمام روزهای هفته به‌غیر از دوشنبه‌ها که تعطیل است، صبح‌ها از ساعت ۱۰ تا یک بعدازظهر و پس از وقفه‌ای یک ساعته، تا ۱۰ شب مشغول جابه‌جایی مسافران است. دوشنبه‌ها، قطار تعطیل است. برای رفتن به ایستگاه آن باید خط ۱۸ اتوبوس را سوار و در ایستگاه خیابان شهدا پیاده شد.

باکو، موزه‌ها و مساجد زیادی هم دارد

آذربایجان حکومتی سکولار دارد، اما ۹۷ درصد از جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند. بنابراین، در باکو از دیدن مساجد زیبایی مانند مسجد جامع، مسجد بی‌بی هیبت یا مسجد تازه پیر تعجب نکنید. مسجد بی‌بی هیبت فاصله چندان زیادی با مرکز شهر ندارد و می‌توانید برای رفتن به آنجا یا تاکسی بگیرید یا در مسیر رفتن به قبوستان، آنجا نیز توقفی کوتاه کنید. مسجد جامع مسجدی کوچک در شهر قدیم است. اما مسجد تازه پیر فقط چند قدم آن‌طرف‌تر از شهر قدیم قرار گرفته است. مسجد زیبای شهدا نیز در میان آخرین ایستگاه قطار کابلی در بالای تپه، برج‌های شعله و خیابان شهدا واقع شده است.

به‌غیر از مسجد، موزه‌های متنوعی نیز در باکو راه‌اندازی شده‌اند؛ مانند موزه ملی فرش که به‌تازگی افتتاح شده و موزه ملی تاریخ آذربایجان یا موزه هنرهای مدن که آثاری از پیکاسو و دالی را به نمایش گذاشته است. نام بردن از فقط یکی از آن‌ها و ترجیح آن به دیگران کار سختی است. هرکدام از این موزه‌ها دنیایی متفاوت از دیگری و البته، به همان اندازه جذاب را به نمایش می‌گذارند.

سرازیر شدن گردشگران به افزایش مراکز خرید مدرن در باکو و فروشگاه‌هایی تحت برندهای خاص و مشهور در شهر انجامیده است. قیمت کالا و اجناس این فروشگاه‌ها چندان گران نیستند؛ اما باید هشیارانه خرید کرد تا گرفتار اجناس تقلبی نشد و نکته دیگر آنکه فروشگاه‌هایی بیشتر مورد استقبال مسافران خارجی قرار می‌گیرند که صنایع دستی و آثار هنری محلی می‌فروشند.

مرکز خرید TsUM یا MUM

TsUM (یا Central Universal Market)یکی از بزرگ‌ترین فروشگاه‌های باکو است. این فروشگاه درست در مرکز شهر و در میدان فواره‌ها قرار دارد و از شیر مرغ تا جان آدمیزاد، همه‌چیز در آن پیدا می‌شود. تنوع گسترده‌ای در کالاهای TsUM به چشم می‌خورد؛ از محصولات محلی گرفته تا صنایع دستی و برندهای معروف و حتی، کالاهایی که به‌طور روزمره استفاده می‌شوند در این فروشگاه به چشم می‌خورد. زیرزمین این مرکز خرید بزرگ به جواهرات و کالاهای زینتی اختصاص داده شده است. بازدید از این مرکز خرید به شناخت چهره روسی باکو کمک می‌کند.

آدرس: خیابان دلارا علی اف (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۱۰ صبح تا هشت شب

مرکز خرید ۲۸

مرکز خرید ۲۸ در یکی از پرتکاپوترین مناطق باکو واقع شده است و به خاطر ایستگاه متروی همجوار آن به این نام خوانده می‌شود. حدود ۷۰ برند محلی و بین المللی و ۱۶ کافی‌شاپ و رستوران در ۲۸ مال (28 Mall) مشغول فعالیت هستند. سینما ۲۸ یکی از شلوغ‌ترین سینماهای باکو قلمداد می‌شود و پارکینگی با ظرفیت ۳۵۰ خودرو نیز در این مرکز خرید واقع شده است.

آدرس: خیابان آزادلیق ۱۵a/۴ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: روزهای دوشنبه، سه‌شنبه و چهارشنبه به‌صورت ۲۴ ساعته و باقی روزها از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۰ شب

خیابان نظامی

خیابان نظامی یکی از معروف‌ترین و تپنده‌ترین خیابان‌های باکو است و بیشترین شهرت خود را مدیون فروشگاه‌های متنوع آن است. این خیابان تاریخی از غرب تا شرق شهر امتداد می‌یابد و محلی ایدئال برای خرید انواع سوغاتی و بهشتی متشکل از انواع کافه‌ها، رستوران ها، بوتیک‌ها، اوت‌لت‌های طراحان خارجی و فروشگاه‌های برند برای گردشگران خارجی و خریداران محلی است. در تعطیلات و مناسبت‌های ویژه، مانند اعیاد مذهبی و تعطیلات کریسمس، جمعیت زیادی برای خرید به‌سمت این خیابان سرازیر می‌شوند. خیابان نظامی یکی از گران‌ترین خیابان‌های جهان است.

قدمت خیابان نظامی به سال ۱۸۶۴ باز‌می‌گردد. این خیابان طویل از خیابان عبدالله شایق در بخش کوهستانی شهر آغاز و در کنار بنای تاریخی شاه ایسمیت ختای (Shah Ismit Khatai) در خیابان ثابت عروج اف به پایان می‌رسد. کل خیابان نظامی از ابتدا تا انتها ۳۵۳۸ متر است. بخشی از خیابان که به عبور و مرور خودروها در آن ممنوع است و به پیاده روی و خرید اختصاص داده شده است، از میدان فواره‌ها آغاز و تا خیابان رشید بهبود اف ادامه می‌یابد. این بخش را «تورگووایا» (Torgovaya) نیز می‌نامند که در زبان روسی، به معنی خیابان تجار است.

سفارت‌خانه‌های چندین کشور، چندین ساختمان تاریخی مانند کلیسای گریگور روشنگر مقدس (سال ساخت: ۱۸۹۶)، نمای شمالی خانه موسی نقی اف (سال ساخت: ۱۹۱۱)، سال تئاتر رشید بهبوداف و چندین مرکز خرید از جمله مرکز خرید نرجیس بازار سنترال یونیورسال در این خیابان واقع شده‌اند. نزدیک‌ترین ایستگاه مترو به این خیابان، ایستگاه ساهیل (خط قرمز) در جنوب خیابان نظامی و ایستگاه ۲۸ مه (خط قرمز و خط سبز) در شمال خیابان نظامی هستند.

خیابان نفتچیلار

بسیاری از برترین طراحان مد جهان مانند برندهای مطرح «Dsquared2» و «Givenchy» در خیابان نفتچیلار شعبه دارند. اگر محصول داخلی را ترجیح می‌دهید، به فروشگاه «باکو کرنر» (Baku Corner) در همین خیابان بروید که اوت‌لتی با اجناس نسبتا ارزان‌قیمت است که توسط لیلا علی اف، دختر رئیس‌جمهوری آذربایجان، اداره می‌شود و محصولات طراحان محلی را عرضه می‌کند. فرش‌های آذری نیز به‌خاطر کیفیت بی‌نظیری که دارند، شهره جهان هستند. اگر شیفته فرش‌های دستبافت هستید، «نیچر هالی» (Nature Hali) همان چیزی است که می‌تواند با رنگ‌های زنده فرش‌های آویخته از سقف خود، عطش شما را بخواباند.

متروپارک

مرکز خرید هفت طبقه متروپارک چندین فروشگاه الکترونیک، عطر، لوازم آرایشی و پوشاک از ۶۰ برند مختلف و مطرح بین المللی، ۱۵ کافه و رستوران دارد و حتی فضاهایی برای تفریح کودکان نیز در آن‌ها در نظر گرفته شده است. متروپارک روبه‌روی ایستگاه متروی نریمان‌اف قرار گرفته است و پارکینگی با ظرفیت ۳۵۰ خودرو دارد. سینما پارک نیز در طبقه ششم همین مرکز خرید قرار دارد.

آدرس: خیابان تبریز ۱۰۶a (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۱ شب

میدان فواره

میدان فواره، محلی است که قلب باکو در آن می‌تپد. این میدان محلی برای پیاده روی‌های خانوادگی و قرارهای دوستانه است. علت نام‌گذاری آن وجود ده‌ها فواره مختلف در اشکال و اندازه‌های متفاوت در این میدان است که از دوران حکومت شوروی سابق باقی مانده‌اند. دورتادور این میدان فروشگاه‌های مدرن، برندهای معروف و بین المللی، رستوران های گران‌قیمت و پنج ستاره و یک شبعه از رستوران مک‌دونالد مشغول به کار هستند.

آدرس: باکو ۱۰۰۵، میدان فواره (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ به‌صورت ۲۴ ساعته

پارک بلوار

پارک بلوار بخشی از بلوار باکو است و اگر وقت کمی دارید و می‌خواهید هم‌زمان چند کار با هم انجام بدهید، گزینه خوبی برای انتخاب است. مثلا می‌توانید طوری برنامه‌ریزی کنید که تماشای ساحل جذاب دریای خزر، قایق‌سواری، رفتن به پارکی خارق‌العاده و خرید از مرکز خرید در یک روز انجام بشوند. بزرگ‌ترین هتل های شهر مانند ماریوت، هیلتون و پارک این نیز در همین حوالی قرار گرفته‌اند. پارک بلوار از سال ۲۰۱۰ به روی بازدیدکنندگان باز شد و ساکنان باکو از مشتریان پروپاقرص آن هستند. حدود ۵۵۰ فضای پارکینگ در زیرزمین پارک بلوار در دسترس است و سینمای سیکس هال پارک (Six hall Park) نیز در طبقه چهارم همان ساختمان قرار دارد. یک تراس بزرگ با چشم‌اندازی از خلیج باکو نیز روی سقف آن مستقر است.

