آبشار هریجان

هریجان یکی از مناطق خوش آب‌و‌هوا در استان مازندران به شمار می‌آید و از جاهای دیدنی کلاردشت است. پایتخت‌نشینان با چند ساعت رانندگی می‌توانند یک آخر هفته خوب را پشت سر بگذارند و تا پای آبشار بلند هریجان با حدود ۸۰ متر ارتفاع، بروند. با کجارو همراه باشید.

چاده چالوس برای همه نامی آشناست؛ اما شاید فکرش را نکنید که تقریبا تمام فرعی‌های جاده چالوس، هرکدام به منطقه‌ای دیدنی بسیار بکر و دست نخورده منتهی می‌شوند. یکی از این مناطق دیدنی، روستای «هریجان» است. این روستا آبشاری بلند دارد و با کمتر از ۱۰ کیلومتر فاصله از جاده چالوس و پیچ‌های مختلف، شما را به یک طبیعت بکر و آرام می‌رساند.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: pasrisa mmm)

اگر با خودروی شخصی سفر می‌کنید، وارد جاده چالوس شوید. حدود چهار کیلومتر بعد از سیاه‌بیشه در پیچ سمت راست جاده، تابلوی رستوران «جعفر میردار سلطانی» را می‌بینید. از این فرعی تا روستای هریجان حدود پنج کیلومتر راه دارید. این جاده، خاکی و پرشیب است. بعد از حدود یک ربع ساعت به روستا خواهید رسید.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: Samira Thrani)

آبشار هریجان از جاهای دیدنی استان مازندران است و در شهرستان چالوس، بخش کلاردشت قرار دارد. (مشاهده روی نقشه)

فاصله آبشار هریجان از تهران: حدود ۲ ساعت و ۱۳۵ کیلومتر با خودرو

اگر با خودروی شخصی سفر می‌کنید، وارد جاده چالوس شوید. حدود چهار کیلومتر بعد از سیاه‌بیشه در پیچ سمت راست جاده، تابلوی رستوران «جعفر میردار سلطانی» را می‌بینید. از این فرعی تا روستای هریجان حدود پنج کیلومتر راه دارید. این جاده، خاکی و پرشیب است. بعد از حدود یک ربع ساعت به روستا خواهید رسید.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: پیمان خلیل‌زاده)

اگر با وسایل نقلیه عمومی قصد سفر دارید، از راننده بخواهید که در نشانی بالا شما را پیاده کند. از این فرعی تا روستا حدود یک ساعت و نیم پیاده‌روی در مسیر سربالایی تند پیش‌روی شما است. می‌توانید میان‌بر نیز بزنید؛ وقتی در مسیر جاده خاکی قرار گرفتید، بعد از حدود ۷۰۰ متر در پیچ دوم و در سمت راست خود، جاده‌ای مالرو و پاکوب قرار دارد که از میان درختان جنگلی می‌گذرد. بعد از گذر از یکی دو تپه و علفزار، از پایین روستا سر درمی‌آورید. در این مسیر نیز حدود یک ساعت و نیم در راه خواهید بود.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: پیمان خلیل زاده)

آبشار باریک هریجان در غرب روستا قرار دارد و برای رسیدن به آن جاده خاکی را تا داخل روستا ادامه دهید. حدود ۳۰۰، ۴۰۰ متر که وارد روستا شدید، در کنار پرچین‌های سنگی در سمت چپ، جاده‌ای فرعی وجود دارد که مسیر دسترسی به آبشار است. تا جویی که از آب آبشار درست شده است، حدود یک ربع پیاده‌روی دارید؛ اما اگر می‌خواهید به تاج آبشار برسید، باید حدود نیم ساعت تا کوتاه‌ترین تاج (با حدود ۹ متر ارتفاع) کوهنوردی کنید. بعد از رسیدن به تاج آبشار، وارد جاده پشت آن نشوید؛ زیرا خطر برخورد با جانوران وحشی وجود دارد.

در این مسیر که کمی شیب‌دار است در سمت راست، پیش از آنکه راه سنگلاخی شود، یک فضای علفزاری و تکه سنگی صاف و بزرگ قرار دارد که می‌توانید همان جا کمی استراحت کنید.

حیات وحش هریجان غنی است و وجود جانورانی نظیر کل و بز، خرس، تیهو و کبک باعث شده که این منطقه جزو مناطق حفاظت شده ایران باشد و شکار در آن ممنوع است. برای ورود به این منطقه و صعود به ارتفاعات مشرف به روستا، به مجوز محیط زیست نیاز است.

در اردیبهشت ماه، این منطقه از البرز مرکزی، رنگارنگ می‌شود و گیاهانی در آن می‌روید که عمرشان بسیار کوتاه است؛ پس فرصت دیدن اردیبهشت متفاوت هریجان را از دست ندهید. حواستان باشد پای آبشار که رسیدید، هوس رسیدن به بالاترین نقطه‌اش به سرتان نزند؛ چون علاوه بر خطر سقوط، ممکن است به حیوانات خطرناک بربخورید. علاوه بر اردبیهشت، خرداد و فصل تابستان نیز فرصت مناسبی برای بازدید از این آبشار به شمار می‌آیند.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: پیمان خلیل‌زاده)

• به بالاترین نقطه آبشار صعود نکنید؛ چراکه خطر سقوط و رویارویی با حیوانات خطرناک وجود دارد.
• اگر تا به حال به این منطقه سفر نکرده‌اید، حتما با بلدهای محلی همراه شوید.
• سعی کنید پیش از راهی شدن، مایحتاج خود را تهیه کنید.
• وسایل ضروری نظیر آب آشامیدنی، خوراکی‌های خشک، لباس اضافه، جعبه کمک‌های اولیه و... را همراه داشته باشید.
• طبیعت مادر تمام ما جانداران است که با بخشندگی قرن‌های متمادی به ما پناه داده است. لطف آن را پاس بداریم و با نریختن زباله (حتی موارد تجزیه‌پذیر و ته‌سیگار)، نشکستن شاخه‌ها و عدم شکار حیوانات، آن را نیازاریم.

عکس از ویکی‌پدیا (عکاس: حامد صبر)

برای اقامت در روستای هریجان می‌توانید از اقامتگاه بوم‌گردی استفاده کنید و شبی را با حال‌و‌هوای روستایی از سر بگذرانید.

عکس‌های گالری از بیساران گشت ژیوار (عکاس: هانیه همتی)

نویسنده: عماد جعفری