آنگکور وات

در بین گردشگرانی که به جنوب‌شرقی آسیا سفر می‌کنند، مجموعه‌ آنگکور وات در کشور کامبوج از محبوبیت خاصی برخوردار است. معابد این منطقه با معماری فوق‌العاده و خاص خود فضایی دلپذیر برای بازدیدکنندگان فراهم کرده‌اند. در ادامه با کجارو همراه باشید تا نگاهی به معابد آنگکور وات داشته باشیم.

عکس از وب‌سایت remotelands.com (عکاس: نامشخص)

آنگکور وات شهری باستانی در کامبوج است که مرکز امپراتوری خمر در جنوب‌شرقی آسیا محسوب می‌شد. هر چند تمدن آن زمان نابود شد، اما معبدها و ساختمان‌های شگفت‌انگیز آن بر جا مانده است. با وجود ازدحام گردشگران در این منطقه، باز هم شور و هیجان در این فضا برقرار است. محبوب‌ترین معابد این شهر آنگکور وات، بایون، تاپروم و آنگکور تام هستند. سیم‌ریپ، نزدیک‌ترین شهری است که دروازه‌ ورود به آنگکور وات محسوب می‌شود. در این راهنمای سفر اطلاعاتی راجع به معابد و دیگر بناها خواهیم پرداخت.

• آدرس: کامبوج، استان سیم ریپ، شهر سیم ریپ، مجموعه آنگکور وات (مشاهده روی نقشه)

عکس از وب‌سایت remotelands.com (عکاس: نامشخص)

برای سفر به آنگکور وات باید هزینه‌های اقامت، خورد‌و‌خوراک و حمل‌و‌نقل را در نظر داشته باشید.

تمام افراد غیرکامبوجی برای ورود به آنگکور وات نیاز به مجوز دارند. هزینه‌ مجوز (در سال ۲۰۲۲) برای یک روز ۳۷ دلار، برای سه روز ۶۲ دلار و و برای هفت روز ۷۲ دلار است.

با کرایه‌ یک توک‌توک می‌توانید معابد و اطراف شهر را در یک روز کامل ببینید. ضمن اینکه در این حالت هزینه‌های شما مقرون‌به‌صرفه‌تر خواهد بود. چنانچه توک‌توک را از سیم ریپ کرایه کنید، هزینه‌ آن ارزان‌تر خواهد بود.

مجوز ورود شما به آنگکور وات اجازه‌ ورود شما به این مجموعه را از ساعت ۵ بعد از ظهر فراهم می‌کند. از این زمان استفاده کنید و غروب تماشایی پنوم باکنگ (Phnom Bakheng) را از دست ندهید.

عکس از وب‌سایت britannica.com (عکاس: Digital Vision)

این معبد به دستور پادشاهی به نام سوریاوارمان ساخته شد و بزرگ‌ترین هرم آسیا محسوب می‌شد. ارتفاع این هرم بیش از ۶۱ متر و در چند لایه تقسیم شده است. بخش مرکزی دارای ۴ برج به‌شکل گل نیلوفر آبی است. آنگکور وات بزرگ‌ترین معبد این مجموعه بوده و نام خود را از کل این مجموعه‌ باستانی گرفته است. معبد مرکزی آنگکور وات شامل نقش‌های برجسته‌ای از جنگ‌های معروف و صحنه‌های بودایی مانند نبرد "کوروک‌شیترا"، ارتش سوریاوارمان دوم، بهشت و جهنم، افسانه‌ گردونه‌ اقیانوس شیر، دروازه‌ فیل، نبرد خدایان و شیاطین، جنگ لانکا و نبرد کریشنا و شاه دمون است. طول این نقش‌های برجسته به ۸ کیلومتر می‌رسد.

این معبد توسط جایاوارمان هفتم در مرکز آنگکور تام (Angkor Thom) ساخته شد. بایون دارای ۵۴ برج است که ۲۱۶ صورت در معماری آن ساخته شده است. این چهره‌ها پس از طلوع آفتاب یا در پایان بعد از ظهر که خورشید در حال درخشیدن است، بهتر دیده می‌شوند. این معبد از دو سطح مستطیلی ساخته شده و سطح سوم آن دایره‌ای شکل است.

