پل معلق آبیدر

پارک جنگلی آبیدر که به زبان محلی «ئاویه‌ر» نامیده می‌شود، در استان کردستان و در میان کوه‌های آبیدر در رشته‌کوه زاگرس واقع شده است و چشم‌انداز زیبایی از شهر سنندج در اختیار بازدیدکنندگان می‌گذارد. کوه و پارک جنگلی آبیدر به‌عنوان نماد شهر سنندج، از گذشته‌های دور تفرجگاه اهالی شهر بوده و در حال حاضر با توسعه امکانات رفاهی و تفریحی، به یک مجموعه گردشگری و یکی از جاهای دیدنی سنندج تبدیل شده است.

از میان امکانات هیجان‌انگیز مجموعه تفریحی پارک آبیدر می‌توان «پل معلق آبیدر» را نام برد که در سال‌های اخیر به‌ مجموعه افزوده شده و یکی از طولانی‌ترین پل‌های معلق ایران است.

• آدرس: استان کردستان، شهر سنندج، کمربندی آبیدر، پارک جنگلی آبیدر (مشاهده روی نقشه)

منبع عکس: google map، عکاس: Farid Enayati

«پل معلق آبیدر» یکی از امکانات تفریحی پارک کوهستانی آبیدر است. این پارک جنگلی از مشهورترین جاهای دیدنی سنندج به شمار می‌رود و در قسمت غربی شهر، بین کوه‌های آبیدر قرار دارد. آبیدر از دو کوه به نام‌های آبیدر بزرگ و آبیدر کوچک تشکیل شده است که ارتفاع آبیدر بزرگ ۲,۵۵۰ متر از سطح دریا است و آبیدر کوچک در حدود ۲,۳۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و این دو، مشرف به تمام نقاط شهر هستند. پل معلق آبیدر در چهار کیلومتری مرکز شهر سنندج واقع شده و از فرودگاه سنندج و پایانه مسافربری این شهر حدود ۱۱ کیلومتر فاصله دارد.

دسترسی به پل معلق آبیدر به‌وسیله خودروی شخصی و تاکسی از هر نقطه شهر امکان‌پذیر است. با خودروی شخصی به‌سمت کمربندی آبیدر حرکت کنید؛ پس از گذر از میدان حجاب به ورودی آبیدر می‌رسید؛ با پرداخت هزینه پارکینگ، وارد پارک جنگلی شوید و مسیر پل معلق را در پیش بگیرید.

منبع عکس: kurdpress.com، عکاس: ناشناس

پارک جنگلی آبیدر از جاهای دیدنی کردستان، دارای امکانات تفریحی متنوع و هیجان‌انگیزی است که از میان آن‌ها می‌توان به پل معلق و زیپ‌لاین اشاره کرد. پل‌های معلق، به پل‌هایی گفته می‌شود که فقط از دو طرف به سکو متصل می‌شود و طول مسیر به‌صورت آزاد و به‌عبارتی معلق است. مسیر رفت‌ و آمد این پل‌ها از تخته‌های چوبی یا شیشه ساخته می‌شود. علاقه‌مندان به تفریحات مهیج، با حرکت روی این پل‌ها حسی از ترس و هیجان را تجربه می‌کنند.

در خرداد سال ۱۳۹۹ خورشیدی، شهردار سنندج اعلام کرد که پارک جنگلی آبیدر، پتانسیل لازم برای نصب زیپ‌لاین و پل معلق را دارد و از اجرای این طرح با رعایت تمام استانداردها خبر داد. عملیات ساخت پروژه زیپ‌لاین و پل معلق با مشارکت بخش خصوصی در سال ۱۳۹۹ آغاز، تکمیل و مجوز استاندارد آن صادر شد. عملیات محوطه‌سازی پروژه در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت و در سوم خرداد سال ۱۴۰۰ به بهره‌برداری رسید.

پل معلق آبیدر دارای طول ۳۲۰ متر و عرض۱٫۲ متر است و از پایین دره آبیدر ۸۸ متر ارتفاع دارد. ابتدای این پل در پارک مشاهیر و انتهای آن در پارک امیریه واقع شده است. هنگام رفت‌وآمد بر این پل معلق، در پایین پای گردشگران درختان بلندقامت، روبه‌روی آن‌ها کوهستان سرسبز و در اطراف آن‌ها پارکی همانند جنگل‌های شمال خودنمایی می‌کند.

