پارک ملی ریلا

پارک ملی ریلا یکی از معروف‌ترین جاذبه‌ های گردشگری بلغارستان به شمار می‌رود که در جنوب‌غرب این کشور قرار گرفته است. این پارک مساحتی بالغ بر ۸۱۰٫۴۶ هکتار دارد و به‌عنوان بزرگ‌ترین پارک ملی این کشور و یکی از بزرگ‌ترین پارک‌های اروپا شناخته می‌شود که در ۲۴ فوریه ۱۹۹۲ به‌عنوان پارک ملی اعلام شد. بیش از ۱۰۰ قله با ارتفاعی بلندتر از ۲۰۰۰ متر در پارک ملی وجود دارند که گزینه مناسبی برای کوهنوردی در ماه‌های گرم و اسکی در ماه‌های سرد سال محسوب می‌شوند؛ به‌خصوص که پناهگاه‌ها و اقامتگاه‌های متعددی در این محل واقع شده‌اند. محبو‌ب‌ترین جاذبه‌های پارک ملی ریلا، هفت دریاچه، دریاچه ترسناک و صومعه ریلا هستند.

• آدرس: بلغارستان، استان صوفیه، ۱۰۰ کیلومتری جنوب صوفیه، چهار کیلومتری بلی ایسکار (نمایش روی نقشه)

«پارک ملی ریلا» (Rila National Park) در جنوب غربی کشور بلغارستان در کوه ریلا و ۱۰۰ کیلومتری جنوب صوفیه قرار دارد. این پارک ملی در چهار استان بلغارستان قرار گرفته است: صوفیه، بلاگووگراد، کیوستندیل و پازارجیک.

• خودرو: با رانندگی از صوفیه، پایتخت بلغارستان، به‌سمت جنوب به ریلا می‌رسید که راحت‌ترین مسیر است. برای این منظور از جاده کمربندی صوفیه E721 استفاده کنید و سپس به جاده شماره ۸۲ بروید که در امتداد دریاچه مصنوعی ایسکار به‌سمت شهر «بورووتس» (Borovets) امتداد دارد. در ادامه می‌توانید با تله کابین مستقیما راهی تفرجگاه «Yestrebets» در ارتفاع ۲,۳۶۹ متری شوید که طی این مسیر پنج کیلومتری حدود ۲۰ دقیقه طول می‌کشد.
• اتوبوس: اکثر گردشگران برای بازدید از هفت دریاچه راهی پارک ملی ریلا می‌شوند؛ اگر شما نیز جزو این دسته هستید، از ایستگاه مرکزی صوفیه با اتوبوس به‌سمت دوپنیتسا بروید و سپس با اتوبوس خود را به ساپاروا بانیا برسانید. در ادامه با تاکسی مستقیما راهی تله کابین شوید.
• قطار: با قطار از صوفیه به «کوستنس» (Kostenec) بروید. این مسیر ۷۴ کیلومتری حدود دو ساعت طول می‌کشد. مابقی مسیر را تا پارک ملی باید با اتوبوس محلی یا تاکسی طی کنید.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Ярослав Караджов)

بلغارستان در حاشیه جنوب شرقی قاره اروپا قرار گرفته است. با وجود بازدید میلیون‌ها گردشگر از سواحل دریای سیاه، اقامتگاه‌های اسکی منحصر‌به‌فرد و شهر تاریخی پلوودیف، این کشور کماکان گنج‌های متعددی دارد که در انتظار کشف‌ هستند. ریلا، یکی از این جاذبه‌های گردشگری تماشایی است. این پارک بزرگ‌ترین پارک ملی بلغارستان به حساب می‌‌آید و از کلیسای ارتدکس طلاکاری‌‌شده تا صخره‌های شیب‌دار سرسبز در آن به چشم می‌خورد.

پارک ملی ریلا در رشته کوه ریلا در ۲۴ فوریه ۱۹۹۲ (پنج اسفند ۱۳۷۰) برای حفاظت از چندین اکوسیستم مهم ملی تاسیس شد و امروزه مدیران آن به‌دنبال حفظ و نگهداری از تنوع زیستی، حفاظت از طبیعت وحشی و ایجاد فرصت‌هایی برای فعالیت‌های علمی و آموزشی، توسعه گردشگری و غیره هستند.

