دریاچه سوان

دریاچه سوان، بزرگ‌ترین دریاچه منطقه قفقاز است که از مهم‌ترین جاهای دیدنی ارمنستان به شمار می‌آید و همچون مرواریدی در پهنه کوهستان‌های شرق ایروان جا خوش کرده است. این دریاچه به چشمان آبی ارمنستان و جواهر ارمنستان شهرت دارد و از محبوب‌ترین تفریحات گردشگران در آن می‌توان به ورزش‌های آبی، شنا و آب‌تنی، پیاده‌روی، بازدید از جاذبه‌های تاریخی همچون کلیساها و روستاهای سرسبز، عکاسی و صرف ماهی کبابی در رستوران‌های ساحلی اشاره کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا علاوه بر آشنایی با دریاچه سوان، با دیدنی‌ها، امکانات، اقامت، تاریخچه و وجه تسمیه آن نیز آشنا شوید.

• آدرس: شرق کشور ارمنستان، استان گغارکونیک (مشاهده روی نقشه)

منبع عکس: لونلی پلنت. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان، در استان گغارکونیک در ارتفاع ۱٬۹۰۵ متری سطح دریا (در برخی منابع ۱٬۸۹۸ متر) قرار گرفته است؛ دریاچه‌ای که بزرگ‌ترین دریاچه منطقه قفقاز و یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های کوهستانی آب شیرین در جهان محسوب می‌شود. نزدیک‌ترین ساحل این دریاچه به شهر ایروان در حدود ۶۰ کیلومتری شمال شرق این شهر و در شهر سوان قرار دارد. فاصله شهر سوان با فرودگاه بین‌المللی ایروان حدود ۷۶ کیلومتر (یک ساعت و ۱۵ دقیقه با ماشین) است.

دریاچه سوان در پارکی ملی به همین نام قرار دارد. پارک ملی سوان یکی از چهار پارک حفاظت شده و ملی ارمنستان است که محدوده وسیعی از کشور ارمنستان را در بر می‌گیرد. این پارک به‌منظور حفاظت از دریاچه سوان و محیط زیست آن در سال ۱۹۷۸ میلادی تاسیس شد. پارک ملی سوان زیستگاه حدود ۱,۶۰۰ گونه گیاهی و بیش از ۳۰۰ گونه جانوری است که برخی در منطقه قفقاز و جهان نادر و کمیاب هستند. در حال حاضر، تمام اکوسیستم‌های موجود در این منطقه تحت نظر کارشناسان هستند؛ به‌طوری که حتی روی ماهیگیری از دریاچه سوان نیز نظارت می‌شود.

منبع عکس: silkroaddreamtours.com. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان سواحل متعددی در شهرهای مختلف ایروان دارد؛ اما بهترین ساحل این دریاچه، در شهر سوان قرار گرفته است. شهر سوان تنها حدود ۶۰ کیلومتر با ایروان فاصله دارد. برای دسترسی به این دریاچه می‌توان از وسایل حمل و نقل عمومی نظیر قطار، اتوبوس، ون یا تاکسی‌های ایروان استفاده کرد.

ساحل دریاچه سوان در روزهای تعطیل و آخر هفته‌ها بسیار شلوغ است؛ زیرا بیشتر گردشگران و شهروندان ایروانی برای تفریح در این روزها به دریاچه می‌روند. پس اگر به‌دنبال فضایی آرام و به دور از همهمه هستید، روزهای میانی هفته را برای بازدید از دریاچه سوان انتخاب کنید. در ادامه، برخی از راه‌های دسترسی به این دریاچه را به شما معرفی خواهیم کرد.