پس از افتتاح پل معلق، این پروژه برای بهره‌برداری به پیمانکار واگذار شد؛ اما دستگاه‌های نظارتی اعلام کردند که این بخش تفریحی باید پس از تعیین قیمت از طریق کارشناسان رسمی، به‌صورت قانونی و از طریق فراخوان رسمی به پیمانکار واگذار شود؛ در نتیجه استفاده از پل معلق و زیپ‌لاین تا زمان واگذاری به پیمانکار رسمی، متوقف و ممنوع شد.

با توجه به‌ جذابیت این مجموعه، برخی از افراد با غفلت نگهبان، به‌صورت غیرمجاز و بدون تجهیزات ایمنی روی پل تردد می‌کردند. برای جلوگیری از وقوع حوادث احتمالی تا زمان انتخاب پیمانکار، در مرداد سال ۱۴۰۰، تعدادی از تخته‌های کف پل، نزدیک به ورودی‌های دو طرف برداشته شد تا امکان تردد روی آن وجود نداشته باشد. پس از واگذاری مجموعه تفریحی به پیمانکار و با تعهد به رعایت نکات ایمنی، پل معلق و زیپ‌لاین فعالیت خود را از سر گرفت.

سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری سنندج به‌صورت محسوس و نامحسوس بر روند فعالیت مجموعه گردشگری آبیدر نظارت داشت و بازدیدهای دوره‌ای به‌صورت هر سه ماه‌ یک‌بار انجام می‌شد. در طی این بازدیدها در اردیبهشت سال ۱۴۰۱، تردد تعدادی از گردشگران بر پل معلق با دریافت مبلغ ۳۰,۰۰۰ تومان از طریق کارت‌خوان و بدون کمربند ایمنی مشاهده شد. این موارد تخلف به‌دلیل شلوغی و ازدحام جمعیت صورت می‌گرفت. اخطارهای لازم از طرف سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری سنندج به پیمانکار مجموعه تفریحی داده شد.

این مجموعه تا شهریور ۱۴۰۱ فعالیت داشته و در حال حاضر (دی ماه ۱۴۰۱) به‌دلیل سرمای هوا و بارش برف و باران تعطیل است.

منبع عکس: tabnakkordestan.ir، عکاس: ناشناس

زیپ‌لاین از تفریحات هیجان‌انگیزی است که در آن دو نقطه با استفاده از سیم بکسل به هم وصل می‌شوند و فرد با بهره‌گیری از شیب و گرانش زمین، از نقطه‌ای به نقطه دیگرمنتقل می‌شود. نحوه انتقال با حرکت قرقره روی سیم بکسل همراه با پوشیدن لباس ایمنی توسط فرد انجام می‌گیرد.

زیپ‌لاین آبیدر، هم‌زمان با پل معلق آبیدر در سال ۱۴۰۰ افتتاح شد؛ این زیپ‌لاین با ۳۲۰ متر طول بر فراز پل معلق تعبیه شده است. سکوی مبدا زیپ‌لاین در پارک مشاهیر و سکوی مقصد آن پشت پرده سینمای روباز در پارک امیریه واقع شده است. گردشگران پس از رسیدن به سکوی مقصد، معمولا از طریق پل معلق به مبدا بازمی‌گردند.

منبع عکس: wisgoon.com، عکاس: ناشناس

کوه‌های آبیدر علاوه بر پارک جنگلی، از جاذبه‌های گردشگری مختلفی نظیر پارک امیریه، پارک امانیه، پارک کودک، چشمه کانی شفا، باغ کانی ماماتکه، کوچک قرآن، قدمگاه خضر زنده (خیرزنه)، تفرجگاه هفت آسیاب، پارک بان شلانه و جنگل گویزه کویر تشکیل می‌شود. آلاچیق‌هایی در این باغ‌ها و در کنار این چشمه‌ها قرار دارد که گردشگران می‌توانند به‌همراه خانواده ساعت‌ها درآن‌ها بنشینند و از مناظر زیبای پارک لذت ببرند.