ارتفاع پارک ملی از ۸۰۰ متر در نزدیکی شهر بلاگووگراد تا ۲,۹۲۵ متر در قله موسالا متغیر است. بیش از ۱۲۰ دریاچه دائمی و ۳۰ دریاچه یخچالی موقت در مناطق مرتفع ریلا وجود دارند؛ به همین دلیل، برخی از عمیق‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه‌های شبه‌جزیره بالکان مانند رودخانه مارتیسا از این پارک ملی سرچشمه می‌گیرند و مهم‌ترین منابع آب آشامیدنی برای شهرهای مجاور، صوفیه و مردم یونان و ترکیه هستند. جالب اینکه ریلا به‌معنای کوه‌های دارای آب است و دلیل نامگذاری آن به‌ دریاچه‌ها و جریان‌های ناشی از یخچال‌های قطبی مربوط می‌شود. علاوه بر این، بیش از ۱۰۰ قله در قلمرو پارک وجود دارد که ارتفاع آن‌ها بیش از ۲۰۰۰ متر است. بلندترین قله کشور و شبه‌جزیره بالکان، قله موسالا نام دارد.

پارک ملی ریلا در سال ۲۰۰۷ عضویت کامل در شبکه پارک ملی اروپا را دریافت کرد و طبیعت بکر و حفاظت‌شده آن به رسمیت شناخته شد. بر اساس این گواهینامه، پارک ملی از کیفیت بالایی در تنوع زیستی برخوردار است و از طریق گردشگری پایدار، نقش مهمی در توسعه اجتماعی و امرار معاش مردم محلی ایفا می‌کند.

پارک ملی ریلا، جاذبه‌ای برای همه فصول است؛ با این حال، محبوب‌ترین فصل بین گردشگران را باید تابستان دانست. ژانویه، فوریه و مارس نیز بهترین زمان برای اسکی و کوهنوردی زمستانی هستند.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Flipe Prik)

در پارک ملی ریلا طیف گسترده‌ای از تفریحات برای گردشگران وجود دارد که از آن جمله می‌توان به اسب‌سواری، دوچرخه‌سواری، اسکی در مسیرهای مشخص، کمپینگ، کوهنوردی و غیره اشاره کرد. یک مسیر گیاه‌شناسی برای دوستداران طبیعت وحشی نیز در پارک ملی احداث شد. مسیرهای تخصصی دیگر مانند «مسیرهای بلی ایسکار سازگار با محیط زیست»‌ (Eco Paths Beli Iskar) و «مسیر بز کوهی بالکان» (Path of the Balkan Chamois) نیز طرفداران خاص خود را دارند.

در پیست اسکی بورووتس حدود ۶۰ کیلومتر مسیر شیب‌دار و ۱۲ کیلومتر مسیر مستقیم وجود دارد که در ارتفاع ۲,۰۰۰ تا ۲,۵۰۰ متری قرار گرفته است. این پیست محلی عالی برای اسکی‌‌بازان مبتدی و حرفه‌ای و همین طور اسنوبورد به شمار می‌رود.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: ناشناس)

گردشگران صوفیه می‌توانند در سفرهای یک‌روزه به پارک طبیعی ریلا، از صومعه آن بازدید کنند که به‌عنوان یک محوطه میراث جهانی یونسکو شناخته می‌شود و ۲۴ ساعته باز است. ویژگی‌های برجسته این صومعه ۱۰۰۰ ساله که ۸٫۷ هکتار وسعت دارد، شامل نقاشی‌های دیواری، ستون‌های راه‌راه سفید و یک کلیسای ارتدوکس طلایی‌رنگ می‌شود. یک آتش‌سوزی حدود ۲۰۰ سال قبل در این محل رخ داد که آسیب‌های زیادی به این سازه قرون‌وسطایی وارد کرد؛ اما بعدها صومعه مورد بازسازی قرار گرفت.

منبع عکس: سایت edition.cnn.com (عکاس: Leandra Beabout)

کلیسای طلاکاری‌شده به جعبه جواهری می‌ماند که با صدها شمع ساخته‌شده از موم زنبور عسل، جذابیتی دوچندان پیدا کرده است. رفتن به این کلیسا از آن دسته تجربه‌هایی است که هرگز آن را فراموش نخواهید کرد. به خاطر داشته باشید که عکاسی در اینجا مجاز نیست.

