ورزشگاه سن پائولو

استادیوم سن پائولو که نام آن به استادیوم دیگو آرماندو مارادونا تغییر کرده، یکی از جاهای دیدنی ناپل است. این محل که استادیوم خانگی تیم ناپولی ایتالیا به شمار می‌رود، در سال ۱۹۵۹ ساخته شد و در سال‌های ۱۹۷۹، ۱۹۸۹، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۸-۲۰۱۹ تحت بازسازی قرار گرفت. این ورزشگاه برای حدود ۵۴,۰۰۰ نفر ظرفیت دارد و تاکنون میزبان رقابت‌های جام جهانی ۱۹۹۰ بوده است.

• آدرس: ایتالیا، شهر ناپل، محله فوریگروتا (نمایش روی نقشه)

ورزشگاه سن پائولو در هفت کیلومتری مرکز شهر ناپل ایتالیا در محله فوریگروتا (Fuorigrotta) قرار دارد.

منبع عکس: سایت stadiumdb.com (عکاس: ناشناس)

• مترو: برای دسترسی به ورزشگاه باید سوار خط دو مترو شده و در ایستگاه «کامپی فلگری» (Campi Flegrei) پیاده شوید. علاوه بر این، می‌توانید با خط ۶ مترو خود را به ایستگاه موسترا (Mostra) برسانید که در فاصله‌ کمی از استادیوم قرار دارد.
• اتوبوس: برای استفاده از این وسیله نقلیه باید از ایستگاه مرکزی یا مرکز تاریخی سوار اتوبوس «152 ANM» شوید و به «Piazzale Tecchio» بروید.

منبع عکس: سایت stadiumdb.com (عکاس: ناشناس)

استادیوم سن پائولو یکی از جاذبه‌ های گردشگری ایتالیا به شمار می‌رود که پس از ورزشگاه‌های سن سیرو و المپیک رم، سومین استادیوم بزرگ ایتالیا است. این استادیوم در مدت‌زمان ۱۱ سال از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۵۹ با هدف میزبانی بازی‌های مقدماتی المپیک تابستانی ۱۹۶۰ ساخته شد.

ورزشگاه سن پائولو جایی است که برخی از مشهورترین بازیکنان جهان از جمله دیگو مارادونا افسانه‌ای در آن بازی کرده‌اند. به همین دلیل پس از درگذشت دیگو آرماندو مارادونا، اسطوره تیم ملی آرژانتین و باشگاه ناپولی، عنوان استادیوم خانگی این تیم به دیگو مارادونا تغییر کرد و امروزه با این نام شناخته می‌شود.

استادیوم سن پائولو برای ۵۴,۷۲۶ نفر ظرفیت دارد.

منبع عکس: سایت stadiumdb.com (عکاس: ناشناس)

استادیوم خانگی باشگاه ناپولی به نام استادیوم پارتنوپئو در جنگ جهانی دوم به‌وسیله‌ هواپیماهای دشمن تخریب شد. در سال‌های پس از جنگ، باشگاه ناپولی مجبور بود، دیدارهای خانگی خود را در ورزشگاه‌های مختلفی انجام دهد که هیچ‌کدام پاسخگوی نیازهای این باشگاه ایتالیایی نبودند. با افزایش تماشاچیان، باشگاه چاره‌ای جز ساخت استادیومی بزرگ‌تر نداشت و در نهایت ورزشگاه جدیدی به نام استادیوم سن پائولو تاسیس کرد تا تیم ناپولی که با نام‌های «آبی‌ها» و «الاغ‌های کوچک» نیز شناخته می‌شوند، پس از مدتی سرگردانی مجددا صاحب یک ورزشگاه خانگی اختصاصی شوند.

در سال‌های اولیه قرار بود که این استادیوم یک طبقه باشد؛ اما معماران پس از مذاکرات، یک طبقه دیگر پایین‌تر از سطح زمین طراحی کردند. ساخت‌وساز استادیوم ۱۱ سال طول کشید و سرانجام در ماه دسامبر سال ۱۹۵۹ با بازی بین تیم‌های ناپولی و یوونتوس (۲-۱) افتتاح شد. ورزشگاه سن پائولو در ابتدا کاملا روباز بود و هیچ قسمتی از آن سقف نداشت. این محل در سال‌های ابتدایی گنجایش بیش از ۸۷,۰۰۰ تماشاچی را داشت که اکثر آن‌ها باید ایستاده بازی را تماشا می‌کردند. شاید جالب باشد که بدانید، ورزشگاه مارادونا ناپولی از سال ۱۹۷۰ برای برگزاری کنسرت چهره‌های سرشناس مورد استفاده بوده است.

ورزشگاه مارادونا ناپولی برای برگزاری بازی‌های جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۸۰ دستخوش تغییراتی شد و چهره‌ای مدرن‌تر به خود گرفت. سن پائولو در طول برگزاری رقابت‌ها میزبان سه بازی از مرحله‌ اول گروهی و همچنین بازی رده‌بندی بین تیم‌های ایتالیا و چک و اسلواکی بود.

