جاهای دیدنی مینودشت

مینودشت یکی از سرسبزترین شهرهای شمالی ایران در دامنه‌های شمالی البرز شمالی و استان گلستان است. این منطقه را مناظر طبیعی زیبا از جمله جنگل‌های انبوه، آبشارهای خروشان و رودخانه‌ها و چشمه‌های جاری پوشانده‌اند. زیبایی‌های طبیعی مینودشت سبب نامگذاری آن است که معنی «دشت بهشت» می‌دهد.

جاهای دیدنی مینودشت به جاذبه‌های طبیعی محدود نمی‌شوند و نام جاذبه‌های تاریخی نیز میان این مکان‌ها به چشم می‌خورند. شهر مرکزی این شهرستان با نام مینودشت، از بهترین مقاصد سفر برای علاقه‌مندان به طبیعت گردی به شمار می‌رود و در طول سال از گردشگران زیادی میزبانی می‌کند.

منبع عکس: پینورست، عکاس نامشخص

پارک جنگلی تنگه چهل چای در فاصله تقریبی هفت کیلومتری جنوب شرقی شهر مینودشت قرار دارد. سراسر این جنگل زیبا را درختان بلند، مراتع سرسبز، رودخانه‌های جاری و چشمه‌های خروشان پوشانده‌اند. وسعت پارک جنگلی تنگه چهل چای نزدیک به ۶۰ هکتار است و رودخانه چهل چای از میان آن می‌گذرد. بخش‌های زیادی از جنگل چهل چای به‌شکل تپه ماهورهای سرسبز هستند. درختان این جنگل برگ‌های پهن دارند و بوته‌های علفی و درختچه‌های کوتاه نیز میان آن‌ها به چشم می‌خورند.

در پارک جنگلی چهل چای امکانات مناسبی برای اتراق در طبیعت و پیک‌نیک وجود دارد که از میان آن‌ها می‌توان به آلاچیق‌ها، نمازخانه و سرویس‌های بهداشتی اشاره کرد. در این پارک جنگلی می‌توانید برای کمپینگ شبانه در طبیعت نیز برنامه‌ریزی کنید.

منبع عکس: این تودی، عکاس نامشخص

تپه پل مینودشت یکی از تپه‌های باستانی ایران در استان گلستان است. از این تپه با نام «تپه آقا جلال» نیز یاد می‌کنند و باستان‌شناسان قدمت این تپه را به دوران حکومت اشکانیان و ساسانیان نسبت می‌دهند. تپه پل مینودشت در کرانه شمالی رودخانه چهل چای قرار دارد.

در طول سالیان گذشته کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه پل مینودشت به‌صورت کامل انجام نشده است و کاشناسان هم‌چنان سعی در بررسی آثار و نشانه‌های تاریخی این تپه، برای دریافت اطلاعات جدید دارند. نام تپه پل مینودشت در سال ۱۳۷۹ در فهرست میراث ملی ایران ثبت شد.

منبع عکس: سایت مهر و ماه، عکاس نامشخص

در استان گلستان آبشارهای متعددی در دل جنگل‌ها قرار گرفته‌اند که توجه گردشگران و طبیعت‌گردان را به سوی خود جلب می‌کنند. بسیاری از آبشارهای این استان در شهرستان مینودشت قرار دارند و زیبایی این منطقه را دوچندان کرده‌اند. آبشار لولوم از معروف‌ترین آبشارهای مینودشت در بخش مرکزی این شهرستان است که فاصله کوتاهی تا روستای لولوم دارد.

آبشار لولوم پلکانی است و در فصل پر آبی ارتفاع آن تا حدود ۳۰ متر افزایش می‌یابد. در فاصله کوتاهی از آبشار لولوم، آبشار دیگری قرار دارد که میان سنگ‌های بزرگ و خزه‌ای قرار گرفته است. نخستین آبشار لولوم ارتفاع بیشتری نسبت به آبشار دوم دارد و محیط اطراف آن برای اتراق در طبیعت مناسب‌تر است. آبشارهای کوچک دیگری نیز در این منطقه قرار دارند که نسبت به این دو آبشار کوتاه‌تر هستند.

