لوکیشن فیلم: سرگذشت شگفت انگیز املی پولن

داستان ساده و زیبا، کاراکتر جذاب املی، موسیقی متن بی‌نقص و لوکیشن‌های دیدنی در شهر زیبای پاریس همگی دست به دست هم داده‌اند تا این اثر سینمایی عالی، به دل هر بیننده‌ای بنشیند.

این فیلم در پاریس فیلمبرداری شده است و در صحنه‌های مختلف آن می‌توانید بسیاری از جاذبه‌های مهم شهر زیبای پاریس را ببینید. در ادامه چند مورد از لوکیشن‌های فیلم املی در پاریس را معرفی می‌کنیم.

در فیلم مشاهده می‌کنید که املی پولن هر سال به همراه مادرش به کلیسای نوتردام می‌رود تا شمعی برای تولد یک برادر کوچک روشن کند. یک روز وقتی از کلیسا بیرون می‌آیند، یک توریست از بالای بام به پایین می‌پرد و همین باعث مرگ مادر املی می‌شود.

در دنیای واقعی، کلیسای نوتردام پاریس، یکی از پربازدیدترین بناهای پاریس و کل اروپا است. این کلیسا در سال ۱۳۴۵ میلادی بنا شد و برای مدت‌های مدید، بلندترین بنای شهر بود. این کلیسای زیبا بخشی از رویداداهای مهم تاریخی فرانسه بوده است. کلیسای نوتر دام در منطقه‌ی چهار قرار دارد و معماری گوتیک و سبک خیره‌کننده‌ی آن، توجه هر گردشگری را جلب می‌کند.

ورودی این کلیسا در سراسر سال رایگان است و تورهای همراه با راهنما برای رفتن به بالای بام کلیسا برگزار می‌شود. برای شرکت در این تورها باید هزینه‌ای بپردازید. چشم‌انداز پاریس از بالای این کلیسا، بسیار دیدنی و شگفت‌انگیز است.

این کلیسا در جزیره‌ی سیته در میان رود سن و در مرکز پاریس واقع شده ‌است. هر سال ۱۳ میلیون نفر از آن بازدید می‌کنند. بالای درب اصلی و در ارتفاع بیست متری، ۲۸ مجسمه‌ی سنگی ۳٫۵ متری نصب شده‌ است. برج‌های کلیسا هر کدام ۶۹ متر ارتفاع دارند و برای رسیدن به بالای آن باید ۳۸۰ پله را بالا رفت که البته آسانسور هم برای بالا رفتن از آن‌ها تعبیه شده است. بلندی مناره‌ی این کلیسا ۹۶ متر است و بلندترین نقطه زیر سقف آن ۴۳ متر از سطح زمین ارتفاع دارد.

علاوه بر داشتن ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد معماری گوتیک فرانسوی، این کلیسای جامع دارای معروف‌ترین شیشه‌های استیندگلس جهان است. شیشه‌های استیند گلس یا پنجره‌هایی با شیشه‌های رنگی، یکی از ویژگی‌های کلیساها است که جذابیت زیادی به بنا اضافه می‌کند.

در فیلم، املی هر روز از این خیابان عبور می‌کند. او پیشخدمت کافه‌ای به نام Café des 2 Moulins است. به غیر از این کافه، املی برای خرید کردن به این خیابان می‌رود. یک روز املی به یک مرد نابینا برای رد شدن از این خیابان کمک می‌کند و برای او، همه‌ی جزییات آن را شرح می‌دهد؛ مردم، مغازه‌ها و همه‌ی جزییات مرتبط با خیابان.

زمان زیادی از فیلمبرداری این فیلم در این خیابان گذشته است و فقط یکی دو مورد تغییر در این خیابان دیده می‌شود. سایر جزییات به همان شکلی که در فیلم به نمایش درآمده در این خیابان جریان دارد. قصابی‌ها، کافه‌ای که املی در آن کار می‌کرد، فروشگاه مواد غذایی و... همه چیز به همان شکل باقی مانده است. حتی در این کافه می‌توانید کرم بروله یکی از دسرهای فرانسوی را سفارش دهید و درست مثل املی، با قاشق چایخوری سطح دسر را بشکنید.

املی در بعضی از روزهای آخر هفته، در ایستگاه شمالی یا گار دو نور، سوار قطار می‌شود تا به خانه‌ی پدری و پدرش سر بزند جایی که در آن بزرگ شده است.

گار دو نور، ایستگاهی برای سفر به مناطق شمالی فرانسه و کشورهای همسایه‌ی شمالی فرانسه است. این ایستگاه از نظر ترافیک اولین ایستگاه قطار اروپا و از نظر ظرفیت مسافران دومین ایستگاه در اروپا است. این ایستگاه در سال ۱۸۴۶ افتتاح شد و در سال ۱۹۷۵، عنوان یادمان تاریخی را به دست آورد. در اطراف این ایستگاه، رستوران‌ها و هتل‌های زیادی وجود دارند. در این رستوران‌ها قبل از ادامه‌ی مسیر سفر خود، می‌توانید غذایی لذیذ نوش جان کنید و خستگی سفر را از تن دور کنید.

املی گاهی برای تمرین پرتاب سنگ روی آب، یه این کانال سر می‌زند.

