سد دز

سد و سدسازی تاریخچه‌ای طولانی در جهان دارد. سد (بند، آب‌بند) به‌منظور ذخیره آب مصرفی، تامین آب زمین‌های زراعی و جلوگیری از سیل‌ ساخته می‌شود. با گسترش جوامع بشری و ایجاد صنایع گوناگون، نیاز به سدها بیشتر شده است و برای پاسخگویی به نیازهای صنعتی بشر سدهای بزرگ‌تری ساخته می‌شود. بسیاری از این سدها علاوه بر تامین منابع آبی، نیروگاهی عظیم برای تولید انرژی الکتریکی به شمار می‌رود. سدهای ساخته‌شده را می‌توان بر اساس حجم مخزن، ارتفاع یا میزان تولید انرژی برق‌آبی طبقه‌بندی کرد.

سدسازی در ایران از دیرباز مورد توجه بوده و سدهای بسیاری در کشور ساخته شده است. از معروف‌ترین سدهای ایران می‌توان از «سد دز» نام برد که به‌عنوان نخستین سد بزرگ چندمنظوره بر رودخانه دز احداث شده است. این سد بتنی با ارتفاع ۲۰۳ متر در زمان ساخت خود، بلندترین سد ایران به شمار می‌رفت. سد و دریاچه زیبای دز با امکانات رفاهی و تفریحات آبی به یکی از دیدنی‌های خوزستان و تفرجگاهی برای گردشگران تبدیل شده است.

• آدرس: استان خوزستان، حدود ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شهر اندیمشک (مشاهده روی نقشه)

منبع عکس: dezdam.co.ir، عکاس: ناشناس

«سد دز» نخستین سد از رشته سدهای چندمنظوره، روی رودخانه دز و در فاصله ۲۵ کیلومتری شمال شرقی اندیمشک در استان خوزستان احداث شده است. این سد تا مرکز استان، شهر اهواز ۱۸۰ کیلوم

برای دسترسی به سد دز با خودروی شخصی، ابتدا خود را به شهر اندیمشک و به بلوار کمربندی اندیمشک برسانید؛ از میدان سد دز در این بلوار وارد جاده سد دز شوید و مسیر را تا سد دز ادامه دهید. فاصله اندیمشک تا سد دز حدود ۲۶ کیلومتر است که در کمتر از ۳۰ دقیقه به آن می‌رسید.

نزدیک‌ترین ایستگاه راه‌آهن به سد دز در شهر اندیمشک قرار دارد و از مهم‌ترین ایستگاه‌های راه‌آهن ایران و بخشی از راه‌آهن تهران - جنوب است که از شهرهای تهران، مشهد و اهواز به مقصد اندیمشک حرکت می‌کند. پایانه اتوبوسرانی شهر اندیمشک نیز در ابتدای بزرگراه اندیمشک - شوش واقع شده است. برای سفر با هواپیما، فرودگاه دزفول را می‌توان نزدیک‌ترین فرودگاه به این شهر دانست که در اتوبان دزفول - اندیمشک قرار دارد.

منبع عکس: dezdam.co.ir، عکاس: ناشناس

سد دز از سدهای چندمنظوره است که از اهداف ساخت آن م

• شرکت ایتالیایی امپرزیت جیرولا - لودیجیانی (Impresit Girola-Lodigiani): پیمانکار مرحله حفاری، ساخت بدنه سد و نیروگاه، تونل‌های سرریز، کلیدخانه و تکمیل تونل‌های جاده‌ای
• شرکت کانادایی انتاریو هایدرو< (Ontario Hydro):< مسئولیت راه‌اندازی واحدها
• <شرکت آمریکایی موریسون نادسن (Morrison–Knudsen): پیمانکار ایجاد تونل انحرافی و جاده تونلی
• <شرکت آلمانی زیمنس (Siemens): ساخت ژنراتور نیروگاه

پس از انجام مطالعات لازم در مورد سد دز، عملیات ساخت سد و نیروگاه آن در مراحل مختلف انجام گرفت و از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۱ خورشیدی به طول انجامید.