آبشار لولوم در حاشیه بزرگراه تهران-مشهد در نزدیکی جاده شهرک صنعتی مینودشت قرار دارد. برای بازدید از این آبشار باید مسافتی در حدود ۱۵ دقیقه را در طبیعت اطراف روستاهای باقرآباد و لولوم پیاده طی کنید. مسیر دسترسی به نخستین آبشار دشوار نیست؛ اما برای بازدید از دومین آبشار لولوم باید مسیری کوهستانی و پرشیب را طی کنید.

منبع عکس: خبر روز، عکاس نامشخص

تپه باستانی بازگیر از آثار تاریخی شهرستان مینودشت در نزدیکی روستایی به همین نام است که قدمت آن بر اساس اشیای مکشوفه در آن به ۳,۰۰۰ سال قبل از میلاد می‌رسد. این تپه باستانی در جنوب شرقی روستای بازگیر و در فاصله تقریبی پنج کیلومتری شمال غربی شهر مینودشت قرار دارد. در کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه بازگیر بیش از ۷۰۰ ظرف مسی، ابزار و آثار باستانی کشف شده است که به دوره‌‌های مس و سنگ، مفرغ قدیم، مفرغ پایانی، آهن، دوره اشکانی و دوره اسلامی تعلق دارند.

آب‌و‌هوای مناسب و خاک حاصلخیز تپه بازگیر، در گذشته سبب شکل‌گیری تمدن‌های متنوع در این منطقه بوده است. برای بازدید از این تپه باستانی باید در روستای بازگیر به‌سمت حاشیه غربی رودخانه «ترکولو» بروید. نام تپه باستانی بازگیر در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

منبع عکس: صفحه اینستاگرام hamgamangolestsnclub، عکاس نامشخص

روستای قلعه قافه از خوش‌آب‌و‌هواترین روستاهای ییلاقی شهرستان مینودشت گلستان است که به‌جز جاذبه‌های طبیعی زیبا، جاهای دیدنی تاریخی نیز دارد. این روستا در جنوب شرقی شهرستان مینودشت قرار دارد و از سه بخش علیا، سفلی و ده‌نو تشکیل می‌شود. روستای قلعه قافه در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته است و از مهم‌ترین ویژگی‌های این روستا می‌توان به کوچه‌های سنگ‌فرش و خانه‌های پلکانی آن اشاره کرد.

کوه کمر با ارتفاع بیش از ۱,۶۰۰ متر از سطح دریا در بالادست روستای قلعه قافه مسیری مناسب برای کوهنوردی دارد. ییلاق‌های خوش آب و هوایی نیز در مسیر کوهنوردی روستای قلعه قافه قرار گرفته‌اند که محل اتراق طبیعت‌گردان هستند. آب‌وهوای مناسب و خاک حاصلخیز این منطقه سبب تنوع گونه‌های گیاهی و باغ‌های میوه در اطراف این روستا شده‌ است.

جنگل‌های بکر، غارهای طبیعی و آبشارهای خروشان از زیباترین جاذبه‌های طبیعی اطراف روستای قلعه قافه هستند. از معروف‌ترین جاذبه‌های تاریخی این روستا نیز می‌توان به زیارتگاه مرکزی آن اشاره کرد.

منبع عکس: صفحه اینستاگرام gorgangardi، عکاس نامشخص

قلعه سلیمان بوقه یکی از معروف‌ترین دیدنی های تاریخی اطراف شهرستان مینودشت است که قدمت آن به دوران سلجوقیان و ایلخانیان می‌رسد. این قلعه در فاصله تقریبی ۳۰ کیلومتری از شهر مینودشت و سه کیلومتری شرق روستای «ترسه» قرار دارد.

قلعه سلیمان بوقه بر کوهستانی بلند به ارتفاع بیش از ۲,۰۰۰ متر از سطح دریا واقع شده است و مسیر دسترسی به آن از میان صخره‌های بلند می‌گذرد. برای صعود به این قلعه و بازدید از بخش‌های مختلف آن باید آمادگی بدنی بالا و ابزار حرفه‌ای کوهنوردی داشته باشید.

