موزه لوور

موزه لوور بزرگ‌ترین و معروف‌ترین موزه جهان و از جاهای دیدنی پاریس است. این موزه هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند و تا قبل از شیوع کرونا سالانه میزبان هفت تا ۱۰ میلیون بازدیدکننده بود. در موزه لوور، آثار هنری ارزشمندی از دوره‌های تاریخی مختلف همچون مجسمه‌های مصر باستان، پرتره‌های باروک و نقاشی‌های مدرن نگهداری می‌شوند. این موزه با قرار گرفتن در کرانه رود سن یکی از زیباترین مناظر پاریس را دارد.

• آدرس: فرانسه، پاریس، میدان کنکورد، خیابان ریوولی (مشاهده روی نقشه)

منبع: lonelyplanet _shutterstock

کاخ بزرگ لوور که امروزه با عنوان موزه لوور شناخته می‌شود، در حد فاصل رودخانه سن و خیابان ریوولی، یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های پاریس واقع شده است. باغ مشهور «تویلری» و میدان کنکورد در مقابل این موزه قرار دارند و‌ آن را به یکی از معروف‌ترین خیابان‌های فرانسه یعنی شانزلیزه متصل می‌کند. کاخ لوور، کاخ سلطنتی پادشاه فیلیپ آگوست دوم در قرن ۱۲ میلادی بوده است.

بهترین راه برای رسیدن به موزه لوور استفاده از مترو است. متروی پاریس یکی از متراکم‌ترین شبکه‌های حمل‌ونقل ریلی شهری محسوب می‌شود که این امر، دسترسی به موزه را از طریق ایستگاه‌های متعدد امکان‌پذیر می‌کند. نزدیک‌ترین ایستگاه‌های مترو به موزه لوور به‌ترتیب عبارت‌اند از:

• ایستگاه «کاخ سطلنتی - موزه لوور» (Palais Royal - Musee du Louvre)‌ در تقاطع خطوط زرد (خط یک) و صورتی کم‌رنگ (خط هفت)
• ایستگاه «لوور ـ ریوولی» (Louvre-Rivoli) در خط زرد (خط یک)
• ایستگاه «تویلری» (Tuileri) در خط زرد (خط یک)
• ایستگاه کنکورد (Concorde) در تقاطع خطوط زرد (خط یک)، سبز (خط ۱۲) و بنفش کم‌رنگ (خط هشت)

علاوه بر مترو می‌توانید برای رفتن به لوور از خطوط اتوبوس نیز استفاده کنید. ایستگاه اتوبوس «موزه لوور» (Musee du Louvre)، درست در مقابل ورودی اصلی محوطه این موزه قرار گرفته و اتوبوس‌های خطوط ۲۷، ۳۹، ۶۸، ۶۹، و ۹۵ در آن توقف دارند.

منبع: tickets_paris

موزه لوور در کاخ سلطنتی فیلیپ آگوست دوم قرار دارد. این بنا که در قرن دوازدهم میلادی ساخته شد، در طول سال‌ها به‌عنوان نمادی از ثروت، قدرت و نابودی سلطنت فرانسه شناخته می‌شد. تاریخچه ساخت این موزه به سال ۱۱۹۰ میلادی بازمی‌گردد؛ زمانی که شاه فیلیپ دوم، پادشاه فرانسه، برای در برابر دشمنان قلعه‌ای ساخت. این قلعه در سال ۱۲۰۲ میلادی تکمیل شد و در قرن چهاردهم، شاه چارلز پنجم، لوور را به اقامتگاه سلطنتی تبدیل کرد.

در سال ۱۵۴۶ میلادی فرانسیس اول که یکی از مجموعه‌داران بزرگ هنری زمان خود بود، با تخریب قلعه‌ای قدیمی، شروع به ساخت اقامتگاه سلطنتی دیگری کرد که بخشی از کاخ لوور امروزی را شامل می‌شد. این کاخ به مرور زمان توسط پادشاهان فرانسه تکمیل شد. در زمان فرانسیس اول تنها بخش کوچکی از لوور زیر نظر معماری به نام «پیر لسکو» (Pierre Lescot) ساخته شد. این بخش امروزه در قسمت جنوب غربی «تالار مربع» (square court) قرار دارد.

تالار مربع یکی از حیاط‌های اصلی کاخ موزه لوور پاریس است که راهرو‌های اطراف آن به‌صورت تدریجی ساخته شدند؛ زیرا دیوارهای کاخ لوور قرون‌وسطایی به‌تدریج از میان رفتند و این کاخ به کاخی رنسانسی بدل شد. در زمان لویی سیزدهم و چهاردهم بخش‌های دیگری از بنای لوور تکمیل شد.

کلوناد شرقی‌ترین نمای کاخ لوور پاریس محسوب می‌شود. این بنا از زمان ساخت خود در سال‌های ۱۶۶۷ تا ۱۶۷۴ میلادی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین شاهکارهای معماری فرانسه شناخته می‌شد.