• انتخاب محل سد از طریق اکتشاف هوایی و مطالعات اولیه: اردیبهشت ۱۳۳۵ خورشیدی
• نقشه‌برداری مقدماتی: آذر ۱۳۳۸
• شروع حفاری: شهریور ۱۳۳۹
• رسیدن به قعر رودخانه: مرداد ۱۳۴۰
• نصب تجهیزات ساخت بتن: از مرداد تا آبان ۱۳۴۰
• بتن‌ریزی دیواره سد و نصب تجهیزات نیروگاه: از آبان ۱۳۴۰ تا آذر ۱۳۴۱
• بهره‌برداری اولین واحد نیروگاهی: اسفند ۱۳۴۱ خورشیدی

هزینه ساخت سد و نیروگاه دز و خطوط انتقال ۲۳۰ کیلوولتی، بیش از ۵٫۵ میلیارد ریال برآورد شده است. از این مقدار، مبلغ ۴٫۹ میلیارد ریال به هزینه‌های ساخت سد، نیروگاه و دستگاه‌های آن و باقی مبلغ، معادل ۶۴۰ میلیون ریال به خطوط و ایستگاه‌های انتقال در مراحل ابتدایی بهره‌برداری از نیروگاه اختصاص یافته است.

منبع عکس: nasim.news، عکاس: ناشناس

سد دز در ۲۶ کیلومتری شمال شرقی اندیمشک بر رودخانه دز در استان خوزستان احداث شده است. رودخانه دز از به‌هم پیوستن دو رود سزار و بختیاری در جنوب اسرود کارون می‌ریزد. حوزه آبگیری رودخانه مساحتی در حدود ۲۲۵,۰۰۰ کیلومتر مربع دارد.

سد بتنی دز با ارتفاع ۲۰۳ متر در زمان ساخت خود، بلندترین سد ایران و ششمین سد از نظر ارتفاع در جهان به شمار می‌رفت. این سد با حجم مخزن ۳٫۳ میلیارد متر مکعب در فهرست بزرگ‌ترین سدهای ایران دارای مقام سوم پس از سد کرخه و گتوند علیا است. دیواره سد، دریاچه (مخزن)، سرریزها و نیروگاه سد دارای مشخصات زیر است:

• نوع سد: بتنی دو قوسی جدار نازک
• ارتفاع سد: ۲۰۳ متر
• ارتفاع تاج از سطح دریا: ۳۵۴ متر
• ارتفاع پی از سطح دریا: ۱۵۱
• طول تاج: ۲۱۲ متر
• ضخامت بدنه سد در بالا (عرض در تاج): ۴٫۵ متر
• ضخامت بدنه سد در پی (عرض در پی): ۲۷٫۵ متر
• ارتفاع دریچه‌ها در بدنه سد: ۷۱متر

• طول دریاچه: ۶۵ کیلومتر
• حجم مخزن (دریاچه) در حداکثر ارتفاع: ۳,۳۰۰,۰۰۰,۰۰۰ متر مکعب
• مساحت حوضه آبگیری رودخانه دز: ۲۲۵,۰۰۰ کیلومتر مربع
• مساحت حوضه آبگیری سد: ۱۷,۰۰۰ کیلومتر مربع
• حداکثر ارتفاع سطح دریاچه: ۳۵۲ متر از سطح دریا
• اراضی پایین‌دست آبخور سد: ۱۲۵,۰۰۰ هکتار

منبع عکس: hamshahrionline.ir، عکاس: ناشناس

• سرریز خروجی: دو عدد
• گنجایش تخلیه سرریزها: ۶,۰۰۰ متر مکعب در ثانیه
• طول تونل‌ها: ۴۰۰ متر
• تونل شماره یک: قطر ۱۴ متر، دارای دو دریچه شعاعی و خروجی تونل در ارتفاع ۲۶۰ متر
• تونل شماره دو: قطر ۱۲٫۶ متر، دارای دو دریچه شعاعی و خروجی تونل در ارتفاع ۲۲۵ متر
• ابتدای دریچه‌های آبگیر سرریزها: در ارتفاع ۳۳۵ متر
• انتهای دریچه‌های آبگیر سرریزها: در ارتفاع ۳۵۲ متر

• ظرفیت نیروگاه: ۵۲۰ مگاوات
• خطوط انتقال برق: پنج خط انتقال ۲۳۰ کیلو ولت (سه خط انتقال دز - اندیمشک به‌طول ۲۰ کیلومتر و دو خط انتقال دز - خرم‌آباد به‌طول ۱۵۸ کیلومتر)
• سرعت چرخش توربین: ۲۵۰ دور در دقیقه
• تعداد ژنراتور: هشت عدد
• توان هریک از ژنراتورها: ۶۵ مگاوات
• تعداد ترانسفورماتور: هشت دستگاه
• ظرفیت ترانسفورماتور: ۸۴,۰۰۰ کیلو ولت آمپر