«پارک مشاهیر» در سال ۱۳۹۸ به مجموعه آبیدر افزوده شده است؛ در زمینی به مساحت ۳,۵۰۰ متر مربع، شامل ۳,۰۰۰ متر مربع فضای سبز و ۵۰۰ متر مربع سنگ‌فرش می‌شود. سردیس‌هایی از مشاهیر کرد، ساخته استاد هادی ضیاءالدینی در سطح این پارک نصب شده است که در میان آن‌ها می‌توان میرزا رضا کلهر، هنرمند برات علی نورایی، عبدالحمید ملک‌الکلامی، ابراهیم یونسی، شیخ‌ رضا طالبانی، محوی، استاد مظفرپرتوماه، گوران، نالی و امان‌الله خان اردلان را نام برد؛ علاوه بر نام مشاهیر، چکیده‌ای از زندگی‌نامه آن‌ها به سه زبان کردی، فارسی و انگلیسی بر بدنه پایه سردیس‌ها مشاهده می‌شود.

منبع عکس: yjc.news، عکاس: امیر فرزانه

از امکانات تفریحی پارک آبیدر در نزدیکی پل معلق، باید به سینمای روباز در پارک امیریه اشاره کرد. این سینما با پرده‌ای در ابعاد ۲۵×۱۲ متر، یکی از بزرگ‌ترین سینماهای روباز خاورمیانه محسوب می‌شود. پرده‌ سینما به‌گونه‌ای است که هزاران نفر به‌طور هم‌زمان می‌توانند از طریق آن به تماشای فیلم بنشینند. صدای این سینما از طریق امواج اف‌ام رادیو در تمام نقاط پارک جنگلی قابل دریافت است. مسابقات مهم مانند مسابقات جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۸ و همچنین فیلم‌های مختلف و برنامه‌های شبکه استانی کردستان تا به امروز بر پرده این سینما پخش شده است. سینمای روباز پارک آبیدر درسال ۱۳۷۴ به بهره‌برداری رسید و بعد از چند سال تعطیلی به‌علت مشکلات فنی، در سال ۱۳۸۹ مجددا فعالیت خود را از سر گرفت.

منبع عکس: yjc.news، عکاس: مبین پیمانکار

در مجموعه آبیدر چندین مجسمه با نقوش زیبا ساخته شده که بر جذابیت پارک افزوده است. در نزدیکی پارک امیریه مجسمه‌ای به‌عنوان یادبود مقاومت مردم کردستان در جنگ ایران و عراق قرار دارد که در واقع یادبود شهدای بمباران شیمیایی روستای قلعه‌جی مریوان است. این مجسمه پدری کرد را به تصویر می‌کشد که دو فرزند شهید خود را در آغوش کشیده است و رو به سوی شهر سنندج دارد. این مجسمه با ۳۰ تن وزن و ارتفاع ۱۵ متر، به‌صورت پنج قطعه سه متری از جنس ورق فلزی ساخته شده است که روی پایه‌ای به ارتفاع هفت متر قرار دارد و یکی از بزرگ‌ترین مجسمه‌های ایران به شمار می‌رود.

تندیس مقاومت، اعتراضی بر اقدامات غیر انسانی و خلاف قانون بین‌الملل نسبت به مردم غیرنظامی کردستان بود. ساخت این مجسمه یادبود، توسط استاد هادی ضیاءالدینی در سال ۱۳۹۰ خورشیدی آغاز شد و پس از دوسال به اتمام رسید؛ اما بنا بر دلایلی، نصب آن به تعویق افتاد و سرانجام این پیکره در اردیبهشت ۱۳۹۹ نصب و رونمایی شد.

منبع عکس: snapptrip.com، عکاس: ناشناس

مجموعه تفریحی آبیدر با پوشش گیاهی نظیر درختان زبان گنجشک، کاج سیاه، سرو نقره‌ای، سرو خمره‌ای و اقاقیا دارای استراحتگاه‌های متفاوتی در کوهپایه، دامنه و قله کوه آبیدر است. از کوهپایه، هرچه پله‌ها را بالاتر می‌روید بر درخت‌کاری، چمن‌کاری و زیبایی مجموعه افزوده می‌شود و اشراف کامل به شهر سنندج از فراز این کوه، چشم‌انداز زیبایی را ایجاد می‌کند.

