۲۳ پیتزای معروف جهان را بشناسید

پیتزا یکی از غذاهای سنتی کشور ایتالیا محسوب می‌شود که شامل لایه‌ای از نان در کف و پوششی از سس گوجه و پنیر در رویه است. اولین بار دستورپخت پیتزا در قرن دهم میلادی، در یکی از شهرهای جنوبی ایتالیا با نام گائتا، ثبت شد. در طول قرن‌ها پیتزا از قلمروی اختصاصی ایتالیا خارج و بنا بر ذائقه‌های بومی در شکل‌های متفاوتی عرضه شد. در زیر به بررسی تعدادی از انواع بین‌المللی پیتزاها می‌پردازیم که به همان خوشمزگی پیتزای ایتالیایی است.

لاهماجون از لایه‌‌ی نازکی نان تشکیل می‌شود که با لایه‌ای خوشمزه از مواد پوشیده شده است. مواد رویه‌ی این پیتزا شامل گوشت چرخ‌کرده، گوجه خردشده، پیاز و برخی سبزیجات معطر است. لاهماجون به‌شکل ترد و برشته مصرف می‌شود و نوعی اسنک یا میان‌وعده به شمار می‌رود. شما می‌توانید این غذا را در کافه‌ها و نان‌پزی‌های سراسر ترکیه پیدا کنید.

پیده که در زبان انگلیسی به‌صورت پیدی تلفظ می‌شود، نوعی پیتزا با نانی قایقی شکل است. به نظر می‌رسد که قدمت این پیتزا به زمان سلطنت عثمانی‌ها برمی‌گردد. آنچه این پیتزا را هیجان‌انگیزتر می‌کند، شباهت آن به پیتزای ایتالیایی در استفاده از مواد رویه است. در رویه‌ی پیده می‌توان انواع متنوعی از خوراکی‌ها مانند گوشت، پنیر، تخم‌مرغ و سبزیجات مختلف را دید. شما می‌توانید پیده را از هرجایی در ترکیه تهیه و به‌عنوان اسنک یا میان‌وعده نوش جان کنید.

پایه این پیتزا نانی است که در روغن داغ سرخ می‌شود و رویه آن انواعی از خوراکی‌های شیرین یا شور است. محبوب‌ترین نوع لانگوس در مجارستان، رویه‌ای از خامه ترش، کره سیر و پنیر رنده شده دارد.

زاپیکانکای لهستان نمونه‌ی خوشمزه‌تری از پیتزای نان فرانسوی است که مانند ساندویچ روباز و پیچیده نشده به نظر می‌آید. برای درست کردن زاپیکانکا، یک نان باگت را از وسط ببرید، روی آن را با پنیر و قارچ بپوشانید و سپس در فر برشته کنید. به‌محض خروج این غذا از فر، کمی از سس کچاپ لهستانی را روی آن بریزید.

در گرجستان، ترکیبی خوشمزه و لذیذ از نان و پنیر تبدیل به غذایی سنتی شده است: خاچاپوری. در پخت این نان، خمیر را به‌شکل قایق درمی‌آورند، درون آن را با پنیر و گاهی تخم‌مرغ پر می‌کنند و سپس می‌پزند. هنگام خوردن خاچاپوری، باید تکه‌ای از نان را از کناره‌ها بکنید و درون مواد چسبناک وسط فرو کنید.

نانی بیضی شکل با رویه‌ای از زرده‌ی تخم‌مرغ و قطعات گوشت، پاسترمایلیا را تشکیل می‌دهد. این غذای ساده که به پیده ترکی شباهت دارد، بین مردم مقدونیه از محبوبیت خاصی برخودار است. حتی در یکی از شهرهای کوچک این کشور، فستیوالی سالانه در بزرگداشت این پیتزای بومی برگزار می‌شود.

اسم این خوراکی سو‌ئدیبه اندازه مواد به کار رفته در رویه آن عجیب نیست. سس گوجه، فلفل تند، گوشت کبابی و سس ماست خامه‌ای مواد رویه پیتزای کباب را تشکیل می‌دهند. اگر به میزان گلوتن حساس هستید، دکه‌های پیتزا فروشی در سوئد مقداری سیب‌زمینی سرخ‌کرده نیز در کنار پیتزا سرو می‌کنند.