در حال حاضر‌، تنها بخش شمالی قلعه سلیمان بوقه به جا مانده است و بخش‌های دیگر آن از میان رفته‌اند. باستان‌شناسان در کاوش‌های خود در این قلعه به قطعات سفالی، فلزی، سنگی و استخوان بدن انسان رسیده‌اند. در طول سال‌های دراز از این قلعه با کاربری نظامی استفاده شده است.

منبع عکس: این تودی، عکاس نامشخص

پارک جنگلی باقرآباد در بخش جنوبی شهرستان مینودشت و در فاصله تقریبی ۱۴ کیلومتری جنوب از مرکز این شهرستان قرار دارد. این پارک از بکرترین جاذبه‌های طبیعی در مینودشت است که گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری در آن زندگی می‌کنند.

پوشش متراکم درختان در پارک جنگلی باقرآباد سبب تاریکی بخش‌هایی از این پارک شده است. در نقاط متراکم، شاخه‌های درختان در هم فرو رفته‌اند و نور خورشید را از خود عبور نمی‌دهند. رودخانه‌ای زیبا در میانه پارک جنگلی باقرآباد جریان دارد که مناطق اطراف آن برای اتراق در طبیعت مناسب هستند.

منبع عکس: جاذبه‌ها، عکاس نامشخص

شهر تاریخی دشت حلقه محوطه‌ای باستانی در حوالی روستای دشت حلقه در فاصله تقریبی ۱۵ کیلومتری از جنوب غربی شهر مینودشت است. بر اساس آثار به دست آمده از این شهر تاریخی، باستان‌شناسان قدمت این منطقه را به دوران حکومت اشکانیان و ساسانیان نسبت می‌دهند.

در حال حاضر، تنها بخش‌های محدودی از شهر باستانی دشت حلقه باقی مانده است و بیشتر قسمت‌های آن از میان رفته‌اند. باستان‌شناسان تا به امروز در چند مرحله مختلف به کاوش در بخش‌های مختلف شهر تاریخی دشت حلقه پرداخته‌اند. در نتیجه تحقیقات کارشناسان احتمال ساخت شهر تاریخی دشت حلقه بر شهری کهن در زمان باستان وجود دارد که در این صورت قدمت این محوطه باستانی بیش از این خواهد بود.

شهر تاریخی دشت حلقه پلانی هشت ضلعی دارد و در گذشته دو حصار مرتفع چهار و هفت متری از آن محافظت می‌کرد. گرداگرد این شهر نیز خندقی به عرض بیش از ۵۰ متر وجود داشته است. کارشناسان بر اساس شواهد موجود، کاربری شهر تاریخی دشت حلقه را در گذشته، نظامی ارزیابی کرده‌اند.

آبشار سرخو یکی دیگر از آبشارهای گلستان در شهرستان مینودشت و نزدیکی روستای سرخو است. این آبشار در طول بهار و نخستین روزهای تابستان بیشترین میزان آب را دارد و ارتفاع آن به بیش از ۲۵ متر می‌رسد. آبشار سرخو پلکانی است و حوضچه زیر آن آب زلالی دارد.

آبشار سرخو در منطقه ییلاقی و زیبای چهل چای قرار دارد و اطراف این آبشار را جنگل‌های هیرکانی و طبیعت زیبا پوشانده‌اند. اطراف این آبشار می‌توانید ساعت‌های متمادی به پیاده‌روی، جنگل نوردی و عکاسی بپردازید. چنانچه از طرفداران کمپ در طبیعت هستید نیز امکان اتراق در نواحی اطراف آبشار سرخو را خواهید داشت.

روستای سرخو در فاصله تقربی ۱۰ کیلومتری در جنوب شرقی شهر مینودشت قرار دارد. برای بازدید از آبشار سرخو می‌توانید از راهنماهای محلی آشنا به مسیر کمک بگیرید.

منبع عکس: این تودی، عکاس نامشخص

موزه مردم‌شناسی مینودشت یکی از جاذبه‌های تاریخی این شهرستان است که در سال ۱۳۸۹ افتتاح شد. این محوطه هم‌چنان در حال تجهیز و گسترش است و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گلستان سعی در راه‌اندازی بخش‌های جدیدی در این موزه دارد.

