۱۲ نکته که خانم‌ها باید پیش از سفر به هند بدانند

خانم کیدنس راردون، گردشگری است که به‌تنهایی سفر می‌کند، در این مقاله از تجربیات وی در سفر تنها به هند استفاده می‌کنیم. این مقاله از زبان نویسنده روایت شده است:

مقدمه من در مورد سفر به هند مربوط به یک کالسکه سواری است. در سال ۲۰۱۱ به مدت دو هفته همراه با دوستم سیتلالیدر سواری کالسکه شرکت کردم که در آن سوار یک کالسکه سه‌چرخه شدیم و ۲۰۰۰ مایل را با آن طی کردیم. صبح روز پنجم، سه ساعت در یک ترافیک ۱۸ مایلی در منطقه بهار بودیم که یکی از ایالت‌های معروف به فقر و خشونت است. بعد از دو ساعت راه رفتن از بین کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و گاوها نیاز به استراحت داشتیم. در این هنگام جمعیتی متشکل از ۲۰ مرد کالسکه ما را احاطه کردند. من و سیتلالی با عصبانیت به آن‌ها سلام کردیم؛ اما هنگامی که یک فروشنده مسن با ریش سفید به ما نزدیک شد، امیدوار شدیم که بتوانیم بخشی از نگرانی‌مان را کم کنیم. در دستان آن فروشنده دو فنجان چای شیرین و داغ بود. من سعی کردم تا به او بگویم که پول زیادی ندارم و نمی‌توانم پولی برای چای بپردازم، اما او اصرار کرد و گفت: ممکن است من فقیر باشم اما هنوز وجدان دارم.

من از خطرات متعدد مثل مورد سوءقصد قرار گرفتن، آسیب دیدن و جدی‌تر از همه این‌ها، ربوده شدن که پیش روی زنان هندی و همچنین بازدیدکنندگان است، آگاه هستم. با وجود چنین تهدیداتی که برای یک مسافر زن وجود دارد، باز هم اگر بگوییم سفر به هند ارزش آن همه نگرانی و اضطراب را دارد، بیراه نگفته‌ایم. چون هیچ کشوری مثل هند شما را مجذوب نمی‌کند. درحالی‌که سفر به هند نیازمند توجه و حساسیت‌های خاصی است، اما باید بگویم که ارزشش را دارد.

اگرچه من با مردانی روبرو شدم که خیلی بدجور به من زل می‌زدند، اما تعداد بی‌شماری هم بودند؛ ازجمله کشاورزان و پزشکان، مغازه‌داران و معلمان و مردان دیگری که گرما، مهربانی و محبتشان بسیار عجیب بود. مثلا مردی که در منطقه بهار به ما چای تعارف کرد. در هتلی در شهر بوبانِسور بعد از ابتلا به دهلی بلی (Delhi belly - نوعی ناراحتی معده که بیشتر، گردشگران خارجی در هند به آن مبتلا می‌شوند)، یک کارگر هتل ماست با شکر برایمان آورد. یک‌بار دیگر هم در ساعت یک نیمه‌شب منتظر بودم تا پرواز دوستم برسد و یک مرد سر صحبت را با ما باز کرد و ما را به مراسم عروسی خواهرش که هفته بعد بود، دعوت کرد. یک‌بار هم در چنای از قطار افتادم و مردی مرا از خیابان عبور داد تا برایم پماد بخرد. انتخاب یک الگو برای ملیت ۱ میلیارد نفری و دیدن همه‌ی آن جامعه از آن دریچه، غیرممکن است. با توجه به مدت‌زمانی که در هند بوده‌ام و همچنین توصیه زنان دیگری که زیاد به هند سفر کرده بودند، ۱۱ نکته وجود دارد که می‌تواند در مواقع ناخواسته به شما کمک کرده و شما را برای کسب تجارب مثبت آماده کند.