آدرس: خیابان نفتچیلار (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۰ شب

مرکز خرید پورت باکو

پورت باکو مال (PORT BAKU MALL) در سال ۲۰۱۴ آغاز به کار کرد و به‌عنوان بزرگ‌ترین و جدیدترین مرکز خرید باکو معرفی می‌شود. این مرکز خرید شامل ۳۰۰ برند معروف در زمینه کالاهای رفاهی، لوازم آرایشی، عطر و... است. مرکز خرید پورت باکو بخشی از مجتمع پورت باکو (Port Baku) است که آن نیز به نوبه خود بخشی از منطقه تجاری و مسکونی برج‌های پورت باکو (Port Baku Towers) به شمار می‌آید.

آدرس: خیابان نفتچیلار ۱۵۱ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۰ شب

یکی از عادت‌های رایج در میان ایرانیان خرید سوغاتی است تا بعدها با دیدن آن، خاطره سفر را برای خود زنده کنند. پیدا کردن سوغاتی‌هایی که ضمن یادآوری فرهنگ ساکنان باکو، از کیفیت و قیمت خوبی هم برخوردار باشند، بسیار آسان است. تنوع اجناس در باکو بسیار زیاد است و در این میان، چند کالا هستند که از محبوبیت بیشتری در میان گردشگران برخوردار هستند. علاوه بر مگنت‌های کوچک آهنربایی که سوغاتی همه کشورها است و با توجه به جاذبه‌ها و داشته‌های هر شهر و کشور طراحی و ساخته می‌شوند، موارد زیر را هم می‌توانید به‌عنوان سوغاتی در نظر بگیرید.

فرش دستباف

به خاطر داشته باشید که در آذربایجان نیز مانند ایران، فرش دستباف کالایی گران‌قیمت به شمار می‌آید و به‌خاطر اصالت و ارزش فرهنگی آن، اجازه خارج کردن آن را آذربایجان ندارید. فقط می‌توانید قالیچه‌هایی در ابعاد کوچک را با خود به خارج از آن حمل کنید. در میان فرش‌های آذربایجانی، آذرخالچا (Azerkhalcha) قدیمی‌ترین و مرغوب‌ترین برند فرش است که از سال ۱۹۲۸ مشغول تولید فرش‌های مرغوب و عرضه آن‌ها به بازار است.

استکان‌های رنگی و کمرباریک

آذربایجان کشور چای‌ها است و هر چقدر که پیدا کردن یک فنجان قهوه دم‌کشیده خوب در آن کار سختی است، چای را به‌راحتی می‌توانید در هر کوچه و پس‌کوچه باکو پیدا کنید. در نتیجه، بدیهی است که استکان در این کشور این‌قدر پربها باشد. آرمودو یا همان استکان‌های کمرباریک خاطره‌انگیز سنتی یکی از صنایع ارزشمند آذربایجانی‌ها است که می‌توان آن را نمادی از فرهنگ آن‌ها قلمداد کرد. استکان‌ها از جنس شیشه، چینی یا حتی نقره‌ای هستند و قیمت آن‌ها از ۱۵۰ منات شروع می‌شود. معمولا نقاشی‌هایی که روی استکان‌ها مشاهده می‌کنید، هنر دست یکی از هنرمندان آذری است.

اگر از استکان‌های سنتی آذربایجانی‌ها خریدید، برای آنکه ضیافت صرف چای را به‌طور کامل به سبک آن‌ها برگزار بکنید، چند شیشه از مرباهای آن‌ها نیز تهیه کنید. اهالی باکو عادت دارند چای را با مربا نوش‌جان می‌کنند و در میان انواع و اقسام مرباهای گوناگون، مربای گیلاس سفید از محبوبیت بیشتری در میان گردشگران برخوردار است. این مربا را از همه سوپرمارکت‌های باکو می‌توانید بخرید و نگران حمل و نقل آن نباشید. آن‌ها داخل قوطی‌های محکم و با بسته‌بندی کارخانه‌ای به فروش می‌رسند.

انواع منسوجات سنتی

اگر صنایع دستی و کالاهای سنتی را به سوغاتی‌های تکراری ترجیح می‌دهید، منسوجات سنتی آذربایجان بهترین انتخاب ممکن است. روسری‌های ابریشمی باکو که با طرح‌ها و رنگ‌های سنتی و بعضا آشنا برای ایرانیان تزئین شده‌اند، یکی از هدایای جالبی و کاربردی هستند که می‌توان برای سوغاتی انتخاب کرد. روسری‌های ابریشمی موسوم به کلاقیی (kelagayi) با نقوش بته‌جقه تزئین شده‌اند که در نگاه اول آب را به ذهن‌ها متبادر می‌کند، در فرهنگ آذربایجانی‌ها نمادی از آتش است. این نقش و نگار را در بسیاری از منسوجات آذربایجانی‌ها از جمله انواع کیف‌ها و رومیزی‌های سنتی نیز استفاده می‌کنند.

رومیزی‌های منقش به بته‌جقه علاوه بر زیبایی از کیفیت بالایی نیز برخوردار هستند و به‌خاطر ویژگی کاربردی که دارند، می‌توانند سوغاتی خوبی برای خانواده‌ها باشد. هنرمندان باکو انواع پاپوش‌ها و کلاه‌های سنتی و کیف‌های زنانه زیبایی تولید می‌کنند.

ظروف سفالی، سرامیکی و مسی

یکی دیگر از صنایع دستی که در باکو به‌وفور دیده می‌شود، انواع ظروف و وسایل سفالی و سرامیکی است که با نقش و نگارهای مختص باکو تولید می‌شوند و دقیقا همین نقش و نگارها هستند که این مصنوعات را از سایر ظرف‌های سفالی کشورهای دیگر متمایز می‌کند. در کنار آتش و نقش بته‌جقه، انار نیز یکی از نمادهای آذربایجان است که نقش تاثیرگذاری در آشپزی آن‌ها نیز دارد و در نتیجه، نقش این میوه پاییزی را روی ظرف‌های سفالی باکو فراوان خواهید دید.

ناگفته نماند که ظروف مسی تولیدی در باکو نیز از مرغوبیت بالایی برخوردار است و یکی از سوغاتی‌های محبوب این شهر به شمار می‌آید. اما سوغاتی آوردن ظرف مسی و سفالی کمی سخت است؛ اولی به خاطر سنگینی و دومی به‌خاطر شکنندگی.

نقاشی با نفت خام

بله؛ درست خواندید! نقاشی با نفت خام. نفت منبع اصلی درآمد آذربایجان است و در حقیقت، توسعه اقتصادی باکو پس از کشف نفت در این کشور آغاز شد. نفت آن‌قدر در میان ساکنان باکو حائز اهمیت است که حتی پا را از اقتصاد آن‌ها نیز فراتر گذاشته و وارد عرصه‌های دیگری مانند هنر نیز شده است. سبک منحصربه‌فردی از هنر نقاشی در باکو پدید آمده است که مواد اولیه آن، نفت خام است و با انگشت و ناخن انجام می‌شود. نقاشی با نفت خام نوآوری جدیدی است که می‌توان آن را سوغاتی خاص باکو دانست. موضوع این نقاشی‌ها مناظر طبیعی، بناهای تاریخی و جاهای دیدنی باکو هستند.

برخی از جاهای دیدنی باکو در محدوده شهری قرار نگرفته‌اند. اگر می‌خواهید از سفر خود به این شهر بهره بیشتری ببرید، بهتر است یکی دو روز را هم به بازدید از جاذبه‌هایی اختصاص بدهید که کمی دورتر و در فاصله چند ساعته با باکو قرار دارند. برای انجام سفرهای یک روزه از باکو گزینه‌های متعددی پیش رو دارید.

معبد آتش که به نام آتشگاه باکو نیز شناخته می‌شود، معبدی واقع در ۲۰ کیلومتری شرق باکو است که مهم‌ترین بخش آن، آتشدان سوزان آن است. این آتشدان در وسط بنا قرار دارد و شعله‌ای که درون آن می‌سوزد، نشانی از خدا است. اینجا مکانی مقدس برای پیروان آیین زرتشت، هندوها و سیک‌ها به شمار می‌آید و در حال حاضر، مکانی مقدس برای زرتشتیان است. آذربایجان از نظر منابع گاز سرزمینی غنی است و در مورد پیدایش آتش در این نقطه برای اولین بار گفته می‌شود در این محل، گاز مایعی که در این نقطه از سطح زمین به بیرون تراوش کرده بود، در اثر تماس با اکسیژن هوا شروع به سوختن کرد.

در حال حاضر، به‌خاطر خالی شدن منبع گاز این نقطه که شاید حاصل استخراج بی‌رویه گاز در زمین‌های اطراف باشد، آتش معبد به‌صورت مصنوعی روشن نگه داشته می‌شود. معبد اصلی در قرن هجدهم به‌نحوی که امروزه شاهد آن هستید، بازسازی شد. هر اتاق این معبد دارای پانل‌هایی دقیق با جزئیات فراوان است که تاریخچه آتشگاه، زائران و آیین زرتشت را تشریح می‌کند.

آسان‌ترین راه برای رفتن به آتشگاه، استفاده از تاکسی یا حتی تاکسی‌های اینترنتی است. اگر به‌دنبال روشی کم‌خرج‌تر هستید می‌توانید با مترو به کوراوغلو بروید و از آنجا، اتوبوس های خط ۱۸۴ را سوار بشوید. این اتوبوس ها مستقیم به‌سمت آتشگاه می‌آيند. ورودی آتشگاه برای خارجی‌ها چهار منات (۲٫۵ دلار) است و فقط از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر می‌توانید از آن بازدید کنید.

قدمت آثار سنگی پارک ملی قبوستان که در فهرست آثار فرهنگی یونسکو نیز به ثبت رسیده‌اند، به هزاران سال پیش می‌رسد. این پارک که در فاصله ۶۷ کیلومتری باکو قرار دارد در حقیقت از صخره‌های باستانی و گل‌های به بیرون تراوش کرده و چاله‌ها و زخم‌ها تشکیل شده است. سنگ‌نگاره‌های باستانی قبوستان نقاشی‌های نمادینی هستند که توسط انسان‌های اولیه انجام شده و شاهدی بر رشد تفکر سمبلیک در انسان‌های ۴۰ هزار سال پیش است و به همین دلیل، اهمیت بسیاری در تاریخ بشریت دارد.