در موزه مردم شناسی مینودشت نمونه‌های مختلفی از اشیای فرهنگی و بومی مورد استفاده مردم این خطه به نمایش درآمد‌ه‌اند. در بخش‌هایی از این موزه اشیای سفالی، ابزار کشاورزی و آثار به دست آمده از تپه باستانی بازگیر قرار دارند. از موزه مردم‌شناسی مینودشت با نام موزه باستان‌شناسی نیز یاد می‌شود. ساختمان این موزه نیز بنایی تاریخی متعلق به دوره پهلوی است.

موزه مردم‌شناسی مینودشت در محوطه پارک شهر مینودشت در خیابان پاسداران قرار دارد و همه‌روزه به‌جز روزهای تعطیل از ساعت هشت صبح تا پنج بعد از ظهر از گردشگران میزبانی می‌کند.

منبع عکس: سایت مهر و ماه، عکاس نامشخص

کهنه حمام مینودشت از بناهای تاریخی به جا مانده از دوره قاجار است که در میان بومیان این منطقه با نام حمام «خوردیماق» نیز شناخته می‌شود. در این حمام تاریخی بخش‌های مختلفی مانند بینه و سربینه، میان در، گرمخانه، خزینه و آتشخانه به چشم می‌خورند که متاسفانه به‌دلیل نوسازی این منطقه بخش‌هایی از بینه و آتشخانه این حمام از بین رفته‌اند.

ورودی حمام مینودشت چند پله به پایین دارد و سطح این بنا از کوچه مجاور آن پایین‌تر است. دو راهرو پس از ورودی حمام قرار دارند که یکی به سرویس‌ها و دیگری به خزینه حمام منتهی می‌شود. در قسمت خزینه حمام مینودشت سکو، طاقچه و یک پاتیل به چشم می‌خورد و سطح این بخش کمی بالاتر از بخش ورودی حمام است.

برای بازدید از کهنه حمام مینودشت باید به انتهای خیابان سید جمال‌الدین اسدآبادی، کوچه شهید هلاکو بروید.

منبع عکس: خبرگزاری برنا، عکاس نامشخص

لوه منطقه‌ای سرسبز و تماشایی در جوار پارک ملی گلستان در شهرستان مینودشت است. سراسر این منطقه را درختان هیرکانی، آبشارهای خروشان و چشمه‌سارهای پر آب پوشانده‌اند. در منطقه لوه گونه‌های مختلفی از گیاهان مانند ممرز، افرا، زبان گنجشک، انجیلی و ولیک در وسعت بیش از ۳۵۰۰ هکتار قرار گرفته‌اند. این عرصه از مهم‌ترین جنگل‌های بلوط ایران در استان گلستان نیز به شمار می‌رود.

جنگل لوه زیستگاه اصلی دو گونه از پستانداران ایرانی یعنی شوکا و مارال ایرانی به شمار می‌رود و به همین جهت میان علاقه‌مندان به محیط زیست اهمیت ویژه‌ای دارد. جاذبه‌های طبیعی متعددی در منطقه حفاظت‌شده لوه گردشگران را در طول سال به این نواحی جذب می‌کنند که آبشار لوه از معرووف‌ترین آن‌ها است.

آبشار لوه از مجموع چندین آبشار مختلف تشکیل می‌شود که به‌شکل پلکانی قرار گرفته‌اند. ارتفاع بلندترین آبشار لوه به حدود ۱۵ متر می‌رسد و مجموع ارتفاع آبشارها در حدود ۷۰ تا ۷۵ متراست. پایین هریک از آبشارها حوضچه‌ای قرار دارد که به آبشار بعدی می‌ریزد. برای بازدید از آبشارهای لوه باید ابزار و پوشش مناسب جنگل‌نوردی داشته باشید. پیمایش مسیر دسترسی به آبشارهای لوه برای افراد سالمند و کودکان ساده نیست.

نویسنده: مینا بهزادی‌منش