همانند هر مقصد دیگر، زمانی را برای یادگیری در مورد هند و فرهنگ آن قبل از رسیدن به آنجا اختصاص دهید. با چشمانی باز و مطلع سفر کنید و مراحل لازم برای آمادگی و کسب اطلاعات را طی کنید و بدانید که آنچه در انتظار شماست با آنچه شما انتظار دارید، تفاوت دارد. بت ویتمن که پایه‌گذار و مدیر «واندرلاست و لیپ استیک» و همچنین «وندرتورز» است که از سال ۲۰۰۹ تورهای زنانه به هند فرستاده است، می‌گوید: تاکنون هیچ زنی در این تور به مشکل امنیتی برنخورده است. بت می‌نویسد که «به مناطقی که در آن‌ها جنایت زیاد اتفاق می‌افتد، نروید». در هند چنین مناطقی وجود دارد. راهنماها را مطالعه کنید تا ببینید که آیا مقصد شما در این مناطق قرار می‌گیرد یا خیر. با توجه به تجربه شخصی من، مهم‌ترین آمادگی برای سفر به هند، آمادگی ذهنی است. قبل از رفتن به هند برای اولین بار، باید آمادگی بازدید از منطقه‌ای متفاوت را داشته باشید. در میان نگرانی‌های شما درباره اینکه چه اتفاقی می‌افتد، مثلا اگر مریض شوم چه اتفاقی می‌افتد و اینکه آیا در امنیت خواهم بود یا نه، باید این واقعیت را قبول کنید که این مورد همانند یکی از سفرهای اروپایی نیست.

این مورد نیازی به گفتن ندارد، اما باید یادآوری شود. هند یک کشور محافظه‌کار است، بنابراین لباس‌هایی بپوشید که شانه‌ها و پاهای شما را از دید دیگران می‌پوشانند. پوشیدن لباس‌های محلی هندی مثل کورتا (یک تونیک گشاد و بلند) و یا کت و شلوار یا شلوار کامیز که به‌آسانی در فروشگاه‌های منطقه‌ای و فروشگاه‌هایی مثل «فابیندیا» یافت می‌شوند، می‌تواند گزینه خوبی باشد. به‌هیچ‌وجه این لباس‌ها تضمین‌کننده امنیت شما نیستند و نمی‌توانند مانع جلب‌توجه مردان هندی شوند، اما نیازی هم نیست که توجه بیجا به سمت خود جلب کنید.

من طرفدار نگفتن حقیقت نیستم. من معتقدم که در شرایط مناسب، به اشتراک گذاشتن فرهنگ و سبک زندگی با دیگر فرهنگ‌ها مهم است؛ زیرا این کار برابر با یادگیری از دیگران است. حقیقت اینکه من ۲۷ ساله هستم و مجرد و تنها سفر می‌کنم. این موضوع برای بسیاری از هندی‌ها تعجب‌آور بود و من از صحبت با آن‌ها در مورد فرهنگ‌های مختلف لذت می‌بردم – صحبت‌هایی که اگر من حلقه ازدواج تظاهری می‌پوشیدم یا اینکه تظاهر می‌کردم که شوهرم در بمبئی کار می‌کند هرگز اتفاق نمی‌افتاد.

وقتی که یک‌شب به‌تنهایی در بمبئی داشتم شام می‌خوردم یک مرد هندی که پشت میز کناری نشسته بود از من پرسید که آیا می‌تواند مرا همراهی کند یا نه. مکالمه بین ما جالب بود و من از فرصت ایجادشده برای گفتگو لذت بردم، اما در ادامه او پرسید که آیا می‌توانیم جایی برویم و چیزی بنوشیم و یا دوباره همدیگر رو فردا شب ببینیم. من از این پیشنهاد او خوشم نیامد و به او گفتم که با دوستانم برنامه‌ریزی کرده‌ام. از قوه تشخیص و احساس خود برای محافظت از خود با گفتن یک دروغ مصلحتی استفاده کنید. بت ویتمن این راهکار را برای شرایطی پیشنهاد می‌کند که در هتل تنها می‌مانید. به یاد داشته باشید که بگویید که همسرتان به‌زودی خواهد رسید و سعی کنید مکالمات دوستانه با کارکنان مرد نداشته باشید. سعی کنید بیشتر با خانم‌ها مراوده داشته باشید. مت چنین می‌گوید: مقالات زیادی در این مورد وجود دارد که توسط مسافران زن در مورد امنیت سفر زنان بیان شده و نکاتی نیز در آن‌ها آورده شده است.