• قطار: هرروز دو قطار از ایستگاه قطار ایروان به دریاچه سوان می‌روند؛ بنابراین تنها کافی است بلیط ایروان - سوان را تهیه کنید و در ساعت مقرر به ایستگاه قطار بروید.‌ در نظر داشته باشید که سفر با قطار، طولانی‌ترین راه پیش روی شما است و رسیدن از ایروان تا سوان حدود سه ساعت زمان خواهد برد.
• اتوبوس یا مینی‌بوس: یکی از معمول‌ترین روش‌ها برای سفر از ایروان به دریاچه سوان است. ایروان سه ترمینال اتوبوس دارد که تنها از یکی از این ترمینال‌ها، روزانه اتوبوس‌هایی معروف به «مارشروتکا» (Marshrutka) به‌سمت شهر سوان حرکت می‌کنند. برای دسترسی به دریاچه کافی است به ترمینال شمالی شهر، واقع در بزرگراه ایروان - سوان بروید و سوار اولین اتوبوس شوید. در نظر داشته باشید که مقصد نهایی این اتوبوس‌ها، ترمینال شهر سوان است و برای رسیدن به دریاچه نیاز به کرایه تاکسی از ترمینال تا دریاچه خواهید داشت.
• تاکسی: اگرچه هزینه این روش در مقایسه با دیگر روش‌ها بیشتر است، شما را در کمتر از نیم ساعت از ایروان به دریاچه خواهد رساند. به این منظور می‌توانید از سامانه‌های تاکسی‌رانی مختلف ارمنستان مانند UTaxi، Yandex و GG استفاده کنید و با نصب اپلیکیشن آن‌ها، از هر نقطه شهر ایروان خود را به دریاچه سوان برسانید؛ برای سهولت بیشتر در بازگشت از سوان به ایروان بهتر است به نقاط پر تردد شهر بروید.
• تورهای دریاچه سوان: تورهای دریاچه توسط شرکت‌های گردشگری مختلف در ایروان برگزار می‌شوند و با توجه به تعداد نفرات، خدمات و مدت زمان تور، قیمت‌های گوناگونی دارند. بدیهی است که هرچه تعداد نفرات بیشتر باشد، هزینه نهایی تور برای هر نفر کمتر خواهد بود.

منبع عکس: وب‌سایت کالچر تریپ. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان و حوضه آبریز آن با طول و عرض ۷۸ و ۵۶ کیلومتر، بیش از ۴,۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. حجم آب دریاچه حدود ۳۳ کیلومتر مکعب برآورد می‌شود. عمق میانگین دریاچه سوان، ۲۶٫۵ متر و بیشترین عمق آن ۸۶ متر است.

منبع عکس: horizonguides.com. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان از دو بخش شمال غربی و جنوب شرقی تشکیل می‌شود؛ بخش بزرگ‌تر با نام «بولشوی سوان» (Bolshoy Sevan) به معنی «سوان بزرگ» در جنوب شرقی دارای بیشینه عمق ۳۹٫۲ متر و بخش کوچک‌تر با نام «مالی سوان» (Maly Sevan) به معنی «سوان کوچک» در شمال غربی دارای بیشینه عمق ۸۵٫۹۵ متر است. آب بزرگ‌ترین دریاچه ارمنستان از ۲۸ رودخانه و جریان مختلف تغذیه می‌شود؛ تنها ۱۰ درصد از آب دریاچه به رودخانه هرازدان (Hrazdan) و سپس رودخانه ارس و دریای کاسپین می‌ریزد و ۹۰ درصد باقی آن تبخیر می‌شود.

دریاچه سوان با توجه به قرار گرفتن در منطقه مرتفع کوهستانی، یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های آب شیرین و کوهستانی در کل قاره اوراسیا نیز به شمار می‌آید؛ دریاچه‌ای که در ۱۹ تا ۲۵ روز سال یخ می‌زند.

منبع عکس: وب‌سایت کالچر تریپ. عکاس: نامشخص

پیشینه دریاچه سوان به ۲۵ تا ۳۰ هزار سال قبل بازمی‌گردد؛ البته طبق نظر برخی زمین‌شناسان، زمان پیدایش این دریاچه، حدود ۲٫۵ میلیون سال قبل (دوره کواترنری) بوده است؛ زمانی که دریاچه‌ای با وسعت ۱۰ برابر دریاچه فعلی در اثر جابه‌جایی پوسته‌های زمین شکل گرفت.

