کشف آثاری مربوط به هفتاد هزار سال پیش در غارهای رودخانه سیروان
یکی از یافته‌های مهم در این فصل از پژوهش‌های میدانی، شناسایی و کاوش یک پناهگاه صخره‌ای بنام «مرو» با آثاری از دوره پارینه‌سنگی میانی است که احتمالا بین چهل تا بیش از هفتادهزار سال قدمت دارد. روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فریدون بیگلری سرپرست تیم باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت:
کشف آثاری از چند دوره پارینه‌سنگی در نشان می‌دهد که شکارگران اولیه از پیش از چهل هزار سال پیش تا حدود دوازده هزارسال پیش در دره رودخانه سیروان می زیستند.
بنا به گفته سرپرست این تیم باستان‌شناسی، آثار یافت شده شامل ابزارهای سنگی، استخوان حیوانات شکارشده و بقایای اجاق است که مربوط به دوره‌های پارینه‌سنگی میانی، پارینه‌سنگی جدید و فراپارینه سنگی هستند این مجموعه غار و پناهگاه در امتداد رودخانه سیروان و نزدیک روستای ناو در شهرستان سروآباد واقع شده‌اند و کاوش‌های انجام شده در سه مکان باعث کشف این بقایای مهم شده است.
این کشفیات برای نخستین بار اطلاعات ارزشمندی از شیوه زندگی، شکار و فرهنگ‌های ابزارسازی این جوامع اولیه شکارگر و گردآورنده خوراک را در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهد.
به گفته این باستان‌شناس یکی از یافته‌های مهم در این فصل از پژوهش‌های میدانی، شناسایی و کاوش پناهگاهی صخره‌ای بنام «مرو» با آثاری از دوره پارینه‌سنگی میانی است که احتمالا بین چهل تا بیش از هفتادهزار سال قدمت دارد.
بیگلری تصریح کرد :
بررسی‌های اولیه بقایای جانوری نشان می‌دهد که ساکنان این پناهگاه در کوهستان شاهو و ارتفاعات مشرف به دره سیروان به شکاربزکوهی و احتمالا قوچ می پرداختند که بقایای سنگواره آن‌ها با آثار سوختگی و شکستگی همراه با ابزارهای سنگی، کشف شده است.
این باستان‌شناس بیان کرد که با توجه به اینکه سنگواره انسان‌های این دوره در غارهای بیستون و شانیدر یافت شده، ساکنان این دوره منطقه نیز احتمالا ازنوع انسان نئاندرتال بوده‌اند که نسل‌شان در حدود چهل هزار سال پیش منقرض شده است.
به گفته بیگلری با انقراض این انسان، انسان هوشمند جدید وارد منطقه شده که آثار سکونت آن‌ها در دو مکان دیگر در همین ناحیه یافت شده است.