موزه طبیعی قبوستان در کنار سنگ‌نگاره‌ها قرار دارد و خارج از آن، مسیرهایی برای پیاده روی بازدیدکنندگان در میان چشم‌اندازهای سورئالی در نظر گرفته شده که از صخره‌ها، تخته‌سنگ‌های روی هم انباشته شده و غارهای مخروبه‌ای تشکیل شده‌اند که از زمین‌لرزه‌های زیادی جان سالم به در برده و به دوران کنونی رسیده‌اند.

ساعت بازدید پارک ملی قبوستان از ۹ صبح تا پنج عصر است و برای ورودی آن باید ۱۰ منات آذربایجان (حدود ۵٫۸ دلار) پرداخت. آژانس‌های گردشگری باکو تورهایی خصوصی برای بازدید از قبوستان نیز برای گردشگران برگزار می‌کنند که قیمت حدود ۱۲۰ منات (۷۰ دلار) است.

اگر به دیدن پارک ملی قبوستان رفتید حتما به تپه‌های پرقلیان باکو نیز سر بزنید. در حقیقت بیشتر گردشگران فقط برای تماشای سنگ‌نگاره‌های باستانی قبوستان به این منطقه نمی‌آیند، بلکه گل‌فشان‌ها نیز عامل دیگری برای کشاندن مسافران به این نقطه پرت و دورافتاده است. حدود ۱۰۰۰ گل‌فشان در جهان شناسایی شده است و نیمی از گل‌فشان‌های جهان در آذربایجان وجود دارند و البته، بیشترین تعداد آن‌ها را می‌توان در فاصله ۱۰ کیلومتری پارک ملی قبوستان در امتداد ساحل دریای خزر پیدا کرد. برخلاف آتشفشان‌ها که گدازه‌های آتشین به بیرون پرتاب می‌کنند، از این گل‌فشان‌ها گل‌های سردی به بیرون پرتاب می‌شود که فقط چند درجه با دمای انجماد تفاوت دارند.

زمین‌های بیابانی اطراف شهر در تضاد کامل با پارک‌های انبوه و پردرخت باکو و خلیج پرآب آن هستند. گل فشان ها در منطقه‌ای شکل گرفته‌اند که مخزن گازهای زیرزمینی است و به‌محض اینکه نقطه‌ای مناسب برای خروج از زمین پیدا می‌کنند، راه خود را با فشار به‌سمت سطح زمین باز می‌کنند. این منطقه به‌شدت بادخیز است و به همین علت، گل‌ها به‌سرعت خشک می‌شوند و ترک می‌خورند. این روند پرسرعت باعث می‌شود که رنگ زمین درست جلوی چشمان شما و همان لحظه که محو تماشای حرکت رواناب‌ها روی زمین هستید، تغییر کند.

هرکدام از گل فشان ها به روشی متفاوت فوران می‌کنند. از برخی از آن‌ها گل‌رودی باریک و بدون صدا خارج می‌شود و از برخی نیز حباب‌هایی کوچک و بزرگ، پر صدا و پر قدرت به بیرون پرتاب می‌شوند و هزاران متر مکعب گل‌ولای را در اطراف پخش می‌کنند. این پدیده باشکوه و در عین حال، وهم‌آلود در زمین‌هایی تفتیده که از فرط خشکیدگی ترک خورده‌اند و پوسته‌پوسته شده‌اند (انگار نه انگار که چند کیلومتر آن‌طرف‌تر، بزرگ‌ترین دریاچه جهان قرار دارد) و هر از گاهی با یک تنفس محکم، مشتی گل به بیرون پرتاب می‌کند، تجربه‌ای بکر و رمزآلود است که فقط با کلماتی چون پسارستاخیزی می‌توان آن را توصیف کرد؛ گویی که جهان با یک انفجار ویرانگر به پایان رسیده و از تمدن و تکنولوژی‌ چیزی جز تلی از خاک و گل باقی نمانده است.

گل‌فشان‌ها یکی از شواهد انکارناپذیر برای اثبات وجود ذخایر نفت و گاز نهفته در اعماق زمین و دریا در حوزه دریای خزر است. نشتی‌های گاز نیز پدیده‌ای کاملا مرتبط با همین ذخایر است و زمانی رخ می‌دهند که حجم زیادی از گاز متان در زیر سطح زمین راهی به‌سمت بیرون می‌یابد.

یانارداغ، یکی از نشتی‌های معروف گاز در شبه‌جزیره آب‌شوران و در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال شرق باکو است که شعله‌های آتش از دل یک تپه به بیرون می‌جهند. بازدیدکنندگان زیادی برای تماشای رقص شعله‌ها به این منطقه می‌آیند. گویی قرار نیست این شعله‌ها زمانی خاموش بشوند. یانارداغ، پدیده‌ای حیرت‌انگیز و مسحورکننده است که در کافه نزدیک یانارداغ، استکانی از چای داغ سفارش بدهید و در همان حین که آن را جرعه‌جرعه سر می‌کشید، شعله‌های آتش را به‌ویژه در هنگام غروب آفتاب تماشا کنید. این شعله‌های ابدی که از دل زمین سربرمی‌آورند، خود به مسئله‌ای برای عبادت و پرستش تبدیل شده‌اند.

پیدایش آیین زرتشت در آذربایجان در حدود ۲۰۰۰ سال پیش را به این پدیده ژئولوژیکی نسبت می‌دهند و طبق یک نظریه، خود نام «آذربایجان» نیز برگرفته از کلمه «آتش» در زبان فارسی است. پرستش‌کنندگان آتش از اهمیت بسزایی در تاریخ پیش از اسلام این منطقه برخوردار هستند. مارکوپولو زمانی در سفرنامه خود از زمین‌های در حال سوختن این منطقه نام برده بود؛ اما اکنون فقط یک آتش بسیار کوچک از آن باقی مانده است. بازدید از این جاذبه گردشگری باکو رایگان است.

آذربایجان کشور چای‌ها است. بنابراین، کافی‌شاپ‌های زیادی در این کشور پیدا نمی‌کنید و اگر هوس قهوه به سرتان بزند، پیدا کردن قهوه دمی باکیفیت کاری سخت خواهد بود. اما اگر عاشق چای هستید و چای را به قهوه ترجیح می‌دهید، حتما خوشحال خواهید شد اگر بشنوید که حتی در کوچک‌ترین روستاهای آذربایجان در ارتفاعات بلند هم چایخانه‌ای برای سرو چای پیدا می‌شود. حتما چای باکو را امتحان کنید؛ اما توجه داشته باشید که چای تنها خوراکی نیست که باید در باکو امتحان کنید. باکو هم مثل هر شهر دیگری در جهان غذاها، شیرینی‌ها و نوشیدنی‌های منحصربه‌فرد زیادی دارد که باید امتحان شوند.

غذاهای سنتی باکو نیز مانند فرهنگ آن تلفیقی از فرهنگ‌ها و طعم‌های مختلف با تاثیرپذیری از همه کشورهای منطقه است؛ از ترکیه گرفته تا روسیه، ایران و حتی یونان و از انواع کباب‌ها گرفته تا ماست یونانی، پلوی ازبکی، دلمه ترکی، دیزی ایرانی. بیشتر آذربایجانی‌ها تاکنون از جایی جز کشور خود را ندیده‌اند و تقریبا به همین خاطر، همیشه به همه مهمانان‌شان می‌گویند این غذاها اصالتا متعلق به همین محل هستند. یکی از این غذاها، پیتی است. پیتی (Piti) از سبزی‌های مختلف، گوشت گوسفند و نخود تشکیل شده است. همه مواد به‌‌همراه یک تکه دنبه گوسفندی در یک ظرف سفالی پخته می‌شوند. در زمان خوردن، باید آب را از سایر مواد جدا کنید، در آب آن نان خرد کنید و بقیه موارد را در ظرف دیگری با هم بکوبید. نیاز به توضیح بیشتر نیست؛ با نحوه پختن و خوردن آن کاملا آشنا هستید. انواع مختلف پیتی در ایران طبخ می‌شود و ما آن را دیزی می‌نامیم. آذربایجانی‌ها به آن سوپ روح هم می‌گویند.

پلو (Plov) نیازی به معرفی ندارد. پلوی آذربایجانی، یکی از معروف‌ترین غذاهای این کشور، غذایی سنتی متشکل از برنج زعفرانی و گوشت است که برای معطر کردن آن از انواع سبزیجات معطر و ادویه‌جاتی مانند دارچین و زعفران استفاده می‌شود. پلوی آذربایجانی یا پلیف سه جزء اصلی دارد: برنج، گوشت (گاو، گوسفند یا مرغ فرقی نمی‌کند) و در آخر، کمی پیاز، سبزی یا میوه به‌صورت تازه یا خشک. اما دستور پخت یکسان یا مواد ثابتی ندارد. هر آشپز و هر مادر آذربایجانی این غذا را به سبک خود می‌پزد و نوع رسمی آن بیش از ۴۰ نوع دستور پخت دارد.

دوشبارا (Dushbara) نوعی غذای سوپ مانند شامل برش‌هایی از خمیر شکم‌پر است که در شهرهای شمال غربی آذربایجان هم رواج دارد. داخل شکم‌ها را با گوشت پر می‌کنند و آن‌ها را می‌پزند. این غذا در خیلی از کشورهای منطقه از ایران و افغانستان گرفته تا ترکیه رواج دارد. اما دوشبارای باکو از نظر شکل و اندازه با آن‌ها فرق دارد. محلی‌ها می‌گویند یک آشپز خوب باید بلد باشد دوشباراها را به‌قدری نازک و کوچک درست کند که در هر قاشق، ۱۰ تا از آن‌ها جا شود. باکویی‌ها دوشباراهای خود را در آب گوشت می‌پزند.