سطح آب دریاچه سوان در دوره حکومت اتحاد جماهیر شوروی بر کشور ارمنستان به‌دلیل برداشت بی‌رویه منابع آبی برای آبیاری زمین‌های آرارات و تولید برق در ۶ نیروگاه برق در شهر هرازدان، حدود ۲۰ متر کاهش یافت و ۴۰ درصد از حجم آب دریاچه نیز از دست رفت. پس از فروپاشی این حکومت، دو تونل زیرزمینی برای هدایت آب رودخانه‌های کوهستانی به دریاچه سوان حفر شدند؛ پروژه‌ای که موفقیت‌آمیز بود و سبب شد تا روند کاهش سطح آب دریاچه کند شود. عمق دریاچه سوان در گذشته حدود ۹۵ متر و حجم آب آن، حدود ۵۸٫۵ کیلومتر مکعب بود.

مداخله‌های انسانی در دریاچه سوان، علاوه بر کاهش عمق و حجم آب دریاچه، موجب تغییرات گسترده‌ای در اکوسیستم منطقه شد. شکار بی‌رویه قزل‌آلا در دریاچه سوان از دیگر بی‌توجهی‌های انسانی در منطقه بود؛ گونه‌ای که در گذشته حدود ۳۰ درصد از جمعیت ماهیان دریاچه را شامل می‌شد و امروزه در خطر انقراض است.

منبع عکس: sevanlake.am. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان در میان شهروندان ارمنستان به‌عنوان گنجینه ملی شناخته می‌شود؛ دریاچه‌ای که در کنار دریاچه ارومیه و دریاچه وان در لیست دریاچه‌های مهم و مشهور منطقه قرار دارد و منبعی برای آبیاری زمین‌های کشاورزی، ماهیگیری، تولید ارزان برق و محلی برای تفریحات آبی است. جالب است بدانید که بیش از ۹۰ درصد صید ماهی و ۸۰ درصد صید خرچنگ ارمنستان از این دریاچه تامین می‌شود. دریاچه سوان در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان اکوسیستمی استراتژیک و ارزشمند از لحاظ زیست محیطی، اقتصادی، علمی، اجتماعی، پزشکی، فرهنگی، اقلیمی، زیبایی‌شناسی، تفریحی و معنوی در کشور ارمنستان معرفی شد.

جان شاردن، که در سال ۱۶۷۳ از این دریاچه بازدید کرد، آن را «دریاچه اریوان» (Lake of Erivan) نامید و نوشت:

ایرانیان آن را دریای شیرین یا دریاچه شیرین می‌نامند؛ این دریاچه توسط ارمنی‌ها نیز «کیاگار کونی سو» (Kiagar-couni-sou) نامیده می‌شود که به همان معنا است.

منبع عکس: sevanlake.am. عکاس: نامشخص

فردریش پاروت، جهانگرد و طبیعی‌دان فرانسوی، (اولین فاتح کوه آرارات در سال ۱۸۹۹ میلادی) درباره دریاچه سوان این‌گونه می‌نویسد:

دریاچه سوان از دیرباز از احترام قابل‌توجهی در میان تمام ارمنیان برخوردار بوده و حتی می‌توان گفت که مردمان ارمنستان به‌گونه‌ای آن را مقدس می‌شمارند. به همین سبب است که در اطراف و سواحل دریاچه سوان کلیساها و صومعه‌های تاریخی بسیاری خواهید دید. از جمله دلایلی که در اهمیت دریاچه سوان در میان مردم نقش دارد، ماهی‌های قزل‌آلای این دریاچه است که سالیان سال رزق و روزی مردم را تامین می‌کردند.