اکثر بازدیدکننده‌ها قبل از رفتن به‌سمت کوه‌ها، در صفی جلوی یک نانوایی سنگی کوچک در بیرون صومعه منتظر می‌مانند تا طعم مکیتسا (mekitsa)، یک شیرینی سرخ‌شده ساده را بچشند. روی میزهای پیک‌نیک، چندین ظرف پر از پودر قند وجود دارد تا با اضافه‌کردن به شیرینی‌های تازه، آن‌ها را لذیذتر و شیرین‌تر کند. کمی ماست چکیده مشهور بلغاری را به مکیتسای خود اضافه کنید تا طعمی از بهشت زیر زبانتان بیاید.

پارک ملی ریلا مملو از پوشش جنگلی است و احتمال دیدن گوزن‌، عقاب‌، گراز وحشی و حتی خرس‌ وجود دارد. شاید جذاب‌ترین موجودات این منطقه، اسب‌های وحشی باشند که می‌توانید در بالای مسیرهای هایکینگ، آن‌ها را روی صخره‌های سنگی تماشا کنید. بسته به روز و جمعیت حاضر، گله اسب‌ها گاهی اوقات به مسیرها نزدیک‌تر می‌شوند و مشاهده آن‌ها به‌راحتی میسر است.

برای محافظت از خودتان و حیات‌وحش حتما توصیه‌ها و اقدام‌های احتیاطی را جدی بگیرید. به خاطر داشته باشید که همیشه فاصله خود را از حیوان‌ها، به‌خصوص خرس‌های قهوه‌ای، حفظ کنید. هیچ‌وقت غذایتان را به حیوانات ندهید و همیشه زباله یا باقی‌مانده غذاها را از پارک بیرون ببرید.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Alin Ghenea)

قله موسالا (Musala) که در بالای کوه‌های ریلا در ارتفاع ۲,۹۲۵ متری از سطح دریا قرار دارد و دسترسی به آن از نقاط مختلفی امکان‌پذیر است، بلندترین نقطه شبه‌جزیره بالکان به حساب می‌آید. کمترین دمای ثبتی در قله منفی ۳۱ درجه سانتی‌گراد و بالاترین آن مثبت ۱۸ درجه سانتی‌گراد است.

قله «یاستربتس» (Yastrebets) در ارتفاع ۲,۳۶۰ متری گزینه دیگر پیش روی شما است که با استفاده از تله‌کابین می‌توانید راهی آن شوید. در طول مسیر سه کلبه کوچک کوهستانی وجود دارد که برخی خوراکی‌های ساده در آن‌ها به فروش می‌رسد. هرچه به ارتفاع بیشتری صعود کنید، امکانات و گزینه‌های غذایی کمتر می‌شود؛ پس کرم ضدآفتاب، لباس گرم و مقدار زیادی آب همراه داشته باشید.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Radostina Dinkova)

هفت دریاچه یخچالی یکی دیگر از جاذبه‌های ریلا است که دسترسی به آن شامل طی مسیری ۱۰ کیلومتری می‌شود و برای آن باید یک تا دو روز وقت بگذارید. از ساپاروا بانیا به «کمپ پیونرسکا» (Pionerska Hut) بروید؛ سپس با تله‌کابین راهی «کمپ دریاچه ریلا» (Rilska Ezera Hut) شوید. اقامتگاه‌هایی شبیه هاستل در این محل برای اقامت شبانه باز هستند.

بیشتر بازدیدکنندگان می‌توانند مسیر هفت دریاچه ریلا را در حدود سه تا چهار ساعت پیاده‌گردی (هایکینگ) کنند؛ هرچند باید حواستان به تغییرات آب‌و‌هوا باشد؛ ضمن اینکه حضور گردشگران در آخر هفته‌ها ممکن است از سرعت شما بکاهد.

