جام جهانی 2018 روسیه؛ راهنمای حمل و نقل عمومی

کشور روسیه با وسعتی پهناور برای اولین بار در طول تاریخ، میزبان بازی‌های جام جهانی شده است. در ادامه مقاله شما را با راه‌های مختلف حمل و نقل عمومی به‌صورت مختصر، آشنا خواهیم کرد.

حمل و نقل در کشور روسیه به چهار طریق صورت می‌گیرد: مترو، اتوبوس (اتوبوس برقی و ترم)، قطارهای رفت و برگشتی و تاکسی.

حمل و نقل زیرزمینی (مترو) به‌عنوان یکی از سریع‌ترین راه‌های حمل و نقل در شهرهای روسیه به شمار می‌رود، زیرا راه خوبی برای فرار از ترافیک در ساعات شلوغی خیابان‌ها است. حمل و نقل زیرزمینی در هر شش شهر مسکو، سن‌پترزبورگ، کازان (Kazan)، نیژنی نو، گراد (Nizhny Novgorod)، سامارا (Samara) و اکاترینبورگ (Ekaterinburg) که میزبان مسابقات جام جهانی هستند، در دسترس است. در شهر ولگوگراد (شهری صنعتی در جنوب غربی روسیه در محل اتصال رودخانه دون و ولگا)، نوعی از مترو ترم، وجود دارد؛ نوعی تراموای سریع السیر.

ترم سریع‌السیر ولگوگراد با آرم سی‌تی، به‌طور مختصر شناخته می‌شود.

ترم‌های زیرزمینی و سریع‌السیر معمولا از ساعت شش صبح تا دوازده شب، فعالیت می‌کنند؛ در حالی که قطارها هر دقیقه از سکوها حرکت می‌کنند. قیمت‌های بلیط‌ها بسته به تعداد سفرها متغیر است؛ به این‌گونه که هر بلیط تک‌سفره در اغلب شهرهای روسیه، معادل ۱۹۵۰ تومان است، ولی در شهر سن‌پترزبورگ، معادل ۳۱۵۰ تومان و در شهر مسکو، قیمت هر بلیط تک‌سفره به ۳۸۰۰ تومان می‌رسد (با کارت‌های حمل و نقل تروکا در مسکو قیمت هر بلیط تک سفره ۲۴۵۰ تومان است). در شهر ولگوگراد، یک بلیط تک‌سفره برای ترم، ۱۷۵۰ تومان است.

برای پیدا کردن جدول زمانی رفت و آمد اتوبوس‌ها، اتوبوس‌های برقی و ترم، به ایستگاه‌های اتوبوس، رجوع کنید. خطوط حمل و نقل در سطح شهرها معمولا با کارکردی متناوب در بازه زمانی ۵ الی ۳۰ دقیقه‌ای، بسته به ساعات مختلف شبانه‌روز، عمل می‌کنند.

مینی‌بوس‌ها، برنامه انحصاری خودشان را دارند؛ به‌گونه‌ای که از ساعت ۵ الی ۷ صبح، تا ۸ شب الی ۱ بامداد فعالیت می‌کنند. در مسکو و سن‌پترزبورگ، مینی‌بوس‌ها به‌طور شبانه‌روزی فعال هستند.

در حمل و نقل‌های سطح شهری، سوار شدن از درب جلویی وسیله نقلیه صورت می‌گیرد؛ شما یا مستقیما به راننده در هنگام سوار شدن، پول را می‌پردازید یا هنگامی که پس از سوار شدن، مسئول بلیط وارد می‌شود، پرداخت را انجام می‌دهید.

در مسکو، کنترل‌کننده‌ها و نرده‌های گردانی (تیری که چهار بازوی گرداننده دارد و هر کس می‌خواهد از آن بگذرد، باید پول و بلیط خود را بدهد تا آن را بچرخاند) وجود دارد که به شما دسترسی به تمامی سیستم‌های حمل و نقل سطح شهری را می‌دهد؛ بلیط‌های تک‌سفره و چندسفره را می‌توان از باجه‌های بلیط‌فروشی مخصوص که در مجاورت تمامی ایستگاه‌ها تعبیه شده است، تهیه کرد. قیمت‌ها، طبق اختیارات و نفوذ و اعتبار هر محله تنظیم و ثبت می‌شوند؛ به همین خاطر است که قیمت‌ها تا این میزان در شهرهای مختلف، متغیر است.

مینی‌بوس‌ها و ماشوتکاها (marshrutkas) در شهرهای روسیه به‌علت جابه‌جایی سریع در سطح شهر، بسیار محبوب هستند و در هر زمان و مکانی که مسافر درخواست می‌کند، نگه می‌دارند؛ نه فقط در ایستگاه‌های مخصوص به خودشان. ماشوتکاها مینی‌بوس‌هایی زردرنگ هستند.

آن‌ها معمولا مینی‌بوس‌هایی با ظرفیت ۱۴ تا ۱۶ مسافر هستند؛ اما چنانچه به‌جای مینی‌بوس از اتوبوس استفاده شود، ظرفیت حمل مسافر به ۴۰ نفر افزایش می‌یابد. هزینه بلیط، فقط باید مستقیما به خود راننده پرداخت شود (در اغلب موارد فقط به‌صورت نقدی، قابل‌قبول است)، و قیمت نیز روی شیشه جلو یا داخل وسیله نقلیه چسبانده شده است (که معمولا ۲۰ تا ۳۰ درصد از قیمت اتوبوس‌های معمولی گران‌تر است).

قطارهای رفت و برگشتی یا الکتریچکاها (قطارهایی که به‌صورت رفت و برگشتی، روستاها و حومه شهر را به هم متصل می‌کنند و در کشورهایی نظیر روسیه، گرجستان و چند کشور دیگر با این نام شهرت دارند) نه‌تنها نقاط مختلف شهر را به هم متصل می‌کنند، بلکه نزدیک‌ترین مکان‌های برون‌شهری را هم تا فاصله ۱۰۰ الی ۱۵۰ کیلومتر از مرکز شهر، نیز پوشش می‌دهند. قیمت بلیط بسته به مسافت سفر شما است و باید قبل از سوار شدن به قطار از کیوسک بلیط فروشی تهیه شوند. بلیط‌های تک‌سفره باید در همان روزی که خریداری می‌شوند استفاده بشوند؛ و همچنین برای همان مقصد خریداری شده مجاز به استفاده هستند. بلیط‌های دوسفره نیز تا ۲۴ ساعت پس از زمان خریداری شدن‌شان، اعتبار دارند (البته به‌جز تعطیلی‌های آخر هفته و رسمی).