آبشارهای آرپناه لالی

«آبشارهای آرپناه» از مکان‌های گردشگری و جاهای دیدنی استان خوزستان در شهرستان لالی است که حتی در فصل گرم سال نیز برای گردشگران جذابیت دارد. خوزستان جزو استان‌های گرمسیری ایران محسوب می‌شود؛ با این حال، مناطق خوش‌آب‌وهوایی چون آبشارهای آرپناه در آن خودنمایی می‌کنند که به‌لطف چشم‌اندازمنحصربه‌فرد، آب‌وهوای مطبوع و دسترسی آسان، محلی ایدئال برای اوقات فراغت گردشگران و مردم بومی به حساب می‌آیند. با کجارو همراه باشید تا جزئیات بیشتری از این آبشارهای زیبا را در اختیارتان قرار دهیم.

منبع عکس: خوز نیوز (عکاس:میلاد معصومی)

آبشارهای آرپناه که به‌عنوان «آبشارهای کسد» نیز شناخته می‌شوند، در ۴۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان لالی و حدود ۲۱۲ کیلومتری شهر اهواز قرار دارند.

عکاس: Modaresiesmaeel

آبشارهای آرپناه خارج از شهر و در دامنه‌ی کوه قرار دارند و از همین رو باید با خودروی شخصی یا تاکسی دربست راهی این منطقه شوید و منتظر جاده‌ای باریک، کوهستانی و پرپیچ‌وخم باشید. از جاده لالی-پبده به‌سمت جاده کیروه-آرپناه حرکت کنید. در ادامه به‌سمت چپ بروید و جاده آبشار آرپناه را ادامه دهید تا به این آبشارهای زیبا برسید.

عکاس: Modaresiesmaeel

آبشارهای آرپناه، از جاذبه‌های شهرستانی لالی است که سرچشمه‌ی آن از چشمه‌های نزدیک به آبشارها نشئت می‌گیرد و آب آن با طی مسیری طولانی، به آب چشمه تلوک (بی بی ترخان) و آب شور (سور) می‌پیوندد و در نهایت در پایین‌دست به رود کارون می‌ریزد. آب چشمه در چند نقطه به‌شکل آبشار درمی‌آید و چندین آبشار را تشکیل می‌دهد. بستر این آبشارها به حدی وسیع است که باعث خنک‌شدن محیط اطراف می‌شود. در طول مسیر آب، تعدادی آسیاب آبی‌نظیر آسیاب‌های پلنگ و نهنگ وجود دارد که هر یک از آن‌ها می‌تواند برای گردشگران جذاب باشد.

عکاس: Modaresiesmaeel ،Ali Ispereh، وحید خلیلی-منبع عکس: IranDeserts.com، لالی نیوز (عکاس: اله یار خدری، احمد خراسانی)

آبشارهای آرپناه بین کوه‌ها قرار گرفته‌اند و از همین رو حتی در تابستان‌ها نیز تاحدودی هوای خوبی دارد؛ ضمن اینکه نزدیکی چشمه با آبشار نیز باعث سردی آب شده است و چه چیزی بهتر از آب‌تنی در گرمای تابستان می‌تواند آدمی را سرحال آورد؛ اما این همه ماجرا نیست، باغ‌ها و درختان سرسبز این آبشار را احاطه کرده و محیطی زیبا و دیدنی به وجود آورده‌اند. در برخی نقاط، دیوارها با خزه و ریشه درختان آراسته شده‌اند.

منبع عکس: IranDeserts.com

یکی از زیباترین منظره‌های آرپناه، تک درختانی هستند که در وسط جریان آب به چشم می‌خورند و آب با فشار از اطراف آن‌ها به پایین می‌ریزد.

منبع عکس: لالی نیوز (عکاس: احمد خراسانی)

فصل بهار، به‌خصوص ماه‌های فروردین و اردیبهشت را می‌توان بهترین زمان بازدید از آبشارهای آرپناه دانست که هوای خنکی بر منطقه حاکم می‌شود و بسیاری از گردشگران و مردم خوزستان، اینجا را برای فرار از گرما و پیک‌نیک انتخاب می‌کنند.

منبع عکس: لالی نیوز (عکاس: احمد خراسانی)

در سال‌های اخیر تلاش‌هایی از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای تجهیز و ایجاد زیرساخت‌ها انجام شده که منجر به احداث پل عابر پیاده برای تردد به آن‌سوی رودخانه آبشار، احداث نمازخانه، آلاچیق و سکوهایی برای مسافران، پارکینگ و همین طور سرویس بهداشتی بوده است.

عکاس: مهدی خواجوی

یک سری آلاچیق‌ و سکوی سیمانی برای کمپ زدن یا برپاکردن بساط پیک‌نیک در نزدیکی آبشارهای آرپناه در نظر گرفته شده‌ است و بسیاری از گردشگرانی که برای بازدید از این آبشارها می‌روند، روی این سکوها چادر می‌زنند و شب را در این محیط بکر و زیبا سپری می‌کنند؛ به‌خصوص که زیر آسمان پرستاره و صدای ریزش دلنشین آب می‌توانند شبی به‌یادماندنی را تجربه کنند.

عکاس: محمد نجفی

در نزدیکی آبشارهای آرپناه، امامزاده سید حسن آرپناه قرار دارد که بین مردم محلی بسیار مورداحترام است. پایین بقعه امامزاده نیز گورستانی با شیرهای سنگی به چشم می‌خورد که دیدن آن خالی از لطف نیست.

پل کابلی و معلق شهدای لالی، به‌عنوان طولانی‌ترین پل کابلی ایران روی رودخانه کارون و در نزدیکی شوشتر و مسجد سلیمان قرار دارد که ارزش دیدن دارد.

در ضمن این پل ۴۶۰ متری، بزرگ‌ترین پل معلق کشور و از جاهای دیدنی لالی به شمار می‌رود.

عکاس: سعید قیصری

یکی از مهم‌ترین غارهای استان خوزستان را می‌توانید در شمال لالی پیدا کنید که آثار زندگی در آن به هزاران سال پیش برمی‌گردد. به اعتقاد پروفسور گريشمن، باستان‌شناس فرانسوی، ۱۵ هزار سال پيش مردمان ساکن در غار پبده، اجداد بختياری‌ها بوده‌اند. در نتیجه می‌توان انتظار داشت که لالی در دوران‌های مختلف جزو كانون‌های زندگی در ايران بوده است.

روستای تاريخی «بنه وار» در ۳۲ كيلومتری شرق شهر لالی و در جوار رودخانه تلوک و چشمه بی‌بی ترخون قرار دارد. قدمت این منطقه تاریخی به سده‌های میانی اسلام، دوره تیموری و صفوی می‌رسد و جاذبه‌های همچون زندانی زیرزمینی، سنگرهای دژبانی، آسیاب‌های آبی، بقایای دو مسجد، ساختمانی با ۱۸ در و... را در خود جای داده است.

یادمان باشد که هنگام ترک این مکان، امانت‌داران شایسته‌ای باشیم و طبیعت را بدون به جا گذاشتن کوچک‌ترین آلودگی و خسارت، در اختیار بقیه گردشگران قرار دهیم.

عکس کاور از خوزنیوز (عکاس: میلاد معصومی)

نویسنده: صدیقه شجاعی