دلمه (Dolma) غذایی لذیذ متشکل از برنج به‌همراه گوشت بره چرخ‌کرده به‌همراه سبزی‌های معطر و ادویه است. این مواد را داخل برگ‌های کلم یا انگور می‌پیچند و می‌پزند. انواع مختلف این غذا به‌شکل دلمه بادمجان، دلمه فلفل و ... در رستوران های باکو پخته می‌شود. اگر غذای دریایی دوست دارید، به احتمال زیاد به بالیق (Baliq) علاقه‌مند خواهید شد. این غذا شامل ماهی (معمولا خاویار) کباب شده روی آتش مستقیم است که به‌همراه سس آلوی ترش سرو می‌کنند. ماهی را ابتدا با ترکیبی از شوید خردشده، آب لیمو و نمک مزه‌دار می‌کنند و سپس با استفاده از سیخ، روی آتش کباب می‌کنند و همراه برش‌هایی از لیمو سرو می‌شود.

از میان کباب‌های باکو، یکی از بقیه معروف‌تر است. برای تهیه لوله کباب یا کباب لوله ای (Lyulya Kebab)، گوشت بره چرخ‌کرده را به‌همراه ادویه و سبزیجات مخلوط می‌کنند و خوب ورز می‌دهند. مواد به دست آمده را به سیخ می‌کشند و کباب می‌کنند؛ درست مانند کاری که ایرانی‌ها برای کباب کوبیده انجام می‌دهند. بهتر است از گوشت نرم و جوان برای لوله کباب استفاده بشود. آن را بعد از چرخ‌شدن با مقدار زیادی لیمو و نمک ترکیب می‌کنند و در آخر، روی منقل و با استفاده از زغال کباب می‌کنند.

لاوانگی (Lavangi)، مرغ یا ماهی شکم‌پر است که از پیاز، گردو، کشمش و سبزیجات برای پر کردن شکم آن استفاده می‌کنند. چاشنی‌های دیگری که برای مواد داخل شکم مرغ و ماهی استفاده می‌شود، عبارت هستند از آلوی ترش، انار یا گیلاس. بهترین ماهی برای این غذا ماهی کپور است. اگر به کپور دسترسی نداشتید، ماهی خاویار هم گزینه خوبی است.

ساج (Saj) یک سینی حاوی گوشت و سبزیجات کبابی است. اگر گیاه‌خوار هستید انواع گیاهی آن را امتحان کنید. در حاشیه‌های بشقاب، کدو، بادمجان و سیب‌زمینی کباب‌شده با تکه‌های نان لواش و در وسط آن نیز مخلوطی از گوجه، فلفل، پیاز، قارچ و گوشت می‌گذارند.

قطاب (Qutab) نوعی نان است که داخل آن را با پنیر، اسفناج، کدو تنبل یا گوشت چرخ‌کرده پر می‌کنند. خمیر آن از آرد و آب و تخم‌مرغ درست می‌شود. چانه‌های کوچک و هم‌اندازه خمیر را به‌صورت خیلی نازک، پهن می‌کنند و موادی که بالا گفته شد را روی آن می‌ریزند. دو طرف خمیر را روی هم می‌گذارند و فشار می‌دهند تا به هم بچسبند. این خمیر در نهایت باید به‌شکل یک نیم‌دایره درآید. پس از سرخ شدن در روغن، قطاب را همراه با ماست محلی، سبزی و سماق می‌خورند. مشابه این غذا در بخش‌هایی از ایران و افغانستان نیز رواج دارد.

وقتی در ابتدای متن از چای آذربایجانی صحبت شد، روا نیست که به شربت آذربایجانی (Sherbet) بی‌توجهی کنیم. در کنار چای سیاه، رایج‌ترین نوشیدنی در باکو و حتی کل کشور آذربایجان، شربت است؛ نوعی نوشیدنی سرد و شیرین که از آب جوشیده شده تهیه می‌شود. داخل آن شکر می‌ریزند و حل می‌کنند و سپس، شربت را با نعناع و توت و سایر میوه‌ها طعم‌دار می‌کنند. باقلوا (Pakhlava) هم در خیلی از کشورهای منطقه رواج دارد. باقلوا به‌قدری شیرین و خوشمزه است که گاهی انسان فکر می‌کند نباید چنین باشد. این شیرینی از لایه‌های خمیر تهیه می‌شود که لابه‌لای آن را با آجیل و به‌ویژه پسته پر می‌کنند و روی آن عسل یا شیره می‌ریزند. باقلواهای باکو بیشتر به‌شکل لوزی برش داده می‌شوند و معمولا همراه با چای و شربت سرو می‌شود.

گالری تصاویر غذاهای سنتی باکو؛ برای مشاهده تصاویر در اندازه بزرگ‌تر روی آن‌ها کلیک کنید

از دکه‌های کوچک اغذیه‌فروشی که غذاهای محلی می‌فروشند تا کافه‌های مدرن و رستوران های مردن به سبک غربی‌ها، در باکو اماکن زیادی هستند که می‌توانند با بازی طعم‌ها و عطرها، روح و روان مسافران را در اختیار خود بگیرند. رستوران های خیابان نظامی و رستوران های اطراف میدان فواره، گران‌تر از سایر رستوران ها هستند. اما در رستوران هایی که کمی از سایت‌های گردشگری دورتر هستند می‌توان یک پرس غذا را به‌همراه سالاد و سایر مخلفات آن فقط با هشت دلار میل کرد. غذاخوری‌های کوچک‌تری که در خیابان‌های فرعی و بازارها مشغول هستند و محلی‌ها مشتریان دائمی آن‌ها هستند، همان غذا با همان کیفیت را ارزان‌تر هم می‌فروشند. هزینه غذا در باکو کاملا بستگی به ذائقه و عادت‌های غذایی شما دارد.

بهترین رستوران های محلی باکو | بهترین رستوران های بین المللی باکو | رستوران هایی با رژیم‌های غذایی خاص

تراس هتل هایی مانند مهمان‌خانه سلطان (Sultan Inn) که به سبک ایرانی‌ها در شهر قدیم راه‌اندازی شده‌اند نیز محل خوبی برای تماشای غروب خورشید و نوشیدن یک استکان چای داغ است. اما وقتی در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر قدم می‌زنید، پشت بسیاری از درهای بسته، آشپزخانه‌هایی قرار دارند که بهترین محل برای چشیدن غذاهای محلی باکو است. اگر مهمان هیچ‌کدام از این خانه‌ها نیستید یا در مهمان‌خانه‌های سنتی اقامت ندارید، ناراحت نباشید. رستوران هایی در سطح شهر فعال هستند که غذاهای محلی می‌فروشند.

رستوران سوماخ

رستوران تازه بازسازی شده سوماخ (Sumakh restaurant) که متعلق به گروه رستوران های بیت (Beat Group) است، از دیرباز به یک اندازه موردعلاقه محلی‌ها و خارجی‌ها بوده است. این رستوران با دکوراسیون داخلی مدرن، دیوارهای رنگی و نورپردازی شده، استفاده از عناصر چوبی در طراحی و نیز بالش‌ها و نازبالش‌هایی از جنس گلیم، به‌قدری در بازطراحی خود خوب عمل کرده که در حال حاضر، فضای دلپذیر آن به‌اندازه غذاهای خوشمزه آن در دل مشتریان جا باز کرده است.

آشپزخانه اوپن رستوران این امکان را به مهمانان می‌دهد تا شاهد آماده شدن غذای خود باشند. همه غذاهای آذربایجانی در منوی این سرآشپز این رستوران دیده می‌شود. همه غذاها، از سالاد منقل (سبزیجات کبابی) و نان تندوری گرفته تا قطاب سبزیجات و کدو تنبل، کباب بره، پلو، دلمه، خوراک مرغ و بسیاری غذاهای دیگر. چای این رستوران به‌همراه شیرینی‌هایی مانند باقلوا و شکربورا نیز کمتر از سایر غذاهایش صرفدار ندارد. اگر ‌ذائقه‌ای گران‌قیمت دارید، می‌توانید خاویار معروف دریای خزر را هم در این رستوران امتحان بکنید.

آدرس: خیابان خوجعلی ۲۰/۲۲ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: هر روز هفته؛ از ساعت ۱۲ ظهر تا ۱۰ شب

رستوران موزه شیروان شاه

رستوران موزه شیروان شاه یا شروان شاهان (Shirvanshah Museum Restaurant) راه خود را به همه راهنماهای سفر باکو باز کرده است. مشتریان این رستوران، آن را به‌خاطر فضای داخلی موزه‌مانند آن دوست دارند. خدمات عالی و غذاهای آذری خوشمزه آن نیز مزید بر علت شده است که مشتریان داخلی و خارجی زیادی این رستوران را برای غذا خوردن انتخاب کنند. این رستوران در فاصله‌ای نسبتا دورتر از مناطق توریستی و در ساختمانی دو طبقه واقع شده است که زمانی یک کاروان‌سرا بود. در واقع، در سال‌های دور این مکان به‌عنوان مهمان‌سرایی بین‌راهی و باستانی بود که مسافران می‌توانستند در سفرهای طولانی و خسته‌کننده خود در آن بیاسایند و خستگی در کنند.

طراحی رستوران دیوانه‌کننده است: جزئیات چیدمان اتاق‌ها ریشه در تاریخ دارد. می‌توان ساعت‌ها در آثار هنری و صنایع دستی، پوسترهای تئاتر، روزنامه‌ها و تابلوها، فرش‌ها و حتی آلات موسیقی استفاده شده در تزیینات اتاق‌ها غرق شد، بدون آنکه گذشت زمان را فهمید. علاوه بر تالارهای بزرگی که سراسر آن را میزها و صندلی‌ها پوشانده است، اتاق‌های غذاخوری خصوصی نیز در هر دو طبقه تعبیه شده است تا گروه‌های کوچک بتوانند مهمانی‌های خصوصی بگیرند. همراه با صرف غذا موسیقی آرامش‌بخش سنتی نواخته می‌شود. دلمه‌ها و قطاب‌های این رستوران را از دست ندهید.