منبع عکس: farsnews.ir، عکاس: ناشناس

با کاهش میزان باران در سال‌های اخیر، کم‌آبی به‌‌صورت جدی کشور را فرا گرفت و حجم آب سدها به‌شدت کاهش یافت. تنش آبی و خشکسالی در تابستان ۱۴۰۰ خورشیدی بسیاری از روستاها از جمله روستاهای استان خوزستان را درگیر کرد و منابع آب استان در وضعیت نامناسبی قرار گرفت؛ به‌طوری که در بخش‌های شمالی استان، توزیع آب آشامیدنی روستاها به‌وسیله تانکر انجام گرفت و زراعت بسیاری از کشاورزان آسیب دید.

کارشناسان در زمینه علت تنش آبی تابستان ۱۴۰۰، به عوامل مختلفی نظیر کاهش بی‌سابقه بارندگی نسبت به ۵۰ سال گذشته، رهاسازی آب سدها برای تولید نیروی برق‌آبی در زمستان ۱۳۹۹ و پروژه‌های انتقال آب اشاره کردند؛ اما عامل اصلی را کشت برنج در حوضه‌های آبی استان دانستند. حدود ۹۰,۰۰۰ هکتار از زمین‌های خوزستان زیر کشت برنج است که به آبیاری زیادی نیاز دارد؛ به‌همین علت در تاریخ ۹ اسفند سال ۱۴۰۰، ممنوعیت کشت برنج در حوضه‌های آبریز استان خوزستان به تصویب رسید.

در جلسه شورای حفاظت منابع آب خوزستان در اردیبهشت ۱۴۰۱، الگوی کشت تابستانی تدوین و اطلاع‌رسانی شد و بررسی‌های به‌عمل‌آمده نشان داد که در حوضه آبریزهای سد دز و سد کرخه، امکان تامین آب برای کشت برنج و هیچ‌گونه کشت فصلی وجود ندارد. این موضوع مشکلات معیشتی بسیاری برای کشاورزان منطقه ایجاد کرد. میزان ورودی آب به سد دز از ابتدای سال آبی (مهر ماه ۱۳۹۹) تا تیر ماه ۱۴۰۰، کاهش ۵۳ درصدی نسبت به وضعیت نرمال و با ۶۲۰,۰۰۰,۰۰۰ متر مکعب ذخیره مفید، نسبت به شرایط نرمال ۶۰ درصد کاهش داشت. در طی دو سال خشکسالی و تنش آبی در سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ و ممنوعیت کشت تابستانی در حوضه آبریز خوزستان، تولیدات بخش کشاورزی استان ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش یافت.

منبع عکس: isna.ir، عکاس: ناشناس

یکی از پروژه‌هایی که برای رفع بحران آب از نظر کمی و کیفی در استان خوزستان در نظر گرفته شده، طرح آب‌رسانی غدیر است. به گزارش خبرگزاری ایسنا این طرح بلندمدت از سال‌ ۱۳۸۸ خورشیدی با هدف آب‌رسانی به شهرهای آبادان، خرمشهر و شادگان مطرح شد و پس از مدتی مقرر شد که چند شهر به مجموع شهرهای برخوردار از پروژه طرح غدیر افزوده شود؛ اما اجرای این پروژه سال‌ها به طول انجامید. با روی کار آمدن دولت سیزدهم، طرح میان‌مدت غدیر از سوی وزیر نیرو مطرح شد تا با اجرای آن مشکلات طرح بلندمدت کاهش یابد.

در طرح میا‌ن‌مدت غدیر، منابع آب پایین‌دست رودخانه دز برای آب‌رسانی به ۲۶ شهر و ۱,۶۰۸ روستای بخش مرکزی و جنوب غربی استان خوزستان جایگزین رودخانه کرخه شد. پروژه تحت نظارت و مدیریت سازمان آب و برق خوزستان، برای اجرا به شرکت قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا سپرده شد. فاز اول طرح غدیر شامل آب‌رسانی به اهواز، دشت آزادگان و هویزه به میزان ۴۲۷,۰۰۰,۰۰۰ متر مکعب در سال در دو مرحله و در سال‌های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۵ و فاز دوم طرح شامل آب‌رسانی به میزان ۴۸۷,۰۰۰,۰۰۰ متر مکعب در سال به شهرهای خرمشهر، آبادان و شادگان در سال ۱۳۹۷ به بهره‌برداری رسید.

