جانوران اقصی نقاط جهان در معرض خطر قرار دارند. آمریکای شمالی نیز از این قاعده مستثنی نیست. چند مورد از حیوانات وحشی این منطقه در آستانهی انقراض قرار دارند که در ادامه با آنها آشنا خواهیم شد.
۱۰. مارموت جزیره ونکوور
مارموت ونکوور از جمله گونههایی است که شدیداً در معرض خطر قرار دارد و در مناطق کوهستانی جزیره ونکوور، واقع در استان بریتیش کلمبیایکانادا زندگی میکند.
از جمله دلایل کاهش جمعیت این جاندار میتوان به تغییرات آب و هوایی سکونتگاه آن اشاره کرد. کاهش مراتع دامنهی کوه که در پی تأثیر گرمای هوا به وجود آمده، زاد و ولد مارموت ونکوور را تحتالشعاع قرار داده است. در سال ۲۰۰۳، جمعیت مارموت ونکوور تا ۳۰ عدد کاهش یافت. مسؤولان و مقامات محیط زیست کانادا با عنایت به این مسئله، تعدادی از این جانداران را گرفته و تحت نظارت خود به زاد و ولد آنها کمک کردند تا جمعیتشان افزایش یابد. در پی این موضوع، دولت کانادا چندین مارموت ونکوور را وارد باغ وحش تورنتو، باغ وحش ونکوور و دیگر مکانهای مشابه کرد تا به تولید مثل بپردازند. این کار با موفقیت انجام شد و جمعیت مارموت ونکوور تا ۲۵۰ الی ۳۰۰ عدد افزایش یافت.
۹. مرجان شاخ گوزنی
مرجان شاخگوزنی، گونهای از جانداران در معرض خطر است که در آبهای ساحلی آمریکا، جزایر کارائیب، دیواره بزرگ مرجانی و برخی دیگر از نقاط جهان به حیات خود ادامه میدهد. مرجان شاخگوزنی شدیداً به تغییرات دمایی و میزان شوری آب حساس است؛ خود این عوامل در پی تغییرات زیستمحیطی ایجاد میشود. از دیگر عوامل کاهش گونهی این جاندار، میتوان به صید آن و شیوع بیماریهای مختلف اشاره کرد. امروز، ۹۸٪ از جمعیت مرجانهای شاخگوزنی از بین رفته است.
۸. گرگ سرخ
گرگ سرخ، از جمله گونههای در معرض خطری است که در نواحی شرقی آمریکا زندگی میکند. گرگ سرخ در ابتدا در بیشتر نقاط جنوب شرقی آمریکا یافت میشد اما در حال حاضر، جمعیتش به شدت کاهش داشته و تنها ۵۰ قلاده از آن در حیاتوحش باقی مانده است. عوامل مختلفی موجب کاهش شدید جمعیت گرگ سرخ شده است که برخی از آنان عبارتند از: شکار گرگها توسط گاوچرانان آمریکایی، شیوع بیماریهای زیستمحیطی، عفونتهای انگلی، رقابت برای به دست آوردن غذا و دیگر منابع. اولین اقداماتی که برای نجات نسل گرگ سرخ صورت گرفت، در سال ۱۹۷۳ و توسط سازمان خدمات حیات وحش و US Fish در این کشور انجام شد. مقامات مربوطه، تعدادی از این گرگها را به منظور زاد و ولد گرفته و در تاکومای واشنگتن و جزیره بولز آیلند نگهداری کردند. سپس این گرگها را در مناطقی که نسلش منقرض شده بود، رها کردند.
۷. قورباغه درختی راب
نام قورباغه درختی راب در فهرست قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، به عنوان موجودی که نسلش رو به انقراض است، ثبت شده است. این قورباغهها در زیر برگهای چتر مانندِ جنگلهای پاناما زندگی میکنند. این جانداران برای اولین بار در سال ۲۰۰۵ کشف و در سال ۲۰۰۸ وارد فهرست طبقهبندی جانوران اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت شدند. اگرچه سازمانهای مربوطه، تلاشهای بیامانی برای نجات نسل قورباغه درختی راب انجام دادند، اما شیوع یک بیماری قارچی، موجب از بین رفتن جمعیت کثیری از تعداد آنان شد. آخرین گونهی مادهی قورباغه راب در سال ۲۰۰۹ منقرض شد و در حال حاضر، تنها یک قورباغه نر از این گونه باقی مانده که در «باغ گیاهشناسی آتلانتا» واقع در آمریکا زندگی میکند.
۶. راکون کوتوله
راکون کوتوله، از جمله موجودات بومی جزیره کوزومل است. کوزومل جزیرهای در دریای کارائیب و ساحل شرقی مکزیک است. این جاندار در جنگلهای درختان کرنا و نواحی مرطوب سواحل جزیره کوزومل زندگی میکند. البته جمعیت کمی از این راکون نیز در مناطق دیگر جهان وجود دارد. تنها چند صد راکون کوتوله در جهان باقی مانده که وضعیت نسل آن را بحرانی کرده است. دلیل اصلی کاهش جمعیت راکون کوتوله، ساخت و سازهایی است که داخل جزیره کوزومل برای مقاصد گردشگری صورت گرفته است. گونههای مختلفی از حیوانات دیگر مانند سگها و گربههای اهلی نیز توسط انسانها در این جزیره رها شدهاند که موجب شیوع بیماری در میان راکونهای کوتوله و در نتیجه کاهش جمعیت آنان شده است. اقداماتی از جمله حفظ زیستگاه راکونهای کوتوله در این جزیره برای جلوگیری از انقراض نسل آن انجام شده است. همچنین برای نجات جان راکونهای جزیره کوزومل، بایستی قوانینی در راستای منع ورود حیوانات اهلی به زیستگاه راکونها وضع شود.
