جنگل ارفع ده

ارفعدهیکی از مناطق ییلاقی شمال کشور و جاذبه های گردشگری سوادکوه است که به‌خاطر شرایط خاص دسترسی، نقطه‌ای بکر و دستنخوردهباقیمانده است. در ارفعده به‌جز درخت و زیبایی طبیعی چیز دیگری دیده نمی‌شود؛ منطقه‌‌ای که هنوز دست تخریب‌کننده‌ بشر به آن نرسیده است.

جنگل‌های بکر مسیرهایی دشوار دارند و به‌لحاظ قرارگیری در ارتفاعات، همواره در پوششی از مه هستند و مناظر بدیعی را پدید می‌آورند. در میان این نوع از جنگل‌ها دره‌های زیبا به‌همراه نهرها، آبشارها و چشمه‌های متعدد خودنمایی می‌کنند. جنگل ارفع ده یکی از این نمونه‌ها است که با قرارگیری در شهرستان سوادکوه، از مقاصد طبیعت‌گردی و جاذبه های گردشگری استان مازندران به شمار می‌آید.

عکس از سایت فوراسکوئر (عکاس: Padideh A)

ارفعده دنیایی زیبایی و شگفتی را روی ارتفاعات بلند در خود جمع کرده است. آسمان ارفعده به رنگ آبی نقاشی‌های کودکان است و ابرهای سفید در بالای سر، به‌ شکل‌های مختلف درمی‌آیند. وجود درخت‌ها و درختچه‌های منحصر‌به‌فردی مانند سف، تل، تلکا، زرشک، آلاش و لازه به‌همراه گیاهان ریشه‌دار وحشی نظیر ازگل، ولیک، زالزالک، سولس و ته دونه بر جذابیت‌های جنگلی این منطقه افزوده است.

عکس از ویکی‌لاک (عکاس: محمد شکیبی)

اگر به چشمه پراو بروید و از سرچشمه‌ آن به پایین که نگاه کنید، شاخه‌های زیادی از آب را می‌بینید که به زندگی جان می‌دهند و مسیر حیات را در پیش می‌گیرند. اگر از این آب ننوشید، زحمت تمام راهی را که آمده‌اید به هدر می‌رود.

دهانه‌ غار اسپهبد خورشید، روستای کمرپشت و چند روستای دیگر در جلوی چشم در دامنه‌ کوه، خودنمایی می‌کند. در مسیر برگشت، هنگامیکه به روستای ارفعده می‌رسید،‌ شاید برخی محلی‌های مهمان‌نواز برای صرف چای از شما دعوت کنند. گویا در زمستان‌ها فقط پنج خانواده در روستا می‌مانند و بقیه به شهر می‌روند. در این ده، مدرسه و درمانگاه وجود ندارد و اگر کسی بیمار شود باید به پایگاه هلالاحمر برود.

عکس از سایت فوراسکوئر (عکاس: M Saeed A)

جنگل ارفع ده در استان مازندران، بخش مرکزی شهرستان سوادکوه قرار دارد. (مشاهده روی نقشه)

• فاصله جنگل ارفع ده از پل سفید:۳۰ کیلومتر
• فاصله جنگل ارفع ده از تهران:۱۷۰ کیلومتر

جنگل و روستای ارفع ده در مسیر فرعی راه ارتباطی تهران به مازندران از طریق جاده فیروزکوه قرار دارد. در جاده فیروزکوه پیش می‌روید. بعد از عبور از فیروزکوه و روستای معروف ورسک، به منطقه‌ای به نام چاپارخانه یا دم زنون (نام روستاهای منطقه) می‌رسیم. در سمت چپ جاده هلالاحمرسرخآباد دیده می‌شود که کمی از کنار جاده عقب‌تر است. ۲۰ متر بالاتر از هلالاحمر، دو جاده خاکی وجود دارد که جاده سمت راست به طول هفت کیلومتر، جاده خاکی مناسبی است و انواع سواری و مینیبوسمی‌توانند در آن تردد کنند. این جاده ما را به روستای ارفعدهمی‌رساند.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: داوود کوثری)

ارفع ده در هر فصلی از سال، جلوه زیبای خود را دارد. بهار این منطقه مملو از طراوت است؛ تابستان با هوای خنک، پناهگاهی برای فرار از گرما است؛ پاییز با رنگ‌های رویایی چشم را می‌‌نوازد و زمستان سکوت و سکون خود را دارد. با وجود تمام این ویژگی‌ها، بهترین زمان سفر به ارفع ده، فصول بهار و پاییز هستند. شکوه و جلوه‌گری طبیعت در این دو فصل به اوج خود می‌رسد.

عکس‌های گالری از گوگل‌مپ (عکاس: پوریا تقدیری) و سایت فوراسکوئر (عکاسان:M Saeed A/mahyar m/Sohelia A)

امکان اقامت هم در ارفع‌ده و هم در ارتفاعات (قله ارفع‌ کوه) وجود دارد. در ورودی روستا یک امامزاده وجود دارد که با دو اتاق تقریبا ظرفیت ۲۵ تا ۳۰ نفر را دارد و چشمه جوشانی در حیاط این امامزاده در تمام فصول سال جاری است. در داخل روستا نیز یک حسینیه وجود دارد که بهمراتببزرگ‌تر از امامزاده است و تقریبا ظرفیت ۶۰ تا ۷۰ نفر را دارد که با هماهنگی با مسئولان روستا امکان استفاده از آن‌ها موجود است. این دو محل امکاناتی مانند آب، برق و سرویس بهداشتی دارند. اگر قصد شب‌مانی در جنگل یا اقامت در قله ارفع‌ کوه را دارید، هم در جنگل می‌توانید کمپ برپا کنید و هم در جان‌پناه سنگی قله بمانید که از انتهای جنگل دیده می‌شود. کف جان‌پناه موکت است و برای ماندن باید کیسه‌خواب مناسب داشته باشید.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: احمد حسین بر)

• اکر قصد شب‌مانی دارید، بهتر است برای بار اول به‌صورت گروهی سفر کنید.
• برای کمپ جنگلی، وسایل و تجهیزات لازم نظیر چادر دوپوش، کیسه‌ خواب و... را همراه داشته باشید.
• وسایل مهمی مانند جعبه کمک‌های اولیه، لباس اضافه، خوراکی‌های خشک و آب آشامیدنی را فراموش نکنید.
• سعی کنید هنگام جنگل‌پیمایی، در مسیر پاکوب باقی بمانید.
• طبیعت بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که به تمام جانداران بخشیده‌ شده است. با نریختن زباله (حتی موارد تجزیه‌پذیر و ته‌سیگار) و نزدن آسیب، از آن محافظت کنیم.

عکس از گوگل‌مپ (عکاس: پویا تقدیری)

نویسنده: عماد جعفری