اگر قصد دارید که این مسیر دایره‌ای را در خلاف عقربه‌های ساعت طی کنید، باید از یک صخره سنگی شیب‌دار بالا بروید. در بالای مسیر، خود را برای تماشای مناظر نفس‌گیر سه دریاچه اول آماده کنید. جالب اینکه نقطه میانی مسیر کوهنوردی در بالاترین ارتفاع قرار دارد و به همین دلیل، برخی افراد از صعود به قله صرف‌نظر کنند؛ اما اگر حس می‌کنید که به‌اندازه کافی جسور هستید، مطمئن باشید که چشم‌اندازهای پانورامایی سبزرنگ ارزش کوهنوردی را دارند.

منبع عکس: سایت bulgariawalking.com (عکاس: ناشناس)

دریاچه ترسناک تقریبا به‌طور کامل با قله‌های نوک‌تیز کوه احاطه شده است و با اینکه مرتفع‌ترین یا عمیق‌ترین دریاچه ریلا نیست، جزو معروف‌ترین آن‌ها قرار دارد. این دریاچه به‌خاطر صداهای مهیب رعدوبرق کوهستان که دائما این منطقه را درمی‌نوردد، ترسناک نامگذاری شده است. پناهگاهی درست در ساحل دریاچه به چشم می‌خورد که برای شب‌مانی مناسب به نظر می‌رسد.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Евелин Костова)

آبشار اسکاکاویتسا مرتفع‌ترین آبشار ریلا است که در اواخر بهار، جریان آب‌ آن به‌وضوح به گوش می‌رسد. این آبشار که در ارتفاع ۱۹۵۰ متری قرار گرفته، توسط جنگل‌ها و دامنه کوه‌ها احاطه شده است. این آبشار فقط نیم ساعت با کمپ اسکاکاویتسا فاصله دارد؛ جایی که می‌توانید شب را در آنجا بمانید و از یک وعده غذای معمولی لذت ببرید. به‌طور کلی بازدید از این آبشار آسان‌تر از گشت‌وگذار در دریاچه‌ها است و اگر وقت دارید، هر دو را با هم انجام دهید؛ به‌خصوص که کمپ دریاچه‌های ریلا و کمپ اسکاکاویتسا فقط حدود یک ساعت از یکدیگر فاصله دارند.

در بخش پایینی رودخانه اسکاکاویتسا، آبشارهای کوچک‌تر دیگری در امتداد مسیری مشخص وجود دارند که بازدید از آن‌ها خالی از لطف نخواهد بود. می‌توانید کوهنوردی خود را از پانیچیشته شروع کنید.

منبع عکس: سایت rilanationalpark.bg (عکاس: ناشناس)

• مسیر کوهستان ریلا (Rila Mountain Rail): در پارک ملی ریلا سه مسیر پیاده‌گردی وجود دارد که بهترین و البته طولانی‌ترین آن‌ها، مسیر کوهستان با ۷۴ کیلومتر طول است که در نهایت ارتفاع آن به ۵,۰۴۸ متر می‌رسد. پیاده‌گردی در این مسیر به‌طور متوسط حدود ۳۰ ساعت طول می‌کشد و افراد معمولا آن را در مدت‌زمان چهار تا هفت روز طی می‌کنند. سه کلبه رایگان در مسیر کوهستان ویلا وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها استفاده کرده یا با پرداخت هزینه، در دیگر کلبه‌ها استراحت کنید. این مسیر که در نزدیکی ساموکوف قرار دارد، مسیری چالش‌برانگیز و محبوب برای کوله‌گردها، پرنده‌نگرها و غیره است و در نهایت به هفت دریاچه ختم می‌شود. بهترین زمان برای استفاده از این مسیر ماه‌های مارس تا اکتبر هستند.
• مسیر مالیوویزا (Malyoviza): این مسیر ۱۵٫۹ کیلومتری در نزدیکی شهر ساپاروا بانیا در استان کیوستندیل گزینه دیگر پیش روی شما است که پیمودن آن به‌طور متوسط حدود ۶ ساعت طول می‌کشد. بهترین زمان برای بازدید از این مسیر، ماه‌های مارس تا سپتامبر است.
• مسیر صومعه (Rila Monastery): این مسیر ۱۳٫۵ کیلومتری که پیمایش آن حدود چهار ساعت به طول می‌انجامد، مسیر محبوبی برای پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری در کوهستان و پیاده‌گردی است.