منبع عکس: remotelands.com. عکاس: نامشخص

از دریاچه سوان در برخی منابع اروپایی و روسی متعلق به قرن ۱۹ و ۲۰ میلادی با نام‌های «سوانگا» و «سوانج» نیز یاد شده است؛ نام‌هایی که نسخه روسی «سو وانک» به‌معنای صومعه سیاه هستند. از دیگر اسامی دریاچه سوان می‌توان دریای گغام (در متون تاریخی به جا مانده از زمان باستان تا قرون‌وسطا)، گلاکونی (Gelakuni) در زبان گرجی و گکچا (Gokcha) به‌معنای دریاچه آبی در زبان ترکی و متون قرن هفدهمی اروپایی و روس را نام برد.

منبع عکس: silkroadarmenia.am. عکاس: نامشخص

ماهی قزل‌آلای سوان (Ishkhan) مشهورترین گونه جانوری دریاچه است؛ گونه‌ای که تنها در آب‌های شیرین دریاچه پیدا می‌شود و یکی از پرطرفدارترین ماهی‌ها در ارمنستان است؛ به‌طوری که آن را می‌توان در طرز تهیه بسیاری از غذاهای دریایی ارمنستان دید. امتحان ماهی قزل‌آلای کبابی در رستوران‌های اطراف دریاچه نیز از جمله تجربیاتی است که به‌هیچ‌وجه نباید از دست بدهید.

دمای آب دریاچه سوان، پایین است؛ به همین دلیل موجودات آبزی کمی (تنها ۲۹ گونه) در این دریاچه زندگی می‌کنند که در میان آن‌ها می‌توان به ماهی قرمز و آزادماهی چشمه‌ای (رقبای قزل‌آلای سوان) اشاره کرد. دریاچه سوان علاوه بر آبزیان، زیستگاه بیش از ۲۰۰ گونه پرنده است که ۹۵ گونه از آن‌ها تنها برای زاد و ولد به دریاچه سوان می‌آیند. این دریاچه همچنین به محل تخم‌گذاری کاکایی ارمنی (نوعی مرغ دریایی) مشهور است؛ حدود چهار تا پنج هزار جفت از این پرندگان در فصل تخم‌گذاری در دریاچه سوان قابل‌مشاهده هستند.

از دیگر گونه‌های مهاجر در دریاچه سوان می‌توان گونه‌های شکاری چون سنقر گندم‌زار و عقاب صحرایی، گونه‌های آبی مانند اردک بلوطی غواص، اردک ساکت کاکل قرمز، قوی تندرا و کاکایی سربزرگ و پرندگان بومی و کمیابی نظیر غاز پیشانی سفید کوچک را نام برد. بز وحشی و پلنگ ارمنی از دیگر جاندارانی (۳۹ گونه پستاندار، چهار گونه دوزیست و ۱۸ گونه خزنده) هستند که در این منطقه زندگی می‌کنند. درختان کاج نیز از مهم‌ترین گونه‌های گیاهی اطراف دریاچه سوان هستند.

منبع عکس: traveltoarmenia.am. عکاس: نامشخص

ارمنستان، کشوری محصور در خشکی است و به هیچ دریایی راه ندارد؛ از همین روی، سواحل دریاچه سوان از اهمیت ویژه‌ای در میان مردم این کشور برخوردار هستند. در طول سال‌های مختلف، مراکز اقامتی و تفریحی بسیاری در کنار دریاچه، سواحل اختصاصی ساختند؛ این روند تا وضع قانون در سال ۲۰۱۱ میلادی و ایجاد سواحل عمومی برای استفاده تمام اقشار مردم ادامه داشت.