منبع عکس: سایت stadiumdb.com (عکاس: ناشناس)

هنگامی که ایتالیا به‌عنوان میزبان رقابت‌های جام جهانی ۱۹۹۰ انتخاب شد، ورزشگاه مارادونا ناپولی یکی از ورزشگاه‌های منتخب برای برگزاری این رقابت‌ها بود و به همین دلیل بازسازی اساسی روی آن انجام گرفت. طی این بازسازی‌ها، ردیف سوم جایگاه تماشاچیان ساخته و یک سقف روی تمام جایگاه‌ها نصب شد. علاوه بر این، تمام جایگاه‌های استادیوم سن پائولو مجهز به صندلی شدند و به این ترتیب، گنجایش آن به ۷۶,۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد. سن پائولو در طول برگزاری رقابت‌های جام جهانی میزبانی دو بازی از مرحله‌ اول گروهی، یک بازی یک هشتم‌نهایی، بازی یک چهارم‌نهایی بین انگلستان و کامرون (۳-۲) و نیمه‌نهایی بین ایتالیا و آرژانتین (۱-۱) را بر عهده داشت.

با گذشت چند سال از پایان بازی‌های جام جهانی، سن پائولو به‌تدریج قدیمی شد و نگهداری نامناسب از آن، بخش‌هایی از استادیوم را به تعطیلی کشاند. گرچه ورزشگاه مارادونا ناپولی اخیرا تحت بازسازی قرار گرفته و با اینکه ساختار آن تغییر چندانی نکرده است، سقف آن بازسازی و صندلی‌های جدیدی نصب شد.

منبع عکس: سایت stadiumdb.com (عکاس: ناشناس)

از آنجایی که هیچ تور گردشگری اختصاصی برای بازدید از استادیوم سن پائولو وجود ندارد، در روزهای مسابقه می‌توانید از این محل دیدن کنید. در روزهای بازی، فروشندگان متعددی در اطراف استادیوم مستقر می‌شوند و در نتیجه این شانس را دارید که انواع وسایل مرتبط با باشگاه ناپولی را خریداری کنید. با این حال، می‌توانید با شرکت در تورهای پیاده‌روی دیگو مارادونا، برخی از بهترین مکان های دیدنی ناپل را ببینید و درباره تاثیر دیگو مارادونا در شهر بیشتر بدانید. از موزه فوتبال با مجموعه بزرگی از یادگاری‌ها و پیراهن‌های ورزشکاران بازدید کنید و با تاریخ باشگاه فوتبال ناپولی آشنا شوید. این تور همچنین شامل بازدید از استادیوم دیگو آرماندو مارادونا، محله پوسیلیپو و خیابان معروف ناپل به نام اسپاکاناپولی است. تور مزبور به زبان انگلیسی و ایتالیایی برگزار می‌شود.

منبع عکس: سایت booking.com (عکاس: ناشناس)

ورزشگاه مارادونا ناپولی در محله‌ای قرار دارد که کافه‌ها و رستوران‌های خوبی در اطراف آن پیدا می‌شود. به‌عنوان مثال، می‌توان به رستوران «رود هاوس بلوز» (Road House Blues)، «ال گامبرو روسو» (Al Gambero Rosso) و «مگنام» (Magnam) اشاره کرد.

هتل‌های متعددی در فاصله‌ کمی از استادیوم قرار گرفته‌اند که از آن جمله می‌توان به «هتل سزار آگوستو»‌ (Hotel Cesare Augusto) اشاره کرد که یک اقامتگاه سه ستاره مجهز به رستوران، تراس روف‌تاپ و باغ است. «هتل ویلا ماریا» (Hotel Villa Maria) گزینه بعدی پیش روی شما برای اقامت در نزدیکی ورزشگاه مارادونا محسوب می‌شود. این هتل کوچک فقط ۲۹ اتاق دارد و صبحانه‌های آن رایگان است. «هتل مونتسپینا پارک» (Montespina Park Hotel) با امکاناتی مانند تراس روف‌تاپ، باغ، استخر روباز و سالن ورزشی نیز انتخاب خوبی برای اقامت به حساب می‌آید. همچنین می‌توانید در صورت تمایل در مرکز شهر ناپل هتل بگیرید و با وسایل حمل و نقل عمومی به‌راحتی خود را برای تماشای بازی به ورزشگاه برسانید.

قیمت بلیط بازی‌های تیم ناپولی برای بزرگسالان با توجه به محل تماشاگران بین ۲۰ تا ۱۵۰ یورو است. ارزان‌ترین بلیط به جایگاه «کوروا» (Curva) و گران‌ترین بلیط به جایگاه «تریبونا اونوره» (Tribuna Onore) تعلق دارد. برای خرید بلیط می‌توانید به وب‌سایت رسمی باشگاه ناپولی، یکی از مراکز معتبر فروش بلیط در مرکز شهر یا گیشه‌های محل استادیوم مراجعه کنید.

نویسنده: بهداد خسور/ بازنویسی: صدیقه شجاعی