اطلاعات بیشتر در مورد پارک و مسیرهای موجود در آن را می‌توانید از هیئت مدیره پارک در بلاگووگراد، در دفاتر پارک (در شهرهای رازلوگ، یاکورودا، بلوو، بورووتس، ساموکوف و دوپنیتسا) و مرکز گردشگران پارک ملی ریلا در «پانیچیشته» (Panichishte) دریافت کنید.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Milen Iliev)

پارک ملی ریلا شامل یک منطقه ویژه گردشگری می‌شود که از شبکه‌ای از مسیرها و پناهگاه‌ها و همچنین گزینه‌های اقامتی تشکیل شده است. ۱۷ کلبه توریستی با حدود ۱۵۰۰ تخت در پارک ملی قرار دارد که عمدتا توسط اتحادیه گردشگری بلغارستان نگهداری می‌شوند. همچنین چهار پناهگاه گردشگری برای شرایط بد آب‌وهوایی احداث شده است. محل‌هایی برای کمپینگ و برپایی آتش نیز برای گردشگران در پارک ملی به چشم می‌خورد.

در صورتی که به تفرجگاه «Yestrebets» بروید، می‌توانید از گزینه‌های اقامتی و رستوران‌های متنوع استفاده کنید. کمپ موسالا در ارتفاع ۲,۳۸۹ متری، برای ۶۰ نفر گنجایش دارد و قیمت اقامت شبانه در آن (در سال ۲۰۲۲) حدود هشت یورو برای هر نفر است. در اینجا یک رستوران و کافه کوچک نیز فعالیت می‌کند. در ارتفاع ۲,۷۰۹ متری، اقامتگاه دیگری به نام کمپ اورست با گنجایش ۳۰ نفر وجود دارد؛ گرچه در اینجا هیچ رستورانی فعال نیست و فقط یک مغازه کوچک با نوشیدنی، شیرینی و سوغاتی را خواهید دید که آب آشامیدنی نیز می‌فروشد. قیمت هر شب اقامت در آن (در سال ۲۰۲۲) برای هر نفر حدود ۶ یورو تمام می‌شود.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Любомир Розенщайн)

پارک ملی ریلا یکی از بزرگ‌ترین و ارزشمندترین مناطق محافظت‌شده کل اروپا به شمار می‌آید. پوشش جنگلی متراکم این منطقه شامل درخت‌های صنوبر و کاج می‌شود که حدود ۶۶ درصد از کل پارک را در بر می‌گیرند. این پارک از چهار منطقه محافظت‌شده طبیعی با ۱۴۰۰ گونه از آوندداران، ۲۸۲ گونه خزه، ۱۳۰ نوع جلبک، ۴۸ گونه پستاندار، ۹۹ گونه پرنده، ۲۰ گونه خزنده و پنج گونه ماهی و همچنین ۲,۹۳۴ گونه از بی‌مهره‌ها تشکیل شده است که ۲۸۲ نوع آن‌ها کاملا بومی هستند.

بزرگ‌ترین جمعیت بز کوهی اروپایی و سنجاب زمینی اروپایی در بلغارستان، در پارک ملی ریلا زندگی می‌کنند؛ ضمن اینکه این پارک زیستگاه سمندر آلپ و جغد کوتوله است.

چهار ذخیره‌گاه در پارک ملی ریلا وجود دارد که همگی در فهرست پارک‌های ملی سازمان ملل گنجانده شده‌اند.

• «ذخیره‌گاه اسکاکاویتسا» (Skakavitsa Reserve) با ۷۰٫۸ هکتار وسعت، یکی از کوچک‌ترین ذخایر بلغارستان محسوب می‌شود که برای حفاظت از جنگل‌های کاج نراد سفید است.
• «پارانگالیتسا» (Parangalitsa) که از سال ۱۹۳۳ به‌عنوان ذخیره‌گاه شناخته شد، در بخشی از دامنه‌های جنوب غربی کوه ریلا با وسعت ۱۵۰۹ هکتار واقع شده است. در این منطقه، قدیمی‌ترین جنگل های درخت کاج در اروپا با میانگین سنی بیش از ۲۰۰ سال قرار دارند. این ذخیره‌گاه در مارس ۱۹۷۷ تحت برنامه «انسان و زیست کره» در فهرست ذخایر زیست کره یونسکو جای گرفت.
• «ذخیره‌گاه مرکزی ریلا»‌ (Central Rila Reserve) با ۱۲,۳۹۳ هکتار وسعت، بزرگ‌ترین ذخیره‌گاه بلغارستان و یکی از بزرگ‌ترین ذخیره‌گاه‌ها در اروپا است که برای حفظ اکوسیستم‌های جنگلی، آلپی و زیرآلپی تاسیس شد. این منطقه شامل قلمرو وسیعی در اطراف قله موسالا می‌شود.
• «ذخیره‌گاه ایبار» (Ibar Reserve) از جنگل‌های بوته‌ای کاج کوتوله و همچنین مزارع گیاهی باقی‌مانده و گونه‌های جانوری کمیاب محافظت می‌کند. مساحت این بخش ۲,۲۴۸ هکتار است.