بومیان منطقه معمولا در کوهپایه آبیدر چادر می‌زنند؛ این منطقه برای افراد عادی کمی خطرناک است؛ چراکه هیچ نگهبانی از این محدوده خلوت عبور نمی‌کند و حیوانات وحشی در هنگام شب به پایین کوه می‌آیند. کمی بالاتر در دامنه کوه آبیدر چای‌خانه، رستوران، سرویس بهداشتی، پارک کودک و اتاق نگهبانی قرار دارد. این محدوده بهترین محل برای استراحت و چادر زدن گردشگران به‌همراه خانواده است. بالای قله آبیدر کوچک نیز پناهگاهی برای کوهنوردان وجود دارد.

منبع عکس: irna.ir، عکاس: ناشناس

پل معلق آبیدر که از تفریحات هیجانی و جذاب سنندج به شمار می‌رود، با ارتفاع ۸۸ متر از کف دره کوه آبیدر، در پارک جنگلی شهر قرار دارد. این پل از زمان افتتاح، میزبانی شهروندان و گردشگران زیادی را برعهده داشته است. در عصر روز جمعه مورخ سه تیر ۱۴۰۱، جوان ۳۰ ساله‌ای هنگام عبور از پل معلق بر اثر هیجان زیاد ناشی از حس ماجراجویی، سبب شکستن تخته‌‌های کف پل معلق شد و حادثه آفرید؛ البته با توجه به اینکه از کمربند ایمنی استفاده کرده بود، بدون هیچ‌گونه آسیبی نجات یافت.

در پی این حادثه، علی اصغری، رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری سنندج بیان کرد:

خوشبختانه با توجه به اینکه فرد از تجهیزات ایمنی استفاده کرده بود، بدون هیچ‌گونه آسیبی نجات یافت. گرچه این اتفاق ناشی از بی‌احتیاطی فردی بود، تلنگری برای شهرداری سنندج است تا در نصب و راه‌اندازی وسایل تفریحی سطح شهر نظارت بیشتری داشته باشد. پرونده فرد خاطی در کلانتری تشکیل و به مراجع قضایی معرفی می‌شود.

منبع عکس: google map، عکاس: hesam gholami

بهترین زمان بازدید از پارک آبیدر و استفاده از پل معلق، فصل بهار و اواخر فصل تابستان است که منطقه هوای مطلوبی دارد. در اوایل پاییز نیز با زرد و نارنجی شدن برگ‌ها، مجموعه آبیدر جلوه شگفت‌انگیز و زیبایی به خود می‌گیرد که دیدن آن خالی از لطف نخواهد بود؛ اما اگر در روزهای بارانی پاییز به این پارک بروید، امکان استفاده از پل معلق وجود ندارد. فصل زمستان نیز برای بازدید از پارک آبیدر به‌هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ چراکه دمای هوا در ارتفاعات این پارک به‌شدت کاهش می‌یابد و برخی از نقاط دچار یخ‌زدگی می‌شود.

در زمستان ۱۴۰۱، به‌دلیل تعطیلی موقت مجموعه تا فصل بهار،اطلاع دقیقی از آخرین قیمت بلیط در دسترس نیست. قیمت بلیط پل معلق در اردیبهشت ۱۴۰۱، به‌ازای هر نفر برابر ۳۰,۰۰۰ تومان بوده است.

• آدرس: سنندج، بلوار شبلی (مشاهده روی نقشه)
• ساعت بازدید: ۹ تا ۱۷
• ثبت ملی: با شماره ثبت ۱۴۹۱
• فاصله تقریبی با پل معلق آبیدر: حدود سه کیلومتر

منبع عکس: garrdeshgarri.eramblog.com، عکاس: ناشناس

«عمارت خسروآباد» از بناهای قدیمی بازمانده از دوره قاجار و از جاهای دیدنی سنندج است که به‌دستور امان‌الله خان اردلان والی، حاکم وقت کردستان ساخته شد. این عمارت با ۶,۰۰۰ متر مربع مساحت، گاهی به‌عنوان مقر سیاسی و نظامی حکومت استفاده می‌شد؛ اما بیشتر به‌عنوان محلی برای برگزاری مراسم تشریفاتی و استقبال از شاهان کاربرد داشت؛ به‌طوری که مراسم جشن عروسی دختر فتحعلی‌شاه با پسر امان‌الله‌خان در عمارت خسروآباد برگزار شد. این بنا در سال‌های ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۹ مورد مرمت قرار گرفت.