دریاچه سوان حدود ۲۳۴ متر خط ساحلی دارد. محبوب‌ترین ساحل عمومی دریاچه در بخش شمال تا شمال غربی سوان واقع شده و دسترسی به آن از شهر سوان امکان‌پذیر است. از دیگر سواحل عمومی دریاچه سوان می‌توان سواحل شرقی در محدوده دو شهر تسوواگیوغ (Tsovagyugh) و شورژا (Shorzha) و سواحل جنوب شرقی در نزدیکی شهر تساپاتاغ (Tsapatagh) را نام برد؛ سواحلی که امکانات کمتری به نسبت سواحل شمالی دارند.

• آدرس: ارمنستان، استان گغارکونیک، شمال غربی ساحل دریاچه سوان (مشاهده روی نقشه)

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

صومعه سواناوانک از دو کلیسا با گنبدهای هشت‌ضلعی و معماری مشابه به نام‌های «حواریون مقدس» و «مادر مقدس» تشکیل می‌شود. این صومعه در مجاورت ویرانه‌های ساختمانی قرار دارد که در گذشته بر ۶ ستون چوبی بنا شده بود. برخی از بقایای این سازه و ستون‌های آن در موزه تاریخ ایروان قابل‌مشاهده هستند. برای دسترسی به این جاذبه نیازی به قایق‌ ندارید و می‌توان به‌آسانی با پای پیاده به آن رسید. مهمانسرای اتحادیه نویسندگان ارمنستان در ساحل جنوبی و اقامتگاه تابستانی رئیس‌جمهوری ارمنستان در ساحل شرقی از دیگر بناهای این شبه‌جزیره هستند.

• آدرس: ارمنستان، استان گغارکونیک، شبه‌جزیره دریاچه سوان (مشاهده روی نقشه)

منبع عکس: گوگل مپ. عکاس: DIVSamara

صومعه سیاه رنگ و کوچک سنت جیکوب یا هاکوب مقدس در نزدیکی صومعه تاریخی سواناوانک در شبه‌جزیره دریاچه سوان قرار گرفته است؛ کلیسایی خلوت و دنج، ساخته شده از سنگ توف سیاه که ارزش بازدید را دارد.

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

عکاسی، پیک‌نیک، پیاده‌روی در اطراف دریاچه، ماهیگیری، شنا و آب‌تنی در سواحل عمومی (با امنیت کامل و حضور ناجیان غریق)، حمام آفتاب (البته در فصل تابستان)، جت اسکی و قایق‌سواری در اسکله‌ها، موج‌سواری، اسکی روی آب، کایت سرفینگ (تلفیق موج‌سواری و کایت‌سواری)، کایت کاتاماران (نوعی قایق که به کایت متصل می‌شود)، شرکت در تورهای پاراگلایدر سواری (با امکان تماشای دریاچه سوان و مناظر اطراف از زاویه‌ای متفاوت) با خدماتی چون رفت و برگشت از محل، پرواز ۲۰ تا ۳۰ دقیقه‌ای و عکاسی در آسمان، اسکی و اسنوبورد در نواحی مرتفع اطراف دریاچه و پرنده‌نگری از محبوب‌ترین تفریحات دریاچه سوان هستند.

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان از امکانات و خدمات رفاهی مناسبی برخوردار است که در میان آن‌ها می‌توان به سواحل عمومی، کافه و رستوران، کلبه‌های اقامتی، پارکینگ رایگان، زمین بازی کودکان، زمین‌های ورزشی، سرویس بهداشتی، سطل زباله و ایستگاه کمک‌های اولیه و خدمات نجات اشاره کرد.

دریاچه سوان مانند دیگر پدیده‌های طبیعی نظیر کوه‌های مرتفع و دریاچه‌های بزرگ، خاستگاه افسانه‌های بسیاری است که در گذشته‌های دور توسط اهالی منطقه خلق و سینه‌به‌سینه روایت شده‌اند.