هر کس یک داستان به‌یادماندنی از راه‌آهن هند دارد- زوجی که به آن‌ها کمک کردم تا در ایستگاه پیاده شوند، خانواده‌ای که اصرار داشتند تا دال و چاپاتی خودشان را با من تقسیم کنند، دانشجویی که گفته بود فقط در صورت پیش آمدن مشکل صدایش کنیم-همگی داستان‌های خودشان را داشتند. از نظر من هیچ مقصد دیگری مثل هند برای سفر جالب نیست.

اما احتیاط در شرایط خاص بسیار مهم است. در هنگام رزرو قطار، تخت بالا را رزرو کنید. در این مکان نه‌تنها می‌توانید در طول سفر کیف‌های خود را در امنیت نگه دارید بلکه هنگام خواب احساس امنیت بیشتری خواهید داشت. در طول روز فشار و شلوغی بسیاری در قطارهای هند وجود دارد- یک موج پیوسته از فروشندگان با فروش غذا و نوشیدنی پیوسته درحرکت هستند و حتی در شب هم مسافران مرتب در حال سوارشدن و پیاده شدن هستند. اگرچه برای مدت کوتاهی این اغتشاش جالب است ،اما ترجیح خواهید داد برای اینکه خواب راحتی داشته باشید، شب را در تخت بالا سپری کنید. بااینکه فضای بیشتر و هوای خنک‌تری در قطارهای اتوبوسی وجود دارد، سیتالی میلان که یک نویسنده اهل راجاستینی اودایپور است، این‌گونه پیشنهاد می‌کند:

درصورتی‌که تنها سفر کنم، برای خودم قطار کوپه‌ای رزرو می‌کنم. زیرا قطارهای اتوبوسی مملو از زنان-کودکان و مسافران دیگری است که اتفاقات ناخوشایندی را پیش می‌آورند.

سعی کنید در اواخر شب ورود یا خروج از یک منطقه نداشته باشید. این موضوع هم به دلیل مالی و هم به دلیل امنیتی مهم محسوب می‌شود. همواره آدم‌های مکار و حیله‌گر در کمین افراد گمشده و بی‌برنامه خواهند بود. اولین اقامت شبانه خود را به‌گونه‌ای رزرو کنید که وقتی فرودگاه یا ایستگاه راه‌آهن را ترک می‌کنید، از اقامتگاه خود مطمئن باشید. همچنین از پیاده‌روی و استفاده از وسایل حمل‌ونقل در شب اجتناب کنید (مخصوصا اگر اتوبوس یا قطار خالی باشد) در عوض از تاکسی‌های پیش پرداخت‌شده استفاده کنید. ماریلن وارد مؤسس وبلاگ‌های مسافرتی هند که مختص زنانی است که تنها مسافرت می‌کنند ، به زنان پیشنهاد می‌کند تا شماره پلاک ماشین را یادداشت کنند و با تلفن خود یک تماس بگیرند (چه واقعی و چه نمایشی) و شماره پلاک ماشین و مقصد را بگویند به‌طوری‌که راننده بشنود. سوفی کولارد که یک نویسنده در زمینه گردشگری است در سال ۲۰۱۲ کمی قبل از رخ دادن آدم‌ربایی‌های دهلی به هند سفر می‌کند، او یک اسپری فلفل درآورد و گفت :می‌توانی این اسپری را از داروخانه تهیه کنی ،من این کار را کردم و این کار باعث ایجاد حس امنیت خاصی در من شد. من این اسپری را بعد از برگشتنم در خیابان‌های لندن نیز به همراه می‌بردم.