هیچ لیست پیتزایی نمی‌تواند بدون یکی از خوراکی‌های بهشتی ایتالیا باشد. پانزروتو یکی از غیرعادی‌ترین پیتزاهای ایتالیایی است. این پیتزا نوعی کالزون کوچک به شمار می‌رود که به‌جای پخته شدن در فر، سرخ می‌شود. پانزروتو را معمولا با سس گوجه و پنیر موزارلا پر می‌کنند و گاهی نیز کمی سبزیجات یا گوشت به آن اضافه می‌شود.

دوستداران ماهی عاشق این تارت قطور و معروف جنوب فرانسه هستند. پیسالادیر نانی قطور را در پایه دارد که روی آن را با پیاز کاراملی شده، زیتون و ماهی آنچوی پوشانیده‌اند. پیسالادیر طعمی نزدیک به نان فوکاچای ایتالیا دارد، تنها کمی شورتر و البته خیلی خوشمزه‌تر از آن است.

هرچند که پیتزای بورک اسلوونی زیاد به پیتزا شبیه نیست؛ اما مواد به کار رفته در آن و اسمی که یدک می‌کشد، آن را در این لیست جا داده است. بورک نوعی پای با خمیر لایه‌لایه است که در سراسر کشورهای بالکان پیدا می‌شود؛ اما در لیوبلیانا، کیفیت بورک‌ها ارتقا داده شده و درون آن‌ها را با موادی مانند سس گوجه، پنیر، ژامبون و قارچ پر کرده‌اند. بورک‌های لیوبلیانا به کالزون‌های ایتالیایی شبیه است که خمیری کره‌ای و لایه‌لایه دارند.

اگر نمی‌توانید پیتزای بدون پنیر را تصور کنید، هرگز سراغ این پیتزا نروید. کوکا در انواع متفاوت در سراسر اسپانیا یافت می‌شود؛ اما این نمونه‌ی کوکا از خمیری تخمیر شده تشکیل یافته است که با ماهی و سبزیجات مدیترانه‌ای پوشیده می‌شود.

اگر فکر می‌کنید که روغنی‌ترین غذاهای سرخ‌کردنی ممکن را خورده‌اید، کاملا در اشتباه هستید. پیتزای سرخ‌ شده اسکاتلند همان طور که از اسمش پیدا است، همان پیتزا است که نصف یا تمام آن در مقدار زیادی روغن داغ و جوشان، سرخ می‌شود.

شهر اولد فورج در شمال‌شرقی پنسیلوانیا، در کشور آمریکا قرار دارد که پیش‌تر محل زندگی معدنچیان بوده است. این روزها پیتزای این شهر با پیتزای بی‌نظیر هامبل در نیویورک رقابت می‌کند. «پیتزای سفید» شهر اولد فورج، شکلی مربعی دارد و در سینی پخت می‌شود. دو سمت نان برشته و ترد است و در وسط خمیر نان، پنیری چسبناک ریخته می‌شود. در پایان و پیش از پخت نیز، مقدار کمی از سبزی‌های معطر را روی پیتزا می‌پاشند.

پیتزایی قطور و مستطیلی شکل با طعمی بهشتی و فراموش‌نشدنی؛ با پیتزای مخصوص دیترویت آشنا شوید. نان این خمیر قطر زیادی دارد که از سمت پایین کاملا برشته و ترد می‌شود و برخلاف دستورپخت سنتی پیتزا، قطعه‌های پنیر خامه‌ای را پیش از سس گوجه روی خمیر می‌ریزند. بهترین پیتزای دیترویتی که قدیمی‌ترین آن نیز است، با تعدادی از حلقه‌های پپرونی در لایه بالایی عرضه می‌شود. انواع متفاوت دیگری از این پیتزا نیز برای سلایق متنوع وجود دارد.

هرچند بر سر انتخاب بهترین پیتزا فروشی در نیوهاون جروبحث‌های زیادی درگرفته است؛ اما یک واقعیت انکار ناپذیر در مورد آن وجود دارد: پیتزای نیوهاون یکی از مائده‌های زمینی است. این پیتزا که در میان بومی‌ها با نام «آپیتزا» شناخته می‌شود، از نانی برشته و نازک تشکیل شده است که رویه آن می‌تواند از ترکیب ساده گوجه، سیر و پارمزان تا ترکیب سفید رنگ آویشن، سیر، پنیر و صدف تغییر کند.