خسروآباد شامل یک باغ و عمارتی در میان آن است. چهار خیابان با درختان انبوه و چهار خندق در اطراف عمارت قرار دارد که به چهار باغ خسروآباد معروف است. درون باغ کتیبه‌ای با نام‌‌های فتحعلی ‌شاه و امان‌الله و تاریخ ۱۲۲۳ هجری قمری به چشم می‌خورد. حوضی صلیبی‌شکل درون حیاط واقع است که آب این حوض از قنات آبیدر تامین می‌شد. درب اصلی عمارت با چوب درخت گردو و به سبک دروازه قلعه‌های حکومتی ساخته شده که طاق سردر آن از بین رفته است.

قصر سلطنتی با سه طبقه در قسمت غربی واقع شده است. در طبقه دوم قصر، حوض زیبایی با فواره‌‌ای در مرکز آن به چشم می‌خورد. در طبقه سوم نیز اتاقی وجود دارد که از بالکن آن برای نجوم استفاده می‌شده و به اتاق نجم‌آباد شهرت یافته است. عمارت سردر با دو طبقه در قسمت شرقی خسروآباد قرار دارد و دارای یک ایوان سراسری است که به ایوان غلام گردش شهرت دارد. بازدید از عمارت تاریخی خسروآباد، رایگان و بهترین زمان بازدید، فصل بهار و تابستان است. در نوروز برنامه‌های فرهنگی و هنری در این عمارت برگزار می‌شود.

• آدرس: سنندج، بلوار کردستان، کوچه حبیبی (مشاهده روی نقشه)
• ساعت بازدید: همه‌روزه به‌غیر از جمعه‌ها از ساعت ۹ تا ۱۴
• فاصله تقریبی با پل معلق آبیدر: حدود پنج کیلومتر

منبع عکس: yjc.news، عکاس: روح الله زرین

«موزه سنندج» از بناهای تاریخی بازمانده از دوره قاجار در شهر سنندج است که فاصله کمی با مجموعه تفریحی آبیدر دارد. قدمت این بنا به دوره قاجار بازمی‌گردد و به سفارش ملا لطف‌الله شیخ‌الاسلام، قاضی اهل سنت بنا شده که پس از فوت ایشان، خانه توسط نوادگان به دو قسمت مجزا تقسیم و فروخته شده است. قسمت داخلی به مالکیت خانواده حبیبی و قسمت بیرونی به مالکیت عبدالحمیدخان سنندجی (سالار سعید) درآمد.

«خانه حبیبی» با پشت‌بامی به‌صورت شیروانی از سنگ، آجر و چوب ساخته شده است. پنجره‌های ارسی بزرگ عمارت با شیشه‌های رنگی از شاهکارهای معماری به شمار می‌رود و تابش نور خورشید بر این شیشه‌ها، منظره‌ای زیبا ایجاد می‌کند. بنای اصلی عمارت در ضلع جنوبی، شامل زیرزمین و یک طبقه است. زیرزمین با سقفی گنبدی‌شکل و آینه‌کاری در واقع همان حوض‌خانه است. شاه‌نشین‌ها و حوض سنگی به‌شکل شش‌ضلعی در بنای اصلی واقع شده است و همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عمارت سالار سعید در طول تاریخ کاربری‌های گوناگونی از خانه مسکونی تا خانه پیشاهنگان داشته است و از سال ۱۳۵۴ خورشیدی به‌عنوان موزه فعالیت دارد که آثار و اشیا باستانی كشف‌شده از تمام نقاط ایران در آن به نمایش گذاشته می‌شود. این موزه در ابتدا شامل دو بخش باستان‌شناسی و مردم‌شناسی بود که با افتتاح خانه آصف وزیری (خانه کرد)، بخش مردم‌شناسی به آنجا منتقل شد. آثار موزه سنندج به سه بخش دوران ماقبل تاریخ، دوران تاریخی و دوره اسلامی تقسیم شده و شامل ظروف سفالی ارزشمند، آثار باستانی تپه زیویه، زیورآلات طلا، اشیایی از جنس عاج فیل، اشیا سفالی به رنگ قرمز، خاکستری و نخودی، کوزه‌ها و ادوات فلزی است.