لویی چهاردهم در سال ۱۶۸۲ میلادی دربار خود را به کاخ ورسای منتقل کرد و از آن زمان لوور دیگر اقامتگاهی سلطنتی نبود؛ اما ایده استفاده از آن به‌عنوان موزه در قرن هجدهم شکل گرفت. «شارل- کلود فلائو دو لا بیادری» (Charles-Claude Flahaut de la Billaderie) به ساخت و طراحی گالری بزرگ و جمع‌آوری آثار هنری کمک بسیاری کرد. او مسئول عمارت‌های پادشاهی و آثار هنری موجود در بناهای سلطنتی فرانسه در دوران لویی شانزدهم بود.

در زمان ناپلئون (۱۷۶۹ تا ۱۸۲۱ میلادی)، نخستین امپراتور فرانسه، بخش تالار مربع و یکی از بال‌های موزه لوور (در سمت شمال و امتداد خیابان ریوولی) تاسیس شدند. در قرن نوزدهم و در زمان ناپلئون سوم، دو راهروی اصلی، گالری‌ها و غرفه‌های این موزه تکمیل و افتتاح شدند. مجموعه لوور ساختمانی متشکل از دو چهارضلعی اصلی و دو حیاط بزرگ بود. موزه لوور در سال ۱۷۹۳ میلادی با ۵۳۷ نقاشی افتتاح شد که بیشتر آن‌ها آثار سلطنتی بودند.

منبع: tickets_paris

در سال ۱۹۹۳ میلادی در دویستمین سالگرد تاسیس موزه لوور، راهروی ریشلیو که توسط وزارت دارایی اشغال شده بود، مجددا بازسازی و بازگشایی شد و برای اولین بار کل ساختمان در اختیار اهداف موزه لوور قرار گرفت. راهروی جدیدی نیز توسط «یو مینگ پی» طراحی شد؛ راهرویی که بیش از ۲۱۰,۳۶۸ متر مربع فضای نمایشگاهی داشت و تبدیل به محلی برای نگهداری نقاشی‌های اروپایی، هنرهای تزیینی و هنرهای اسلامی شد.

در سه سالن داخلی موزه لوور که سقف شیشه‌ای دارند، آثار هنری باستانی آشوری و مجسمه‌های فرانسوی به نمایش گذاشته می‌شوند. این موزه، سالن داخلی دیگری را به هنر اسلامی اختصاص داده که در سال ۲۰۱۲ میلادی افتتاح شده است. این بخش سقف مواج طلایی رنگی از جنس شیشه و فولاد دارد که معماران ایتالیایی همچون ماریو بلینی (Mario Bellini) و رودی ریچیوتی (Rudy Ricciotti) آن را طراحی کردند.

موزه لوور بزرگ‌ترین موزه هنری جهان و یکی از پربازدیدترین موزه‌ها است. این موزه مجموعه‌ای بیش از ۳۵۰,۰۰ اثر هنری را در ۶۰,۰۰۰ متر مربع جای داده که شامل آثاری از تمدن‌های باستانی قرن قبل از ۶ میلاد تا اواسط قرن ۱۹ میلادی می‌شود.

بخش هنرهای تزیینی، گنجینه پاشاهان فرانسه، از جمله برنز، مینیاتور، سفال، جواهرات و مبلمان را به نمایش می‌گذارد؛ در حالی که بخش آثار باستانی یونانی، رومی و تمدن اتروسک بیشتر شامل معماری، مجسمه، موزاییک، جواهرات و سفال می‌شود. بخش آثار باستانی مصر در سال ۱۸۲۶ میلادی بعد از لشکرکشی ناپلئون به مصر تاسیس شد.

به‌طور کلی، آثار هنری موزه لوور را می‌توان در هشت بخش مصر باستان (Egyptian Antiquities)، یونان، اتروسک و روم باستان (Greek, Etruscan, and Roman Antiquities)، خاور نزدیک باستان (Near Eastern Antiquities)، هنر دوران اسلامی (Islamic Art)، نقاشی‌ها (Paintings)، مجسمه‌ها (Sculptures)، هنرهای تزیینی (Decorative Arts) و آثار چاپی و ترسیمی (Prints and Drawings) تقسیم کرد.

مجموعه نقاشی‌های لوور متعلق به تمام دوره‌های هنری اروپا تا انقلاب ۱۸۴۸ میلادی است و پس از افتتاح موزه در سال ۱۹۸۶ میلادی، نقاشی‌های دوره‌های تاریخی بعدی به موزه اورسی انتقال یافت.

در موزه لوور، تعدادی از مشهورترین نقاشی‌ها و مجسمه‌های جهان نگهداری می‌شود .نقاشی‌های فرانسوی این موزه از قرن پانزدهم تا نوزدهم میلادی، مجموعه‌ای بی‌نظیر است. علاوه بر این، شاهکارهای هنری دیگری از نقاشان رنسانس ایتالیایی از جمله نقاشی مونالیزا اثر لئوناردو داوینچی (۱۵۰۳-۱۹۱۹ میلادی)، آثار فلاندری، هلندی و نقاش‌های دوره باروک در لوور نگهداری می‌شود.

قایق مدوسا (The Raft of the Medusa) که توسط تئودور ژریکو در قرن نوزدهم (۱۸۱۸-۱۸۱۹) نقاشی شده، نقاشی‌ای به سبک رئالیسم «واقع‌گرایی» است که بازماندگان و مجروحان کشتی غرق‌شده مدوسا را به تصویر می‌کشد. آن‌ها در حالی نمایش داده می‌شوند که از کشتی دیگری درخواست کمک می‌کنند.

