همانند دیافراگم، سرعت شاتر نیز فقط راهی ساده برای تغییر نوردهی کلی نیست. سرعت شاتر بر عکس شما تاثیری واضح و مشهود دارد. چرا که با کمک آن می‌توانید بر چگونه ظاهر شدن سوژه‌های متحرک اثر بگذارید. سرعت شاتر بالا باعث فریز شدن اجسام متحرک در عکس می‌شود و هر چقدر هم که سوژه متحرک، یا شرایط نگه‌داشتن دوربین در دستان شما بی ثبات باشد، باز هم به شما تصاویری بسیار واضح ارایه می‌دهد. سرعت پایین شاتر باعث می‌شود اجسام متحرک محو شوند و از آن می‌توانید برای ایجاد جلوه‌های خلاقانه بهره ببرید. به طور کلی هرچه سرعت شاتر کمتر باشد، حس حرکت به دلیل ایجاد جلوه‌ی Motion Blur بیشتر ایجاد می‌شود. سرعت شاتر معادل مقدار زمانی است شاتر باز می‌ماند. برای درک بهتر نظام نوردهی، از مقیاس‌های ساده شده استفاده می‌شود. چرا که بازه‌های زمانی سرعت شاتر معمولا کثر‌های از زمان هستند. برای همین معمولا 1/125 ثانیه به صورت 125 نشان داده می‌شود. 1/15 به صورت 15 و بقیه به همین منوال. سرعت‌هایی بیش از 1 ثانیه نیز به صورت "1، "10 و ... به نمایش گذاشته می‌شوند.
کار کردن با نظام Stop ( توقف‌ها)
همانطور که قبلا گفتیم، سرعت شاتر و دیافراگم باهم برای تنظیم میزان نوردهی استفاده می‌شوند. به این معنا که هیچ ترکیب ثابتی نیست که همیشه نوردهی مناسب را به شما بدهد. شما می‌توانید در یک صحنه‌ی مشخص سرعتی کم از شاتر را با دیافراگمی بسته جفت کنید، یا برعکس، سرعت شاتر بالا را با دیافراگم باز هماهنگ نمایید و در هر دوحالت میزان نور یکسانی را دریافت کنید. در سکانسی مشخص سرعت 1/125 ثانیه با دیافراگم 5.6، 1/60ثانیه با f/8 و 1/30 ثانیه با f/11 نور مشابهی را در تصویر شما ایجاد خواهند کرد. هر توقف دیافراگم یا F stop نصف توقف قبلی خود است و نصف آن نیز نور وارد می‌کند. Stopهای پیاپی دیافراگم و عدد f را به سادگی یک Stop می‌نامند. اگر شما دیافراگم را یک Stop ببندید( نور کمتری وارد خواهد شد)، برای جبران نور کم شده می‌بایست سرعت شاتر را یک Stop کم کرد تا نور مدت زمانی دوبرابر قبل به حسگر برسد. در همه‌ی حالت‌ها غیر از حالت دستی، دوربین شما این کار را به صورت خودکار برای شما انجام می‌دهد. مترجم: در اصطلاح عامیانه‌ی عکاسی به Stop، گام نیز گفته می‌شود که گرچه صحیح نیست اما کاربرد دارد.
حواستان به سرعت شاتر باشد
اگر بر روی دست عکاسی می‌کنید( بدون استفاده از سه‌پایه) سرعت شاتر باید آنقدر بالا باشد که اثر لرزش دست باعث تار شدن عکستان نشود. قانونی نانوشته برای کمک به شما وجود دارد که می‌گوید: از سرعت شاتری بیش از فاصله‌ی کانونی لنز خود استفاده کنید. برای مثال اگر فاصله‌کانونی لنز در عکسی 200 میلی‌متر است، شما با سرعت 1/250 ثانیه یا بالاتر عکس بگیرید. هرچقدر که بیشتر زوم کنید به سرعت شاتر بالاتری برای مقابله با لرزش دست نیاز دارید. همیشه در چشمی نگاهی به سرعت شاتر بیندازید تا به موقع آن را تغییر دهید. در شرایط نور کم برای نوردهی بهتر می‌توانید یا ایزو را بالا ببرید یا با استفاده از سه‌پایه امکان عکاسی با سرعت پایین شاتر را خواهید داشت. نظر شما تا اینجای این سری از مقالات چیست؟ بازی با سرعت شاتر می‌تواند بسیار خلاقیت ما را قلقلک کند. با کجارو در مقاله‌ی بعدی از این سری نوردهی بی‌نقص را فرا بگیرید.
در پایان از شما دعوت می‌کنیم برای مشاهده‌ی مشخصات دوربین و لنزاز بخش محصولات زومیت استفاده کنید؛ مجموعه‌ی کاملی از دوربین کانن، نیکون، سونی، پاناسونیک و دیگر برندهای معتبر در این بخش برای مقایسه مشخصات و اطلاع ازقیمت دوربیندر اختیار شما قرار دارد.
منبع: Digitalcameraworld