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

در یکی از داستان‌های مربوط به دریاچه سوان به جنگی سخت بین ارامنه و عرب‌ها اشاره شده است. گفته می‌شود که لشکر عرب‌ها با پیشروی تا دریاچه و شبه‌جزیره آن، ارامنه را محاصره کرده بودند و هر لحظه با کشتار سربازان ارتش ارمنستان، آشوت، و همچنین بسیاری از روستاییان، ماهیگیران و کشیشان بر حملات خود می‌افزودند. آشوت که از شکست دشمن ناامید شده بود، به سراغ ماهیگیر خردمندی رفت و از او درخواست کمک کرد؛ پیرمردی که برای سال‌ها در آن منطقه زندگی می‌کرد و از شرایط جغرافیایی به‌خوبی مطلع بود.

پیرمرد به پادشاه گفت در زمان طلوع آفتاب به سراغ لشکر دشمنان برود. آشوت نیز تمام قایق‌های جنگی خود را در طلوع فردای آن روز به سراغ لشکر عرب‌ها فرستاد و به آن‌ها حمله کرد. وجود نور خورشید در پشت ارتش ارامنه سبب شد تا عرب‌ها آن‌ها را به‌درستی نبینند و در جنگ مغلوب شوند؛ جنگی که کشته‌های بسیاری بر جا گذاشت و تنها در عرض چند ساعت، اطراف دریاچه را پر از اجساد مشکی‌پوش عرب‌ها کرد. بسیاری بر این باورند که دریاچه سوان، نام خود را از همین واقعه گرفته است.

منبع عکس: تریپ ادوایزر. عکاس: نامشخص

بسیاری از گردشگران در زمان بازدید از دریاچه سوان تصمیم می‌گیرند که حداقل یک شب را در اطراف این جاذبه طبیعی سپری کنند. امکانات اقامتی متنوعی در اطراف دریاچه سوان وجود دارد که هر سلیقه‌ای را از افراد علاقه‌مند به اقامت مجلل گرفته تا طبیعت‌گردان راضی خواهند کرد. برخی از معروف‌ترین هتل‌ها و اقامتگاه‌های ساحلی لوکس در اطراف سوان عبارت‌اند از:

• هتل و پارک آبی هارسنگر (Harsnaqar Hotel Complex & Water World)
• بست وسترن بوهمین هتل ریزورت (Best Western Bohemian Resort)
• مجموعه اقامتی تسوواسار (Tsovasar Family Rest Complex)
• هتل لواش (Lavash Hotel)

برپایی چادر در محوطه‌های تعیین‌شده و اقامت در کلبه‌های سواحل شمالی و شرقی با هزینه‌هایی مناسب نیز از گزینه‌های پرطرفدار برای اقامت در اطراف دریاچه سوان به شمار می‌روند.

منبع عکس: travelthruhistory.com. عکاس: نامشخص

دریاچه سوان در منطقه‌ای مرتفع و کوهستانی قرار دارد؛ به همین دلیل، در تمام روزهای سال آب و هوایی خنک‌تر از ایروان را تجربه می‌کند. بهترین زمان بازدید از دریاچه سوان کاملا بستگی به سلیقه شما از سفر دارد؛ اما به‌طور کلی می‌توان گفت که فصل‌های بهار و تابستان، بهترین و محبوب‌ترین زمان سفر و گشت‌وگذار در دریاچه سوان در میان بازدیدکنندگان به شمار می‌روند.

بهار دریاچه سوان با وجود گستره‌ای به رنگ سبز آبی، شکوفه‌ها و دشت‌ها و تپه‌های سرسبز اطراف، چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره خواهد کرد؛ در حالی که با انتخاب فصل تابستان می‌توان از هیجان ورزش‌های آبی متنوع و دمای مطبوع ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد لذت برد. پاییزهای دریاچه سوان با آب و هوایی خنک و مناظری جادویی از رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز در انتظار گردشگران است و زمستان‌های دریاچه نیز با میزبانی از چشم‌اندازهای سفیدپوش، برفی و زیبا، دلربایی می‌کند.

