جاهای دیدنی برلین

برلین، پایتخت آلمان، بزرگ‌ترین شهر ، مرکز اصلی سیاست، فرهنگ، رسانه و علم است. از جشنواره‌های مشهور این شهر می‌توان به اپرای مشهور برلین و ارکستر سمفونیک برلین اشاره کرد. برلین ویترین هنری متنوعی هم دارد که از آن جمله می‌توان از صدها گالری، رویداد و موزه نام برد، مثل آنچه که در اطراف «جزیره‌ی موزه‌» این شهر قرار دارد و در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

برای اولین بار در قرن ۱۳ از برلین در تاریخ نام برده شده و در سال ۱۸۷۱، این شهر به پایتخت امپراتوری آلمان تبدیل شد. علی‌رغم ویرانی‌های جنگ جهانی دوم و به‌دنبال آن خرابی دیوار برلین، این شهر امروزه دوباره ساخته شده و همچون سندی است برای اهمیت اقتصادی و فرهنگی این کشور. برلین ترکیبی از معماری کلاسیک و مدرن، سرگرمی‌های پویا، مغازه‌ها و انواع مختلفی از نهادهای ورزشی و فرهنگی است.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Pedelecs)

دروازه براندنبورگ همچنان اهمیت نمادین خود را حفظ کرده و بازدیدکنندگان مشهوری از جمله رئیس‌جمهوری بیل کلینتون و باراک اوباما از آن بازدید کرده‌اند. حدود ۲۰ سال قبل (در سال ۱۹۹۹) نیز در مراسم یادبود فروپاشی دیوار برلین، صدر اعظم آلمان آنگلا مرکل، میخائیل گورباچف از روسیه و لخ والنسا از لهستان در آن قدم زدند.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Mathias Krumbholz)

بین رودخانه‌ی اسپری و کوپفرگرابن، کانالی به طول ۴۰۰ متر وجود دارد؛ جزیره‌ی موزه منطقه‌ی فوق‌العاده‌ای در برلین برای گشت و گذار و کاوش است. اینجا می‌توانید بسیاری از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین موزه‌های شهر را بیابید که شامل موزه‌ی قدیمی (Altes Museum) می‌شود که در سال ۱۸۳۰ ساخته شد و محل نگهداری جواهرات و دیگر گنجینه‌های سلطنتی است. بعدها موزه‌ی جدید (Neues Museum) در سال ۱۸۵۵ ساخته شد و به‌دنبال آن گالری ملی را در سال ۱۸۷۶ بنا کردند؛ موزه‌ی Bode نیز در سال ۱۹۰۴ ساخته شده که یکی از بهترین مجموعه‌های آثار تاریخی و عتیقه‌ی شهر در آن به نمایش گذاشته شده است.

اگر به‌دلیل محدودیت زمانی فقط می‌توانید از یک یا دو موزه بازدید کنید، حتما موزه‌ی پرگامون را انتخاب کنید که در آن می‌توانید ساختمان بازسازی‌شده‌ی تاریخی از خاورمیانه را به تماشا بنشینید. علاقه‌مندان به هنر هم می‌توانند از گالری ملی (Alte Nationalgalerie) بازدید کنند که مجموعه‌ایی زیبا از نقاشی‌های قرن نوزدهم در معرض دید عموم قرار گرفته است. به تمامی این جزئیات باید این حقیقت را هم اضافه کنیم که در جزیره‌ی موزه هیچ ترافیکی وجود ندارد.

منبع عکس: سایت berlin.de (عکاس: ناشناس)

تاریخ دیوار برلین در سال ۱۹۶۱ آغاز شد، زمانی که آلمان شرقی بخش شرقی شهر را برای پایان دادن به پناهنده شدن مردم از آلمان شرقی به آلمان غربی، جدا کرد. تا سال ۱۹۸۹ که دیوار برلین تخریب نشده بود، این دیوار با ارتفاع ۴ متر به طول ۱۵۵ کیلومتر کشیده شده بود، ۵۵ خیابان را تخریب کرده بود و ۲۹۳ برج دیده‌بانی و ۵۷ سنگر و پناهگاه زیرزمینی داشت. امروزه فقط قسمت‌های کوچکی از این دیوار باقی مانده که روی آن نقاشی‌های دیواری کشیده‌اند؛ یک قطعه‌ی ۱/۴ کیلومتری را به‌عنوان بخشی از یادبود دیوار برلین حفظ شده است که یادآور دشمنی تلخی است که زمانی اروپا را تقسیم کرده بود.