این پیتزا یکی از معدود پیتزاهای لیست ما است که در آن مایه خمیر ترش بکار نمی‌رود و در نتیجه نانی برشته، نازک و شکننده دارد. پیتزاهای سنت لوئیس همیشه با سس گوجه و نوعی پنیر آمریکایی به نام پروول پوشیده می‌شوند و شما می‌توانید مواد دیگری را نیز برای رویه‌ی پیتزای خود انتخاب کنید. این پیتزا به‌جای برش‌های مثلثی، در شکل مربع عرضه می‌شود تا خوردن آن آسان‌تر باشد.

دستورپخت این پیتزا در اصل متعلق به شهرهای کناره‌ی رودخانه اوهایو است. پیتزای اوهایو پای‌ مربعی شکلی است که تنها با لایه‌ای نازک از سس گوجه، پنیر و گوشت پخته می‌شود. بلافاصله پس از بیرون آوردن پیتزا از فر، برش‌های آن را درون موزارلای رنده شده فرو می‌برند. این کار حسی از داغی و سردی را هم‌زمان هنگام خوردن در دهان شما ایجاد می‌کند.

فوگازای آرژانتین بیشتر به فوکاچا ایتالیایی شبیه است و پایه‌ای خمیری و کش‌دار دارد. این خوراکی خوشمزه با رویه‌ای از روغن زیتون، نمک، پیاز و آویشن پوشیده می‌شود و گاهی کمی پنیر پارمزان رنده‌ شده نیز روی آن می‌ریزند. حواس‌تان باشد تا فوگازا را با فوگازتا اشتباه نگیرید. فوگازتا شبیه فوگازا است و تنها تفاوت‌ آن‌ها به خاطر وجود پنیری است که در خمیر فوگازتا می‌ریزند.

در شهرهای منطقه کواد سیتی واقع در ایالات آیووا و ایلینوی نوع خاصی از پیتزا عرضه می‌شود که در آن مواد لایه بالایی، پیش از اضافه‌ کردن پنیر روی خمیر پایه ریخته می‌شوند. خمیر طعم مغزهای آجیل و شربت مالت جو می‌دهد، سس گوجه اغلب تند مزه است و پیتزاها معمولا به‌شکل نوار بریده می‌شوند.

ماناکیش در لبنان، صبحانه‌ی ورزشکاران است و در رستوران‌ها، دکه‌های فروش غذا و آشپزخانه‌های غذای خانگی ارائه می‌شود. این پیتزای لبنانی از نانی گرد و مسطح تشکیل می‌شود که با کمی روغن زیتون و گیاه عربی زعتر پوشیده شده است. شما می‌توانید ماناکیش را با رویه‌های متفاوت دیگری مانند گوشت چرخ‌کرده یا پنیر نیز پیدا کنید.

اوکونومیاکی ژاپن در واقع یک پنکک بزرگ و شور است؛ اما از آنجا که مواد آن روی سطح پنکک ریخته‌ می‌شود، با نام پیتزای ژاپنی شهرت دارد. خمیر پنکک ترکیبی از آرد، تخم‌مرغ، کلم، پیاز و تعدادی از مواد شورمزه دیگر است. سپس خمیر آماده را روی گریل داغ می‌پزند و با سس، تکه‌های کوچکی از جلبک دریایی و زنجبیل شور می‌پوشانند.

برخلاف تمام پیتزاهای این لیست، مسخن فلسطین همیشه با گوشت سرو می‌شود. گوشت مورد استفاده در این پیتزای فلسطینی، بیشتر گوشت مرغ با استخوان است. در این دستورپخت ، مرغ با سماق، پیاز و دانه‌های کاج پخته می‌شود و نان تابون زیر آن نیز به‌اندازه مرغ‌ها خوشمزه است.

پیتزای ایرانی آن‌قدر متنوع است که می‌تواند برای هر کس تعریفی جداگانه داشته باشد؛ اما تنها جزو تغییرناپذیر آن خمیری برشته و ترد به‌همراه رویه‌ای از انواع زیاد و گوناگون خوراکی‌ها است. از جمله مواد به کار رفته در لایه رویی پیتزای ایرانی می‌توان به زیتون، پیاز، انواع سبزیجات، کالباس، هات داگ، گوشت چرخ‌کرده، انواع ادویه، سس گوجه و پنیر اشاره کرد.

اگر تاکنون پیتزاهای خوشمزه معرفی شده در این مقاله را امتحان کرده‌اید، نظر خود را درباره آن‌ها با ما و دیگر کاربران کجارو به اشتراک بگذارید.