آرامگاه داریوش اول

آرامگاه داریوش اول هخامنشی در دامنه کوه حاجی‌آباد و در محوطه نقش رستم مرودشت واقع شده است. این آرامگاه روی ارتفاع بالایی از سطح زمین قرار دارد و آرامگاه‌های خانوادگی دیگر پادشاهان هخامنشی نیز در اطراف آن قرار گرفته‌اند. آرامگاه داریوش به‌همراه دیگر جاذبه‌های موجود در نقش رستم، جزو مهم‌ترین جاهای دیدنی‌ مرودشت در شیراز محسوب می‌شوند و گردشگران علاقه‌مند به‌تاریخ، تمدن و فرهنگ ایران باستان را برای تماشای خود از داخل و خارج از ایران جذب می‌کنند.

• آدرس: استان فارس، مرودشت، مجموعه نقش رستم (مشاهده روی نقشه)

منبع عکس: wikipedia.org

آرامگاه داریوش اول به‌همراه سه‌مقبره دیگر پادشاهان هخامنشی در محوطه تاریخی نقش رستم در مرودشت واقع شده است. این مکان در دامنه کوه حاجی‌آباد و در ارتفاع ۲۶ متری سطح زمین قرار دارد. آرامگاه داریوش به‌شکل یک صلیب با چهارشاخه مساوی، روی صخره‌ای به ارتفاع ۶۰ متر و در ۶ کیلومتری (۱۰ دقیقه‌ای) شمال غرب تخت جمشید حجاری شده است. نقش رستم در شمال شرق شیراز قرار دارد و فاصله آن از شیراز حدود ۷۰ کیلومتر (حدود ۵۰ دقیقه)‌ است. فاصله تهران تا نقش رستم نیز در حدود ۸۵۰ کیلومتر (حدود ۹ تا ۱۰ ساعت) است.

برای بازدید از نقش رستم، از شهر شیراز به‌سمت کمربندی مرودشت برانید و از جنوب بزرگراه مرودشت - سعادت‌شهر تا خروجی روستای شول (جاده مرودشت - سارویی) ادامه بدهید؛ سپس به چپ بپیچید تا به نقش رستم برسید.

منبع عکس: wikipedia.org

داریوش هخامنشی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، به‌ تخت سلطنت ایران نشست؛ وی بعد از ۳۶ سال پادشاهی، در سال ۴۸۶ پیش از میلاد با مرگ طبیعی از دنیا رفت و در آرامگاه خود واقع در دل کوه حاجی‌آباد نقش رستم جای گرفت. داریوش ساخت آرامگاه خود را هم‌زمان با بنای کاخ آپادانای شوش و تخت جمشید در سال ۵۱۷ پیش از میلاد آغاز کرد و بنای آن را پیش از مرگ خود به‌پایان رسانید. ارتفاع این آرامگاه در گذشته از سطح زمین بیشتر بود؛ اما امروزه به‌علت تجمیع حدود پنج متر خاک در پای صخره کوه حاجی‌آباد، ارتفاع بنا کاهش یافته است.

نمای بیرونی آرامگاه داریوش که به یک چلیپا شباهت دارد، روی صخره‌ای به بلندی ۶۰ متر کنده‌ شده است و بلندای آن به حدود ۲۲‌ متر می‌رسد. در نقش‌برجسته آرامگاه، داریوش روی یک اورنگ (تخت پادشاهی) ایستاده است و مردم سرزمین‌های دیگر آن را بر دوش گرفته‌اند. نماد فروهر بر بالای آن و آتشدان شاهی نیز در برابر او کنده‌کاری شده است. ۹ گور درون آرامگاه قرار دارد که نشان می‌دهد علاوه بر داریوش، نزدیکان او نیز در آن آرمیده‌اند.

بخش بیرونی آرامگاه دو سنگ‌نوشته به زبان‌های فارسی باستان، عیلامی و اکدی دارد که لحن آن‌ها همانند اندرزنامه است.