آدرس: خیابان سلاطین اصغر اف ۸۶ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۹ صبح تا ۱۱ شب

رستوران سهیرلی تندیر

رستوران سهیرلی تندیر (Sehirli Tendir) را به‌خاطر صبحانه‌های خوشمزه‌اش می‌شناسند. از رستوران دنج و کوچک آن‌طرف دیوارهای شهر قدیم واقع شده است. وقتی صبحانه خود را سفارش دادید، می‌توانید تماشا کنید که چطور نان تازه را از اجاق داغ و سفالی بیرون می‌آورند. در این رستوران، خوردن نان گرم و تازه در کنار مربای انار و خامه کمی ترش‌مزه یا یک بشقاب املت و سایر مولفه‌های یک صبحانه سنتی لذت دیگری دارد. هر پرس غذا در حجم زیاد سرو می‌شوند، اما کیفیت عالی و قیمت‌ها منطقی است و به همین خاطر، مشتریان وفادار بسیاری دارد. به‌احتمال زیادی برای خالی شدن میزها باید زمانی منتظر بمانید. در وعده‌های غذایی دیگر، دلمه، دیزی، پلو و خیلی از غذاهای سنتی باکو نیز تهیه می‌شوند.

آدرس: شهر قدیم باکو؛ کیچیک کالا ۱۹ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: ‌همه روزهای هفته؛ از ساعت ۹ صبح تا ۹ شب

رستوران نرجس

یکی از پرطرفدارترین رستوران های باکو هم در میان محلی‌ها و هم در میان مسافران خارجی، رستوران نرجس (Nargiz Restaurant) است که تقریبا ۳۰ سال است که در همین محل مشغول کار است. مالکان این رستوران به سرویس‌های عالی که به مشتریان خود می‌دهند، فضای داخلی دنج و غذاهای محلی خوشمزه خود می‌بالند. طراحی داخلی رستوران به‌گونه‌ای انجام شده است که تابلوها و فرش‌های آن شما را به سفری در دل تاریخ آذربایجان می‌برد. این رستوران در یکی از میدان‌های اصلی شهر قرار گرفته است. با وجود این، فضایی ساکت و آرام دارد، طوری که فکر می‌کنید از باکو خارج شده‌اید.

آدرس: میدان فواره؛ ترلان علی باربایوف ۹ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۱۲ ظهر تا یک نیمه شب

رستوران فیروزه

فیروزه (Firuze Restaurant) را خیلی از وب‌سایت‌ها، هتل‌ها، راهنمایان تور، راهنماهای سفر و گردشگرانی که از باکو دیدن کرده‌اند، معرفی و سفارش کرده‌اند. این رستوران باکویی هم مانند خیلی از اماکن سنتی آذری در زیرزمین یک ساختمان واقع شده است و فضایی بسیار وسوسه‌انگیز دارد. پلوهای این رستوران و به‌ویژه هوش از سر همه می‌برد. رستوران فیروزه از سال ۱۹۸۶ که آغاز به کار کرد همیشه به‌عنوان یکی از بهترین‌های باکو مطرح بود. این رستوران در زیرزمین واقع شده است و برای رسیدن به آن باید چندین پله را پایین رفت.

آدرس: میدان فواره؛ ترلان علی باربایوف ۱۴ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۱۲ ظهر یا یک نیمه شب

رستوران تونقال

یکی از معروف‌ترین و بهترین رستوران های باکو، رستوران تونقال (Tonqal Restaurant) است. ساختمان مدرن و پیشرفته رستوران، تنور سنتی آذری و نوشیدنی‌های مخصوص این رستوران، از ویژگی‌هایی هستند که تونقال را از بقیه رستوران های باکو متمایز می‌کنند. غذاهایی که در این رستوران سرو می‌شوند، ترکیبی از غذاهای سنتی باکو با طعم‌های اروپایی است.

آنچه این رستوران را مشهور و محبوب کرده است، مواد اولیه عالی و استفاده از محصولات محلی برای تهیه غذاهایی است که حتی فکر کردن به آن‌ها، آب از دهان سرازیر می‌کند. علاوه بر غذاهای فوق‌العاده، آنچه رستوران تونقال را از دیگران متمایز می‌کند آن است که اینجا محلی برای همه است: مسافرانی که خانوادگی سفر می‌کنند، مسافران تنها، زوج‌ها و همه افرادی که به‌دنبال محلی برای صرف شامی بدون دغدغه و در آرامش کامل هستند.

آدرس: خیابان حسن علی اف (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۲ شب

اگرچه از خوردن غذاهای محلی باکو لذت بسیاری خواهید برد، اما این شهر فقط رستوران سنتی ندارد. رستوران السعید یکی از رستوران هایی است که در خیابان بلبل واقع شده است و غذاهای یمنی می‌فروشد. این رستوران هم مانند خیلی از رستوران های دیگر باکو، چه سنتی و چه بین المللی، زیرزمین واقع شده است. اگر هوس غذایی جز پلو و دلمه و دیزی به سرتان می‌زند، به یکی از رستوران های زیر سر بزنید. این‌ها چند نمونه از بهترین رستوران های باکو با غذاهای بین المللی و فست‌فود هستند:

خانه استیک پل

خانه استیک پل (Paul’s Steakhouse Baku) رستورانی آرژانتینی با استیک‌های مخصوص و بهشت عاشقان گوشت و غذاهای گوشتی است و کسانی که می‌خواهند غذایی متفاوت را در باکو امتحان کنند، باید این رستوران را فهرست بایدهای خود بگنجانند. مشتریان آن می‌گویند رستوران پل بهترین استیک‌ها را در کل کشور می پزد. گوشت این رستوران به‌طور مستقیم از آرژانتین وارد می‌شود. اینجا تراس بزرگی دارد که می‌توان از آنجا مناظر زیبایی از شهر را تماشا کرد.

آدرس: خیابان نیگار رافیبایلی (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت ۶ صبح تا ۱۰ شب

رستوران اورونرو

رستورانی که حتما باید در فهرست بهترین رستوران های باکو گنجانده بشود، رستوران اورونرو (Oronero Restaurant) است. رستورانی واقع در هتل ماریوت که غذاهای ایتالیایی برای مشتریان سرو می‌کند. وقتی پا به درون این رستوران می‌گذارید شاید فراموش کنید که در باکو هستید، اما اگر واقعا دنبال ایجاد تغییر در سفر خود هستید و می‌خواهید غذایی به‌غیر از غذای آذری نوش جان کنید، اینجا دقیقا همان محلی است که باید در خاطر بسپارید. رستوران، تراس خارجی بسیاری زیبا و دل‌گشایی دارید که می‌توانید آنجا بنشینید و یک فنجان قهوه سفارش بدهید. یکی دیگر از دلایل شهرت اورونرو، دکوراسیون تیره و طلایی رنگ آن است.

آدرس: میدان آزادلیق؛ هتل جی دبلیو ماریوت باکو (مشاهده روی نقشه)

رستوران های زنجیره ای اینتری بیکریز

اینتری بیکریز (Entree Bakeries) رستوران های زنجیره‌ای هستند که برای خوردن صبحانه‌ای بین المللی محلی بسیار مناسب هستند. صبحانه آذری شباهت زیادی به صبحانه ایرانی‌ها دارد و از نان، لبنیات، مرباجات، صیفی‌جات و گاهی املت و نیمرو تشکیل شده است. کسانی که این صبحانه را نمی‌پسندند و می‌خواهند وعده‌ای به سبک غربی‌ها بخورند، این رستوران نظر آن‌ها را جلب خواهد کرد.

آدرس: شعبه‌های متعددی از این رستوران زنجیره‌ای در باکو، تفلیس و لندن مشغول فعالیت است که پنج شعبه از آن‌ها، در باکو قرار دارند.

شعبه یک: خیابان نیگار رفیبایلی (مشاهده روی نقشه)

شعبه دو: خیابان دلارا علی اف (مشاهده روی نقشه)

شعبه سه: خیابان بنیاد سردار اف (مشاهده روی نقشه)

شعبه چهار: خیابان نخجوان (مشاهده روی نقشه)

شعبه پنج: خیابان الاصغر الاکبر اف (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته؛ از ساعت هشت صبح تا ۱۱ شب

رستوران پسیج ۱۴۵

رستوران پسیج ۱۴۵ (Passage 145 Resturant) در خیابانی به همین نام و با پیشینه‌ای غنی بنا شده است. تاریخ افتتاح این رستوران به ابتدای رونق نفتی باکو باز‌می‌گرددو تا به امروز همچنان مشغول به فعالیت است. این خیابان همیشه مرکز تجارت و فرهنگ باکو و یکی از محبوب‌ترین اماکن در میان گردشگران است. رستوران گذر ۱۴۵ نیز سهم بسزایی در تاریخچه خیابان به عهده دارد و با موفقیت توانسته است که هم نظر مسافران خارجی و هم نظر ساکنان محلی شهر را به خود جلب کند. فضای داخلی آن که با مولفه‌های ملی بسیاری آراسته شده است و غذاهای متنوعی که آشپزان آن طبخ می‌کنند، دو عنصر مهم در کسب این موفقیت هستند.

فضای سرپوشیده رستوران حدود ۱۴۰ متر مربع و تراس بیرونی آن حدود ۱۰۰ متر مربع است و روی هم رفته، ۱۱۶ نفر ظرفیت دارد. چشم‌اندازی که این رستوران به مرکز شلوغ شهر دارد به درستی با دکوراسیون سنتی آن و طعم‌های مختلف صبحانه‌های بین المللی، دسرهای خوشمزه، چای خوش‌طعم، نوشیدنی‌های تازه و غذاهای آذری و عربی و اروپایی آن ترکیب شده است و مهمانان رستوران را راضی نگه می‌دارد. همچنین، این رستوران یکی از رستوران های ارزان باکو نیز به شمار می‌آید.

آدرس: میدان فواره‌ها؛ خیابان نیگار رفیبایلی؛ خیابان شماره ۱۴۵ (مشاهده روی نقشه)

ساعات فعالیت: همه روزهای هفته، به‌صورت ۲۴ ساعته دایر است

در آذربایجان پیدا کردن غذای حلال کار سختی نیست. همان طور که پیش‌تر گفته شد، غالب جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می‌دهند و معمولا از گوشت بره و گوساله با ذبح اسلامی در غذاهای خود استفاده می‌کنند. با این حال، توصیه می‌شود سوسیس‌ها و کالباس‌های این کشور را که غالبا وارداتی هستند، امتحان نکنید.