این کانال ۴٫۵ کیلومتری، حوضه‌ی رودخانه‌ی لا ویلت را به بندر آرسنال متصل می‌کند. کانال سن مارتن در سال ۱۸۲۵ راه‌اندازی شده و هدف اصلی آن، رساندن آب آشامیدنی به پاریس بوده است. این کانال از سال ۱۹۹۳ به عنوان یادمان تاریخی معرفی شده است. اهلی شهر گاهی برای تفریح و وقت‌گذرانی به کانال سر می‌زنند و شما هم می‌توانید برای تمرین پرتاب سنگ روی آب، درست مثل املی، از این کانال بازدید کنید. این کانال در سال ۲۰۱۶ کاملا تمیز و لایروبی شد و امروزه مثل یک کانال جدید به نظر می‌رسد.

املی پولن در نزدیکی این ایستگاه مترو زندگی می‌کند و بیشتر صحنه‌های فیلم در اطراف این ایستگاه فیلمبرداری شده است.

این ایستگاه در سال ۱۹۱۲ افتتاح شد. خط ۱۲ متروی پاریس از تعدادی از مهم‌ترین جاذبه‌های شهر می‌گذرد. در نزدیکی این ایستگاه مثل املی می‌توانید به منطقه‌ی مونمارت سر بزنید و از موزه‌ی مونمارت بازدید کنید.

این فروشگاه در فیلم، چند قدم با خانه‌ی املی فاصله دارد و جایی است که املی برای خرید و گوش دادن به صحبت همسایه‌ها در آن توقف می‌کند. لوسین، فروشنده‌ی ساده‌ی این مغازه است که معمولا توسط کارفرمایش مورد تمسخر قرار می گیرد و املی سعی می‌کند که انتقام این پسر را از صاحبکارش بگیرد.

این فروشگاه هنوز در این منطقه قرار دارد و قبل از اینکه در فیلم به نام مزون کولینیون نامیده شود، فروشگاه Chez Ali نام داشت. این فروشگاه محصولات مختلفی از قبیل میوه و سبزی و سایر مواد غذایی دارد. علاوه بر این محصولات، بعد از فیلمبرداری فیلم املی در این فروشگاه، سوغاتی‌ها و اشیای یادگاری مرتبط با این فیلم، در فروشگاه عرضه شده است. این مغازه پر از روزنامه‌ها و مجله‌هایی است که در مورد موفقیت فیلم، مطالبی منتشر کرده‌اند.

املی عاشق پسری باهوش، ساده و خجالتی می‌شود. کسی که دوست دارد عکس غریبه‌ها را از کیوسک‌های عکاسی ایستگاه‌ها جمع کند. املی، آلبومی را که همه‌‌ی این عکس‌ها در آن جمع‌آوری شده پیدا می‌کند و به این مکان تفریحی، جایی که آن پسر کار می‌کند، سر می‌زند تا با او قرار بگذارد و آلبوم را به او برگرداند.

بازارچه‌ی تفریحی Foire du Trône یکی از بزرگترین بازارهای تفریحی در نوع خود در کل اروپا است. این بازارچه هر سال بین آوریل تا مه برپا می‌شود. این بازار هر سال گسترده‌تر می‌شود و در حال حاضر بیش از ۵۵ جاذبه دارد.

املی در پای تپه‌ی مونمارت با نینو در کنار یک کیوسک تلفن قرار می‌گذارد. املی برای نینو یک نقشه طراحی می‌کند و او را وادار می‌کند تا برای پیدا کردن مقصد، از پله‌ها بالا برود و به کلیسای سکره کر برسد.

منطقه‌ی مونمارت، یکی از مناطق قدیمی پاریس است. اگر می‌خواهید حس‌وحال نوستالژیک و اصیل پاریس را درک کنید، باید به این محله سر بزنید. اگر قدرت بدنی کافی دارید، می‌توانید از ۲۲۲ پله‌ی تپه بالا بروید تا به کلیسای سکره کر برسید. از این بالا، چشم‌اندازهای بسیار زیبایی از شهر پاریس قابل مشاهده است.

کلیسای سَکرِه‌کُر، یکی از مهم‌ترین کلیساهای پاریس است که سالانه میلیون‌ها نفر از آن بازدید می‌کنند. این مجموعه، بنا بر گزارش سازمان ملی جهانگردی، مقام دوم اماکن توریستی فرانسه را در سال ۲۰۰۶ به خود اختصاص داده است و بدین ترتیب درست پس از کلیسای نوتردام پاریس قرار دارد.

معماری این بنا توسط پل آبادی، معمار فرانسوی صورت گرفته ‌است. اولین سنگ بنای آن در ۱۶ ژوئن ۱۸۷۵ گذاشته شد. در خارج ساختمان یک برج بلند مربع شکل، بزرگترین ناقوس کلیساهای فرانسه را در خود جای داده است.

ایستگاه شرقی جایی است که املی برای استفاده از یک کیوسک عکاسی به آنجا می‌رود و نینو برای کالکشن خصوصی خود عکس می‌گیرد. سالنی که در بیشتر صحنه‌ها مشاده می‌شود و کیوسک عکاسی در آن قرار دارد، سالن قدم‌های گمشده نام دارد.

ایستگاه شرقی پاریس در سال ۱۸۴۹ و سه سال بعد از ایستگاه شمالی افتتاح شد. مقصد این ایستگاه، نواحی شرقی فرانسه و آلمان است. به خاطر حجم بالای حمل‌ونقل و خطوط راه‌آهن، این ایستگاه اهمیت بسیار زیادی در حمل‌ونقل فرانسه دارد و مسیری برای دستیابی به بسیاری از نواحی حومه است. در این ایستگاه چند کیوسک عکاسی وجود دارد. البته تضمینی وجود ندارد که کسی عکس‌های شما را برای مجموعه‌ی شخصی خودش جمع‌آوری نکند!