منبع عکس: iraninform.com

داریوش اول هخامنشی پسر ویشتاسب (ساتراپ پارت) بود. داریوش از شاخه جانبی دودمان هخامنشی بود، کبموجیه او را فرمانده گارد محافظ شخصی خود کرد و در سفر به مصر با خود همراه کرد. ۶ نفر از هم‌پیمانان داریوش، او را برای رسیدن به شاهی انتخاب کردند. داریوش که خود را از دودمان هخامنشی می‌دانست، برای مشروعیت بخشیدن به پادشاهی خود، با دختران کوروش ازدواج کرد تا تعلق خاطر خود را به هخامنشیان محکم کند.

داریوش در دوره‌ پادشاهی خود، شورش‌های زیادی را با کمک سربازان وفادارش سرکوب کرد که پیامد آن ایجاد نظم و امنیت بود. پادشاهی او در سال ۲۸۶ پیش از میلاد به پایان رسید. محتوای سنگ‌نوشته سه‌زبانه او بر دامنه کوه بیستون بین همدان و کرمانشاه، سندی جامع درباره زندگی سیاسی، نظامی و خاندان سلطنتی او است و قاطعیت او در از بین بردن بردیای دروغین یا گئوماتای مغ، رقیب او در سلطنت، را نشان می‌دهد.

منبع عکس: iranianatlas.ir

پیکره و نمای بیرونی آرامگاه داریوش هخامنشی، سراسر نوآوری است و در دیگر کشورهای با قدمت باستانی، همانندی ندارد؛ تنها برخی گورهای صخره‌ای مادی در شمال غرب ایران و کردستان عراق به این آرامگاه شبیه هستند. شاخه بالایی آرامگاه، نگاره‌ای اورنگی را نشان می‌دهد که پایه‌های آن را مانند پنجه‌های شیر ساخته‌اند و ۲۸ نفر در دو ردیف ۱۴ تایی آن را روی دست حمل می‌کنند؛ همچنین دو نفر نیز سر و ته آن را در دست دارند.

لبه‌های تخت، به نقش‌های گلبرگ عمودی و موازی مزین شده‌اند و دو ردیف از اورنگ‌برهای مجهز به سلاح، تخت شاهی را سر دست گرفته‌اند. سر اورنگ‌برها نیم‌رخ، اما بازو تا کمرشان از روبه‌رو و پاهای آن‌ها نیز از نیم‌رخ نمایان است؛ همچنین ملیت آن‌ها را در کنارشان به خط میخی عیلامی، اکدی و پارسی باستان نوشته‌اند. این مجلس در آرامگاه داریوش، یادآور شکوه و دوام قدرت خاندان هخامنشی بعد از مرگ شاه است.

پیکر تراشیده داریوش بزرگ با ۲٫۷۰ متر بلندی در سمت چپ مجلس، به‌حالت نیم‌رخ به طرف راست، روی یک سکو به‌حالت ایستاده دیده می‌شود. او تاجی کنگره‌دار بر سر، ردایی بلند با آستین‌های گشاد و پرچین به تن و کفشی ساده نیز به پا دارد. داریوش در این تصویر نیم‌تنه‌ خود را با کمربند بسته است.

نماد فروهر به‌حالت نیم‌رخ در بالاترین بخش صحنه و در مقابل داریوش قرار دارد. او دست راست خود را به‌سمت جلو دراز می‌کند؛ همچنین حلقه‌ای نیز در دست دیگر او دیده می‌شود. این بخش از آرامگاه که قدرت پادشاه را نشان می‌دهد، تلفیقی از هنر مصر و آشور است. برخی از ایران‌شناسان این تصویر را نمادی از فروهر می‌دانند که حلقه فرمانروایی را به داریوش می‌دهد؛ عده‌ای دیگر نیز آن را تمثال روحانی داریوش برای یاری اهورامزادا می‌دانند.