مونالیزا (Mona Lisa) اثر لئوناردو داوینچی پرتره‌ای با لبخندی مرموز است که فرض می‌شود مربوط به همسر فرانچسکو دل جوکوندو باشد. این اثر مشهورترین نقاشی جهان است. دزدیده شدن این بوم در قرن نوزدهم و رمز و راز‌های مربوط به آن همواره افراد زیادی را به خود جذب می‌کند.

ازدواج در قانا (Wedding at Cana) نقاشی است که داستان عهد عتیق از کتاب مقدس را به نمایش می‌گذارد. این نقاشی به سفارش راهبان «بندیکت» (Benedictine monks) صومعه ونیز و نقاشی به نام «ورونز» (Veronese) کشیده شده است. نقاشی ازدواج در قانا از جهت به نمایش گذاشتن جامعه ونیزی از طریق داستانی از کتاب مقدس به شهرت رسید.

مجسمه «نیکه ساموتراس» یا «پیروزی بالدار ساموتراس» (The Winged Victory of Samothrace) با ارتفاع ۲٫۵ متر یکی از آثار نمادین و تاثیرگذار موزه لوور محسوب می‌شود. این مجسمه میراثی از آثار هنری یونان باستان است.

منبع: pariscityvision

مجسمه «ونوس میلو» (Venus de Milo) با وجودبازوهای شکسته، کماکان زیبایی منحصربه‌فردی دارد. این مجسمه در سال ۱۸۲۰ میلادی کشف و به پادشاه لویی سیزدهم تقدیم شد؛ او نیز مجسمه را به موزه لوور اهدا کرد. مجسمه ونوس میلو یکی از مشهورترین نمادهای الهه ونوس یا آفرودیت برای یونانیان است.

منبع: pariscityvision

تاج‌گذاری ناپلئون (The Coronation of Napoleon) اثر ژاک لوئیس دیوید است، هنرمندی که به‌واسطه نقاشی‌های دیواری تاریخی خود شهرت دارد. عنوان اصلی این اثر هنری، تقدیس امپراتوری ناپلئون و تاج‌گذاری ملکه ژوزفین است. نقاشی تاج‌گذاری ناپلئون شکوه این مراسم در کلیسای نوتردام پاریس را به نمایش می‌گذارد.

منبع: pariscityvision

مجسمه گاو بالدار (Lamassu) با سر انسان در اساطیر کهن به‌عنوان خدای محافظ شناخته می‌شد و در فرهنگ‌های مختلف دنیا با اسامی و اشکال گوناگون وجود دارد. گاوهای بالدار به‌طور معمول به جهت محافظت، در کنار دروازه‌های شهر و ورودی معابد ساخته می‌شدند. مجسمه‌ای که در موزه لوور نکهداری می‌شود با ارتفاعی بیش از چهار متر، جزو آثار باستانی تمدن بین‌النهرین قرار دارد.

برده در حال مرگ (Dying Slave) اثر میکل آنژ، هنرمند ایتالیایی، مجسمه‌ای مرمرین و ناتمام است که در بین سال‌های ۱۵۱۳ تا ۱۵۱۶ میلادی ساخته شده باشد. این مجسمه برای مقبره ژول دوم سفارش داده شد و قرار بود در کلیسای سن پیتر در رم نصب شود.

نقاشی یراق دوز (The Lacemaker) در قرن شانزدهم توسط یوهانس فرمیر کشیده شده است. این نقاشی، الهام‌بخش یک رمان موفق و فیلمی با بازی ایزابل هوپر در سال ۱۹۷۸ بود. نقاشی دختر جوانی را به نمایش می‌گذارد که روی کار متمرکز شده است.

منبع: iranderaktravel

مجموعه تاریخی شوش در طول سال‌ها مورد حمله مهاجمان بود و تصرف و ویران شد تا در سال ۱۸۵۵ میلادی طی قراردادی، فرانسه امتیاز انحصاری حفاری در این مکان تاریخی را کسب کرد. فرانسه این اجازه را داشت تا هرآنچه از این حفاری‌ها کشف می‌شود، به فرانسه بازگرداند.

امروزه موزه لوور بقایای مکشوفه از شوش را جزو با ارزش‌ترین دارایی‌های خود می‌داند؛ اما برخلاف تابلوی مونالیزا و مجموعه اسلامی که بال مدرن ۹,۰۰۰ مترمربعی را به خود اختصاص داده است، اتاق‌های متعلق به دوره داریوش و شوش کمتر دیده می‌شوند. آثار مرتبط با این دوره در بخش خاور دور قرار دارند که شامل مجموعه‌ای از آثار ۹,۰۰۰ سال پیش از تاریخ تا اوایل دوره اسلامی است. این بخش به‌لحاظ گستره جغرافیایی، مناطقی از شمال آفریقا، آسیای مرکزی و شبه‌جزیره عربستان را در بر می‌گیرد.

بسیاری از بازدیدکنندگان موزه لوور در مورد شوش دانش و اطلاعات کافی ندارند؛ به همین دلیل در اواخر سال ۲۰۱۸ در بخش ایران موزه لوور نمایشگری سه‌بعدی قرار داده شد که امکان بازدید مجازی از شوش را فراهم کرد. این نمایشگر به سه زبان انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی این مکان تاریخی را به بازدیدکنندگان معرفی می‌کند و بخش‌های مختلف شوش، دروازه بزرگ، کاخ و ستون‌های آن، تالار و تخت را به نمایش می‌گذارد.