از جالب‌ترین بخش‌های این یادبود می‌توان به موزه‌ی مرکز پناهندگان اشاره کرد که در آن آثار مربوط به یک و نیم میلیون نفر که به‌عنوان پناهنده از این دیوار عبور کردند، به نمایش گذاشته شده است. یادبود شهر تقسیم‌شده (Monument in Memory of the Divided City) و قربانیان ظلم کمونیست (Victims of Communist Tyranny)، پنجره‌ی یادآوری (Window of Remembrance) و مرکز بازدیدکننده (Visitor Cente) همگی نگاهی بر بقایای دیوار برلین دارند که گردشگران می‌توانند از آن‌ها بازدید کرده و از سرگذشت تلخ این شهر اطلاعات کسب کنند.

پاسگاه بازرسی چارلی نیز مهم‌ترین گذرگاه بین برلین شرق و غرب برلین بود که امروزه می‌توانید در موزه‌ پاسگاه بازرسی چارلی، آثار مربوط به تاریخچه‌ی حقوق بشر را در آن تماشا کنید.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: ernstol)

قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین ملک پروسی برلین، کاخ شارلوتنبورگ است که در اواخر قرن ۱۷ میلادی ساخته شده و چندین دهه، مهم‌ترین اقامتگاه خانواده‌ی سلطنتی آلمان بود. این قصر بزرگ، به زیبایی بازسازی شده و ویژگی‌های مهمی از جمله گنبد مرکزی عظیم ۵۰ متری و باغ بزرگ درخت پرتقال (که در سال ۱۷۱۲ ایجاد شده است) دارد. از برجسته‌ترین برنامه‌های گردشگری این عمارت می‌توان به بازدید از New Wing اشاره کرد که در آن از آپارتمان‌های دولتی و سالن‌های مهمانی دیدن می‌کنند. اینجا در سال ۱۷۴۶ ساخته شده و بازدیدکنندگان نگاهی اجمالی به شکوه و عظمتی که پادشاهان و فرماندهان پروس در آن زندگی می‌کردند، می‌اندازند، از اتاق خواب فردریش اول، وسایل و نقاشی‌های زیبای آن گرفته تا آپارتمان‌هایی که متعلق به جانشینان و مقامات حکومت او بودند.

از مهم‌ترین بخش‌های این قصر می‌توان به اتاق غذاخوری و گالری طلایی به طول ۴۲ متر، با گچ‌های طلاکاری شده اشاره کرد. در کاخ قدیمی کابینت چینی قرار دارد که در آن مهم‌ترین مجموعه‌ی ظروف چینی، به‌همراه اشیای ارزشمندی همچون جواهرات سلطنتی به نمایش گذاشته شده است. از دیگر بخش‌های این عمارت می‌توان از کاخ پارک نام برد که در سال ۱۶۹۷ ساخته شده و عمارت جدید در آن قرار دارد و در سال ۱۷۸۸ به سبک ویلای ناپلی ساخته شده است. اینجا همچنین می‌توانید از چای‌خانه‌ی «Belvedere» بازدید کنید که در آن مجموعه‌ای بدیع از پرسلین برلین قرار دارد. اگر به این کاخ رفتید، حتما از مقبره بازدید کنید که آرامگاه سلطنتی است. حیاط بزرگ هم با مجسمه‌ی بزرگ از فرمانده بزرگ، فردریش ویلیام برندنبورگ از جاهایی است که نباید بازدید از آن را از دست داد.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Nath el Biya)

خیابان اونتر دن لیندن مشهورترین خیابان برلین است که اسم آن به معنی «خیابانی زیر درختان لیمو» است. این خیابان قرن‌ها است که هم از گردشگران و هم مردم محلی این شهر میزبانی می‌کند. این خیابان وسیع، حدود ۱۴۰۰ متر طول دارد و پاریسر پلاتس را در مقابل دروازه‌ی برندانبورگ، به لاست‌گاردن وصل می‌کند. این خیابان ابتدا در سال ۱۵۷۳ میلادی، به‌عنوان مسیر سواری خاکی برای خاندان سلطنتی ساخته شد که برای شکار به تیر گاردن می‌رفتند.