منبع عکس: irna.ir، عکاس: ناشناس

با کاهش شدید آب در پشت سدهای استان خوزستان، در سفر رئیس‌جمهوری در شهریور ۱۴۰۰، تصمیمی عملیاتی برای آب شرب خوزستان در نظر گرفته شد و فاز سوم طرح غدیر در مهر ۱۴۰۰ کلید خورد. ابتدا بازه‌ای سه‌ساله برای اجرای طرح در نظر گرفته شد؛ اما در کمتر از یک سال و در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۴۰۱ به بهره‌برداری رسید. به گزارش ایرنا طرح انتقال آب از سد دز شامل موارد زیر است:

• احداث آبگیر از کانال
• احداث بزرگ‌ترین ایستگاه پمپاژ آب (ایستگاه پمپاژ W2) به‌ ظرفیت ۱۰ متر مکعب در ثانیه برای انتقال آب دز به ایستگاه ام‌الدبس
• توسعه ایستگاه پمپاژ ام الدبس تا مخزن متعادل‌کننده
• احداث خط فولادی انتقال آب به‌طول ۷۴ کیلومتر و با لوله‌هایی به قطر ۲,۴۰۰ میلی‌متر (۲٫۴ متر)
• تکمیل و توسعه ایستگاه پمپاژ چمران در دو فاز با مجموع ظرفیت پنج متر مکعب در ثانیه و خطوط انتقال ۱۰ کیلومتر

ایستگاه پمپاژ w۲ طرح آبرسانی غدیر در محدوده شمال غرب استان خوزستان و در فاصله ۱۵ کیلومتری جنوب اندیمشک واقع شده است. در این آب‌رسانی نه‌تنها شهرها، بلکه تمام ۲۰۷ روستای شهرستان‌های هویزه، دشت آزادگان، حمیدیه و آبادان از این طرح بهره‌مند شده‌اند. پروژه آب‌رسانی غدیر، زمینه انتقال آب باکیفیت سد دز را با کیفیت ای‌سی ۵۰۰ میکروموس و ظرفیت ۱۲,۰۰۰ لیتر در ثانیه، برای ۵۲ درصد جمعیت استان به میزان ۴٫۷ میلیون نفر فراهم می‌کند. در بررسی مرداد سال ۱۴۰۱، سد دز با رشد ۴۴ درصدی موجودی مخزن نسبت به سال آبی گذشته دارای ۱,۶۸۹,۰۰۰,۰۰۰ متر مکعب آب با ۶۴ درصد پرشدگی است.

منبع عکس: dezdam.co.ir، عکاس: ناشناس

سد دز از معروف‌ترین سدهای ایران، دارای سازه‌ای بسیار زیبا و دیدنی است. دریاچه پشت سد گنجایشی حدود ۳٫۳ میلیارد متر مکعب دارد و یکی از زیباترین و بزرگ‌ترین دریاچه‌های مصنوعی ایران به شمار می‌رود. دریاچه دز که «دریاچه شهیون» نیز خوانده می‌شود، محل مناسبی برای تفریحات آبی و قایق‌سواری است. با آبگیری سد، جزیره‌های کوچک و بزرگی در این دریاچه شکل گرفته که انبوهی از درختان کنار و بادام کوهی آن‌ها را پوشانده است. گردشگران معمولا با قایق‌های تفریحی به‌ این جزیره‌ها می‌روند.

در پشت دریاچه، منطقه‌ای بنام «پلاژ دریاچه سد دز» وجود دارد که در آن ویلاهایی برای اقامت گردشگران ساخته شده است. امکان دسترسی به این پلاژ به‌وسیله خودروی شخصی و از طریق جاده خاکی پلدختر - اندیمشک وجود دارد. حیات وحش دریاچه شهیون شامل جانوران کوچکی نظیر روباه و خرگوش و پرندگانی نظیر تیهو، کبک و پرندگان دریایی است. در دریاچه نیز ماهی‌هایی نظیر قزل‌آلا زندگی می‌کنند.

منبع عکس‌های گالری: isna.ir، عکاس: Hojat Kayedkhordeh

در اطراف سد و دریاچه دز، دره‌ها و تپه‌های مناسبی برای اقامت گردشگران مانند کمپ جوکار و کمپ دریاچه سد و همچنین اقامتگاه‌های بومگردی در روستای پامنار وجود دارد. دریاچه سد دز با وجود امکاناتی نظیر قایق‌سواری، فضای پیک‌نیک، کمپینگ، طبیعت‌گردی، آب‌وهوای مطلوب و پوشش گیاهی متنوع از محبوب‌ترین دیدنی‌های اندیمشک به شمار می‌رود و گردشگران بسیاری را در نوروز، فصل‌ بهار، پاییز و زمستان به‌سوی این منطقه روانه می‌کند. شناکردن در این دریاچه به‌دلیل حفظ امنیت جانی ممنوع است؛ اما می‌توانید از قایق‌سواری و تماشای ماهی‌‌های رنگارنگ دریاچه لذت ببرید.