در کشوری که از قدیم حرکات سر به معنای بله یا خیر بوده است، به‌سختی می‌توان به‌صورت آهسته به کسی «نه» گفت؛ اما به‌عنوان یک زن، گاهی اوقات لازم است که تا مکالمات ناخواسته و نامناسب را نشنیده بگیرید. وقتی به‌عنوان یک زن تنها سفر می‌کنید، مخصوصا در کشوری مثل هند، وظیفه شما در درجه اول محافظت از خودتان است پس در انجام این کار تردید نداشته باشید. این کار می‌تواند با یک کلمه محکم یا سکوت باشد. من در هیچ جا به‌اندازه سوپرمارکت نیاز به این کار را حس نکردم. در مواقعی که به یک فروشنده سمج برمی‌خورید، گفتن تنها یک «نه! خیلی ممنون» تأثیر کمی خواهد داشت. وقتی احساس می‌کنید که یک نفر خیلی جسور است کافی است با لحن تند فقط یک «نه» بگویید و یا با زبان هندی «نه» بگویید.

چالشی را که قبلا بیان کردم- بین محافظه‌کاری و راحت بودن- شاید ربط زیادی به رفتار شما با مردان هندی و پیام‌هایی که شما ارسال می‌کنید، داشته باشد. همان‌طور که بت ویتمن هم توصیه کرده است؛ هرگز به مردان نشان ندهید که به آن‌ها علاقه دارید. مهم‌ترین چیزی را که باید به یاد داشته باشید این است که کارها یا حالاتی که ممکن است به‌طور طبیعی از طرف شما اتفاق بیفتد، مثل لمس کردن بازوی کسی در حال صحبت کردن، می‌تواند در کشوری مثل هند بد برداشت شود. دقت کنید که فاصله فیزیکی خود را با مردان مخصوصا در وسایل نقلیه عمومی که فضای شخصی کم است رعایت کنید. در قطاری که از مقصد پانجیم، گوا، به بمبئی می‌رفت با یک خانم هندی با نام مرسی و مادر مسن او و یک گروه از دانشجویان مرد دوست شدم. در طول سفر، از آشنایی با دانشجویان لذت بردم و این در حالی بود که مرسی فاصله خود را با دانشجویان رعایت می‌کرد و در نزدیکی آن‌ها نمی‌نشست. دانشجویان برای تعطیلات به گوا می‌رفتند – و من فکر نمی‌کردم که به دنبال آزار و اذیت باشند (و من هنوز هم با یکی از دانشجویان از طریق فیس‌بوک در ارتباط هستم.) بااین‌حال می‌توانم دلیل رفتار او را بگویم- در هند در روابط با مردان همواره بايد بين دو مرز محافظه‌کاری و دوستانه بودن تعادل خود را حفظ كرد.

درست است که سفر تجارب جدیدی را برای شما به دنبال دارد و شما را از زندگی روتین و راحت خارج می‌کند، اما خوب است حساسیت بیشتری به خرج دهید و یک‌بار هم که شده از خود بپرسید که چه کارهایی را در کشورتان انجام نمی‌دهید. کارهایی مثل سوارشدن ماشین‌های شخصی، شب تنها بیرون رفتن و ... از کارهای پرخطری هستند که ربطی ندارد که در کجای دنیا باشید. سیتالی میلان در مورد شناخت افراد برای اولین بار پیشنهاد می‌کند: ایجاد رابطه با افراد بومی کار بسیار خوبی است اما با احتیاط و آگاهی از فرهنگ.