• آدرس: استان کردستان، سنندج، ضلع شمالی خیابان امام خمینی، تقاطع خیابان شهید فرح (مشاهده روی نقشه)
• ساعت بازدید: همه‌روزه به‌غیر از جمعه‌ها از ساعت ۹ تا ۱۳ و ۱۵:۳۰ تا ۱۹
• ثبت ملی: سال ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۸۲۲
• فاصله تقریبی با پل معلق آبیدر: حدود ۶ کیلومتر

منبع عکس: pinner.ir، عکاس: ناشناس

«عمارت آصف وزیری» که به «خانه کرد» نیز شهرت دارد، یکی از بناهای تاریخی شهر سنندج است که در فاصله کمی از پارک جنگلی آبیدر قرار دارد. بناهای اولیه عمارت آصف در دوره صفوی ساخته و در دوره‌های قاجار و پهلوی بخش‌هایی به آن افزوده شد. این عمارت نام خود را از صاحب خانه با نام میرزا علی نقی کردستانی یا آصف وزیری گرفته است. عمارت آصف وزیری از سال ۱۳۸۲ به‌‌عنوان موزه مردم‌شناسی مناطق کردنشین و یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های قومی ایران استفاده می‌شود. غرفه‌های موزه شامل زندگی شهری، زندگی روستایی، قلاب‌بافی، پوشاک، ابزار شکار، مطبخ، کتابخانه و... است.

تزیینات گچ‌بری با طرح اسلیمی و مقرنس‌کاری خانه کرد، از معماری هنرمندانه بنا حکایت می‌کند. این عمارت با مساحتی حدود ۴,۰۰۰ متر مربع، دارای چهار بخش حیاط بیرونی با حوض دایره‌ای، حیاط اندرونی مخصوص استراحت بانوان، حیاط مستخدمان و حیاط مطبخ است. از قسمت‌های دیگر این عمارت باید از سردر ورودی با پلان نیم‌هشتی، تالار تشریفات، ایوان ستون‌دار، ارسی، قنات، حمام خصوصی و رواق نام برد. با بازدید از این عمارت زیبا جلوه معماری سه دوره تاریخی صفوی، قاجار و پهلوی را خواهید دید.

• آدرس: سنندج، خیابان انقلاب (مشاهده روی نقشه)
• ساعت بازدید: همه‌روزه به‌غیر از جمعه‌ها از ساعت هشت تا ۱۹
• ثبت ملی: سال ۱۳۷۵ با شماره ثبت ۱۷۷۵
• فاصله تقریبی با پل معلق آبیدر: حدود ۶ کیلومتر

منبع عکس: destinationiran.com، عکاس: elhamommi

«بازار سنندج» بازاری بزرگ در مرکز شهر سنندج است که در سال ۱۰۴۶ هجری قمری در زمان حکومت طایفه کرد تبار اردلان و به‌دستور شاه‌ صفی با استفاده از سنگ، خشت و آجر ساخته شده است که الگوی خطی ندارد. شکل مستطیلی بازار، از میدان نقش جهان اصفهان الهام گرفته شده است. بازار سنندج با سقف گنبدی، چهار دروازه داشت که امروزه سه‌ دروازه از آن‌ها باقی مانده است. در این بازار، ۳۰ راسته و ۲۸۰ حجره قدیمی وجود دارد که در طول تاریخ حدود ۴۰۰ غرفه در بخش‌های جانبی به آن افزوده شده است.

بازار سنتی سنندج در دوره پهلوی به دو بخش آصف و بخش سنندجی در جنوب و شمال تقسیم شد. چند سرای بزرگ نیز در زمان احداث خیابان انقلاب از بین رفت؛ اما بخش‌های دیگر بازار همچنان بر جای خود باقی است و امروزه از جاذبه‌های گردشگری شهر به شمار می‌رود. بازار سرپوشیده سنندج همواره پر از گردشگران شهرها و روستاهای مختلف است که برای خرید لباس، پارچه‌های رنگی، گیاهان دارویی، خشکبار و سوغاتی به‌سوی آن روانه می‌شوند. بهترین زمان بازدید از این بازار و دیگر دیدنی‌های سنندج، فصل بهار و تابستان است.

منبع عکس: tabnakkordestan.ir، عکاس: ناشناس

اگر شما نیز از دوست‌داران هیجان هستید و از پل معلق آبیدر بازدید کرده‌اید، نظرات خود را در بخش دیدگاه‌های مقاله با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

نویسنده: معصومه صادق‌پور