منبع عکس: horizonguides.com. عکاس: نامشخص

• اگر قصد کمپینگ در اطراف دریاچه سوان را دارید، حتما در محوطه‌های کمپینگ چادر خود را برپا کنید و وسایل و تجهیزات لازم نظیر چادر، کیسه خواب و لباس مناسب را به‌همراه داشته باشید.
• دمپایی و صندل، عینک آفتابی، لباس اضافه، لباس مناسب فصل، کرم ضدآفتاب، کفش پیاده‌روی، کلاه آفتابگیر، آب آشامیدنی، تلفن همراه، دوربین، شارژر موبایل، میان‌وعده، نقشه یا GPS، وعده‌های غذایی و کوله‌پشتی از جمله وسایلی هستند که بهتر است در زمان بازدید از دریاچه سوان به‌همراه داشته باشید.
• اگر قصد اقامت در اطراف دریاچه را دارید حتی در تابستان نیز لباس گرم به‌همراه داشته باشید.
• دریاچه سوان مانند دیگر جاذبه‌های طبیعی نیاز به محافظت دارد. پس در زمان بازدید از آن با نریختن زباله تر یا خشک (ته سیگار، بطری آب معدنی، پوست میوه و غیره) در دریاچه یا محیط اطراف آن، مراقب محیط زیست باشید.
• در زمان بازدید از دریاچه سوان به اهالی منطقه احترام بگذارید.

• آدرس: ارمنستان، استان گغارکونیک، روستای هایراوانک، جنوب غربی دریاچه سوان (مشاهده روی نقشه)
• فاصله تا ساحل دریاچه سوان در شهر سوان: ۳۰ کیلومتر (۲۵ دقیقه)

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

در شمال غربی صومعه هایراوانک نیز بقایای عصر مفرغ در دیوارهای استحکامات قرون‌وسطایی و پایه‌های یک سکونتگاه دیده می‌شوند؛ جایی که اشیای تاریخی و عتیقه‌جات بسیاری نظیر سلاح‌های فلزی و سنگی، ابزارآلات، بت‌های گلی، ظروف متعدد، آتش‌دان‌ها و دو مقبره با قدمتی از ۳٬۳۰۰ سال قبل (عصر آهن) توسط باستان‌شناسان کشف شده است.

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

• آدرس: ارمنستان، استان گغارکونیک، روستای نوراتوس، غرب دریاچه سوان (مشاهده روی نقشه)
• فاصله تا ساحل دریاچه سوان در شهر سوان: ۴۰ کیلومتر (۳۵ دقیقه)

منبع عکس: petersbigadventure.com. عکاس: نامشخص

نوراتوس یا نورادوز، نام قبرستانی قرون‌وسطایی با وسعت هفت هکتار در روستایی به همین نام است که با وجود مجموعه‌ای از ۹۰۰ سنگ قبر قدیمی با قدمتی از اواخر قرن دهم میلادی به بزرگ‌ترین گورستان چلیپاسنگ‌ها (Cemetery of Khachkars) در جهان شهرت دارد؛ چلیپاسنگ‌هایی مزین به نقش و نگارها و تزیینات متمایز و متفاوت نظیر صحنه‌هایی حجاری شده از مراسم ازدواج و زندگی در مزرعه که از نمادهای تاریخی و مهم کشور ارمنستان و بخشی از فرهنگ و هنر این کشور به حساب می‌آیند.

بیشتر چلیپاسنگ‌های گورستان با خزه و گلسنگ پوشانده شده‌اند. در مجاورت گورستان قدیمی یک قبرستان مدرن جدید ساخته شده که توسط حصاری طولانی از گورستان اصلی جدا شده است. کلیسای باکره مقدس (Holy Virgin) با قدمتی از قرن نهم میلادی از دیگر دیدنیهای روستای نوراتوس به شمار می‌آید. عنوان بزرگ‌ترین گورستان چلیپاسنگ‌ها در گذشته به قبرستانی در شهر جلفا، در منطقه نخجوان تعلق داشت که توسط دولت جمهوری آذربایجان تخریب شد و بسیاری از سنگ قبرهای آن از بین رفت.

