پارک باستان شناسی انگکور

پارک باستان‌شناسی انگکور (Angkor Archaeological Park) با ۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت در میان جنگل‌های کامبوج قرار دارد و بازمانده‌هایی از بناهای دوران پادشاهی خمر و همچنین بقایای بزرگ‌ترین شهر جامعه پیش‌صنعتی را در خود جای می‌دهد. قدمت سازه‌های پارک به قرون ۹ تا ۱۵ میلادی بازمی‌گردد. مهم‌ترین آثار مجموعه شامل معبد انگکور و معبد بایون می‌شود. معابد انگکور معماری‌های نمادین دارند و در ساخت اغلب آن‌ها از ایده اولیه هندو با نام معبد کوه استفاده شده است. در این ایده معابد نشان‌گر کوه اساطیری مرو بودند. همچنین این معابد کوه مانند را اکثرا خندق‌های دربرگرفته‌اند و پنج برج آن‌ها، یادمانی از پنج قله کوه مرو است. با توجه به ارزش بالای تاریخی، فرهنگی و معماری، این مجموعه عظیم در سال ۱۹۹۲، در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.