در گوشه راست فروهر نیز دایره‌ای کامل با هلالی درون آن قرار دارد. این گوی، نگاره ماه و خورشید و نماد ماه به هنگام بدر و هلال است که شاپور شهبازی، باستان‌شناس، تاریخ‌نگار، نویسنده و متخصص در باستان‌شناسی دوران ایران هخامنشی (۱۳۲۱-۱۳۸۵ شمسی)، آن را هلال رو به پایان و رمز پایان عمر داریوش می‌داند. چند فرد دیگر نیز در دو سمت داریوش ایستاده‌اند که یاران و نزدیکان او را شامل می‌شوند.

نقش‌های آرامگاه داریوش اول در گذشته رنگی بوده‌اند؛ به‌طوری که بعضی از باستان‌شناسان وجود رنگ‌های قرمز، قهوه‌ای و سبز در آن را تایید کرده‌اند. آنچه در این آرامگاه جالب به نظر می‌رسد، عدم کاربرد نقوش و علائم دوره هخامنشی روی آن است.

نمای یک کاخ روی دو شاخه میانی آرامگاه، مشاهده می‌شود که درب ورودی آن به یک راهرو وارد می‌شود و درون آن سه‌اتاقک است که هریک سه‌گور صندوقی را در خود جای داده‌اند. دو سنگ‌نگاره بزرگ زیر آرامگاه داریوش دیده می‌شود که هر دو آن‌ها نبرد شاهان روی اسب را نمایش می‌دهند.

دیواره‌های دوجانبه شاخه بالایی صلیب، سه‌نقش در سمت چپ و سه نقش نیز در سمت راست دارند که دو نقش آن‌ها دارای کتیبه هستند. یکی نگاره گئوبروه (داماد داریوش) نیزه‌دار داریوش‌شاه است که کتیبه‌ای سه‌زبانه در بالای سر آن قرار دارد و دیگری اسپه‌کانه است که یک تبرزین در در دست راست و یک کمان در دست چپ او دیده می‌شود؛ اما از هویت چهار نقش دیگر آن اطلاع خاصی در دست نیست. به‌نظر می‌رسد چون دو نفر شناخته شده، جزو نجبای هفت‌گانه‌ای بوده‌اند که داریوش را به قدرت رساندند، بقیه نیز جزو همان‌ها باشند.

منبع عکس: pinorest.com

بخش میانی آرامگاه داریوش هخامنشی، چهار ستون دارد که هریک حدود سه متر با هم فاصله دارند. سرستون‌های کله‌گاوی و سقف افقی ایوان، چهار تیرک دارند و دری در وسط آن‌ها به درون آرامگاه باز می‌شود. برخی پژوهشگران معتقدند معماری آرامگاه و مساحت آن شباهت زیادی به کاخ تچر دارد و گویا داریوش تفاوتی بین کاخ خود در این جهان و منزل ابدی خود قائل نبوده است.

درون آرامگاه داریوش، ایوانی قرار دارد که عرض آن کم و درازای آن زیاد است و به راهرویی بلند و باریک ختم می‌شود. محور این راهرو با جبهه بیرونی آن موازی است. راهرو حدود ۱۹ متر طول، دومتر پهنا و نزدیک به چهار متر بلندی دارد، همچنین سقف آن کاملا مسطح است.

منبع عکس: tarikhema.org

دو کتیبه در کنار دیواره بیرونی آرامگاه داریوش اول به سه‌زبان عیلامی، اکدی و فارسی‌ باستان نوشته شده‌ است که محتوای آن‌ها نوعی اندرزنامه و وصیت را شامل می‌شود که در تاریخ خاورمیانه بی‌مانند است. این کتیبه ها عبارت‌اند از:

کتیبه DNa

سنگ‌نوشته داریوش در قسمت بالایی آرامگاه که به نام‌ «کتیبه‌ DNa» معروف است، ۶ بند دارد. داریوش در این کتیبه، نخست اهورامزدا را ستایش می‌کند که قدرت شاهی را به او بخشیده است، سپس خود را معرفی می‌کند و از سرزمین‌های تحت سلطه خود نام می‌برد. او در ادامه سخنان خود توضیح می‌دهد که اهورامزدا به‌علت آشفتگی سرزمین‌ها، شاهی را به او ارزانی داشت تا مردم از فرمان اهورامزدا پیروی کنند و شورش نکنند.