بیشتر رستوران های سنتی باکو، از جمله رستوران هایی که در بالا نام برده شدند، در دسته‌بندی رستوران های حلال باکو می‌گنجند. این رستوران ها، غذاهای متنوعی دارند و منوی آن‌ها، انواع و اقسام غذاهای سنتی، بین‌المللی، فست‌فود، حلال، گیاهی، وگان و حتی غذاهای فاقد گلوتن برای افرادی که از این نوع رژیم غذایی پیروی می‌کنند، به چشم می‌خورد. اگر در انتخاب غذا و مواد مورد استفاده در آن تردید داشتید، از پیشخدمت سوال کنید.

فقط کافی است نکات زیر در خاطر بسپارید تا سفر خود را به باکو بدون هیچ مشکلی به پایان برسانید و خاطره آن را تمام عمر برای دیگران تعریف بکنید.

وسایل موردنیاز برای سفر به باکو | ویزای جمهوری آذربایجان | امنیت در باکو | آداب معاشرت و روابط اجتماعی در باکو | راهنمای تبدیل ارز در باکو | بیمه مسافرتی و واکسن‌های موردنیاز | سیم‌کارت و اینترنت در باکو | اپلیکیشن‌های کاربردی در سفر به باکو | زبان‌های پرکاربرد در باکو | باکو کارت

وارد هر شهری که می‌شوید متفاوت از شهر قبلی است و بنابراین، ملزومات متفاوتی می‌طلبد. زمانی که هنوز بار سفر نبسته‌اید، شاید هرکدام از وسایل زیر مواردی بدیهی به نظر برسند؛ آن‌قدر بدیهی که حتی لزوم نبینید به آن‌ها توجه کنید. اما نبودشان در سفر قطعا احساس خواهد شد.

کیف ضدسرقت

به‌عنوان یک اصل کلی، باکو شهر امنی است و نرخ دزدی در آن پایین است. اما، باز هم به‌عنوان یک اصل کلی، احتیاط شرط عقل است. یک کیف ضد سرقت برای امن نگه داشتن پول و مدارک مهم و گوشی موبایل لازم است.

پوشاک مناسب

با توجه به فصل سفر لباس مناسب انتخاب کنید. همچنین فراموش نکنید که در هنگام بازدید از مساجد و اماکن مذهبی باکو باید لباس پوشیده به تن داشته باشید و اصلا این نکته را در خاطر داشته باشید که بیشتر ساکنان این شهر را مسلمانان تشکیل می‌دهند. اگر به محله‌گردی و معاشرت با مردمان محلی علاقه دارید، بهتر است آداب و رسوم آن‌ها را هم در نظر بگیرید. قوانین مربوط به نحوه پوشش در باکو قوانینی محافظه‌کارانه است. نه زنان و نه مردان نباید شلوارک‌های بالاتر از زانو بپوشند.

لوازم جانبی موبایل

پاوربانک را اصلا از قلم نیندازید. در گشت‌وگذارهای روزانه که چندین ساعت طول می‌کشند و از گوشی موبایل علاوه بر کارکرد اصلی آن، به‌عنوان دوربین، دستگاه پخش موسیقی، نقشه و مسیریاب، ماشین‌حساب برای محاسبه قیمت‌ها و خیلی از موارد دیگر استفاده می‌کنید، باید بتوانید گوشی را تا آخر شب شارژ نگه دارید. شاید پاوربانک از همه مهم‌تر باشد؛ اما شارژر، هندزفری و هدفون، مودم همراه، کارت حافظه و باتری اضافه هم جزء ملزومات هستند.

لوازم آرایشی و بهداشتی ضروری

لوازمی که در سفر به آن نیاز پیدا می‌کنید متفاوت با لوازم مورد استفاده در خانه است. کرم‌های ضدآفتاب و مرطوب‌کننده را متناسب با آب‌وهوای مقصد انتخاب کنید.

کفش مناسب پیاده روی

برای رفتن به پارک ملی قبوستان با زمین‌های خاکی و نیز پیاده روی در بلوار سنگ‌فرش باکو و حتی برای پاساژگردی‌های معمول حتما به کفش مناسبی نیاز دارید که پای شما در تمام طول روز در آن احساس راحتی کند و بتوانید روزهای بعد هم پیاده روی کنید.

کلاه و عینک آفتابی

کلاه و عینک آفتابی محدود به مقصد خاصی نیست. چون زمان زیادی را در خارج هتل به سر خواهید برد و چون همیشه در معرض آفتاب قرار دارید، حتی در فصل زمستان نیز باید از پوست خودتان در مقابل آفتاب محافظت کنید. بنابراین، حتما یک کلاه و عینک آفتابی مناسب و استاندارد همراه داشته باشید.

آب لوله‌کشی باکو آشامیدنی نیست. بنابراین یا باید از آب معدنی استفاده کنید که خرید هر روزه آن‌ها به هزینه سفر اضافه می‌کند یا اینکه یک بطری مجهز به فیلتر تصفیه‌کننده آب با خود ببرید. اگر چنین بطری در دسترس ندارید، یک قمقمه تهیه کنید و در محل اقامت خود، آن را با آشامیدنی پر کنید. حتی‌الامکان سعی کنید در هر محلی از استفاده از بطری‌های پلاستیکی یک‌بارمصرف خودداری کنید. مادر طبیعت بیشتر از این تحمل این حجم از مواد پلاستیکی را ندارد. برای مراعات حال زمین، یک کیسه سیلیکونی، یک نی چند بار مصرف و یک کارد و چنگال مسافرتی هم به‌همراه خود داشته باشید تا نخواهید از وسایل یک‌بارمصرف کافه‌ها و غذاخوری‌ها استفاده کنید.

ژل ضدعفونی‌کننده و ماسک

از حالا تا همیشه، این چند قلم جنس را در همه سفرهای خود همراه داشته باشید: ماسک، ژل ضدعفونی‌کننده برای دست‌ها، دستمال مرطوب برای ضدعفونی سطوح؛ ترجیحا این دستمال‌ها را از جنس تجزیه‌پذیر انتخاب کنید و اگر برای‌تان سخت نیست، ملحفه و روکش بالش.

اخذ ویزای آذربایجان کار سختی نیست. علاوه بر صدور ویزا به روش مرسوم که درج لیبل روی گذرنامه‌های مسافران است، در فرودگاه‌های بین المللی جمهوری آذربایجان، برای شهروندان جمهوری اسلامی ایران ویزای یک بار ورود با امکان ۳۰ روز اقامت نیز صادر می‌شود. این تسهیلات از سال ۱۳۹۶ برای ایرانی‌ها اندیشیده شده است؛ به این ترتیب، ایرانی‌ها پس از رسیدن به فرودگاه حیدر علی اف باکو باید به سراغ دستگاه‌های ویژه صدور ویزا بروند و با وارد کردن اطلاعات و پرداخت ۲۶ دلار و کمی صبر ویزای خود را دریافت کنند.

روی دستگاه‌ها آرم AsanVisa درج شده است و به‌راحتی می‌توان آن‌ها را از خودپردازها تشخیص داد. مبلغ موردنیاز را نیز می‌توان به‌صورت نقدی یا با استفاده از کارت‌های اعتباری بین المللی مانند مستر کارت و ویزا پرداخت کرد. تمامی هزینه‌های مربوط به ویزا، چه به‌صورت لیبلی و الکترونیکی از داخل ایران و چه به‌صورت فرودگاهی در داخل خاک جمهوری آذربایجان، باید به‌صورت دلار پرداخت بشوند.

اگر می‌خواهید زمینی به باکو سفر کنید، باید پیش از ورود به خاک آذربایجان برای ویزا اقدام کنید. سفارت جمهوری آذربایجان در تهران و سرکنسولگری آن در تبریز مستقر است. اما برای اخذ ویزای باکو نیازی به مراجعه حضوری نیست. اگرچه هنوز هم سفارت ویزای لیبلی با درج مهر ویزا روی پاسپورت‌ها (در ازای دریافت ۳۸ دلار) صادر می‌کند، اما چند سالی است با راه‌اندازی سیستم آسان ویزا، ایرانی‌ها راحت‌تر از گذشته می‌توانند ویزای ورود به آذربایجان را اخذ کنند. صدور ویزای عادی از این طریق چهار روز و ویزای فوری سه ساعت طول می‌کشد و هزینه آن به‌ترتیب، ۲۶ و ۵۶ دلار است که باید با کارت‌های بین المللی پرداخت شود. اگر چنین کارتی ندارید، مدارک خود را به آژانس‌های برگزارکننده تورهای باکو بسپارید.

توجه: در سایت سفارت جمهوری آذربایجان در تهران به افرادی که قصد سفر به قره‌باغ کوهستانی یا به زعم آذربایجانی‌ها، سرزمين‌های اشغال شده جمهوری آذربايجان را دارند هشدار داده و به صراحت گفته شده است که سفر بدون مجوز به این منطقه که در حال حاضر تحت حاکمیت ارمنستان است باعث خواهد شد که این افراد اجازه ورود به خاك جمهوری آذربايجان را پیدا نکنند. به عبارت دیگر، اگر مهر ارمنستان در پاسپورت‌تان درج شده باشد، ویزای آذربایجان را دریافت نخواهید کرد. سفر به ارمنستان را به زمانی دیگر موکول کنید.

باکو شهر امنی است و دلیلی برای رد این ادعا وجود ندارد. کسانی اداره این شهر را به عهده گرفته‌اند که می‌خواهند گردشگری را در باکو افزایش بدهند و می‌دانند که امنیت، رکن اساسی در رشد گردشگری است. برای افرادی که از قانون تخطی می‌کنند و جرمی علیه گردشگران مرتکب شوند، مجازاتی سنگین در نظر گرفته شده است و همین عامل باعث شده است که به‌ندرت گردشگران موجب اذیت و آزار قرار بگیرند. با همه این‌ها، به‌جای شب‌ها، روزها را برای قدم زدن انتخاب بکنید؛ چراکه قوانین هرقدر هم که سختگیرانه باشند و به‌درستی اجرا بشوند، باز هم جلوی جرایم خرد را نمی‌گیرند که در زمان‌ها و اماکنی رخ می‌دهند که احتمال دستگیر شدن خاطی کم است. اما اگر هوشیار باشید هیچ‌وقت هیچ مشکلی برای‌تان پیش نخواهد آمد.