منبع عکس: گوگل مپ (عکاس: Ася Янкова)

امکان استراحت در کلبه‌های کوهستانی پارک ملی ریلا وجود دارد؛ اما اگر دوست دارید که در هتل یا آپارتمان اقامت کنید، به‌ «ساپاروا بانیا» (Sapareva Banya) بروید که شهر کوچکی در حاشیه پارک است. البته اقامتگاه‌ها تنها دلیل توصیه ما برای رفتن به این شهر نیستند.

«کوت‌واتا آکوآ کلاب» (Kotvata Aqua Club)، اولین اسپا و چشمه آبگرم شهر است و با اینکه به‌اندازه «بلو لاگون» (Blue Lagoon) ایسلند، شهرت اینستاگرامی ندارد؛ آب‌های گوگردی آن از قدیم، خستگی را از تن گرددشگران می‌زدودند. امکان بازدید از این چشمه‌ آبگرم هر روزه از ساعت ۹ تا ۱۹ وجود دارد.

منبع عکس: سایت wideworldtrips.com (عکاس: ناشناس)

از آنجا که دو انتهای پارک ملی ریلا از شهر صوفیه (پایتخت بلغارستان) یا پلوودیف (دومین شهر بزرگ بلغارستان)، حدود ۹۰ دقیقه‌ رانندگی فاصله دارد، می‌توانید بازدید از آن‌ها را در برنامه سفرتان بگنجانید. زمانی که پلوودیف، همراه با ماترای ایتالیا به‌عنوان پایتخت فرهنگی اروپا در سال ۲۰۱۹ معرفی شد، جهانیان آن را به‌عنوان یک مقصد گردشگری نوظهور شناختند. این شهر هنری جذاب، از ویرانه‌های رومی تا هزارتوهای سنگ‌فرش‌ و فروشگاه‌ها و رستوران‌های متنوع در منطقه کاپانا را در بر می‌گیرد.

اگر مشتاق گردش در پایتخت بلغارستان هستید، حتما برای بازدید از جاهای دیدنی صوفیه به یکی از تورهای رایگان پیاده‌روی بپیوندید. راهنمایان این تورها از تاریخ ۱۰۰۰ ساله صوفیه برای شما می‌گویند و می‌توانید از ویرانه‌های رومی در مجاورت جدیدترین ایستگاه مترو شهر تا «میدان مقاومت» (Square of Tolerance) را ببینید؛ جایی که یک مسجد، صومعه، کلیسای کاتولیک و کلیسای مسیحیت شرقی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. در مرکز شلوغ شهر نیز به‌سراغ خوراکی‌های خیابانی‌ همچون «بانیتسا» (Banitsa) بروید که یک شیرینی خوشمزه است.

منبع عکس: سایت wrilanationalpark.bg (عکاس: ناشناس)

• پیاده‌روی در پارک به‌شدت ترویج می‌شود تا تاثیر منفی استقرار تعداد زیادی از افراد در مدتی طولانی یا هم‌زمان در یک مکان به حداقل برسد.
• امکان حضور در هر پناهگاه‌ بیش از یک شب وجود ندارد.
• صخره‌نوردی و برگزاری رویدادهای دسته‌جمعی در پارک فقط در شرایط خاص و با مجوز اداره پارک ملی امکان‌پذیر است.
• دفع زباله در محوطه پارک ممنوع است.

نویسنده: نگین توکلی/ بازنویسی:‌ صدیقه شجاعی