عکس های کمیاب از کره شمالی که مخفیانه گرفته شده‌اند

مایکل هانیویچ گزارشگر سایت بورد پاندا (Bored Panda) به‌تازگی سفری به کره شمالی داشته و موفق شده است که به‌طور قاچاقی عکس های کمیاب از کره شمالی و زندگی روزمره مردم این کشور تهیه کند. با هم گزارشی را که وی تهیه کرده است، از زبان خودش می‌خوانیم:

من در سفری که به کره شمالی داشتم عکس هایی از کره شمالی را که اکثراً غیرقانونی هستند گرفتم تا شما بتوانید نگاه منصفانه‌تری به مرموزترین کشور جهان بیندازید. به من گفته شد که در صورتی که این عکس‌ها را پیدا کنند، بازداشت می‌شوم. راهنمای من می‌گفت: «تو خیلی عکس گرفته‌ای. خیلی زیاد.» اما من موفق شدم که قاچاقی تصاویر کره شمالی را از کشور خارج کنم که البته بسیار کار پراسترسی بود.

اقتدار

ارتش در همه جای پیونگ‌یانگ حاضر است.

تفاوت بین کره شمالی (چپ) و چین (سمت راست) شگفت‌آور است.

این تفاوت در شب بارزتر است.

شما برای ورود به کره شمالی باید تعداد زیادی از این فرم‌ها را پر کنید.

اولین عکسی که در کره شمالی گرفتم. عکس‌برداری در این قطار غیرقانونی است.

مردم منتظرند تا پسماندهای انسانی را به‌عنوان کود به فروش برسانند.

«حزب کارگران کره شمالی هرگز مبارزان راکوان را فراموش نخواهد کرد»

اهالی کره شمالی تنها وقتی می‌توانند در کشور سفر کنند که مجوز دریافت کرده باشند.

سربازان کره شمالی را در تصویر بالا مشاهده می‌کنید.

وقار

ورود به پیونگ‌یانگ. به نظر من این صحنه نمایشی بود؛ چراکه هیچ قطار دیگری برای آن روز وجود نداشت، بنابراین دلیلی نبود که این مسافران خوش‌پوش آنجا باشند.

پیونگ‌یانگ – ما توسط راهنماهایمان کنترل می‌شدیم. آن‌ها ما در تمام مدت اقامتمان تنها نمی‌گذاشتند و به ما می‌گفتند که چه وقت بخوابیم و بیدار شویم.

عکاسی خیابانی در پیونگ یانگ

معماری زبره‌کاری (بروتالیستی) در پیونگ یانگ

چشم‌انداز هتل یانگاکدو

هتل ظاهراً طبقه پنجم ندارد و تنها از طریق پله می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید. در این طبقه همیشه بسته است؛ اما اگر بتوانید وارد شوید، می‌بینید که این مکان پر از پوسترهای تبلیغاتی است. مردم حدس می‌زنند که از آن برای جاسوسی مهمانان استفاده می‌شود.

ما اصلاً نتوانستیم با محلی‌ها ارتباطی برقرار کنیم. بیشتر پیشخدمت‌ها از ما می‌ترسیدند.

میدان کیم ایل-سونگ. اینجا یکی از مکان‌هایی است که مقامات کره شمالی دوست دارند شما از آن عکس بگیرید.

شهروندان پیونگ‌یانگ افراد ممتازی هستند و نشان‌هایی را روی سینه‌شان زده‌اند که غیرقابل خریداری است (البته می‌توان مشابه تقلبی‌شان را از چین خریداری کرد).

شما تنها در صورتی می‌توانید از این مجسمه‌ها عکس بگیرید که هر دویشان کاملا در عکس باشند. جریان پیوسته‌ای از مردم کره شمالی وجود دارد که برای آن‌ها گل می‌آورند و ادای احترام می‌کنند.

من ۱۵ ثانیه وقت داشتم که این عکس را بگیرم. این فروشگاه فقط مخصوص محلی‌ها است و اگر راهنمایم می‌فهمید که من این عکس را گرفته‌ام، مرا فوراً بیرون می‌انداخت.

تعدادی از سوغاتی‌هایی که می‌توانید خریداری کنید.

شهر عاری از زباله است.

به‌ندرت ترافیکی مشاهده می‌شد، اما آن‌ها پاسپورت ما را گرفتند و ما را از سفر شخصی منع کردند تا منجر به تصادف نشویم.

کارگران

نقاشی‌های دیواری سوسیالیستی

و بالاخره... مردمی که سر کارهایشان می‌روند.

کره شمالی معمولا ارتباطی با دیگر کشورها ندارد و درهای خود را به روی کشورها بسته است. همین موضوع باعث کنجکاوی هرچه بیشتر مردم شده است. نظر شما درباره تصاویر کره شمالی که در بالا مشاهده کردید چیست؟