معبد تاپروم در بین یک فضای جنگلی قرار دارد. اگر صبح زود برای بازدید معبد اقدام کنید، از برخورد با جمعیتی که وسط روز به اینجا می‌آیند آسوده خواهید بود.

ایوانی به طول ۳۰۵ متر است که از آن به‌عنوان بلندایی برای تماشای مراسم‌های عمومی مثل مراسم سلطنتی و امثال آن استفاده می‌شود. شیرهای تزیینی بسیاری در مسیر ایوان به کار رفته است. در حال حاضر گردشگران زیادی دوربین به دست در اطراف این ایوان هستند و یکی از شلوغ‌ترین بخش‌های این منطقه است.

این معبد در ۱۲ کیلومتری شمال آنگکور واقع شده است. بانتی سری به‌معنای "ارگ زنان" است و این نام اشاره به‌اندازه و ظرافت دکوراسیون داخل مجموعه دارد. برخلاف دیگر بناهای بزرگ، این معبد جزو بناهای سلطنتی محسوب نمی‌شود. حجاری‌های تزیینی نفیس در رنگ صورتی و تصاویر مینیاتوری برجسته از دیگر ویژگی‌های معبد بانتی سری هستند.

دریاچه‌ مصنوعی که پیرامون این معبد وجود دارد آن را به‌شکل یک جزیره نشان می‌دهد. ایست مبون دارای ۵ برج است. با بالا رفتن از سکوی مرکزی این بنا، سنگ‌کاری پیچیده‌ آن را می‌توانید تماشا کنید.

پریه خان یکی از بزرگ‌ترین معابد آنگکور وات است و زمانی دانشگاه بوداییان بوده است که هزار استاد در آن تدریس می‌کردند. پیرامون این معبد را درختان زیادی فرا گرفته‌اند.

این معبد در ۶۱۰ متری دریاچه‌ مصنوعی "ایست بارای" (East Baray) قرار دارد و به دستور راجندروارمان ساخته شده است. پری روپ در مرکز شهری قرار داشت که برای مدت‌های طولانی از بین رفته بود. می‌توانید با استفاده از پله‌های شیب‌دار این معبد از سه ردیف هرم آن بالا بروید.

پره کو (به‌معنای بوفالوی مقدس) اولین معبدی است که در شهر باستانی‌ هاری هارا لایا ساخته شد و در ۱۶ کیلومتری جنوب شرقی معابد اصلی آنگکور قرار دارد. امروزه این معبد متشکل از سه برج آجری کوچک است که بر تکیه‌گاهی از جنس ماسه سنگ بنا شده است.

سرا سرنگ بیشتر به‌عنوان "حمام سلطنتی" شناخته شده است و زمانی هر جاندار زنده‌ای از جمله فیل‌ها در این مکان حمام می‌کردند. امروزه سرا سرنگ محلی محبوب برای شنا کردن کودکان محلی این منطقه است.

تاسام همان سبک و ساختار تاپروم را دارد و به‌نوعی برادر کوچک آن محسوب می‌شود. از ویژگی‌های اصلی این مجموعه این است که درخت بزرگ و تنومندی در مجاورت آن قرار دارد. این درخت به‌آرامی در حال تخریب ساختمان این معبد است با این حال فرصت فوق‌العاده‌ای را برای عکس‌برداری فراهم کرده است.

عکس از ویکی‌پدیا (عکاس: Marcin Konsek)

در جاده‌ بین آنگکور وات و آنگکور تام تک برجی دیده می‌شود که بین سال‌های ۹۱۰ و ۹۲۲ میلادی به دستور هارشاوارمان اول ساخته شد. او این بنا را به افتخار پدرش ساخت که مسئول ساخت‌وساز شهر پنوم باکنگ بود.

این ایوان هفت لایه در قرن سیزدهم ساخته شد و نام آن بر گرفته از مجسمه‌ خدای مرگ است.

نویسنده: حمیده خادم زاده