کتیبه DNb

داریوش در کتیبه دوم خود که در میانه ستون‌های آرامگاه او قرار دارد، اهداف خود را روشن‌تر بیان می‌کند. او در این سنگ‌نبشته اهورامزدا را چنین ستایش می‌کند:

به‌خواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست می‌دارم و بدی را دشمن! دوست ندارم که توانا بر ناتوان ستم کند یا بزرگی از زیردستی زور بشنود. هرآنچه زیبا است، من آن را دوست دارم! من دوست و برده دروغ نیستم، تندخو نیستم، حتی وقتی خشم مرا فرا‌گیرد، آن را با اراده خود فرومی‌نشانم.

سنگ‌نبشته‌ای ۲۵ سطری در زیر متن عیلامی کتیبه قرار دارد که آن را با ‌خط آرامی نوشته‌اند. ارنست هرتسفلد (Ernst Emil Herzfeld) باستان‌شناس و ایران‌شناس آلمانی در سال ۱۹۲۳ میلادی خط کتیبه را تشخیص داد؛ اما به‌علت آسیب‌دیدگی فراوان آن، خطش به‌درستی خوانا و قابل تشخیص نیست. والتر هنینگ (Walter Bruno Henning) خاورشناس آلمانی، در سطر چهارم آن، نام «سلوکوس» را تشخیص داد؛ به این جهت، مورخان سابقه کتیبه را به حدود ۳۰۵ تا ۳۱۲ پیش از میلاد یعنی ۲۰۰ سال بعد از ساخت آرامگاه می‌رسانند.

• زمان بازدید: در فصل پاییز و زمستان از ساعت هشت تا ۱۷:۳۰ و در فصل بهار و تابستان ساعت هشت تا ۱۸:۳۰
• روزهای‌ تعطیل: رحلت پیامبر (ص)، روزهای تاسوعا و عاشورا و روزهای شهادت‌ امام‌ جعفر صادق (ع)، شهادت‌ حضرت‌ علی (ع)، رحلت‌ امام‌ خمینی (ره)
• هزینه بازدید از محوطه نقش رستم: هزینه بازدید در سال ۱۴۰۱ برای گردشگران ایرانی ۵٬۰۰۰ تومان و برای گردشگران خارجی ۱۰۰٬۰۰۰ تومان

منبع عکس: shirazgasht.com

آرامگاه داریوش اول در نقش رستم است و در منطقه‌ای خشک و بیابانی قرار دارد. بنابراین فصل بهار، اوایل پاییز و اواخر زمستان بهترین زمان بازدید از آن است. روزهای بارانی و برفی مناسب بازدید از این منطقه نیستند؛ زیرا وجود مسیر خاکی آن، پیاده‌روی در محوطه را دچار مشکل می‌کند.

نقش رجب و تخت جمشید در دو سمت خروجی نقش رستم در بزرگراه مرودشت- سعادت‌شهر قرار دارند. اگر برای بازدید به این منطقه می‌روید، طوری برنامه‌ریزی کنید که از همه بناها بازدید کنید و در نظر داشته باشید که بازدید از این بناها، به‌علت جزئیات جذابی که دارند، ممکن است ساعت‌ها به طول بینجامند.

تخت جمشید، نقش‌برجسته‌های نقش رجب و دیدنی‌های داخل مجموعه نقش‌رستم از مهم‌ترین دیدنی‌های اطراف آرامگاه داریوش اول هخامنشی محسوب می‌شوند.

در اطراف آرامگاه داریوش اول در نقش رستم، آرامگاه‌هایی از دیگر پادشاهان هخامنشی دیده می‌شوند که شباهت بسیاری به آرامگاه داریوش اول دارند. علاوه بر آرامگاه‌ها، کتیبه‌ها و نقش‌برجسته‌هایی از دوره ساسانی نیز در این مکان هستند که برای گردشگران جذابیت قابل‌توجهی دارند. کعبه زرتشت نیز بنای دیگری است که در مقابل آرامگاه داریوش دوم هخامنشی قرار دارد.