در سال ۱۶۴۷ در این مسیر ۶ ردیف درخت، از جمله درختان لیموی معروف، کاشته شدند. امروزه این خیابان ۲ باند دارد که توسط یک پیاده‌روی وسیع مرکزی از هم جدا شده‌اند. در این پیاده‌رو درختان بسیاری وجود دارند و مکان بسیار فوق‌العاده‌ای برای استراحت در شلوغی شهر ایجاد کرده است. از مهم‌ترین بناهای این خیابان می‌توان به گندرمن مارکت، آرسنال، خانه‌ اپرا و کلیسای جامع سنت ادویک اشاره کرد.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Jorge Lascar)

گندرمن مارکت یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های برلین است که در اطراف آن سه ساختمان بزرگ تاریخی قرار دارد، سالن کنسرت برلین، کلیسای جامع فرانسوی و کلیسای جامع برلین که همگی باهم یکی از زیباترین میدان‌های شهر را به وجود آورده‌اند. این میدان در قرن ۱۷ ساخته شده و بعد از آن که هنگ ژاندارمری در اینجا ایجاد شد، نام آن را میدان گندرمن مارکت گذاشتند و یکی از محبوب‌ترین مکان‌های شهر، چه در روز و چه در شب، باقی ماند. سالن کنسرت برلین در سال ۱۸۲۱، در محل تئاتر قبلی ساخته شد و مدت‌ها است که یکی از مهم‌ترین تئاترهای برلین محسوب می‌شود. در افتتاحیه‌ی این مکان، تئاتر ایفیگنیا در توریس از گوته در این محل اجرا شد.

معماری باشکوه این تئاتر بسیار شهرت دارد؛ به‌علاوه اجرای عالی ارکستر سمفونیک برلین (Konzerthausorchester Berlin)، یکی از محبوب‌ترین ارکستر سمفونی‌های این کشور بسیار مشهور است. در مقابل این ساختمان، بنای شیلر قرار دارد که به‌دلیل وجود ۴ مجسمه‌ی زن در فواره‌ی آن شهرت دارد که نشان‌دهنده‌ی غزل (با چنگ)، درام (با خنجر)، تاریخ (با لوح‌هایی که نام گوته، بتهوورن، مایکل آنجل و چند نفر دیگر نوشته شده است) و فلسفه (که روی آن عبارت «خودت را کشف کن» حکاکی شده است) است. اگر در زمستان از این مکان بازدید می‌کنید، حتما سری هم به بازار کریسمس پرطرفدار آن بروید.

از دیگر میدان‌های مشهور برلین می‌توان به میدان الکساندر پلاتس اشاره کرد که قبلا مرکز اصلی زندگی در برلین شرقی بود و امروزه ساعت جهان در آن قرار دارد. در نزدیکی آن برج تلویزیون (Telespargel) وجود دارد که تصویری پانورما از شهر را به شما نشان می‌دهد.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Matthew Field)

با اعلام امپراتوری آلمان در تالار آینه‌ها در ورسای به سال ۱۸۷۱، برلین به‌عنوان پایتخت این امپراتوری برگزیده شد و لازم بود بنای بزرگ‌تر و معتبرتر برای استقرار دولت داشته باشد. سنگ بنای راشتاگ جدید، کاخ نئورنسانسی بزرگ و زیبا، توسط خود پادشاه در سال ۱۸۸۴ گذاشته شد و ساخت آن ۱۰ سال بعد به پایان رسید. بعد از اینکه این ساختمان در آتش‌سوزی سال ۱۹۳۳ تخریب شد، بیشتر قسمت‌های قبلی آن در سال ۱۹۷۰ بازسازی شد اما پس از آن که تصمیم گرفتند مرکز حکومت از بن به برلین منتقل شود، راشتاگ در اواخر دهه‌ی ۹۰ میلادیبه طور کامل بازسازی شد.