در بخش ایران موزه لوور آثار مختلفی از جنس طلا و نقره، متعلق به عصر ساسانیان نگهداری می‌شود. یکی از مشهورترین این آثار، دستگیره کوزه‌ای به‌شکل بز، از جنس طلا و نقره است که از قرن چهارم قبل از میلاد به یادگار مانده و طراحی ویژه‌ای دارد که گویی بز در حال پرواز است. علاوه بر این، ریتون‌های سفالی و فلزی،‌ مهرهای گلی، جواهرات طلا و سنگ‌های قیمتی بخش‌های کوچکی از گنجینه‌های ایرانی موزه لوور هستند.

منبع: iranderaktravel

کتیبه‌های آجری لعابدار شوش نیز از دیگر آثار برجسته بخش ایران در موزه لوور به شمار می‌روند. این آجرها با نقش‌برجسته، کمان‌دارانی با ریش و لباس‌های گران‌بها را تصویر می‌کنند که کمان، تیردان و نیزه به‌همراه دارند.

روی برخی دیگر از کتیبه‌های شوش، شیرهای غران و گریفن (عقاب‌هایی که سر، بدن و پاهای شیر دارد) به تصویر کشیده شده است. در ترکیب رنگ این کتیبه‌ها از رنگ‌های خیره‌کننده فیروزه‌ای، سبز، قهوه‌ای، سفید و زرد استفاده کرده‌اند.

یکی دیگر از اشیای چشم‌گیر بخش ایران، لوح حمورابی است؛ استوانه‌ای سنگی و سیاه با دو متر ارتفاع که روی آن با خط میخی قانون حمورابی نوشته شده است. «حمورابی» شمشمین پادشاه بابل، به‌دلیل نوشتن این قانون برای نظام حقوقی بابلی در بین‌النهرین باستان شهرت بسیاری دارد. استوانه سنگی حمورابی به قرن هجدهم قبل از میلاد تعلق دارد.

• ساعت کاری موزه لوور: همه‌روزه (به‌جز سه‌شنبه‌ها) ۹ صبح تا ۶ بعد از ظهر؛ روزهای جمعه تا ۹:۴۵ شب
• قیمت بلیط موزه لوور: ۱۵ یورو به‌صورت حضوری؛ ۱۷ یورو در صورت خرید آنلاین

منبع: tickets-paris

موزه لوور در تمام روزهای هفته (به غیر از سه‌شنبه) پذیرای بازدیدکنندگان است؛ این موزه در تاریخ‌های اول ژانویه (سال نو)، اول مه (روز کارگر) و ۲۵ دسامبر (کریسمس) تعطیل است.

با خرید بلیط ورودی موزه امکان بازدید از تمام نمایشگاه‌های دائمی و موقت موزه لوور فراهم می‌شود؛ همچنین بلیط بازدید از موزه «اوژن دولاکروا» (Eugene Delacroix) در سوی دیگر رود سن نیز به بازدیکنندگان داده می‌شود که مهلت استفاده از آن تا ۴۸ ساعت است.

قیمت بلیط موزه در صورت خرید آنلاین ۱۷ یورو و در خرید حضوری ۱۵ یورو است. با وجود ارزان‌تر بودن بلیط حضوری، در نظر داشته باشید که در زمان‌های پربازدید ممکن است با تکمیل ظرفیت بازدید روزانه مواجه شوید یا ساعت‌ها در صف انتظار بمانید.

بلیط موزه برای افرادی با شرایط زیر با ارائه مدرک معتبر رایگان است:

• افراد زیر ۱۸ سال
• افراد زیر ۲۶ سال ساکن منطقه اقتصادی اروپا (اتحادیه اروپا، نروژ، ایسلند و لیختن اشتاین)
• معلمان هنر
• خبرنگاران
• توان‌یابان و شخص همراه آنان

موزه لوور برای بازدید گروهی نیز امکانات خاصی را فراهم کرده است. در صورتی که بخواهید در گروه‌های هفت تا ۲۵ نفره از این موزه دیدن کنید، باید ۷۰ دلار برای رزرو پرداخت کنید. موزه لوور در ورودی هرم فضایی برای پذیرایی از گروه‌ها در نظر گرفته است که کارکنان موزه در آنجا به استقبال از آن‌ها می‌روند. علاوه بر این، اتاق‌هایی برای آماده شدن برای بازدید یا استراحت و کمدهای بزرگی برای نگهداری از وسایل شخصی نیز در نظر گرفته‌ شده‌اند.

موزه لوور چهار ورودی مجزا دارد. ورودی ریشلیو صرفا مخصوص افراد دارای رزرو و اولویت‌دار است که از طریق خیابان ریوولی می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید. ورودی شیرها نیز که در راهرو دنون قرار دارد، مخصوص افراد دارای بلیط الکترونیک است. علاوه بر این دو ورودی که نسبتا خلوت هستند، می‌توانید از طریق هرم شیشه‌ای لوور نیز وارد شوید.