آرامگاه خشایارشا

آرامگاه خشایارشا در شمال مقبره داریوش اول و در فاصله ۱۰۰ متری آن قرار دارد. این مقبره، اولین مقبره از سمت راست است. نگاره‌هایی از فر کیانی، هلال گوی‌دار، آتشدان‌ آتش‌دار و نقش شاه در بالای مقبره دیده می‌شود؛ اما کتیبه‌ای در اطراف آن وجود ندارد. فضای داخلی آرامگاه خشایارشا اتاقکی با طاق منحنی دارد که سه قبر در آن با سرپوش‌هایی مقعر قرار دارند.

منبع عکس: iraninform.com

آرامگاه اردشیر یکم

آرامگاه اردشیر یکم در سمت چپ آرامگاه داریوش اول و در فاصله ۳۷ متری آن قرار دارد و سابقه آن به‌سال‌های ۴۵۰ تا ۴۳۰ پیش از میلاد می‌رسد. این آرامگاه شکل یک دخمه را دارد و به نسبت آرامگاه‌های دیگر، آسیب بیشتری دیده است. آرامگاه اردشیر دو اتاقک دارد که داخل هریک از آن‌ها، یک قبر به چشم می‌خورد. اتاق رو‌به‌روی بنا محل قرارگیری مقبره اردشیر اول هخامنشی است و دو مقبره دیگر را به همسر او و خشایارشا دوم نسبت داده‌اند.

منبع عکس: iraninform.com

آرامگاه داریوش دوم

آرامگاه داریوش دوم در جنوب غرب آرامگاه اردشیر اول و در فاصله ۳۳ کیلومتری آن است. این آرامگاه در فاصله ۴۵ کیلومتری کعبه زرتشت و رو‌به‌روی آن قرار دارد. معماری این مقبره شباهت بسیاری به مقبره داریوش اول هخامنشی دارد و داخل آن شبیه آرامگاه اردشیر یکم هخامنشی است. سه‌ اتاق کوچک مستطیلی شکل در داخل مقبره حفاری شده‌ است که دو قبر آن‌ها به داریوش دوم و پروشات همسر وی تعلق دارند و هویت قبر سوم را مشخص نکرده‌اند.

منبع عکس: iranview.ir

کعبه زرتشت

کعبه زرتشت یکی دیگر از دیدنی‌های نقش رستم در اطراف آرامگاه داریوش اول و مقابل آرامگاه داریوش دوم هخامنشی است. سبک معماری بنا بسیار شبیه بناهای دوره هخامنشیان، به‌ویژه معماری مقبره کوروش در پاسارگاد است. سه‌طرف از بنای کعبه زرتشت کتیبه‌هایی قرار دارند که آن‌ها را به سه‌زبان نگاشته‌ و به‌دستور شاپور اول ساسانی و کرتیر روی دیوارها حک کرده‌اند و موضوع آن‌ها شرح پیروزی‌های شاپور بر روم و فهرست شاهان و منصب‌داران ساسانی و عملکرد کرتیر است. کتیبه یونانی در ۷۰ سطر روی دیوار جنوبی قرار دارد و شبیه کتیبه‌ای است که آن را به زبان پهلوی اشکانی با ۳۰ سطر روی دیوار غربی حکاکی کرده‌اند. کتیبه دیگر را نیز با زبان پهلوی روی دیوار شرقی بنا حجاری کرده‌اند.

منبع عکس: talab.org

نقش‌برجسته و کتیبه کرتیر

این نقش‌برجسته و کتیبه در دوره پادشاهی بهرام دوم ساسانی و در سال ۲۸۰ میلادی نوشته شده است و موضوع آن شرح پیروزی‌های شاپور ساسانی و شرح عملکرد کرتیر روحانی پرنفوذ آن دوره است. کرتیر در این نقش‌برجسته، انگشت دست خود را به نشانه ستایش به‌سمت شاپور دراز کرده است. بخش‌های زیادی از این کتیبه از بین رفته‌ است و در بازمانده‌های آن، نام اردشیر به چشم می‌خورد. باقی‌مانده‌های کتیبه، شباهت آن را به کتیبه کرتیر در کعبه زرتشت نشان می‌دهد.

