تپه های باستانی قلاکتی

تپه‌ های باستانی قلاکتی (Qala Keti) که با نام «تپه های باستانی سرخرود» نیز شناخته می‌شوند، از قدیمی‌ترین آثار تاریخی شهرستان محمود آباد محسوب می‌شوند و متشکل از دو تپه اصلی هستند. این تپه‌ها ارتفاع و چشم‌اندازی مناسب به مناطق اطراف دارند. نمونه‌های مشابه تپه‌ های باستانی قلاکتی در بخش‌های دیگر استان مازندران نیز وجود دارند که قدمت این نواحی را مشخص می‌کنند. این تپه‌ها در گذشته فاصله کوتاهی تا بندر «دریابار»، از مهم‌ترین مناطق تجاری ساسانیان، داشتند.

بر اساس یافته‌های باستان‌شناسانی قدمت تپه‌ های باستانی قلاکتی به دوره‌ اشکانیان و ساسانیان بر‌می‌گردد. کارشناسان با کاوش‌ در این تپه‌های باستانی کاربری آن‌ها در زمان اشکانیان را برای استفاده نظامی برآورد کرده‌اند. نشانه‌هایی از وجود قلعه‌ای باستانی در این تپه‌ها نیز وجود دارد. در کتاب‌های تاریخی از این قلعه با نام قلعه «ماهانه سر» یاد شده است. تپه‌های باستانی قلاکتی در زمان ساسانیان توسط رومیان به آتش کشیده شدند؛ اما پس از آن نیز در طول دوره‌های تاریخی مختلف تا زمان قاجارها از آن‌ها استفاده‌ نظامی شد.

تپه‌ های باستانی قلاکتی در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند. وسعت این تپه‌ها در حدود ۳,۰۰۰ متر مربع است و در فاصله ۶ کیلومتری از ساحل سرخرود در شرق محمودآباد قرار گرفته‌اند.

عکس‌های گالری از مسترملک و گوگل مپ؛ عکاسان: نامشخص، حمزه قهرمانی