ورودی هرم شیشه‌ای نسبتا شلوغ است و صف‌های طولانی دارد. در ورودی هرم شیشه‌ای لوور چهار صف به رنگ‌های سبز، زرد، نارنجی و آبی وجود دارد. رنگ نارنجی و زرد مخصوص افراد دارای بلیط الکترونیک، صف زرد برای افراد فاقد بلیط، صف سبز برای افراد دارای کارت موزه پاریس و رنگ آبی برای افراد توانیاب، مسن، باردار و بچه‌دار است.

ورودی دیگر موزه لوور، کاروسل است که همه بدون هیچ محدودیتی به آن دسترسی دارند. کاروسل مرکز خرید و فودکورت زیرزمینی است که به موزه لوور متصل می‌شود. برای دسترسی به این ورودی می‌توانید از پله برقی خیابان ریوولی، پله‌های کنار طاق نصرت باغ کاروسل و ایستگاه متروی «کاخ سلطنتی - موزه لوور» استفاده کنید.

منبع: tickets-paris

بهترین زمان بازدید از لوور متاثر از فصل پرمسافر گردشگری است که از خرداد شروع می‌شود و تا مرداد ادامه دارد. اگر در این ماه‌ها به پاریس سفر کردید، بهتر است در ساعت‌های اولیه روز و در زمان بازگشایی یا بعد از ساعت سه عصر به موزه مراجعه کنید.

در ماه‌های خلوت‌تر که گردشگران کمتری برای بازدید از موزه اقدام می‌کنند و ازدحام کمتری وجود دارد، امکان رزرو بلیط در ساعت و روز دلخواه آسان‌تر است. موزه لوور روزهای سه‌شنبه تعطیل است؛ به همین جهت چهارشنبه‌ها بازدیدکننده‌های بیشتری به لوور می‌روند؛ از این‌رو می‌توان روزهای دوشنبه و پنجشنبه را بهترین زمان بازدید از موزه لوور دانست.

به‌طور معمول، موزه لوور در طول هفته خلوت‌تر از آخر هفته‌ (شنبه و یکشنبه) است. اگر می‌خواهید بدون رزرو بلیط به موزه مراجعه کنید، حتما نیم‌ساعت پیش از بازگشایی در جلوی درب آن حضور پیدا کنید. از نیمه آبان تا نیمه فروردین که فصل خلوت گردشگری محسوب می‌شود، احتمال وجود فرصت خرید بلیط در همان روز بیشتر است؛ اما فقط رزرو آنلاین می‌تواند ورود شما به موزه را در یک روز خاص تضمین کند.

منبع: fodors

موزه لوور از سنگ‌های تراش‌خورده ساخته و به‌صورت مجموعه‌ای وسیع از راهروها و اتاق‌ها در چهار سطح اصلی طراحی شده است. اگرچه معماری موزه لوور به‌ظاهر یک‌پارچه به نظر می‌رسد، این بنا در طول قرن‌ها اصلاح، تخریب و مرمت را به خود دیده است. طراحی ساختمان موزه لوور در طول قرون‌ وسطا به دفعات تغییر کرد و در سال ۱۵۴۶ میلادی توسط فرانسیس اول به سبک رنسانس فرانسوی بازسازی شد.

پیر لسکوت (Pierre Lescot)، یکی از نخستین معمارهایی بود که ایده‌های کلاسیک نابی را در فرانسه به کار برد و موزه لوور را به یکی از تأثیرگذارترین بناهای رنسانس تبدیل کرد. او در اواسط قرن شانزدهم ایده‌ای برای این موزه ارائه داد که بعدها با نام سقف مانسارد شناخته شد. سقف مانسارد یا سقف شیروانی چهار ترک با دو شیب در زوایای مختلف امکان استفاده بهتر از فضای داخلی ساختمان را فراهم می‌کند. این مدل در قرن ۱۸ الهام‌بخش بسیاری از ساختمان‌های پاریس و باقی کشورهای اروپایی شد.

بنای هرم شیشه‌ای که بالای یکی از ورودی‌های موزه لوور قرار دارد، از جنس فولاد و شیشه است و توسط معماری آمریکایی «یو مینگ پی» (I.M. Pei) که با نام «آی ام پی» نیز شناخته می‌شود، طراحی شده است. هرم شیشه‌ای موزه لوور در شب با نورپردازی‌های ویژه جلوه خاصی دارد. وجود هرم شیشه‌ای در موزه لوور آن را به یکی از مکان‌های موردعلاقه برای عکاسی بدل کرده است.

منبع: shutterstock-lonelyplanet

۱. وسعت گالری‌های موزه لوور بیش از ۱۵ هکتار است

وسعت گالری‌های موزه لوور بیش از ۶ هکتار است؛ گالری‌هایی که مجموعه‌ای ارزشمند از حدود ۴۲۰,۰۰۰ اثر تاریخی هنری را در خود جای داده‌اند.

۲. موزه لوور در میان شورش‌ها و خونریزی‌های انقلاب فرانسه متولد شد

موزه لوور زمانی متولد شد که لویی شانزدهم به زندان افتاد، اقامتگاه سلطنتی او به ملکی ملی بدل شد و در سال ۱۹۷۳ میلادی با ۵۳۷ نقاشی و ۱۸۴ شی تاریخی فعالیت هنری آن آغار شد.