از برجسته‌ترین ویژگی این ساختمان، بازسازی باشکوه گنبد آن است که از شیشه ساخته شده و دید خوبی نسبت به مناطق اطراف ساختمان دارد؛ به‌خصوص اگر شب‌ها به رستورانی که در آن قرار دارد، بروید، می‌توانید چشم‌انداز بسیار زیبایی از شهر داشته باشید. برای وارد شدن به این ساختمان و گنبد باید ورودی پرداخت کنید و چون اغلب تقاضا زیاد است، باید از قبل بلیط تهیه کنید.

منبع عکس: سایت hainginfoz.blogspot.com (عکاس: ناشناس)

یکی از جذاب‌ترین بناهای تاریخی برلین، کلیسای یادبود قیصر ویلهلم (Kaiser Wilhelm Memorial Church) است؛ در واقع می‌توان گفت این کلیسا ۲ کلیسا است. کلیسای فوق مدرن جدید که در سال ۱۹۶۱ طراحی شده است و در کنار آن، ویرانه‌های کلیسای اصلی که شامل برجی با ارتفاع ۶۳ متر است. ساخت این کلیسای قدیمی در سال ۱۸۹۵ به اتمام رسید و به احترام پادشاه ویلهلم اول، ساخته شد.

این بنا در سال ۱۹۴۳ تخریب شد اما بقایای آن در مجموعه‌ی جدید گنجانده شد و همان جا باقی ماند. نتیجه‌ی این ترکیب، امروزه یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری برلین شده که با داشتن یک سالن یادبود که شامل بقایای موزائیک، بقایای معماری و چندین عکس می‌شود، به‌عنوان یادبود جنگ نیز معرفی می‌شود. شما می‌توانید در تورهای همراه با راهنما شرکت کنید؛ همچنین گردشگران می‌توانند در مراسمات روز یکشنبه شرکت کنند.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Ansgar Koreng)

کلیسای جامع برلین به‌دلیل داشتن گنبدی با ارتفاع ۷۵ متر و ناقوسی که متعلق به سال ۱۵۳۲ است، شهرت دارد. ساخت این کلیسا در سال ۱۹۰۵ به پایان رسید که در محل کلیسای قبلی که در دوران فردریش بزرگ وجود داشت، ساخته شده است. بنای این کلیسا به سبک باروک جدید ساخته شده و بزرگ‌ترین کلیسای برلین است. کلیسای جامع برلین به سه بخش اصلی تقسیم می‌شود: کلیسای یادبود، کلیسای غسل تعمید و نکاح و کلیسای منطقه‌ای. بعد از چند دهه کار سخت برای بازسازی آسیب‌های واردشده در جنگ، این کلیسا شکوه سابق خود را بازیافته و از مهم‌ترین بخش‌های دیدنی آن می‌توان به راه‌پله‌ی امپریال اشاره کرد که با کتیبه‌های برنزی و ۱۳ نقاشی تمپرا (نقاشی با رنگ مات یا رنگ بی جلا) اثر نقاش برلینی به نام آلبرت هرتل (که متعلق به سال ۱۹۰۵ هستند) زینت داده شده‌ است.

گالری امپریال نیز جزو جاهایی است که باید از آن بازدید کرد؛ این گالری با چشم‌اندازی به منطقه‌ی زیر گنبد کلیسا از زیباترین جذابیت‌های کلیسای جامع برلین است. در سردابه‌ هوهن‌تسولرن نیز نزدیک به ۱۰۰ قبر سنگی، تابوت و آثار تاریخی از قرن ۱۶ تا ۲۰ وجود دارد که از جمله می‌توان به قبر انتخابگر بزرگ و همسرش دوروتی، فردریش اول و همسرش سوفی شارلوت اشاره کرد. سعی کنید زمانی برای بازدید از این کلیسا بروید که در آن کنسرت برگزار شود. همچنین حتما از ۲۷۰ پله‌ی آن بالا بروید تا به گنبد کلیسا رسیده و منظره‌ی بی‌نظیری از جزیره‌ی موزه را به تماشا بنشینید.