• آدرس: ارمنستان، استان تاووش (مشاهده روی نقشه)
• فاصله تا ساحل دریاچه سوان در شهر سوان: ۵۵ کیلومتر (۶۰ دقیقه)

منبع عکس: outdoortrip.com. عکاس: نامشخص

پارک ملی دیلیجان یکی از چهار پارک ملی کشور ارمنستان است که در شمال شرقی کشور واقع شده است. این پارک با مناظری طبیعی و نفس‌گیر به سوئیس ارمنستان شهرت دارد و انواع درختان نظیر راش، سرخدار، کاج، ممرز، سرخ چوب و بلوط در آن به چشم می‌خورند. پارک ملی دیلیجان با ۲۴,۰۰۰ هکتار وسعت از دامنه‌ کوه‌ پامبک (Pambak) آغاز می‌شود و تا دامنه‌های کوه‌های آرگونی (Areguni)، میاپور (Miapor)، ایجوان (Ijevan) و حلب (Halab) امتداد می‌یابد.

دریاچه‌های کوهستانی و رودخانه‌ها در ارتفاع ۱,۰۷۰ تا ۲,۳۰۰ متر بالاتر از سطح دریا، چمنزارهای کوهستانی، زمین‌های کوچک کشاورزی، بناهای تاریخی نظیر صومعه‌ها، دره‌ها و تنگه‌ها از جمله جاذبه‌های پارک ملی دیلیجان هستند؛ پارکی که در آن می‌توان به انواع تفریحات مانند پیاده‌روی، کوهنوردی، پیک‌نیک، قایق‌سواری، ماهیگیری، عکاسی، پرنده‌نگری و اسب‌سواری پرداخت.

• آدرس: ارمنستان، استان گغارکونیک، بخش جنوب غربی دریاچه سوان (مشاهده روی نقشه)
• فاصله تا ساحل دریاچه سوان در شهر سوان: ۶۵ کیلومتر (۵۵ دقیقه)

منبع عکس: mapcarta.com. عکاس: نامشخص

• آدرس: ارمنستان، استان گغارکونیک، شهر تسووینار (Tsovinar)، بخش جنوب شرقی دریاچه سوان (مشاهده روی نقشه)
• فاصله تا ساحل دریاچه سوان در شهر سوان: ۸۰ کیلومتر (۶۵ دقیقه)

منبع عکس: تریپ ادوایزر. عکاس: نامشخص

آدزبرد (به‌معنای قلعه مار در زبان ارمنی) یا «اشکانابرد» (به‌معنای قلعه خداوند) یکی از جاذبه‌های تاریخی مهم در اطراف دریاچه سوان است که در گذشته «تیسِبا» (Teyseba) نام داشت. این قلعه بر فراز تپه‌ای در ارتفاع ۱٬۹۲۱ متری در بخش شرقی شهر تسووینار واقع شده است؛ بنایی که از مهم‌ترین سایت‌های باستان‌شناسی ارمنستان به شمار می‌آید؛ زیرا در حدود ۲,۸۰۰ سال پیش، محل زندگی پادشاهان اورارتو (پادشاهی باستانی ارمنستان) بوده است. قلعه آدزبرد با وجود پایه‌های سنگی، بخش‌هایی از دیوار و دروازه‌های شهر از سالم‌ترین بناهای به جا مانده از گذشته در اطراف دریاچه است؛ با این وجود، نباید انتظار ساختمانی باشکوه از آن داشت.

اگر تجربه بازدید از دریاچه زیبا و جذاب سوان ارمنستان را دارید، اطلاعات خود را با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.

نویسنده: نگین توکلی

عکس‌های گالری از وب‌سایت armadventure.com (عکاس: نامشخص)