۳. لوور به‌مدت ۱۱ سال به نام ناپلئون نام‌گذاری شد

تغییر نام موزه لوور در سال ۱۸۰۳ میلادی، زمان ناپلئون سوم رخ داد؛ چراکه در زمان فتوحات او مجموعه آثار این موزه به‌صورت تصاعدی افزایش پیدا کرد و به همین دلیل فضای موزه گسترش یافت. در سال ۱۸۱۵ زمانی که ناپلئون از سلطنت برکنار شد، در حدود ۵,۰۰۰ اثر هنری به کشورهای مبدا بازگردانده شد؛ اما هنوز برخی آثار دزدیده شده همچون نقاشی «ازدواج در قانا» در موزه لوور نگهداری می‌شود.

۴. مونالیزا در سال ۱۹۱۱ میلادی به سرقت رفت

مونالیزا در سال ۱۹۱۱ میلادی توسط سارقی ایتالیایی به نام «وینچنزو پروجیا» از موزه لوور دزدیده شد. این نقاشی که امروز جزو معروف‌ترین آثار هنری جهان محسوب می‌شود، تا پیش از آن شناخته شده نبود؛ اما دو سال بعد از دزدی و پس از بازگشت به لوور، به جایگاه امروزی خود دست پیدا کرد.

۵. موزه لوور در طول جنگ جهانی دوم خالی بود

با آغار حمله هیتلر بسیاری از موزه‌ها و مجموعه‌ آثار هنری مورد غارت قرار گرفتند. دستیار رئیس موزه‌های ملی فرانسه، «ژاک ژوژارد» با پیش‌بینی این موضوع، ۱۰ روز قبل از اعلام جنگ دستور داد تا ۳,۶۹۰ تابلو، مجسمه و اثر هنری دیگر را بسته‌بندی و به‌جای امنی منتقل کنند. در بین ماه‌های آگوست تا دسامبر ۱۹۳۹ میلادی (مرداد تا دی ماه سال ۱۳۱۸ شمسی) گنجینه‌های موزه لوور در ۱,۹۰۰ جعبه‌ و توسط بیش از ۲۰۰ کامیون جابه‌جا شد. با حمله آلمان‌ها به فرانسه، ۴۰ موزه ویران شدند و به‌شدت آسیب دیدند؛ اما آلمانی‌ها در موزه لوور باگالری‌های خالی روبه‌رو شدند.

۶.مونالیزا لبخند می‌زند

آن‌ها حتی از تابلوهای بزرگی در محوطه قلعه‌ها استفاده می‌کردند که عبارت «موزه لوور» روی آن‌ها با حروف بزرگ نوشته شده بود. این کار با این هدف انجام می‌شد که خلبان‌ها بتوانند این تابلوها را از بالا ببینند. در سال ۱۹۴۷ میلادی تمامی آثار هنری پراکنده به موزه لوور بازگردانده شد.

منبع: trailer-spot.livejournal

۷. نازی‌ها آثار هنری غارت‌شده را در موزه لوور نگهداری می‌کردند

بر اساس دستور هیتلر، نازی‌ها گروه ویژه‌ای را جهت تخریب و غارت اموال یهودیان ایجاد کرده بودند. در این بین، آثار هنری ضبط‌شده از یهودیان را در سه باب از اتاق‌های موزه لوور نگهداری می‌کردند. این آثار هنری امروز بخشی از مجموعه موزه لوور هستند؛ هرچند که موزه برای جبران آسیب وارده به یهودیان در تلاش است تا این آثار را بازگرداند. موزه لوور در سال ۱۹۵۱ میلادی ۵۰ اثری هنری را به صاحبان خود رساند؛ اما هنوز ۱,۷۵۲ اثر هنری دیگر که توسط نازی‌ها ربوده شده بودند، در لوور نگهداری می‌شوند.

۸. ۶۶ درصد از نقاشی های موزه لوور آثار هنرمندان فرانسوی است

بخش بزرگی از آثار هنری موزه لوور را تابلوهای نقاشی تشکیل می‌دهند؛ حدود ۵,۵۰۰ نقاشی از هنرمندان سراسر جهان در گالری‌های این موزه قرار دارند که در هشت بخش به نمایش گذاشته شده‌اند. بیش از ۶۶ درصد نقاشی‌های این موزه توسط هنرمندان فرانسوی خلق شده‌اند که برخی از معروف‌ترین آن‌ها قایق مدوسا و تاج‌گذاری ناپلئون است.

۹. در حقیقت پنج هرم در موزه لوور وجود دارد

بسیاری از مردم تصور می‌کنند که هرم نمادین ساخته شده توسط آی ام پی، تنها هرم موزه لوور است؛ اما در واقع پنج هرم در این موزه وجود دارند. سه مورد آن‌ها هرم‌های کوچکی هستند که هرم آی ام پی را احاطه کرده‌اند و به‌گونه‌ای قرار گرفتند که با انعکاس نور، بنای موزه را تماشایی‌تر کنند. هرم پنجم هم هرم معکوسی است که در مرکز خرید کاروسل لوور قرار دارد.