هیچ‌وقت وسایل ارزشمند خود و مبلغ زیادی پول را جایی دور از چشم خود رها نکنید. با وجودی که مجازات بسیار سنگینی برای دزدی در نظر گرفته شده است، در بازارهای شلوغ، مترو و سایر وسایل نقلیه مواظب جیب‌ها و کیف‌های خود باشید. جیب‌بری اتفاق رایج در همه کشورها است و این اتفاق به‌ویژه در خیابان‌هایی که نور کافی ندارند، بیشتر رخ می‌دهد. وسایل ارزشمند خود را دور از نگاه دیگران قرار بدهید. یکی از حقه‌هایی که در باکو برای دزدی از مسافران استفاده می‌شود، تعارف کردن غذا و نوشیدنی مسموم یا حاوی الکل به آن‌ها است تا هوشیاری خود را از دست بدهند. مشابه این اتفاق‌ها را در اخبار حوادث ایران هم به‌تکرار خوانده‌اید و حتما می‌دانید که نباید از افراد بیگانه، خوردنی و نوشیدنی قبول کنید.

غیر از جیب‌بری، مسئله مهم دیگری که در باکو شما را تهدید می‌کند، حوادث رانندگی است. امنیت جاده‌ای در باکو فقط به زمانی که در جاده‌های بین‌شهری آن رانندگی می‌کنید مربوط نیست، بلکه وقتی در کنار یک خیابان فرعی داخل شهری قدم می‌زنید نیز باید خیلی دقت کنید. عموما رانندگان آذربایجانی با سرعت زیادی می‌رانند و برخی از جاده‌ها نیز شرایط خوبی ندارند. بنابراین، در زمان عبور از خیابان و زمانی که از روی خط‌کشی عابرپیاده می‌گذرید، دقت کنید. اگر خودتان رانندگی می‌کنید، به‌خاطر نور کم در برخی از جاده‌های بین شهری، شب‌ها رانندگی نکنید و مواظب دام‌ها و افرادی که بی‌مهابا از جاده رد می‌شوند، باشید.

موضوعی که در باکو اهمیت و حساسیت بسیاری دارد، سیاست است. درباره سیاست‌های کشور صحبت نکنید و هیچ کلامی که توهین یا تمسخر نسبت به رئیس‌جمهوری فعلی و قبلی از آن برداشت شود، به زبان نیاورید. الهام علی اف، رئیس‌جمهوری فعلی پس از پدرش در سال ۲۰۰۳ به این منصب تکیه زد و در پنج انتخابات پیاپی، بیشتر از ۸۰ درصد آرا را به دست آورد. مسئله ارمنستان نیز مسئله سیاسی دیگری است که باید نسبت به آن حواس‌جمع بود. وقوع درگیری‌های مسلحانه در مرزهای دو کشور قریب‌الوقوع است؛ به‌ویژه در منطقه قره‌باغ کوهستانی که منطقه‌ای مورد مناقشه است و علاوه بر درگیری مسلحانه در آن، زمین‌ها نیز مین‌گذاری شده‌اند. درست است که باکو از قره‌باغ فاصله زیادی دارد و نباید نگران نزدیک شدن به مرزهای آن بود، اما نکته مهم آن است که در گفتگوهای خود با محلی‌ها، بهتر است هیچ سخنی درباره آنجا و درگیری‌هایش بر زبان نیاورید.

حکومت جمهوری آذربایجان را سکولارها در دست گرفته‌اند. اما بیشتر جمعیت آن را مسلمان‌ها تشکیل می‌دهند. اگرچه داشتن پوشش کامل برای زن‌ها در این کشور اجباری نیست، اما حتی‌الامکان سعی کنید در همه حال و به‌ویژه هنگام بازدید از مساجد و اماکن مذهبی عرف جامعه را در انتخاب لباس‌های خود انتخاب کنید. در اماکن مذهبی، زن‌ها باید اندام خود را بپوشانند و روسری به سر کنند؛ مردان نیز باید شلوار بپوشند. درآوردن کفش‌ها در این اماکن برای همه الزامی است و بازدید شما نباید موجب پرت شدن حواس یا برهم‌زدن نظم نمازگزاران بشود. زنان اگر روسری همراه نداشته باشند، در بعضی از مساجد می‌توانند یک ردای بلند به امانت بگیرند و نکته دیگر آن است که بازدید از مساجد در همه ساعت‌های روز و زمانی که در آن نماز یا برنامه مذهبی دیگر در جریان است، امکان‌پذیر نیست.

پول رسمی آذربایجان، منات یا مانات (AZN) است. منات آذربایجان در تاریخ انتشار این مقاله برابر با ۰٫۵۹ دلار آمریکا است. پول خرد رایج در جمهوری آذربایجان را قپیک می‌نامند و هر ۱۰۰ قپیک، یک منات را تشکیل می‌دهند. قپیک به‌صورت سکه‌های یک، سه، پنج، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ و منات به‌شکل اسکناس‌های یک، سه، پنج، ۱۰، ۲۰، ۵۰ و ۱۰۰ مناتی دادوستد می‌شوند. در باکو به‌استثنای هتل های بزرگ، همه پرداخت‌ها با پول رایج این کشور انجام می‌شود. کرایه تاکسی و قیمت کالاها و ورودی موزه‌ها را باید با منات پرداخت کرد. در ادامه این بخش از مقاله تلاش شده است تا اطلاعات کاربردی درباره پول رسمی رایج در باکو را در اختیار شما قرار بدهیم و پاسخی برای این سوال‌ها بیابیم که «واحد پول آذربایجان چیست؟»، «قیمت منات چقدر است؟» و «چگونه و از کجا منات بخریم؟».

هر منات، چند تومان است؟

منات آذربایجان در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۹۹ برابر با ۰٫۵۹ دلار آمریکا است. قیمت منات به تومان را با چند ضرب و تقسیم ساده می‌توان فهمید. هر منات برابر با ۰٫۵۹ دلار آمریکا یا به عبارتی هر ۱۰۰ دلار برابر با ۱۷۰ منات آذربایجان است. قیمت دلار را به ریال را تقسیم بر ۱٫۷ کنید تا قیمت منات را به دست بیاورید. با توجه به تغییر قیمت ارز در ایران، بهتر است محاسبه قیمت منات را به عهده خودتان بگذاریم.

خرید منات آذربایجان به‌غیر از صرافی‌های دو شهر مرزی آستارا و بیله سوار در صرافی‌های شهرهای دیگر مقدور نیست. این‌گونه ارزهای غیرمتداول تنها از طریق شعب بانک ملی قابل خرید هستند و این کار هم نیازمند مراجعه حضوری به شعبات خاصی است. بهترین کار آن است که منات را از خود باکو تهیه کنید.

ریال ایران ارز قابل تبدیل در باکو نیست، بنابراین بهتر است پول خود را به دلار یا یورو تبدیل کنید و پس از رسیدن به باکو، منات بخرید. صرافی‌های زیادی در میادین اصلی شهر مانند میدان فواره وجود دارد. برخی از هتل‌ها نیز پول صرف می‌کنند و در پایانه یک فرودگاه حیدر علی اف هم چندین بانک و صرافی مشغول به کار هستند. در تمام سطح شهر نیز دستگاه‌های خودپرداز برای دریافت پول از کارت‌های بانکی و اعتباری بین المللی مشاهده می‌شود. امکان استفاده از کارت‌های ایرانی در این دستگاه‌ها وجود ندارد و تنها در صورتی که کارت‌هایی چون مسترکارت و ویزا و... داشته باشید می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید.

به‌خاطر زیاد بودن تعداد صرافی‌ها، برای خرید منات در باکو به مشکلی برنخواهید خورد. آنچه در این معامله مهم است، نرخ تبدیل ارز و کارمزدی است که برای این کار باید بپردازید. صرافی‌های فرودگاه و هتل معمولا با قیمت ارزان‌تری ارز می‌خرند که حتی با وجود نگرفتن کارمزد، باز هم به ضرر شما تمام خواهد شد. در باکو دلار نسبت به یورو و سایر ارزها با قیمت بهتری معامله می‌شود. بانک کپیتال در نزدیکی مرکز موزه و بانک امراه در نزدیکی ایستگاه قطار یا باغ‌های ساهیل گزینه‌های خوبی برای تبدیل ارز هستند. یک کیوسک تبدیل ارز متعلق به بانک گونای هم در هتل شاه پالاس (Shah Palace) در ایچری شهر مستقر شده است.

برای سفر به باکو، زدن هیچ واکسنی الزامی نیست. اما هیچ‌وقت خانه را بدون بیمه ترک نکنید. بیمه با این هدف طراحی شده است که در صورتی که سفر طبق برنامه‌ریزی پیش نرفت و اتفاق‌هایی ناگوار و پیش‌بینی‌نشده روند سفر را تغییر داد، هزینه‌ها را پوشش بدهد و از ناراحتی‌ها بکاهد. هرگز نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه اتفاق‌هایی در سفر رخ خواهد داد و با چه مسائلی روبه‌رو خواهید شد. امیدواریم سفر شما به باکو به خیر و خوشی به پایان برسد و با خاطره‌ای خوش به خانه بازگردید. اما در صورت بروز مسائلی چون تصادف، دزدی یا بیماری از همراه داشتن بیمه مسافرتی و استفاده از مزایای آن قطعا خوشحال خواهید شد.

داشتن بیمه مسافرتی برای اخذ ویزای باکو الزامی است. قیمت یک بیمه‌نامه با توجه به شرکت صادرکننده، سن، طول و مقصد سفر، سقف پوشش و نیز مفاد قرارداد فرق می‌کند. این قیمت از ۱۲ هزار یا یک میلیون تومان فرق می‌کند و باز‌های زمانی متفاوت یک هفته تا یک سال را در برمی‌گیرد.

با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی مجازی و پیام‌رسان‌های اینترنتی، شاید به‌نظر برسد که دیگر نیاز به خرید سیم‌کارت نیست. اما یکی از واضح‌ترین دلایلی که در باکو به یک سیم‌کارت نیاز دارید، استفاده از اینترنت است. این اپلیکیشن‌ها بدون اینترنت عملا هیچ کاربردی ندارند. برای خرید سیم‌کارت در باکو، باید پاسپورت خود را همراه داشته باشید.