• آدرس: اندیمشک، کیلومتر ۲۰ جاده سد دز (مشاهده روی نقشه)
• فاصله با سد دز: ۳٫۵ کیلومتر (کمتر از پنج دقیقه با ماشین)

منبع عکس: google map، عکاس: Muhammad Derogar

هم‌زمان با روند ساخت سد دز و حضور کارشناسان و مهندسان خارجی، دو کلیسا جهت انجام فرایض دینی و گردهمایی کارکنان خارجی در اندیمشک احداث شد. کلیسای کوچک‌تر با نام «کلیسای سانتا باربارا» در نزدیکی سد دز و کلیسای بزرگ‌تر در مرکز شهر اندیمشک قرار گرفت.

کلیسای اندیمشک در سال ۱۳۳۳ خورشیدی، توسط کارکنان ایتالیایی و با تاثیر از معماری دهه ۵۰ میلادی ساخته شد. با اتمام ساخت سد دز و بازگشت کارکنان خارجی از تعداد خانواده‌های ارمنی کلدانی و آشوری در شهرستان اندیمشک کاسته شد و انجام مراسم دینی در حد چند خانواده باقی ماند.

کلیسای کاتولیک اندیمشک در زمینی به وسعت ۷۵,۹۳۳ متر مربع قرار داشت و دارای دیوارهای بتونی، نمازخانه و یک حلقه چاه آب و محل استقرار منبع ذخیره آب بود. این کلیسا که نمونه‌ای از سبک معماری زبره‌کاری (بروتالیسم) در ایران به شمار می‌رفت، تا سال ۱۳۸۲ خورشیدی عام‌المنفعه و فاقد سند رسمی مالکیت بود و سرانجام توسط انجمن آشوری - کلدانی تهران در بخش چهار اندیمشک به ثبت رسید؛ اما در سال ۱۳۸۶ تخریب شد.

در حال حاضر، کلیسای سانتا باربارا یا «کلیسای سد دز» تنها کلیسای بازمانده در شمال خوزستان است<؛ کلیسایی که در محوطه سد دز در سال ۱۳۳۸ در بالاترین نقطه سد ساخته شد و تا سال ۱۳۷۹ (زمانی که آخرین خانواده مسیحی کارمند سد دز حضور داشت) مورد استفاده بود. این بنا با توجه به مصالح مستحکم به‌کار رفته در آن، تا حدودی از حوادث طبیعی محفوظ مانده است؛ اما در حال حاضر (دی ماه ۱۴۰۱) وضعیت مناسبی ندارد و نیازمند مرمت است. با بهسازی این کلیسای کوچک، بازدیدکنندگان بیشتری جذب این بنای تاریخی خواهند شد.

• آدرس: ۱۹ کیلومتری شمال اندیمشک (مشاهده روی نقشه)
• فاصله با سد دز: حدود ۹ کیلومتر

منبع عکس: google map، عکاس: Pirouz Ghalavand

طبیعت زیبای «کوه تنگوان» یکی از جاذبه‌های طبیعت‌گردی در شمال خوزستان است که فاصله کمی با اندیمشک دارد. این رشته‌کوه در جهت شمال غربی - جنوب شرقی و هم‌راستا با رشته‌کوه‌های اصلی زاگرس است؛ از یک پرتگاه در بالارود شمالی تا کوه سنگ سیلان ادامه دارد و در نهایت به دره‌های عمیق رود دز، قلعه مختار و چم‌سبز (چم‌سوز) ختم می‌شود.

ارتفاع کوه تنگوان حداکثر ۶۰۰ متر است و با پیشروی به‌سمت جنوب شرقی از ارتفاع کوه با شیبی ملایم کاسته می‌شود. این کوه با دیواره‌های سنگی نسبتا صاف برای کوهنوردی به‌ویژه فعالیت‌هایی چون صخره‌نوردی بسیار مناسب است.