۱۰. به باور برخی، چندین روح در لوور ساکن هستند

موزه لوور نزدیک به ۸۰۰ سال قدمت دارد و برخی بر این باورند که سه روح بی‌آزار در این موزه سکونت دارند و داستان‌های متعددی در خصوص آنان نقل می‌شود. یکی از مشهورترین این ارواح ژان اکورشور (Jean l’Ecorcheur) است که به «جک پوست باز» شهرت داشت. بر اساس روایت‌های تاریخی ملکه. «دو مدیچی» او را به قتل رساند تا اسرار ناخوشایند خانواده سلطنتی جایی مطرح نشود. بسیاری گمان می‌کنند که می‌توان او را در لباسی قرمز در اطراف باغ‌های تویلری دید. وی به همین دلیل به «مرد سرخ تویلری» نیز شهرت دارد. علاوه بر این، برخی می‌گویند سالن‌های موزه لوور توسط یک مومیایی به نام «بلفگور» (Belphegor) تسخیر شده است.

۱۱. دو موزه لوور در جهان وجود دارد

در سال ۲۰۱۶ میلادی، ساختمان موزه لوور ابوظبی افتتاح شد. این ساختمان در جزیره سعدیات، مرکز برنامه‌ریزی فرهنگی امارات قرار دارد و توسط معمار فرانسوی، ژان نوول (Jean Nouvel) طراحی شده است. بر اساس توافقات صورت گرفته میان دولت‌های فرانسه و امارات متحده عربی، موزه لوور اعتبار استفاده از نام، بخش‌هایی از مجموعه و کارشناسان خود را به‌مدت ۳۰ سال به موزه ابوظبی واگذار کرد. این موزه دومین موزه هنری بزرگ در شبه‌جزیره عربستان است که ساخت آن بیش از ۶۰۰ میلیون دلار هزینه داشت. موزه لوور ابوظبی هر سال در حدود یک میلیون بازدیدکننده دارد.

۱۲. مکان ماهواره‌ای موزه لوور در شهر لنز فرانسه قرار دارد

در سال ۲۰۱۲ میلادی مکان ماهواره‌ای موزه لوور در شهر لنز در شمال فرانسه افتتاح و به روی عموم باز شد. طراحی این بنا به عهده معماران ژاپنی «کازویو سجیما» (Kazuyo Sejima) و «ریوئه نیشی‌زاوا» (Ryue Nishizawa) بود. مکان ماهواره‌ای، مکانی آموزشی است که به‌طور معمول در فاصله ۸۰ کیلومتری محل اصلی ساخته می‌شود. این شعبه از موزه لوور با هدف کاهش جمعیت حاضر در مکان موزه پاریس و تقویت مسئله اقتصادی راه‌اندازی شده است.

منبع: tickets-paris

سه دیدگاه درباره ریشه کلمه «لوور» وجود دارد. بر اساس دیدگاه اول، این کلمه از واژه لاتین «lupara» به‌معنای گرگ گرفته شده است و علت استفاده از آن به قرن‌های گذشته و وجود گرگ در این منطقه بازمی‌گردد که منطقه‌ای جنگلی بوده است؛ اما بر طبق دیدگاه دوم کلمه لوور از کلمه «lower» یا «lauer» به‌معنای برج دیده‌بانی گرفته شده است و به کارکرد اصلی و قدیمی این مکان به‌عنوان ساختاری دفاعی اشاره دارد. دیدگاه دوم را متاثر از مهاجرت ژرمن‌ها و زبان ساکسونی می‌دانند.

دیدگاه سوم درباره کلمه لوور فرضیه فرانسوی است و به سال ۱۱۹۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که فیلیپ آگوست تصمیم گرفت در اطراف پایتخت قلعه‌ای بسازد و سیاه‌چال واقع در امتداد رود سن را به اقامتگاهی سلطنتی بدل کرد. بر اساس این دیدگاه کلمه لوور از کلمه لاتین «operor» یا فعل فرانسوی «ouvrer» به‌معنای کاری بزرگ وام گرفته شده است.

• آدرس: پاریس، شرق میدان کنکورد(مشاهده روی نقشه)

منبع: landenkerr

در سال ۱۵۵۹ میلادی پس از مرگ هنری دوم، پادشاه فرانسه، کاترین مدیچی (Catherine de Medici) همسر وی از قصر خود در میدان باستیل به قصر لوور محل سکوت پادشاه فرانسه نقل مکان کرد. در سال ۱۵۶۴ میلادی، کاترین مدیچی در نزدیکی لوور قصر و باغ جدیدی ساخت که امروز تنها باغ آن باقی مانده است. او که خود از خاندانی ایتالیایی بود، از معماران ایتالیایی درخواست کرد تا باغی شبیه به باغ‌های فلورانس طراحی کند.

قصر و باغ تویلری (Tuileries Garden) در غرب کاخ لوور ساخته شدند. در آن زمان عموم مردم به باغ تویلری راه نداشتند و از آن برای برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های سلطنتی استفاده می‌شد. باغ تویلری به دست باقی پادشاهان بعدی فرانسه مرمت شد و اشراف نیز به آن راه پیدا کردند. در دوره لویی چهاردهم در طول سال‌های ۱۶۶۶ تا ۱۶۷۲ میلادی این باغ تغییرات گسترده‌ای را تجربه کرد و هم‌زمان با این تغییرات بنای قصر نیز تکمیل شد.