بکی انرایت که بعد از سپری کردن لحظاتی ناخوشایند در حین اولین سفرش به هند، در حال برنامه‌ریزی برای تور بعدی است، می‌گوید: من قصد دارم یک تور گروهی ترتیب دهم که در آن تور امنیت را تضمین می‌کنم. در این صورت به‌تنهایی با اتوبوس یا قطار سفر نخواهم کرد. بخش گسترده‌ای از تنها سفر کردن، یادگرفتن اعتمادبه‌نفس در مواقع دوری از دوستان یا خانواده است. قبل از اینکه به افرادی که در موقعیت‌های مختلف می‌بینید، اعتماد کنید، باید یاد بگیرید به خودتان اعتماد کنید. اعتمادبه‌نفس خود را قبل از سفر به هند بالا ببرید.

این مورد در هند به دفعات اتفاق می‌افتد وباید بگویم ،اگر به شما پیشنهادات زیادی شد تا با بومی ها عکس بگیرید، مخصوصا در مناطق تاریخی، دلگیر نشوید و راحت باشید.

این مورد برای من در تاج‌محل و در جلوی دروازه هند در بمبئی و حتی در ساحلی در پاری (اوریسا) اتفاق افتاد. از من خواسته شد تا با حداقل دوازده خانواده مختلف و یا گروهی از مردان عکس بیندازم. این کار به نظر عجیب می‌آید اما ضرری به شما نمی‌رساند..

حتی اگر از پیشنهادات ذکرشده در اینجا و دیگر وب‌سایت‌ها استفاده می‌کنید، بازهم ممکن است مورد آزار و اذیت قرار بگیرید. اگر تجربه‌ای دارید که باعث ناراحتی شما می‌شود، به‌سرعت هند را ترک نکنید. به خودتان کمی فرصت بدهید تا کارها پیش بروند و احساس بهتری پیدا کنید.

به رفتن به مکان‌های زیبایی مثل دارامسالا، موطن دالای لاما که با کوه‌های هیمالیا احاطه شده است، جیسالمر (یک شهر قدیمی در صحرای تار). فورت کوچین (یک شهر استعماری با دسترسی آسان به آب‌های کرالا) و منطقه کمنر در ناحیه شناخته‌شده گوا و جاهایی مثل کلمب بی -قرارگرفته در بین ساحل پالولم و پاتنم – فکر کنید. این‌ها مناطقی هستند که من در آن‌ها آرامش و استراحت و حس امنیت داشتم و به شما پیشنهاد می‌کنم تا سفر خود را در هند از چنین مناطقی شروع کنید. اگرچه حضور در مثلث طلایی_ دهلی، آگرا و جایپور وسوسه کننده است، اما جمعیت زیاد ممکن است موقعیت مناسب برای سازگاری با هند را ایجاد نکنند.

اگرچه هند می‌تواند مقصد دشواری برای سفر باشد و اوقاتی وجود خواهد داشت که در مرکزیت توجه قرار می‌گیرید ؛اما با تمام وجود حاضرم این تجربه را دوباره تکرار کنم. با استفاده از نکات بالا، امیدوارم بتوانید بهتر با نگا‌‌ه‌های متفاوت هندی‌ها کنار بیایید و اوقات بهتری داشته باشید.

به‌علاوه، به یاد داشته باشید که مسئله امنیت در طول سفر به هند بخشی از مسائل موجود این کشور است (معنای ساده زن بودن در هند چیست؟). تهدیدات پیش روی مسافران زن مواردی هستند که زنان هندی در طول زندگی خود با آن مقابله کرده‌اند و مدت بسیار طولانی بعد از ما هم با آن مقابله خواهند کرد. درنهایت هیچ راز خاصی برای امن ماندن در هند وجود ندارد. هوشیار بودن و گوش کردن به غرایز، یک راهکار کارگشا است که در هر جای دیگر دنیا هم کارساز است. هندی‌ها دوست دارند تا به گردشگران کشورشان خوشامد بگویند، بنابراین به مهمان‌نوازی آن‌ها احترام بگذارید. هند یک کشور پیچیده و پرآشوب و همچنین مکانی با زیبایی و گرمای غیرقابل‌تحمل است. منبع: Nomadicmatt