منبع عکس: fa.wikipedia.org

نقش‌برجسته اردشیر بابکان

نقش‌برجسته اردشیر بابکان با ابعاد ۶ متر در ۲/۵ متر و در فاصله دو متری زمین واقع شده است. در این نقش‌برجسته، حلقه پادشاهی توسط اهورامزدا به اردشیر بابکان، موسس سلسله ساسانی داده می‌شود و قدمت آن به سال‌های پایانی دوره پادشاهی اردشیر می‌رسد. در نقش‌برجسته، نیم‌رخ چپ اهورامزدا و نیم‌رخ راست اردشیر بابکان، موسس سلسله ساسانیان، رو‌به‌روی هم و سوار بر اسب دیده می‌شوند و اهورامزدا در حال انتصاب اردشیر به مقام شاهی است.

منبع عکس: iraninform.com

نقش‌برجسته شاپور اول

نقش‌برجسته شاپور اول، شرح غلبه شاپور اول ساسانی بر والرین، امپراتور روم در سال ۲۶۲ میلادی را به تصویر می‌کشد. این نقش‌برجسته در ۱۰ متری شرق آرامگاه داریوش حفر شده است. شاپور اول، پسر اردشیر، با تاج معروف گنبدی شکل‌ خود در نقش‌برجسته‌ها به‌راحتی شناخته می‌شود؛ زیرا با تصویر او روی سکه‌های باقی‌مانده از وی مطابقت دارد. در این تصویر پادشاهان روم فلیپ، گردیانوس و والرین در این تصویر، مقابل شاپور تسلیم شده‌اند.

منبع عکس: iraninform.com

نقش‌برجسته هرمز

نقش‌برجسته هرمز ساسانی در سال ۳۰۵ میلادی حکاکی شده است و موضوع آن شرح جنگ هرمز و نرسی دو پادشاه ساسانی را نشان می‌دهد. نقش‌برجسته هرمز، بیشتر از هشت متر بلندی و چهار متر پهنا دارد و تا مدت‌های زیادی زیر خاک مدفون بود. این نقش‌برجسته توسط اشیمت، باستان‌شناس آمریکایی کشف و توسط رومن گیرشمن، باستان‌شناس فرانسوی تفسیر شد.

منبع عکس: iraninform.com

نقش‌برجسته نرسی

نقش‌برجسته آذرنرسی در سال ۲۹۳ میلادی حجاری شده است و حلقه پادشاهی در آن توسط آناهیتا به نرسی اعطا می‌شود. نقش‌برجسته نرسی در نزدیکی آرامگاه داریوش اول قرار دارد. آناهیتا در این نقش‌برجسته حلقه شاهی را به نرسی داد. فردی که پشت سر نرسی است را هرمزد دوم می‌دانند. نرسی در این تصویر تاج و کلاهی بزرگ بر سر دارد که نمونه آن در تصاویر پادشاهان هخامنشی دیده می‌شود.

منبع عکس: iraninform.com

نقش‌برجسته بهرام دوم

نقش‌برجسته بهرام دوم در پایین آرامگاه داریوش قرار دارد و موضوع آن نبرد بهرام دوم است. سابقه این کتیبه به سال ۲۸۵ میلادی می‌رسد. نقش بهرام را در این کتیبه از روی تاج او تشخیص داده‌اند و لباس او به‌طور کامل در عکس مشخص می‌شود. نقش‌برجسته دیگری در پایین نقش‌برجسته بهرام دوم است که فرد پیروز در آن، تاج ندارد و سر او به‌صورت یک حیوان تصویر شده است.

منبع عکس: iraninform.com

• آدرس: مرودشت، ۵۷ کیلومتری شمال شیراز (مشاهده روی نقشه)
• فاصله از آرامگاه داریوش اول (نقش رستم): ۶ کیلومتر

منبع عکس: alinclub.com

تخت جمشید در فاصله سه کیلومتری نقش رجب و در فاصله ۶ کیلومتری نقش رستم قرار دارد. این اثر تاریخی جذاب یکی دیگر از جاهای دیدنی‌ مرودشت است که عظمت و شکوه پادشاهان هخامنشی را به تصویر می‌کشد.