سیم‌کارت

سه شرکت مخابراتی عمده در حال حاضر در آذربایجان مشغول فعالیت هستند: آذرسل (Azercell)، بک‌سل (Backcell) و نار (Nar). آذرسل بزرگ‌ترین اپراتور تلفن همراه در آذربایجان است که بیش از ۸۰ درصد از کشور را تحت پوشش خود درآورده است. هر سه شبکه از تجهیزاتی مدرن و قابل اتکا استفاده می‌کنند و نمایندگی‌های آن‌ها را در همه شهرها به‌راحتی می‌توان پیدا کرد. سیم‌کارت‌های آن‌ها را حتی می‌توان از فروشگاه‌های موبایل در سطح شهر خرید و شارژ کرد. اما اگر می‌خواهید سیم‌کارت به همان اندازه واقعی که پول می‌پردازید، شارژ بشود بهتر است به فروشگاه‌های رسمی مراجعه کنید. یکی از نمایندگی‌های رسمی آذرسل در میدان فواره واقع شده است و فقط در ازای چند منات، حجمی از امواج وای‌فای و داده‌ها را به‌سمت گوشی شما رهسپار می‌کند.

سیم‌کارت‌های دیگری هم در آذربایجان فروخته می‌شوند، اما معمولا سیم‌کارت‌هایی که در بند قبل مورد اشاره قرار گرفتند، به‌خاطر تنوع تعرفه‌ها و نیز پشتیبانی از چندین زبان زنده دنیا به مسافران پیشنهاد می‌شوند. سیم‌کارت بک‌سل با اینترنت محدود تنها با قیمت ۲۵ منات (۱۴٫۷۱ منات) فروخته می‌شود و پس از اتمام حجم اولیه اینترنت، بسته‌های یک روزه مختلف آن با ترافیک‌های متفاوت از ۵۰ قپیک (۰٫۲۹ دلار) به بالا شروع می‌شود.

اگر مدت کوتاهی در باکو اقامت می‌کنید می‌توانید بدون خریدن سیم‌کارت و فقط با استفاده از اینترنت هتل و سایر اماکن عمومی به سر برید. اما اگر قرار است بیشتر از یک هفته در آنجا بمانید به‌راحتی می‌توانید سیم‌کارت و اینترنت تهیه کنید. برای خرید سیم‌کارت به‌صورت حضوری، گذرنامه و گوشی موبایل و ضمنا، حدود ۲۵ منات (۱۴٫۷۱ دلار) برای خرید و شارژ اولیه همراه داشته باشید. برای خرید آنلاین نیز می‌توانید وارد سایت اپراتور مربوطه بشوید و درخواست کنید سیم‌کارت شما را با پیک رایگان به هتل یا فرودگاه ارسال کنند. در این صورت نیز، برای دریافت سیم‌کارت باید گذرنامه خود را نشان بدهید. فهرستی از بسته‌های مختلف اپراتور آذرسل را در بالا مشاهده می‌کنید. سیم‌کارت به‌همراه یک گیگا بایت اینترنت ۲۹ منات (۱۷٫۰۶ دلار) و سیم‌کارت به‌همراه ۱۰ گیگابایت اینترنت، ۴۵ منات (۲۶٫۴۷ دلار) است.

اینترنت رایگان

در همه جای باکو امکان دسترسی به اینترنت مهیا است و امواج مخابراتی و وای‌فای به‌خوبی در دسترس هستند. در پایانه یک فرودگاه اینترنت وای‌فای رایگان با سرعت خوب به‌همراه امکاناتی برای شارژ گوشی در دسترس همه است. معمولا هتل‌ها و هاستل ها هم اینترنت رایگان در اختیار مهمانان خود قرار می‌دهند. وای‌فای مپ نیز اپلیکیشن خوبی است که با هدف شناسایی نقاط دارای وای‌فای رایگان در شهرها و مناطق مختلف طراحی شده است. در باکو این برنامه حتما به کارتان خواهد آمد.

در سفر به باکو، اپلیکیشن کجارو هم‌سفر خوبی خواهد بود که امکان پیدا کردن نزدیک‌ترین جاهای دیدنی باکو، رستوران ها و هتل‌ها و مراکز خرید آن را مهیا و اطلاعات کاملی درباره هرکدام از آن‌ها ارائه می‌کند. با استفاده از اپلیکیشن کجارو به‌راحتی می‌توانید مسیرها را در باکو پیدا کنید. فراموش نکنید پس از استفاده از آن، نظر خود را درباره هرکدام هتل‌ها و رستوران ها و ... بنویسید و عکس‌های خود را از آن‌ها با دیگران به اشتراک بگذارید تا در تصمیم‌گیری به کاربران دیگر کمک کنید.

در بندهای بالا چند بار به تاکسی‌های اینترنتی اشاره شد. پس حتما حالا می‌دانید که آن‌ها، یکی از اپلیکیشن‌های موردنیاز در سفر به باکو هستند. اوبر، یاندکس و بولت را می‌توانید از گوگل پلی دانلود کنید.

دیکشنری و نقشه از مهم‌ترین بایدها برای هر مسافر هستند. نقشه آفلاین گوگل مپ راهنمای خوبی برای سفر است و اهمیت آن زمانی به چشم می‌آید که دسترسی‌تان را به اینترنت و گوگل از دست داده باشید.

اگر با زبان آذری یا روسی آشنا نیستید، ارتباط برقرار کردن در باکو مشکل خواهد بود. با اینکه در حال حاضر زبان انگلیسی به بسیاری از شهرها و کشورها راه یافته و جوانان زیادی هستند که انگلیسی را می‌فهمند و صحبت می‌کنند، اما این مسئله فقط در رستوران ها، هتل‌ها و هاستل ها و امثالهم صدق می‌کند؛ در واقع به خاطر گذشته مشترک کشور آذربایجان با روسیه، زبان روسی بیشتر از انگلیسی در باکو کاربرد دارد. پس، بهتر است چند اصطلاح آذری را یاد بگیرید تا در صورتی که در بخش‌های غیرتوریستی شهر دنبال آدرس ایستگاه اتوبوس و مترو می‌گشتید یا خواستید از مغازه‌های کوچک‌تر خرید بکنید، بتوانید کارتان را راه بیندازید.

کارت کرایه مترو و اتوبوس، Bakikart و کارت گردشگری باکو، BakuCard نامیده می‌شوند. هر دو در زبان آذربایجانی باکو کارت خوانده می‌شوند که برای سهولت کار و پرهیز از سردرگمی در این راهنما، کارت اول را با تلفظ ترکی آن، یعنی باکی کارت و کارت دوم را با تلفظ انگلیسی باکو کارت می‌خوانیم.

باکی کارت: در سیستم حمل و نقلی باکو از دو نوع باکی کارت استفاده می‌شود. نوع پلاستیکی به نام BakıKART و نوع کاغذی با استفاده محدود به نام BakıKART For limited use. این کارت‌ها از همه ایستگاه‌های اتوبوس و مترو و دکه‌های روزنامه‌فروشی یا کیوسک‌های دارای لوگوی باکی کارت، قابل تهیه هستند.

باکی کارت‌های پلاستیکی

قیمت کارت‌های پلاستیکی دو منات (۱٫۱۸ دلار) است.

هزینه هر بلیط داخل شهری ۲۰ قپیک (۰٫۱۲ دلار) است.

کارت‌ها غیرقابل عودت و قابل شارژ مجدد هستند.

این کارت‌ها برای مسافرانی طراحی شده‌اند که معمولا از وسایل نقلیه همگانی استفاده می‌کنند.

باکی کارت‌های کاغذی با استفاده محدود

قیمت باکی کارت‌های کاغذی ۲۰ قپیک (۰٫۱۲ دلار) است.

هر کارت حداکثر برای چهار بار رفت‌وآمد قابل استفاده است.

هزینه بلیط سفرهای داخل شهری ۲۰ قپیک (۰٫۱۲ دلار) است.

کارت‌های کاغذی غیرقابل شارژ و غیرقابل عودت هستند.

این کارت‌ها برای مسافرانی طراحی شده‌اند که از وسایل نقلیه همگانی به‌ندرت استفاده می‌کنند.

کارت گردشگری باکو (باکو کارت): باکو کارت یا کارت گردشگری باکو راه‌حلی رسمی برای گشودن درهای پایتخت کشور آذربایجان به روی بازدیدکنندگان است. باکو کارت شامل حمل و نقل رایگان، بلیط ورودی برای برخی از موزه‌ها و جاهای دیدنی شهر به‌همراه تخفیف‌ها و پیشنهادهای ویژه در فروشگاه‌ها، کافه‌ها، رستوران ها و سایر امکان شهری است. این کارت در سه نوع یک روزه (۲۴ منات / ۱۴ دلار)، سه روزه (۴۵ منات / ۲۶٫۵ دلار) و یک هفته‌ای (۷۰ منات / ۴۱ دلار) موجود است و از مزیت‌های آن، حمل و نقل رایگان، دسترسی آسان‌تر به موزه‌های محلی و آثار فرهنگی یونسکو، دریافت تخفیف از بیش از ۳۰۰ کافه، رستوران، مرکز تفریحی، مرکز خرید و نیز، امکان استفاده از برخی از تورهای شهری با تخفیف حداکثر ۵۰ درصدی است. در صورت استفاده از این کارت، علاوه بر اتوبوس و مترو و شاتل فرودگاهی، بازدید از برخی از جاذبه‌های گردشگری باکو مانند ذخیره‌گاه طبیعی یانارداغ (کوه آتشین)، آتشگاه، سینما پارک‌های مترو پارک، زاپولبا، برج‌های شعله و نیز یک تور باکوگردی نیز رایگان خواهد بود.

کارت گردشگری باکو در فرودگاه بین المللی حیدر علی اف، هتل های مهم، آژانس‌های گردشگری و کیوسک‌های فروش بلیط موسوم به iTicket عرضه می‌شوند. این کارت‌ها پس از اولین استفاده به‌صورت اتوماتیک فعال و پس از اتمام مهلت انقضا، باطل می‌شوند.

نویسنده: زینب موحدی