پوشش گیاهی کوه تنگوان شامل درختان و درختچه‌های گرمسیری نظیر بادام کوهی، کنار و رملیک است و پوشش جانوری آن شامل کل و بز می‌شود. این کوه از گذشته‌های دور مورد توجه شکارچیان بوده و امروزه به‌دلیل تنوع جانوری و اهمیت زیست‌محیطی، از سوی سازمان حفاظت محیط زیست به‌عنوان «منطقه شکار ممنوع چهل‌پا» معرفی شده است. این منطقه با چشم‌اندازهای خیره‌کننده، دره‌های عمیق و زیبا و ارتفاعات مشرف به دریاچه دز در لیست دیدنی‌های خوزستان قرار می‌گیرد. کوه تنگوان آب‌وهوای گرم و مرطوبی دارد؛ از این‌رو بهترین زمان بازدید از این کوه و منطقه حفاظت‌شده چهل‌پا، فصل‌ زمستان و اوایل بهار است.<

• آدرس: اندیمشک، کیلومتر ۴ بزرگراه اندیمشک-دزفول، جاده چم گلک (مشاهده روی نقشه)
• فاصله با سد دز: حدود ۳۷ کیلومتر

منبع عکس: balad.ir، عکاس: ناشناس

«قلعه مختار» یک منطقه تفریحی ساحلی در شرق شهرستان اندیمشک است که در کنار رودخانه دز و در فاصله حدود پنج کیلومتری چم گلک قرار دارد. از امکانات تفریحی این منطقه می‌توان به ساحلی زیبا برای قایق‌سواری، ماهیگیری، شنا و انواع ورزش‌های آبی اشاره کرد. ساحل زیبای قلعه مختار یکی از محبوب‌‌ترین تفرجگاه‌های اندیمشک به شمار می‌رود. آب این ساحل بسیار خنک و زلال است و با امکاناتی نظیر آلاچیق، فضای سبز، نیمکت، سرویس بهداشتی و... گزینه خوبی برای گذران وقت در فصل بهار و تابستان است.

• آدرس: جاده خرم آباد به اندیمشک، ۵۰۰ متری جنوب شرقی روستای قلعه رزه (مشاهده روی نقشه)
• فاصله با سد دز: حدود ۷۰ کیلومتر

منبع عکس: utravs.com، عکاس: ناشناس

«قلعه رزه» نام‌ یکی از بناهای تاریخی دوره صفویه است که در مسیر خرم‌آباد به اندیمشک و در فاصله نیم کیلومتری جنوب شرقی روستای قلعه رزه قرار دارد. این قلعه که به نام‌های «قلعه رزمانان» و «قلعه رزمان» نیز خوانده می‌شود، در زمان حکو

کاروانسرای رزه روی تپه‌ای سنگی با استفاده از گچ و قلوه‌سنگ ساروج ساخته شده است و پلانی مستطیل‌شکل در جهت شرقی - غربی دارد. این قلعه از نوع قلعه‌های چهار ایوانی و دارای ۱۴ اتاق مسکونی و تنها یک در است؛ تمام اتاق‌ها به یکدیگر راه دارد. نمای کلی دیوارها و اتاق‌های قلعه نشان می‌دهد که در دوره‌های بعدی در معماری آن تغییراتی صورت گرفته و کنگره‌هایی برای نگهبانی در آن سا

در بخش شمالی قلعه رزه و با فاصله ۱۵۰ متری از آن، ساختمانی با پلان چهارگوش، در دوطبقه و با مساحتی کوچک‌تر مشاهده می‌شود که به‌دلیل سکونت طولانی‌مدت شخصی به نام حسین به «قلعه حسینی» شهرت دارد. به‌ نظر می‌رسد طبقه بالای قلعه حسینی به‌عنوان مقر نگهبانی احداث شده است. در بخش غربی این قلعه کوچک، پلکان‌هایی برای راهیابی به طبقه دوم وجود دارد و در طبقه دوم نیز پلکان‌های دیگری به پشت بام منتهی می‌شود. بنای تاریخی قلعه حسینی در ۱۵ اسفند ۱۳۸۵ خورشیدی به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.<

منبع عکس: jazebeha.com، عکاس: ناشناس

اگر تاکنون از سد دز و دریاچه زیبای پشت سد دیدن کرده‌اید، نظر خود را در بخش دیدگاه‌های مقاله با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

نویسنده: معصومه صادق‌پور

عکس‌های گالری از گوگل‌مپ (عکاسان: امین کریمی، احمد زال‌پور، رضا عسگری، Dario Marianelli)