منبع عکس: سایت cityseeker.com (عکاس: ناشناس)

کلیسای جامع فرانسوی نیز به‌اندازه‌ی کلیسای جامع برلین زیبا و تاثیرگذار است که در میدان گندرمن مارکت قرار دارد. کلیسای جامع فرانسوی در سال ۱۷۰۵ برای جامعه‌ی هوگونت ساخته شد که در سال ۱۶۸۵ در برلین مستقر شده بودند. بعدها کلیسای فریدریش‌اشتات و برج گنبددار به این کلیسا اضافه شد. از مهم‌ترین بخش‌های این کلیسا می‌توان به برج ۷۰ متری با کاریلون ۵ و ۸ ضلعی (۶۰ زنگ آن با کیبورد به صدا درمی‌آید)، اتاق‌های برج ۲۰ متری و نرده‌ی ایوان با ارتفاع ۴۰ متری ـکه نمای پانورمایی بر شهر برلین دارد) اشاره کرد. طبقه‌ی همکف کلیسا دوباره طراحی شده و موزه‌ی هوگونوت (Huguenot) در آن قرار دارد که در آن آثار مربوط به تاریخ هوگونوت در فرانسه و آلمان در آن به نمایش درآمده است.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: A.Savin)

باغ‌های جانورشناسی برلین (Zoologischer Garten Berlin) قدیمی‌ترین بنایی از این دست در آلمان ساخته شده است و هنوز هم یکی از پرطرفدارترین جاذبه‌های گردشگری برلین محسوب می‌شود و هر ساله میزبان بیش از ۳ میلیون گردشگر است. این مجموعه در سال ۱۸۴۴ تاسیس و بعد از جنگ جهانی دوم به‌طور کامل بازسازی شد. در این باغ وحش مدرن و آکواریوم آن در محیطی طبیعی از حیوانات نگهداری می‌شود و به‌دلیل برنامه‌های زادگیری موفق، شهرت بسیار دارد. در این مرکز بیش از ۱۵ هزار حیوان زندگی می‌کند که شامل حدود ۱۶۰۰ گونه می‌شوند که شامل پانداها و میمون‌ها در محوطه‌های بزرگ روباز و همچنین حیوانات درنده می‌شود.

بزرگ‌ترین قفس پرندگان اروپا در این مجموعه قرار دارد که بازدید از آن می‌تواند بهترین قسمت گشت و گذار در این باغ وحش باشد. همچنین حتما از آکواریوم برلین دیدن کنید که از اصلی‌ترین جاذبه‌های باغ جانورشناسی برلین است. این آکواریوم در سال ۱۹۱۳ ساخته شده و هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین تاسیسات آلمان است؛ در این آکواریوم، در ۲۵۰ مخزن، بیش از ۹ هزار گونه در آن نگهداری می‌شود که می‌توان از کوسه‌ی ببری، عروس دریایی، ماهی‌های گرمسیری، خزندگان و حشرات نام برد. از دیگر باغ وحش‌های جذاب برلین می‌توان به تیر گاردن اشاره کرد که حدود ۷۲۵۰ حیوان از ۸۴۰ گونه‌ی مختلف در آن زندگی می‌کند.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Flo)