بناها و کاخ‌های مجموعه تخت جمشید در محوطه میانی و ضلع‌های جنوب، جنوب غرب و شرق محوطه، بنا شده‌اند. ورودی این مجموعه، پلکانی سنگ‌فرش شده دارد که با گذر از آن‌ها به فضایی وسیع می‌رسد. کاخ دروازه ملل با دیوارهای خشتی و ستون‌های چهارگانه بلند، خزانه تخت جمشید، کاخ صدستون، تالار تخت، کاخ خشایارشا یا هدیش، کاخ آپادانا، کاخ اختصاصی داریوش و کاخ تچر از مهم‌ترین جاهای دیدنی آن هستند.

• آدرس: مرودشت، ۳ کیلومتری شمال تخت جمشید، جاده مرودشت- سارویی
• فاصله از آرامگاه داریوش اول (نقش رستم): ۹ کیلومتر

منبع عکس: iraninform.com

نقش رجب، واقع در کوه رحمت، در نزدیکی نقش رستم قرار دارد و آثار و نقش‌برجسته‌های بسیاری از دوره ساسانی در آن حکاکی شده شده‌اند. بی‌شک گردشگرانی که برای بازدید از آرامگاه داریوش یکم و دیگر دیدنی‌های اطراف آن به نقش رستم می‌روند، بازدید از جاهای دیدنی نقش رجب را نیز در برنامه خود دارند. این نقش‌برجسته‌ها در دل کوه نقش رجب به‌شکل نیم‌دایره‌ای با شعاع کمتر از ۳۰ متر حجاری شده‌اند و به‌ترتیب از سمت چپ به راست، بنام‌های مجلس اول، مجلس دوم، کتیبه کرتیر روحانی بزرگ دوره ساسانی و مجلس سوم شهرت دارند.

همچنین سنگ‌نوشته‌ای سه‌زبانه به خط پهلوی اشکانی، ساسانی و یونانی از شاپور اول ساسانی و کتیبه دیگری درباه معراج کرتیر در نقش رجب دیده می‌شود.

• آدرس: مرودشت، ۲۳ کیلومتری نقش رجب (مشاهده روی نقشه)
• فاصله از آرامگاه داریوش اول (نقش رستم): ۲۵ کیلومتر

منبع عکس: iraninform.com

پل خان یکی از آثار تاریخی مرودشت است که از دوره صفویه به‌جای مانده است. این پل را امام‌قلی خان در دوره حکومت شاه عباس اول صفوی روی رود کر بنا کرد. طول این پل بیش از ۱۰۰ متر و عرض آن پنج متر است؛ اما عرض آن در جایی که برآمدگی دارد به نزدیک ۶ متر نیز می‌رسد. پل خان پنج دهنه دارد و ارتفاع آن تا محل ریزش آب، حدود ۱۳ متر است. پایه‌های این پل سنگی هستند و از ملاطی قدیمی به نام نانک و با طاق‌هایی آجری آن‌ها را ساخته‌اند.

منبع عکس: iraninform.com

آرامگاه داریوش اول هخامنشی به‌همراه دیگر آرامگاه‌های خانوادگی این سلسله در مجموعه نقش رستم، از مهم‌ترین دیدنی‌های مرودشت هستند. کتیبه کرتیر، کعبه زرتشت و نقش‌برجسته‌های نقش رجب نیز بر زیبایی‌های مرودشت می‌افزایند. اگر شما هم تجربه بازدید از آرامگاه داریوش یکم و دیگر جاهای دیدنی‌ مرودشت را دارید، آن را با ما و کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

نویسنده: زهرا آذرنیوش

عکس‌های گالری از ویکی‌مدیا (عکاسان: Diego Delso، Carole Raddato، Ania Mardrosyan، Blondinrikard Fröberg)