موزه هنرهای زشت در ماساچوست، هنرهایی بدتر از آنچه بتوان نادیده گرفت

سمیه اکبری
سمیه اکبری یکشنبه، ۱۸ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۳۰
موزه هنرهای زشت در ماساچوست، هنرهایی بدتر از آنچه بتوان نادیده گرفت

در دنیا موزه‌های تاریخی، هنری و علمی زیادی وجود دارند که اطلاعات یا سنت‌های خاصی را از سراسر دنیا یک جا جمع می‌کنند. در میان آن‌ها موزه‌هایی هم وجود دارند که شاید تا به حال درباره‌شان نشنیده باشید، موزه‌های غیر عادی که اشیا یا ‏اطلاعات عجیبی را برای نمایش قرار می‌دهند.‏ با کجارو همراه باشید.

برخی از آثار هنری خیلی خوب نیستند اما این قدر بد هم نیستند که آنها را دور انداخت یا نادیده گرفت. موزه هنرهای زشت در ماساچوست تنها موزه دنیا است که آثار زشت و زننده‌ای در خود دارد. این موزه را فردی به نام اسکات ویلسون برپا کرده است و ایده آن نیز پس از پیدا کردن تابلوی نقاشی «لوسی در مزرعه گل‌ها» به ذهن او رسیده است. او با این ایده، ۴۰۰ اثر هنری زشت دنیا را جمع‌آوری کرده است که هر بار ۴۰ اثر را به نمایش می‌گذارد. جهان پر از آثار هنری وحشتناک است،‌ اما هیچ اثر هنری به اندازه‌ای بد نیستند که بتوانند به موزه هنرهای بد راه پیدا کنند، زیرا این بدی اثر باید کاملا صادقانه رخ داده باشد.

موزه هنرهای زشت

 موزه هنرهای بد یا MOBA در جستجوی آثار هنری است که معیار خوب بودن آ‌‌ن‌ها، بد بودن آن‌ها است. موزه ماساچوست آمریکا این آثار هنری زشت را با افتخار در سه گالری به نمایش می‌گذارد.

موزه هنرهای زشت

این موزه که در سال ۱۹۹۴ تاسیس شده از سرتاسر جهان بازدید‌کننده دارد و منتقدان معتبری از نیویورک‌تایمز و اساتید دانشگاه هاروارد همواره اثر گذاری این موزه را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهند. این موزه حتی دو کتاب از آثار به نمایش گذاشته شده نیز منتشر کرده است: «موزه هنرهای بد: هنرهایی بدتر از آنچه بتوان نادیده گرفت» و «موزه هنرهای بد: شاهکارها».

موزه هنرهای زشت

اصلی‌ترین اثر این موزه که عامل پایه‌گذاری آن نیز شده است، اثر «لوسی در دشت پر گل» نام دارد که یک عتیقه‌فروش به نام اسکات ویلسون آن را در سال ۱۹۹۴ در میان توده‌ای از زباله یافته بود. وی این نقاشی را به دوستش جان رایلی نشان داد و رایلی به اندازه‌ای شیفته این اثر شد که آن را قاب گرفت.

موزه هنرهای زشت

اثر «لوسی در دشت پر گل»

 فروشگاهی از این آثار در کنار خیابان راه‌اندازی شد و رایلی نیز به نمایش گذاشتن این آثار را آغاز کرد. با مشاهده این علاقه رایلی، ویلسون آثار هنری بد دیگری را نیز که در بازارها و در گوشه و کنار کوچه و خیابان می‎یافت برای او آورد و رایلی نیز دست به  نمایش آن‎ها زد. با افزایش تعداد این آثار و با همکاری یک موزه‌دار علاقه‌مند به نام «مارک فرانک» این موزه حدود ۲۰ سال پیش شکل گرفت.

موزه هنرهای زشت

این دو مجموعه خود را موزه هنرهای زشت یا بد نام‌گذاری کردند و زمانی که تعداد این آثار افزایش پیدا کرد، آنها آثار را به طبقه زیرین سینمایی در نزدیکی ددهام ماساچوست انتقال دادند. اکنون کارمندان این موزه اعتقاد دارند برای یک اثر هنری بد به همان اندازه انرژی و وقت گذاشته می‌شود که خلق یک اثر هنری زیبا نیاز دارد،‌ از این رو اثر هنری بد نیز ارزش به نمایش گذاشته شدن را دارد.

موزه هنرهای زشت

موزه هنرهای زشت یا MOBA در امریکا، از جمله موزه‎هایی است که در جستجوی کشف آثار هنری است که آنقدر بد باشند که برای نمایش و نگهداری در موزه خوب و مناسب ارزیابی شوند.

موزه هنرهای زشت

نمایشگاه هنرهای زشت در موزه ماساچوست اخیرا در سه گالری برپا شده است که یکی از آن‎ها در زیرزمین تالار «سامرویل» و دو نمایشگاه دیگر در نزدیکی بروکلین در ایالات متحده بدترین آثار هنری جهان را دراختیار علاقه‌مندان می‌گذارد.

موزه هنرهای زشت

موزه هنرهای بد MOBA که در سال ۱۹۹۴ بنیاد گذاشته شده، تا کنون توجه جهانی، از منتقدان آثار هنری در نیویورک تایمز گرفته تا پژوهشگران دانشگاه هاروارد را به خود جلب کرده و تحت نفوذ خود قرار داده است.

موزه هنرهای زشت

کارکنان موزه MOBA معتقدند که هنرهای بد به همان اندازه آثار محبوب و تایید شده، وقت و تلاش برده‌اند و از همین رو شایسته است که این آثار هم به اندازه آثار هنری خوب به نمایش گذاشته شوند.

 مارک فرانک می‎گوید:

این موزه هر ماه بیش از ۲۰ اثر هنری دریافت می‎کند. وی تاکید دارد که از این میان تنها آثار اصل و صادقانه در این موزه پذیرفته می‎شوند.

موزه هنرهای زشت

به گفته وی منظور از صادقانه آن است که یک اثر تلاشی صادقانه برای خلق و بیان هنری باشد؛ نه این که با هدف قبلی بد تهیه شده باشد.

وی می‎گوید:

مردمی که آثار هنری خود را به موزه تحویل می‎دهند، اغلب کسانی هستند که نسبت به این که تلاششان در جلب توجه عمومی موفق باشد، بدبین هستند.

موزه هنرهای زشت

این موزه در ماه ۲۰ اثر جدید دریافت می‌کند،‌ البته این آثار باید اصل باشند تا موزه آن‌ها را برای نمایش بپذیرد. این موزه در سال هشت هزار نفر را به سوی خود جذب می‌کند و در فیس‌بوک نیز تاکنون ۲۰ هزار نفر طرفدار پیدا کرده‌ است.

مطالب مرتبط:

دیدگاه