اینجا در اصل آشپزخانه و باغ سبزیجات و گیاهان آشپزخانه‌ی کاخ سلطنتی بود که در سال ۱۶۷۹ و به دستور انتخابگر بزرگ ساخته شد. بعد از انتقال به داهلم در پایان قرن ۱۹ میلادی، اینجا به یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین باغ‌های گیه‌شناسی جهان تبدیل شد. مساحت این باغ حدود ۱۰۴ هکتار است و در آن بیش از ۲۲ هزار گونه‌ی مختلف از گیاهان وجود دارد که شامل ۲۲۰۰ گونه از درختان و درختچه‌ها، قسمتی برای گیاهان دارویی، ۱۶ گلخانه برای گیاهان گرمسیری و نیمه گرمسیری و تالاب بزرگی برای ایجاد زیست و پرورش گیاهان دریایی و مردابی می‌شود. می‌توانید از باغ الکترال نیز بازدید کنید که از قرن ۱۷ برجای مانده که باغ و رستوران است. موزه‌ی گیاه‌شناسی نیز که دارای بیش از ۲ میلیون گیاه و کتابخانه‌ی بسیار بزرگی است، از جذاب‌ترین بخش‌های این باغ است.

منبع عکس: سایت کالچر تریپ (عکاس: ناشناس)

محله‌ی نیکولای برلین قلب شهر قدیمی محسوب می‌شود و جایی است که می‌توانید بسیاری از جاذبه‌های قدیمی و محبوب شهر را پیدا کنید که از آن جمله می‌توان به کلیسای سنت نیکولاس و چند موزه اشاره کرد. تغییرات اخیر که در این محله ایجاد شده، پیاده‌روهای دوست داشتنی ایجاد کرده است که در آن ساختمان‌های کوچکی در دو طرف خیابان باریک قرار دارد و پر است از رستوران‌ها، کافه‌ها، مغازه‌ها و کارگاه‌های هنری که در آن‌ها همه چیز، از سبد و زنبیل تا صنایع دستی چوبی به فروش می‌رسد.

از مهم‌ترین جاهای دیدنی این محله می‌توان به فواره‌ها و چراغ‌های قدیمی، پنجره‌های مشبک در خانه‌های قدیمی‌تر و ساختمان‌های تاریخی مثل کاخ افرایم اشاره کرد که در سال ۱۷۶۰ ساخته شده و در آن آثار مربوط به تاریخ غنی هنری و تاریخی برلین به نمایش گذاشته شده است. خانه‌ی Knoblauch نیز از بناهای قدیمی این محله است که در سال ۱۷۶۰ ساخته شده و نشان‌دهنده‌ی خانه‌های سابق بازرگانان و ثروتمندان یهودی شهر است.

منبع عکس: ویکی پدیا (عکاس: Lienhard Schulz)

شاید برای چنین شهر بزرگی شگفت‌انگیز باشد که داخل آن جنگلی وجود داشته باشد. برلین موفق به حفظ منطقه‌ای به مساحت ۳۲ کیلومتر مربع به‌عنوان جنگل شده است. این جنکل با نام گرونوالد (گرین وود) شناخته می‌شود و پر از درخت است و نام خود را از کلبه‌ی شکارچیان که در سال ۱۵۴۲ توسط یواخیم هکتور دوم ساخته شده بود، گرفته است. این منطقه‌ی دوست‌داشتنی پر از درختان بلوط، راش، کاج، توس و صنوبر است و پناهگاهی است برای تعداد زیادی از حیوانات وحشی از جمله پرندگان، گوزن و حتی خوک‌های وحشی.

در این جنگل سه دریاچه‌ی کوچک با نام‌های Pechsee، Barssee و تویفلسی وجود دارد که بخشی از دخایر طبیعی پرطرفدار هستند. در بخش شرقی دریاچه‌های بزرگ‌تری وجود دارد: Hundekehlesee، Grunewaldsee، Schlachtensee و Krumme Lanke. علاوه بر این‌ها، ساحل کنار رودخانه‌ی هاول به طول ۹ کیلومتر در طول این جنگل امتداد یافته است. دریاچه‌ها فرصت‌های مناسبی برای ورزش‌های آبی و آب تنی را فراهم کرده است.