۵. حلزون درختی اوآهو
تنها ۴۱ عدد از حلزون درختی اوآهو باقی مانده که همگی در معرض خطر قرار دارند. این حلزونها، جزو موجودات بومی جزیرهی اوآهو واقع در هاوایی هستند. دلیل اصلی از بین رفتن این حلزونها، انسانها هستند که موجب از انقراض تعداد زیادی از آنها شدند. عواملی مانند شکار حلزون توسط کلکسیونرها، نبود سکونتگاه مناسب، نرخ رشد پایین و نرخ باروری پایین موجب کاهش جمعیت حلزونهای درختی اوآهو شده است. انسانها، جانورانی از قبیل موجودات گوشتخوار و چند گونه موش که از حلزونها تغذیه میکنند را خواه به طور عمد یا غیرعمد وارد این جزیره کردهاند که تهدید بزرگی برای ادامه حیات حلزونهای درختی اوآهو محسوب میشود.
۴. لاک پشت ریدلی کمپ
یکی از موجوداتی که بیش از هر جاندار دیگری در معرض خطر است، لاکپشت دریایی کمپ ریدلی است که عمدتاً در آبهای اقیانوس اطلس، سواحل شرقی آمریکا و خلیج مکزیک زندگی میکند. این لاکپشت قبل از این که وارد فهرست موجودات در معرض خطر شود، به خاطر گوشتش، به طور گستردهای مورد هجوم شکارچیان واقع شد. در حال حاضر، مرگ این لاکپشتها در پی شکار، آلودگی آب و نبود زیستگاه مناسب موجب کاهش شدید نسل آن شده است. لاکپشت کمپ ریدلی در آبهای آمریکا و مکزیک وضعیت بهتری داشته و تحت مراقبت است. در این کشورها، دستگاهی ابداع شده که هنگام شکار ماهیها، به لاکپشتها هشدار میدهد تا از چنگ تور فرار کنند. همچنین اقداماتی در زمینهی نگهداری این لاکپشتها و تسریع روند تولید مثل و در نهایت رهایی مجدد آنان به حیاتوحش نیز انجام شده است.
۳. ماهی خاردار غول پیکر
ماهی خاردار غولپیکر از جمله جاندارانی است که در صورت عدم رسیدگی و مراقبت نسلش منقرض خواهد شد. این موجود در آبهای شمال شرقی اقیانوس آرام و مابین خلیج هامبولت و خلیج کالیفرنیا زندگی میکند. این ماهیها در آبهای سطحی اقیانوس و نواحی مواج دریا زندگی میکنند. ماهیگیران طی دهههای گذشته، موجب کاهش شدید جمعیت این ماهیها شدهاند. از سال ۱۹۸۲ تا کنون، هر گونه صید ماهی خاردار غولپیکر توسط سازمان شیلات کالیفرنیا ممنوع شده است. گفته میشود جمعیت این ماهیها ممکن است بیشتر شود اما مدارک محکمی در این زمینه وجود ندارد.
۲. زنبور عسل اچ جی فرانکلین
ادامهی حیات زنبور عسل اچ جی فرانکلین در هالهای از ابهام قرار دارد و در مناطق بسیار محدودی از غرب آمریکا زندگی میکند. برخی بر این باورند که نسل این زنبور منقرض شده است. زنبور فرانکلین، نقش بسیار مهمی در گردهافشانی گسترهی بزرگی از گلها مانند گل پونه و ترمس ایفا میکند. این زنبورها آخرین بار در سال ۲۰۰۶ دیده شدهاند. نبود زیستگاه مناسب، مصرف بسیار زیاد از حشرهکش و نیز استفادهی بیرویه از زنبورهای عسل توسط انسانها، از جمله مهمترین عوامل از بین رفتن نسل زنبور فرانکلین قلمداد میشود.
۱. کرکس کالیفرنیا
کرکس کالیفرنیا که جاندار بومی آمریکا بود، در سال ۱۹۸۷ منقرض شد. شکار غیرقانونی، تخریب زیستگاه و مرگ در پی مسمویت و زهرزدگی موجب انقراض نسل این کرکس شد. تنها تعداد انگشتشماری از کرکس کالیفرنیا در حیاتوحش باقی مانده که دولت آمریکا دستور داد تا قبل از مرگشان، همهی آنها جمعآوری شوند. ۲۷ کرکس وحشی گرفته شدند که بایستی در باغ وحش سن دیگو و باغ وحش لس آنجلس نگهداری میشدند. این کرکسها به منظور تولید مثل به این باغ وحشها آورده شده بودند. در سال ۱۹۹۱، چند کرکس در دامن طبیعت رها شد. امروز، این کرکسها در برخی از بخشهای کالیفرنیا و یوتا در آمریکا و شبهجزیرهی باها کالیفرنیای مکزیک زندگی میکنند. سازمان اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، کرکس کالیفرنیا را در فهرست موجودات در معرض خطر قرار داده است.