در سال ۱۶۷۷ میلادی بازدید از باغ تویلری به درخواست نویسنده فرانسوی شارل پرو (Charles Perrault) برای عموم آزاد شد و همه به‌غیر از سربازان و گداها می‌توانستند به آن رفت و آمد کنند. در سال ۱۷۹۱ میلادی بعد از تصرف این باغ توسط مردم انقلابی، این مکان به‌عنوان باغ ملی اعلام شد. متاسفانه در سال ۱۸۷۰ میلادی کاخ تویلری در آتش سوخت و باقی‌مانده آن نیز در سال‌های بعد تخریب و بازسازی شد.

• آدرس: پاریس، خیابان لژیون دونور (مشاهده روی نقشه)

منبع: cntraveler

موزه اورسی یکی از معروف‌ترین موزه‌های پاریس است که مجموعه‌ای از مهم‌ترین آثار نقاشان و مجسمه‌سازان مطرح جهان در آن نگهداری می‌شود. ساختمان این موزه در گذشته ایستگاه قطار پاریس و تا پایان سال ۱۹۳۹ میلادی ایستگاه راه‌آهن جنوب‌غربی فرانسه بوده است. این ایستگاه قطار در سال ۱۹۸۶ میلادی پس از بازسازی به موزه تبدیل شد. در موزه اورسی آثار هنری فرانسه از سال ۱۸۴۸ تا ۱۹۱۴ میلادی نگهداری می‌شود. بسیاری از این آثار تا پیش از افتتاح این موزه در لوور و موزه ملی هنر مدرن نگهداری می‌شدند.

در موزه اورسی آثار هنرمندان امپرسیونیستی و پسا امپرسیونیستی همچون کلود مونه، کامی پیسارو، پیر آگوست رنوآر، ادوار مانه، پل سزان و ونگوگ نگهداری می‌شود و همین موضوع منجر به شهرت آن شده است. این موزه در حاشیه رود سن قرار دارد و می‌توان فاصله موزه اورسی تا موزه لوور را در کمتر از ۱۰ دقیقه پیمود.

• آدرس: پاریس، میدان کنکورد (مشاهده روی نقشه)

منبع: cntraveler

میدان کنکورد با معماری هشت‌ضلعی و مساحتی در حدود ۸۵,۰۰۰ متر مربع در بخش مرکزی پاریس قرار دارد. معماری این میدان نمادی از هشت شهر مهم فرانسه و هر ضلع آن نمادی از شهرهای بوردو، لیل، نانت، لیون، برست، استراسبورگ، روان و مارسی است. علاوه بر این، هشت مجسمه تاریخی نیز به‌صورت نمادین در میدان کنکورد وجود دارد.

میدان کنکورد دو آب‌نما دارد که یکی نماد دریاها و دیگری نماد رودخانه‌های فرانسه است. برخی از ساختمان‌های اطراف میدان مراکز سیاسی یا دولتی و برخی هتل هستند که همگی معماری منحصر‌به‌فردی دارند. در میدان کنکورد دو جاذبه مهم دیگر نیز وجود دارد که یکی ابلیسک سنگی و دیگری مجسمه آزادی است.

مجسمه آزادی در سال ۱۷۹۲ میلادی پس از تخریب مجسمه لویی پانزدهم توسط مردم انقلابی، در این میدان قرار گرفت و ابلسیک (یا هرم سنگ) در سال ۱۸۲۹ میلادی توسط محمد علی پاشا به فرانسه اهدا شد. در سال‌هایی که فرانسه درگیر انقلاب بود، این میدان با نام میدان انقلاب شناخته می‌شد؛ اما بعدها نام آن به میدان کنکورد تغییر پیدا کرد.

• آدرس: پاریس، رودخانه سن (مشاهده روی نقشه)

منبع: paristouristinformation.fr

پون نوف (Pont Neuf) به معنی «پل جدید» قدیمی‌ترین پل سنگی روی رودخانه سن است. ایده ساخت آن در سال ۱۵۷۸ میلادی در زمان هنری سوم شکل گرفت؛ اما به‌دلیل ناآرامی‌های سیاسی، توسط هنری چهارم در سال ۱۶۰۷ میلادی افتتاح شد. مجسمه برنزی شاه هنری سوم در حالی که سوار بر اسب است، روی این پل قرار دارد. این مجسمه به‌عنوان نماد پون نوف هر ساله مورد توجه بسیاری از گردشگران قرار می‌گیرد.

از دیگر جاذبه‌های پون نوف وجود ۳۸۱ ماسکارون در کناره‌های آن است. ماسکارون یکی از المان‌های تزیینی ساختمان‌ است که اغلب به‌صورت چهره‌های ترسناک در بناهای سنگی حکاکی می‌شدند و هدف از ساخت آن علاوه بر زیبایی، ترساندن ارواح شیطانی بود. بسیاری از ماسکارون‌ها توسط مجسمه‌سازان معروف ساخته شده‌اند.

شما نیز اطلاعات و تجربه‌های خود را از سفر به پاریس، بازدید از موزه لوور و مشهورترین نقاشی‌ها و مجسمه‌های جهان با کجارو به اشتراک بگذارید.

نویسنده: شقایق وحیدی

عکس‌های گالری از ویکی‌مدیا (عکاسان: FOLP، Fred Romero، Cristian Bortes)