از دیگر ویژگی‌های منحصربه‌فرد این جنگل، تپه‌ی مصنوعی به نام تویفلسبرگ است که ۸۰ متر ارتفاع دارد که در بالای آن ویرانه‌های «ایستگاه شنود» (از ابزار جاسوسی) آمریکا قرار دارد که می‌توانید از آن بازدید کنید. برج گرونوالد که در قرن ۱۹ میلادی، به‌عنوان یادبودی برای امپراطور ویلهلم اول ساخته شد و کلبه‌ی شکارچیان اصلی که امروزه به موزه تبدیل شده و در آن مجموعه‌ای از آثار هنری از قرن ۱۵ تا ۱۹ میلادی به نمایش گذاشته شده است، از دیگر جاذبه‌هایی است که می‌توانید در بازدید از این جنگل از آن‌ها دیدن کنید.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: فرانسیسکو بالدینی)

گروسر تیر گارتن به‌طور تحت‌الفظی با عنوان «باغ حیوانات» ترجمه می‌شود و مدت‌ها است که یکی از مهم‌ترین بخش‌های شهر محسوب می‌شود. اینجا در اصل منطقه‌ی شکاری برای خاندان سلطنتی آلمان بود که در آن گوزن، خوک وحشی و دیگر حیوانات شکاری نگهداری می‌شد. در سال ۱۷۰۰ این منطقه به پارک تغییر کاربری داد و در ابتدا به سبک فرانسوی طراحی شده بود و بعدا به یک پارک تزئینی به سبک انگلیسی تبدیل شد.

این منطقه پر از درخت و درختچه، چمن‌زار و گل‌های زیبا است که حدود ۵۲۰ هکتار را پوشش می‌دهد و یکی از پرطرفدارترین مکان‌ها برای استراحت، پیاده‌روی و قایقرانی در برلین است. در این پارک همچنین چندین مجسمه‌ی مهم و بنای تاریخی وجود دارد، از قبیل مجسمه‌ی ملکه لوئیس که در سال ۱۸۸۰ ساخته شد و او را در لباسی بلند، در حالی از به سربازان مجروح مراقبت می‌کند (اشاره به جنگ سال ۱۸۰۶) به تصویر می‌کشد.

از دیگر بناهای یادبود این پارک می‌توان به بنای یادبود فردریش ویلهلم سوم اشاره کرد که در سال ۱۸۴۹ ساخته شد که سرشت صلح‌طلبی این پادشاه را نشان می‌دهد. مهم‌ترین بنای یادبود تیر گارتن، ستون عظیم پیروزی است، سازه‌ای بلند با ارتفاع ۷۰ متر که در فلکه ساخته شده و مجسمه‌ی ۸ متری از جنس طلا دارد. ساخت این ستون در سال ۱۸۷۳ به اتمام رسید و ارزشش را دارد که از ۲۸۵ پله‌ی آن بالا رفته و به بالای این بنای باشکوه برسید و چشم‌انداز زیبایی از تیرگارتن را به تماشا بنشینید.

منبع عکس: سایت libeskind.com (عکاس: ناشناس)

ستاره‌ داوود، به‌صورت درهم ریخته به‌عنوان شکل اصلی ساختمان انتخاب شده و طراح ایده‌های اصلی خود را شکستن معنای نشانه‌ها و رسیدن به بی‌معنایی و خلق معنای جدید وچندگانه انتخاب کرده و با ایجاد فضای خالی در پلان، جای خالی یهودیان کشته شده را به تصویر کشیده است. دیوارهای موزه به‌شکل تاریک و پیچ در پیچ و راه‌روهای بن‌بست طراحی شده است که راهروها به برج هولوکاست ختم می‌شود. در کف راه‌روها، صورتک‌های چدنی قرار دارد و بازدیدکنندگان باید روی آن‌ها پا بگذارند که جابه‌جایی این صورتک‌ها، صدایی شبیه جیغ انسان تولید می‌کند. در این طرح، خطوط در هم شکسته، نقشه‌ی شهر برلین و محله‌های یهودی‌نشین را به نمایش گذاشته است؛ محله‌هایی که در آن‌ها وقایع تاریخی بسیاری به وقوع پیوسته است.

نویسنده: مینا رهبری